Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωή της Δούκισσας Σοφίας ντε Μαρμπουά-Λεμπρέν, γνωστής ως Δούκισσας της Πλακεντίας, ήταν γεμάτη μυστήριο. Άφηνε πολλά ερωτηματικά να αιωρούνται γύρω της. Κάποιοι είχαν αμφιβολίες ακόμα και για την προσωπική της αρετή, ίσως γιατί ενώ ήταν μια ενάρετη γυναίκα και μάλιστα αυστηρών ηθών, προκαλούσε με τη συμπεριφορά της. Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν αρκετές απαντήσεις στα πολλά ερωτηματικά, που έμειναν για τη ζωή της από τις μυθιστορηματικές κυρίως περιγραφές των κατά καιρούς βιογράφων της.

Η έκδοση του δεύτερου τόμου "Πολυτεχνείο '73 - Ρεπορτάζ με την Ιστορία", κρίθηκε αναγκαία και χρήσιμη και για να περιληφθούν σ' αυτόν και κάποια νέα κεφάλαια, που δεν έγινε δυνατό να συμπεριληφθούν στην αρχική έκδοση του πρώτου τόμου του 2003 -από διάφορους λόγους αντικειμενικής τους, κυρίως, ολοκλήρωσης και προπαντός γιατί, τη συγκεκριμένη εκείνη περίοδο της αρχικής έκδοσης, δεν είχαν προκύψει πηγές και τεκμήρια, στοιχεία και μαρτυρίες, που να συγκροτούν και να απαντούν, αξιόπιστα και συνολικά, στα καθέκαστα επιμέρους θέματα. Με τη νέα αυτή θεματολογία, που παρουσιάζεται...

Κάνει πίσω και επιτρέπει στους ήρωές της -αυτούς τους μοναδικούς της, εξόριστους πια απ' τον κόσμο μας ήρωές της- ν' αναδυθούν απ' τη λήθη μας και να πουν, να ζήσουν μάλλον, μπροστά μας, για άλλη μία, τελευταία, φορά την σπαραχτική τους ιστορία. Αναδρομικά και συνάμα σύγχρονα. Σαν το απόσταγμα κάθε βίου που έσταξε πια την αιτία του. Που έλαμψε ξάφνου με την τελική, δυνατή λάμψη του λαπτήρα, λίγο πριν καεί. Γιατί "τους πονάει", όπως θα έλεγε κι η ίδια η Σίσσυ. Μ' εκείνο το ειδικό "πονάω" που δεν είναι μονάχα οδύνη, δεν είναι μονάχα καλοσύνη, αγάπη, οίκτος, τρυφερότητα. Αλλά...

Υπάρχει η Συνάντηση. Κι αυτοί οι δύο, εξ αρχής, πέρασαν θαρρετά και με θέληση μαζί στη σπηλιά που άμα μπεις δεν μπορείς πια να κάνεις πίσω. Κάτι σαν ζώνη του λυκόφωτος, σαν εμπειρία θανάτου, σε "νύχτα ασέληνο" αμαρτίας που αλέθει και εξαγιάζει. Από εκεί και πέρα, όλα τα απέξω, δεν θα είναι ποτέ πια όπως πριν. Και να χωρίσουν, και να χαθούν, η μεταμόρφωση δεν θα χαθεί. Και έτσι αποφασιστικά, επειδή το θέλεις κι επειδή σου χαρίζεται, αρχίζεις να ερωτεύεσαι ανακαλύπτοντας την μοναδικότητα του άλλου. Εκείνο που θα τον κάνει αναντικατάστατο. Καμιά αναπλήρωση μετά, καμιά απώθηση...

Περιέχονται τα διηγήματα: - "Στον παράδεισο" (Α΄ Πανελλήνιος Έπαινος 2002 της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών) - "Περιοδεύων θίασος" (Β΄ Πανελλήνιο Βραβείο 2003 της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών) - Μια καθημερινή ιστορία - Ανθρώπων πάθη

"Η Αθήνα στη δεκαετία του '70" είναι ένα ακόμη βιβλίο του γνωστού Αθηναιογράφου Γιάννη Καιροφύλα, που αναφέρεται στην ιστορία αυτής της πόλης. Στη διάρκεια αυτής της τόσο κυριολεκτικά ταραγμένης δεκαετίας, η Αθήνα έζησε πράγματι πολλά και συγκλονιστικά γεγονότα, που είχαν σχέση και με την πολιτική, αλλά και με την κοινωνική ζωή αυτού του τόπου. Έζησε τις μεγάλες λαϊκές εξεγέρσεις, που οδήγησαν τελικά στην πτώση μιας Δικτατορίας. Έζησε την τραγωδία της Κύπρου, που ακολούθησε, αλλά πανηγύρισε και την επάνοδο της Δημοκρατίας στην κοιτίδα της, που είναι η Αθήνα. Έζησε ακόμη όχι...

Το Κουκάκι, του Φιλοπάππου και η Γαργαρέττα, τρεις συνοικίες "σε συσκευασία της μιας", ανήκουν στις παλαιότερες από τις νέες συνοικίες της Αθήνας. Εκτεινόμενες νοτιοδυτικά της Ακροπόλεως, στο δρόμο προς τη θάλασσα, συνδυάζουν καλή τοπογραφία, καλό κλίμα, που το κάνει ακόμα καλύτερο η αύρα, το αεράκι που συχνά έρχεται από τη θάλασσα, εγγύτητα στο κέντρο της πόλεως, καλή συγκοινωνία και ήρεμη μεσοαστική ζωή. Αυτής λοιπόν της περιοχής η ιστορική, κοινωνική, πολιτιστική κλπ. πορεία στο χρόνο, με τις καλές ή κακές της στιγμές, δεν έχει σημασία, είναι το αντικείμενο του βιβλίου α...

"Ποιος είναι ο Ελαιώνας της Αθήνας; Μέχρι πότε υφίστατο κατ' ουσίαν και όχι μόνο κατ' όνομα; Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει το βιβλίο αυτό, φωτογραφίζοντας την πορεία του Ελαιώνα από τότε που ήταν το ιερό δάσος της πόλεως των Αθηνών, έως σήμερα που κανείς δεν μπορεί να ορίσει τι ακριβώς είναι. Ιστορικές πηγές επιχειρούν να συνθέσουν τη διαχρονική εικόνα της περιοχής, ενώ οι μαρτυρίες των κατοίκων της, καθιστούν δυνατή την κατανόηση των αλλεπάλληλων μετασχηματισμών της, μεταφέροντας τον παλμό μιας ζωής που πλέον δεν υπάρχει". (Στέλα Κουρέλη)

[...] Δεν αποτελεί ρέκβιεμ το παρόν έργο (αν και, για να πω την πικρή αλήθεια, αρχικά προοριζόταν ως τέτοιο). Γράφτηκε για να δείξει τη μεγάλη καταστροφή που γίνηκε και αφορά την Αθήνα (ίδια εξάλλου, είναι και η πορεία και πολλών άλλων ελληνικών πόλεων). Γράφτηκε για να πει το αυτονόητο, που ξεχνούμε ή παραβλέπουμε, πως σκοτώνοντας το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, την πόλη μας, δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά ν' αυτοκτονούμε, με τον αργό σκληρωτικό τρόπο που μας έχει επιβάλλει η σύγχρονη ζωή. Πως σκοτώνοντας την Αθήνα, σκοτώνουμε το παρελθόν μας, την ιστορία μας, σκοτώνουμε το μ...

Από τον βράχο του Αγίου Ρωμανού στη Τήνο αγναντεύω την ανεξάντλητη θάλασσα κι ακούω έναν άνεμο γδάρτη να χαράζει με τη δύναμη του τους βράχους. Αρχέγονη γλυπτική. Ανάλογα τον Βοριά ή τον Νοτιά το φως αναδύει όγκους ή σβήνει περιγράμματα νησιών με υδρατμούς στο πέλαγος μακριά. Είναι μέρες που η ευδία επιτρέπει να βλέπω πίσω από τη Σύρο τη Σίκινο και τη Κύθνο, γαλανά φαντάσματα, και πίσω από τη Γυάρο τη Τζια. Η Πάρος, η Αντίπαρος και η Νάξος, οι Δήλες αποκαλύπτονται λαμπρές ή εξαφανίζονται από συστολή ανάλογα την ώρα ή την εποχή, ανάλογα την ένταση του φωτός όπως την διηθίζου...

[...] Στους δέκα οκτώ τόμους του "Αθηναϊκού Ημερολογίου" όλα τα ιστορικά κείμενα, τα διηγήματα, οι αφηγήσεις και οι στίχοι ακόμη, έχουν πάντα θέμα το παρελθόν αυτής της πόλης, αλλά και το παρόν της. Αυτά μάλιστα που αναφέρονται στο παρόν και τα οποία θα συνεχίσουμε να τα δημοσιεύουμε, τα θεωρούμε εξ ίσου πολύτιμα, γιατί κάποτε θα είναι χρήσιμα και θα αποτελούν για τις επερχόμενες γενεές πλούσιο υλικό, αφού θα τους παρέχουν τη δυνατότητα να μάθουν τα όσα συνέβαιναν στην Αθήνα και στα δικά μας χρόνια. Τελικά το "Αθηναϊκό Ημερολόγιο" είναι μια χρήσιμη πηγή πολύτιμων πληροφορι...

Σκέφτομαι, κάποιος στιγμές, την εισαγωγή του Κέρουακ στο βιβλίο του Φρανκ "The Americans", αυτό το ποιητικό και μάγκικο ξέσπασμα ενθουσιασμού από έναν ποιητή λόγου για έναν ποιητή εικόνων. Ίσως ο καλύτερος τρόπος να επαινέσει κανείς άξιες εικόνες με το λόγο. Η εξέλιξη του φωτογράφου είναι κάποτε καμπύλη απροσδιόριστη και απροσδόκητη. Στην περίπτωσή μου, έπειτα από πολλά χρόνια μιας αργής, σχεδόν βαλτωμένης πορείας, φωτίστηκα τα τελευταία οκτώ χρόνια, στον Φωτογραφικό Κύκλο, για τους δρόμους του Μπρεσόν, του Κερτέζ, του Κουντέλκα, του Φρανκ, του Μίτγιαρντ, του Χόρσφιλντ, τ...

Η Πλάκα είναι η πιο παλιά συνοικία της Αθήνας και γι' αυτό έχει μια πολλών αιώνων ιστορία. Αρχίζει από τα αρχαία χρόνια, περνάει στην εποχή του Βυζαντίου και τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, φτάνει στα όμορφα και ρομαντικά χρόνια της λεγόμενης "Μπελ Επόκ",για να καταλήξει στο σήμερα. Η περιοχή αυτή της Παλιάς Αθήνας, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, διατηρεί ακόμη τη γοητεία, όπως λένε, του Χτες. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, που γράφτηκε με αγάπη και νοσταλγία, αλλά και με αντικειμενικότητα, ο αναγνώστης θα διαβάσει την συναρπαστική ιστορία της. Μοιάζει με παρ...

Για κάποιο λόγο, έχω συνδέσει τον Γιάννη Μετζικώφ με τη μορφή του "Μικρού Πρίγκηπα" του Saint-Exupery. Ίσως επειδή και αυτός καλλιεργεί ένα τριαντάφυλλο σ' ένα μικρό άγνωστο πλανήτη, φορώντας μια στολή γεμάτη άστρα. Ο Γιάννης θέτει την τέχνη του στην υπηρεσία μιας εφήμερης αλλά και ουσιαστικής αισθητικής. Ντύνει τη δράση και χαρακτηρίζει την προσωπικότητα των ηρώων του, προσδιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά τη συνολική ερμηνεία του έργου, στο οποίο προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες. Με το παρόν πόνημά του, ο Γιάννης αποφάσισε αφ' ενός να θεραπεύσει πολλές τέχ...