Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η διάσημη σειρά παιδικών βιβλίων που έχει πουλήσει πάνω 85 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Η διάσημη σειρά παιδικών βιβλίων που έχει πουλήσει πάνω 85 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Η διάσημη σειρά παιδικών βιβλίων που έχει πουλήσει πάνω 85 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Η διάσημη σειρά παιδικών βιβλίων που έχει πουλήσει πάνω 85 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Η διάσημη σειρά παιδικών βιβλίων που έχει πουλήσει πάνω 85 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Η διάσημη σειρά παιδικών βιβλίων που έχει πουλήσει πάνω 85 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Ο Κωνσταντίνος είναι απενεργοποιημένος. Έτσι γεννήθηκε. Η βάρκα, στην οποία ως τώρα έπλεε, έχει πιάσει φιλίες με τα νερά. Κι αυτός με τα απόνερα. Ενώ έχει γευθεί δεόντως, στο όχι και τόσο ένδοξο παρελθόν του, τη ματαιότητα της ύλης, γι' αυτήν σκίζει τα επώνυμα ιμάτιά του ακόμα ως μαχόμενος δικηγόρος. Μετά το χωρισμό του έχει συμπεράνει διάφορα... Καιρός ήταν. Ανάμεσα σ' αυτά κι ότι κάθε μέρα που περνά πρέπει να είναι ακόμα μια καινούρια ανυποψίαστη περίπτωση. Τώρα είναι η ταλαίπωρη σειρά της Ρένας... Η Ρένα είναι της κατηγορίας "Φύγε εσύ, έλα εσύ" και, παράλληλα, τους θ...

Τα μικρά τρενάκια έχουν αναλάβει μια δύσκολη αποστολή... Να μεταφέρουν βαγόνια με πέτρες! Ο Μπρους και ο Γουίλ αρχίζουν ν' ανεβαίνουν τον λόφο, όπου τους περιμένει μια απίστευτη περιπέτεια! Θα καταφέρουν να γυρίσουν πίσω στη μικρή Τρενούπολη;

Στα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ οι ασθενείς έχουν ανάγκη τη στήριξη της οικογένειας, των φίλων, των συγγενών και της κοινωνίας. Πρέπει να νιώθουν ότι δεν τρελαίνονται, ότι η ζωή δεν τελείωσε γι' αυτούς, ότι ακόμη τους αγαπούν και τους αποδέχονται. Η άρνηση είναι μια πολύ συνηθισμένη αντίδραση στη διάγνωση του Αλτσχάιμερ και στα αρχικά συμπτώματα απώλειας μνήμης, ακόμα και πριν από τη διάγνωση. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν μια ασθένεια όταν τα σημάδια είναι πλέον ξεκάθαρα. Τα άτομα με Αλτσχάιμερ συνήθως φαίνονται υγιή και δραστήρια. Έτσι, αντί να αποδίδει κά...

Ο Κύριος Σκουντούφλης και Κύριος Φασαρίας σε νέες περιπέτειες! Πηγαίνουν για σαφάρι άγριων ζώων και ψάχνουν για εντυπωσιακά φλαμίνγκο, αλλά και για έναν σπάνιο κροκόδειλο! Αρχίζω να διαβάζω- Πρώτη μου ανάγνωση Σταθμός 1 - Απλές λέξεις - Μεγάλα γράμματα - Βοηθητικά στοιχεία στις εικόνες - Επανάληψη λέξεων

"Πόσες φορές θα το πω... Δεν υπάρχουν τέρατα!" Ο κύριος Πεισματάρης- πεισματάρης καθώς είναι- επιμένει ότι δεν υπάρχουν τέρατα... Όλοι όμως ξέρουμε ότι στη Χώρα των Μικρών Κυρίων κάποια τερατάκια πού και πού, βγαίνουν βόλτα τη νύχτα... Μια απρόσμενη συνάντηση σε μια σπηλιά θα τον κάνει ν' αλλάξει γνώμη;

Ήταν ένα όμορφο, καλοκαιρινό απόγευμα. Ο κύριος Κατσούφης βρισκόταν στο σπίτι του. Κάθισε λοιπόν στην πολυθρόνα του, πήρε στα χέρια του ένα βιβλίο... και... ξέρετε τι έκανε; [...]

Ο κύριος Αδιάκριτος ήταν πολύ πολύ αδιάκριτος! Ήθελε να ξέρει πάντα... τα πάντα! Έχωνε τη μύτη του στις ξένες δουλειές, χωρίς κανένας να του έχει δώσει αυτό το δικαίωμα. Και βέβαια, αν έβρισκε μπροστά του μια κλειδωμένη πόρτα, δεν άντεχε! Ήθελε οπωσδήποτε να κοιτάξει μέσα από την κλειδαρότρυπα. [...]

Ο κύριος Αστείος ήταν πολύ αστείος. Ζούσε σ' ένα σπίτι τσαγιέρα! Όποιος το έβλεπε, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα γέλια του. Το σπίτι ήταν τόσο αστείο όσο και ο κύριος Αστείος. Του ταίριαζε δηλαδή απόλυτα. [...]

Ο κύριος Βιαστικός ήταν το γρηγορότερο πλάσμα πάνω σε δύο πόδια! Έτρεχε συνεχώς, από εδώ προς τα εκεί και από εκεί προς τα εδώ και ξανά πίσω. Ήταν τόσο βιαστικός, που δεν μπορούσε να ολοκληρώσει καμία δουλειά. [...]

Ο κύριος Μικρούλης ήταν πολύ πολύ μικρούλης. Πιθανόν να ήταν το μικρότερο άτομο που έχετε δει ποτέ στη ζωή σας! Ή μάλλον... ήταν το μικρότερο άτομο που δεν έχετε δει ποτέ στη ζωή σας, γιατί ήταν τόσο μικρούλης, που δε θα μπορούσατε να τον δείτε έτσι κι αλλιώς. Ο κύριος Μικρούλης ήταν τόσο ψηλός όσο μια καρφίτσα. [...]

Θέλετε να σας πω ένα παραμύθι; Αν ήσαστε σαν την κυρία Αναποφάσιστη, θα λέγατε: "Ναι, σε παρακαλώ..." Και αμέσως μετά θα λέγατε: "Όχι, ευχαριστώ!" Και πριν περάσει λίγη ώρα, θα ξαναλέγατε: "Ναι! Ναι! Θέλω..." Η κυρία Αναποφάσιστη ήταν ο τύπος του ανθρώπου που ποτέ δεν μπορούσε να αποφασίσει κάτι. [...]

Αργούσε στο ένα... Αργούσε στο άλλο... Η κυρία Αργοπορίδου αργούσε παντού... Για παράδειγμα: Ξέρετε που πέρασε τα Χριστούγεννα; Στο σπίτι της, στο αγρόκτημα. ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ! Ξέρετε, όμως, πότε γιόρτασε τα Χριστούγεννα; Στις 25 Ιανουαρίου... Δηλαδή, ακριβώς έναν μήνα αργότερα! [...]

Η κυρία Φλύαρη μιλούσε πιο πολύ από πολύ. Μιλούσε συνέχεια. Μέρα νύχτα, όλη την εβδομάδα, όλους τους μήνες, όλο τον χρόνο! Ποτέ δε σταματούσε. Χωρίς η ίδια να το ξέρει, μιλούσε ακόμα και στον ύπνο της. Είχε κι έναν αδελφό. Μήπως ξέρετε ποιος ήταν;