Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι ελληνικές Κυβερνήσεις αδιαφορούσαν πάντοτε για το πρόβλημα της Ελλάδας του Σαλέντο. Η αδιαφορία δεν σταματούσε ακόμη και όταν οι επιστήμονες, οι γλωσσολόγοι και οι ένθερμοι ελληνόφωνοι προσπαθούσαν να δεσμεύσουν τις ελληνικές κυβερνήσεις. Οι υποσχέσεις και τα λόγια περίσσευαν. Βουλευτές, υπουργοί, γραμματείς υπουργείων και άλλα στελέχη των εκάστοτε κυβερνήσεων, όταν άκουσαν τη μουσική της Ελλάδας του Σαλέντο στις πολιτιστικές και φιλολογικές εκδηλώσεις των τεχνών της μικρής ελληνικής νησίδας της Κάτω Ιταλίας, συγκινήθηκαν μέχρι δακρύων και υποσχέθηκαν «λαγούς με πετραχήλ...

[...] Η ιδέα, ο σχεδιασμός και η διεξαγωγή της έρευνας, για τις συνέπειες της επιβολής του μονοτονικού, είναι προϊόν παρατηρήσεων και προβληματισμών που έγιναν σε χώρο όχι της εκπαίδευσης, αλλά της υγείας, όταν διαπιστώθηκε ότι, εκτός από τους φυγόπονους διορθωτές ("κάτω τα αιματοβαμμένα γραπτά"), τώρα έχουμε και πελατοθήρες θεραπευτές... καθώς και βεβαιωσιολόγους για μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξίες και "δυσλεξίες". Η έρευνα αυτή είναι, δυστυχώς, η πρώτη και η μόνη η οποία έχει γίνει κατά τα 23 χρόνια που πέρασαν, από τη μεταμεσονύχτια συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, τη...

Εκατό χρόνια μετά τη σημαντικότερη επανάσταση του 20ού αιώνα, μοιάζει σα να έχουν περάσει ολόκληροι αιώνες. Και όμως, αυτή, σημάδεψε ανεξίτηλα τη σύγχρονη ιστορία και οι συνέπειές της θα συνεχίσουν να γίνονται αισθητές για πολλές δεκαετίες - τουλάχιστον. Παραμένει δε, πάντα, υψίστης σημασίας η προσπάθεια να φωτιστεί το πώς και γιατί μια επανάσταση, που σάλπιζε την πιο ριζική απελευθέρωση, μεταβλήθηκε σε ολοκληρωτισμό και δικτατορία πάνω στους ίδιους τους εργαζόμενους. H "Γένεση του ολοκληρωτισμού", του Κώστα Παπαϊωάννου, που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, το 1959,...

Τα ζητήματα που πραγματεύεται το ανά χείρας βιβλίο εκκινούν από τη ίδια διαπίστωση: Ότι η "αλληλεγγύη" έχει μεταβληθεί σε ιδεολογικό όπλο για να δικαιολογήσει την εγκαθίδρυση ενός αυτοκρατορικού, και αντιδημοκρατικού καθεστώτος. Ως προνομιακό όπλο χρησιμοποιείται και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ενώ τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Ελλάδα συνολικά έχουν μεταβληθεί στο κατ' εξοχήν πειραματόζωο αυτού του εγχειρήματος. Οι δυνάμεις που επιδιώκουν κάτι τέτοιο μπορούν να ανήκουν τόσο στον συστημικό όσο και στον αντι-συστημικό χώρο: Ο "δικαιωματισμός" φέρνει στην ίδια πλευρ...

Μια δημοσιογράφος που ξεκινά μια έρευνα ρουτίνας γύρω από τη σύλληψη ενός λαθρομετανάστη στον Έβρο, ένας ηττημένος πολεμιστής που παλεύει να ξεφύγει από δαίμονες του παρελθόντος του, μια γυναίκα με αστείρευτη ενέργεια, ένας αφελής Έλληνας στρατιωτικός, ένας αντίστοιχος "ψαγμένος" Αμερικανός και από την άλλη μεριά ένας εχθρός απόλυτα αποφασισμένος και αφοσιωμένος στον σκοπό του, συναντούν το πεπρωμένο τους σ' ένα ερειπωμένο σχολείο κωφαλάλων στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, όπου ένας από τους πλέον περίπλοκους πόλεμους της ανθρώπινης ιστορίας έχει πάρει την πιο άγρια μορφή το...

Στα πρώτα χρόνια της σαρωτικής κρίσης, που άρχισε το 2009, μπροστά στην πανθομολογούμενη ανικανότητα και διαφθορά των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, ο ελληνικός λαός αναζήτησε προς στιγμήν, τη σωτηρία στη λεγόμενη "πνευματική ηγεσία". Και βρέθηκε μπροστά στην "προδοσία των διανοουμένων", την πλήρη εξάντληση των πνευματικών ρευμάτων που σφράγισαν τη μεταπολιτευτική περίοδο. Αυτή η "αποστασία", αυτή η κυριολεκτική "φυγή" από το σώμα και το πεπρωμένο του ελληνισμού, είναι το αντικείμενο του βιβλίου... ...αν η σύνθεση αποτελεί ένα καθολικό, πλανητικό, ζητούμενο, για τους Έλ...

Επιλεγμένα αποσπάσματα από το έργο: ... Στην Ευρώπη έχουν τις προϋποθέσεις για ευτυχία μόνον δύο κατηγορίες ανθρώπων: οι Πλούσιοι, οι οποίοι μπορούν να έχουν και να κάνουν τα πάντα - και οι Άγιοι, οι οποίοι δεν θέλουν να κάνουν και να έχουν τίποτα περισσότερο από αυτά που τους φέρνει το πεπρωμένο τους... ... Όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είναι σκλάβοι της φύσης και της κοινωνίας: εργάτες καταναγκαστικής εργασίας και φυλακισμένοι... ... Ο Ευρωπαίος ως πολίτης του κράτους είναι εσώκλειστος σ' ένα στενό κλουβί των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του - ως εργάτης εξαναγκαστι...

Στη μακρά πορεία της ελληνικής παλιγγενεσίας, ο Βελεστινλής σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου, κατά την οποία οι Έλληνες αναζητούσαν την ανεξαρτησία τους στηριζόμενοι πρωτίστως στη συνδρομή των ξένων, και την απαρχή μιας νέας, κατά την οποία τολμούν να διανοούνται και να προετοιμάζουν μια νέα ανεξάρτητη πολιτειακή τάξη. Και επειδή κλείνει μια περίοδο και ανοίγει μία νέα, συνιστά, την εμβληματικότερη μορφή της νεώτερης ελληνικής ιδεολογίας, εξ αιτίας ακριβώς της μοναδικής του συνθετικότητας: Συγγραφέας ρομαντικών διηγημάτων και στιχουργημάτων, έργων επιστημονικής εκλαΐκ...

Από την εποχή του Δαρβίνου, παραδεχόμαστε ότι είμαστε παιδιά των πρωτευόντων, αλλά όχι ότι είμαστε πρωτεύοντα και εμείς οι ίδιοι. Είμαστε πεπεισμένοι ότι, καθώς κατεβήκαμε το τροπικό γενεαλογικό δέντρο όπου ζούσε ο πρόγονός μας, ξεφύγαμε για πάντα απ' αυτό, για να οικοδομήσουμε για τους εαυτούς μας και έξω από τη φύση, το ανεξάρτητο βασίλειο του πολιτισμού. Το δικό μας πεπρωμένο είναι προφανώς ιδιαίτερο σε σχέση με το πεπρωμένο των ζώων, συμπεριλαμβανομένων και των πρωτευόντων, τα οποία εξημερώσαμε, υποβιβάσαμε, διώξαμε, βάλαμε στο κλουβί ή σε ρεζέρβες· είμαστε εμείς που ιδ...

Τα ποιήματα "Αποφράδες", "Επιστροφή", "Αποστασία", "Μεταμόρφωση", "Σ` έναν γέρο", "Στον εαυτό μου", "Στον Αχιλλέα που έμεινε στη Σκύρο", "Ορέστης", "Εφταμάρτυρες", "Ιππόλυτος", "Σατυρικόν", "Θραύσμα", αποτελούν ξαναδουλεμένη μορφή ποιημάτων που γράφτηκαν στην διάρκεια της μαθητείας του συγγραφέα στο ποιητικό εργαστήρι Τάκης Σινόπουλος. Οι στίχοι "Στην πρώτη μαχαιριά" και "Παιδικό τραγούδι" έχουν μελοποιηθεί από την Νεφέλη Λιούτα και μαζί με το "Μοιρολόι της μάνας", γράφτηκαν στο εργαστήρι στιχουργικής της Αγαθής Δημητρούκα στην Ανοιχτή Τέχνη. Άλλοι στίχοι έχουν μελοποιηθεί...

Το ένοπλο και το εναλλακτικό κίνημα αποτελούν τις δύο πτέρυγες που διαμορφώθηκαν με την διάσπαση του κάποτε ενιαίου κινήματος του "68". Το "1968" σαν εμφάνιση ενός νέου ιστορικού κινήματος περιέκλειε μια αντίφαση: από τη μία εκπροσωπούσε το "νέο", την πραγματικότητα του παρόντος και του μέλλοντος, πραγματοποιώντας μια ιστορική τομή ίδιας κλίμακας με την Κομμούνα ή το "17" και από την άλλη φορούσε, όπως όλα τα κινήματα, τα ρούχα του παρελθόντος, αναφερόταν ιδεολογικά στα ξεπερασμένα σχήματα του μαρξισμού -λενινισμού και του αναρχισμού. Αυτή η διπλή φύση του κινήματος υπονό...