Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η κυρία Λαστιχένια δεν έβγαινε ποτέ για περίπατο περπατώντας. Όχι! Ποτέ! Το περπάτημα ήταν πολύ εύκολο για την κυρία Λαστιχένια. Αντί να περπατάει, πήγαινε παντού κάνοντας... ρόδες!

Ο κύριος Απίθανος μπορούσε να κάνει τα πιο απίθανα πράγματα! Για παράδειγμα, μπορούσε να πηδήσει πολύ πολύ ψηλά και να περάσει πάνω από τις στέγες των σπιτιών! Παιδιά, μην προσπαθήσετε κι εσείς να το κάνετε... Είναι αδύνατον!

Ο κύριος Χοροπηδούλης ήταν μικρούλης και στρογγυλούλης σαν λαστιχένιο μπαλάκι. Του ήταν αδύνατον να κρατηθεί στο έδαφος. Συνέχεια χοροπηδούσε! Και όπως καταλαβαίνετε, αυτό του έκανε τη ζωή πολύ πολύ δύσκολη!

Ήταν αδύνατον να τις ξεχωρίσεις... Ποιες; Τις μικρές κυρίες Διδυμούλες, φυσικά... Εσείς ποιες νομίζατε; Ζούσαν σε μια αστεία χώρα που την έλεγαν Διπλοχώρα. Γιατί την έλεγαν έτσι; Θα το ανακαλύψετε σύντομα!

Ο κύριος Ψηλός ήταν πολύ πολύ ψηλός! Ήταν το ψηλότερο άτομο που έχετε ποτέ συναντήσει... Ή, για την ακρίβεια, ήταν το ψηλότερο άτομο που.. δεν έχετε ποτέ συναντήσει, γιατί δεν έχετε δει ποτέ κάποιον με τόσο ψηλά πόδια όσο του κυρίου Ψηλού. Αλήθεια, έχετε δει;

Δύο νύχτες πριν από την Πρωτοχρονιά άρχισε να χιονίζει. Όλη νύχτα χιόνιζε και χιόνιζε και χιόνιζε! Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια μεγάλες, άσπρες, μαλακές νιφάδες σκέπασαν όλη τη Γη.

Ο κύριος Ιδιότροπος ήταν ιδιότροπος σε όλα! Όλη μέρα ασχολιόταν με το συγύρισμα και το καθάρισμα. Κάθε πρωί, αφού τοποθετούσε τα έπιπλα στην σωστή τους θέση και αφού βεβαιωνόταν ότι τα λουλούδια στον κήπο μεγάλωναν ακριβώς στην ίδια γραμμή, έψαχνε μήπως δει πουθενά κάποιον κόκκο σκόνης. Δεν μπορούσε όμως να βρει σκόνη πουθενά και αυτό γιατί όλη τη μέρα ξεσκόνιζε!

Τρεις απόπειρες δολοφονίας εναντίον ενός γνωστού πολιτικού. Τέσσερις ώριμες γυναίκες με έντονη φεμινιστική δράση στην Αγγλία του 20. Μια εξαφανισμένη υπηρέτρια. Τρεις θάνατοι που αποδίδονται σε ατύχημα. Μια ομάδα κομμουνιστών που διοχετεύει έγγραφα από τη Σοβιετική Ένωση σε όλη τη χώρα. Μια αυτοκτονία που συντελέστηκε είκοσι χρόνια πριν. Γεγονότα που μοιάζουν ασύνδετα τελικά ενώνονται από τις λεπτές κλωστές της μοίρας και δείχνουν πως η δίψα για εκδίκηση παραμένει μια αναλλοίωτη δύναμη που κινεί και διαμορφώνει τα πάντα στο πέρασμα του χρόνου. Στην Αθήνα του 1952 λίγο πριν...

Η Αμέλια ήταν σε όλα τέλεια! Ότι κι αν έκανε το έκανε στην εντέλεια!

Του Ευτύχη του άρεσε να μένει συνέχεια ξύπνιος. Έκανε τα πάντα για να μην κοιμηθεί! «Δεν είμαι καθόλου κουρασμένος», έλεγε στη μαμά του και στον μπαμπά του όταν εκείνοι τον παρακαλούσαν να πάει για ύπνο. Και πάντα έβρισκε κάποιο λόγο για να κοιμάται πιο αργά, κι ακόμα πιο αργά, κι ακόμα πιο αργά

Το Τσίρκο των Μικρών Κυρίων θα δώσει μια μεγάλη παράσταση! Κάποιοι κάνουν πρόβες, άλλοι Μικροί Κύριοι ντύνονται κλόουν ή κάνουν ακροβατικά και η κυρία Φλύαρη ετοιμάζεται να παρουσιάσει αυτό το μοναδικό θέαμα... Τι θα συμβεί, όμως, όταν ο κύριος Χοροπηδούλης πέσει σ' έναν κουβά με νερό και η κυρία Ατρόμητη εκτοξευθεί στον ουρανό;

Η Αρετή ήταν πάντα αυταρχική! Είχε την ιδέα πως ήξερε τα πάντα! «Μη διπλώνεις έτσι τα ρούχα σου», έλεγε στον Βασίλη τον αδελφό της. «Τα διπλώνεις λάθος. Τα ρούχα πρέπει να διπλώνονται όπως θα σου δείξω εγώ!» Τα δίπλωνε, λοιπόν, στη μέση και έβαζε από πίσω τα μανίκια. «Και γιατί πρέπει να διπλώνονται έτσι;» ρωτούσε ο καημένος ο αδελφός της. Η Αρετή απαξιούσε να του απαντήσει. Απλώς τον κοίταζε από την κορυφή ως τα νύχια με τέτοιο ειρωνικό ύφος λες και ήταν άχρηστος.

Ο Ηρακλής ήταν πολύ αναιδής! Όταν μια μέρα ο γείτονας του επέστρεψε την μπάλα, που είχε πέσει στον κήπο του, ο Ηρακλής αντί να του πει ευχαριστώ, του έβγαλε κοροϊδευτικά τη γλώσσα του. "Τι αναιδής που είσαι!" τον μάλωσε ο γείτονας.

Ο Κοκός ήταν ένα πολύ εξυπηρετικό παιδί. Του άρεσε πολύ να βοηθάει τους άλλους. Κάθε φορά που εξυπηρετούσε κάποιον αισθανόταν πολύ χαρούμενος. Η μαμά του ήταν πολύ περήφανη γιατί ο Κοκός τη βοηθούσε κάθε μέρα με τα ψώνια. Και ο μπαμπάς του ήταν πολύ χαρούμενος γιατί ο Κοκός τον βοηθούσε κάθε φορά που έπρεπε να πλύνει το αυτοκίνητο.

Ο Κυριάκος ήταν ένα πολύ γλυκό αγοράκι. Ήταν καλός, ευγενικός και φιλικός με όλους. Έτσι, όλοι ήθελαν να κάνουν παρέα μαζί του.

Η Λούλα ήταν πολύ ντροπαλή. Όταν είχαν επισκέψεις στο σπίτι, η Λούλα κρυβόταν πίσω από την πολυθρόνα. Μια μέρα, η Λούλα πήγε με τη μαμά της στο σούπερ μάρκετ. Εκεί συνάντησαν τυχαία τον δάσκαλο της μουσικής. «Γεια σου Λούλα!» της είπε χαμογελαστός. «Γεια σας! απάντησε πρόσχαρα η μαμά της, αλλά η Λούλα τράβηξε την κουκούλα του παλτού της και έκρυψε το πρόσωπό της. «Η Λούλα είναι λίγο ντροπαλή, ξέρετε!» είπε η μαμά στον δάσκαλο κι εκείνος χαμογέλασε με κατανόηση.

Η Μάρα ήταν ένα πολύ μαρτυριάρικο κοριτσάκι. Αν κάποιος από τους φίλους της ή την οικογένειά της έκανε καμία πονηριά, τότε η Μάρα αμέσως έτρεχε να το μαρτυρήσει. Έτσι, πολλές φορές γλίτωνε την κατσάδα που θα έτρωγε για τις δικές της πονηριές.

Η κυρία Διάσημη ζούσε στο αγρόκτημα Χόλιγουντ. Σ' όλη της τη ζωή, η κυρία Διάσημη ονειρευόταν να γίνει διάσημη. Ήθελε να γίνει τόσο διάσημη, που όλες οι εφημερίδες να έχουν τη φωτογραφία της και να μοιράζει συνεχώς αυτόγραφα. Δεν ήξερε, όμως, πώς θα μπορούσε να το πετύχει αυτό.

«Θα επιλέγουμε κάθε φορά έναν προορισμό και μια ημερομηνία συνάντησης. Θα οργανώνουμε το φανταστικό μας ταξίδι μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια σαν να ήταν πραγματικό. Για δυο τρεις ώρες θα ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό σαν ταξιδιώτες της περιπέτειας...» Ο Δημήτρης, ένας νεαρός υπάλληλος στο γραφείο ταξιδίων, σχεδιάζει ταξίδια αναψυχής σε ασυνήθιστους προορισμούς. Εκείνος όμως ποτέ δεν ταξιδεύει... Η ψυχή του κρύβει αλήθειες που πληγώνουν. Η Αγγελική, μητέρα τριών παιδιών, απλώς υπάρχει στη σκιά του αδιάφορου συζύγου της. Ο θυμός για τα χαμένα χρόνια της μέσα σ' έναν άτυχο...

Ο κύριος Ανόητος ζούσε στην Κουτοχώρα. Η Κουτοχώρα ήταν ένα πολύ αστείο μέρος. Εκεί όλα τα πράγματα ήταν ανόητα! Τα δέντρα ήταν κόκκινα! Το γρασίδι ήταν μπλε!