Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παρόν πόνημα αναφέρεται στη θέασή μου σε Αιγαιοπελαγίτικα νησιά και Τυνησία και ολοκληρώνεται με θρύλους της πλούσιας ελληνικής παράδοσης. Στην περιπλάνησή μου, προσπάθησα να μην προσθέσω άλλο ένα ταξιδιάρικο βιβλίο στα τόσα που κυκλοφορούν, αλλά να προσφέρω την προσωπική μου πνευματική εμπειρία από τις επισκέψεις μου. Έχοντας υπ’ όψη ότι "Το ταξίδι είναι αφιλόκερδη χαρά του ματιού, σεργιάνι του κορμιού" γιατί με την πρόσθετη πείρα δίδει στον ταξιδιώτη και τη χαρά της δημιουργίας, δεν στάθμευσα στην απλή οδοιπορία αλλά θέλησα να σας κάνω κοινωνούς εντυπώσεων -σκέψεων...

Η συλλογή αυτή γράφτηκε το 2017 για τον διεθνή διαγωνισμό ποίησης Κ. Π. Καβάφης και αποτελεί μια συνομιλία με γνωστά ποιήματα του αλεξανδρινού χρησιμοποιώντας αφενός το ιστορικό πλαίσιο που οικειοποιείται ο Καβάφης έτσι ώστε να σχολιαστεί το σημερινό κοινωνικο-πολιτιστικό γίγνεσθαι και αφετέρου την περίφημη καβαφική ειρωνεία και κάποια προσωπεία του κατά τρόπο ώστε να στηλιτευθεί η σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα και την Ευρώπη και τα κακώς κείμενα της δυτικότροπης σκέψης και νόησης. Βεβαίως στο ίδιο ύφος συνυπάρχουν και πρωτότυπα ποιήματα με θεματικές ενότητες όπως τον...

Όταν ο Αστυνόμος δέχεται το αναμενόμενο τηλεφώνημα "Επιβιβάστηκαν", καταλαβαίνει πως μες στον Αύγουστο, το καλοκαίρι του ολοκληρώθηκε. Δεν καταλαβαίνει όμως, πως από εκείνη την ατάκα και μετά, θα ζήσει ένα κρεσέντο αποκαλύψεων και ένα ρέκβιεμ των ονείρων του· πως μια ανήκεστη βλάβη στην ψυχή του θα τον σημαδέψει για πάντα. Είναι μεγάλο το θεριό και γιγαντώνεται καλοθρεμμένο από προδοσία, απώλεια, κατακρεουργημένα συναισθήματα, από ανείπωτα λόγια, χαμένες στιγμές και τύψεις. Όταν τελικά αρχίζουν να καίγονται τα χέρια του, αισθάνεται μικρός, αδύναμος, ανεπαρκής και θα α...

- Θεϊκά άρματα που αιωρούνταν μέσα σε αρχαίους ναούς. - Ναοί που βοούσαν από τις βροντές των θεών. - Θύρες ναών που ανοιγόκλειναν αυτόματα, ανάλογα με τη φωτιά της θυσίας. - Αγάλματα αρχαίων θεών με ματωμένα δάκρυα. - Παραισθησιογόνα σε τελετές, στα ελευσίνια μυστήρια, σε νεκρομαντεία. - Αυτόματες μηχανές πώλησης αγιάσματος κ.λπ. κ.λπ. Οι πιστοί του Δωδεκάθεου πήγαιναν στους ναούς λόγω της ομορφιάς τους, του μεγέθους, του μεγαλείου τους. Οι ιερείς έπρεπε να εξασφαλίζουν ότι οι ναοί ήταν αντάξιοι των θεών. Ήταν οι πύλες προς αυτούς, οι οίκοι τους. Όταν εισερχόταν ο π...

ΚΑΠΟΙΟΙ... Κάποιοι λιγοστεύουν χωρίς ανάγνωση τ’ ανοιχτό μέτωπο του κήπου, την εσπέρα της τριαντάφυλλης ακολουθίας, την αυτόχθονη μυσταγωγία του ήχου και τον ασίγαστο ψίθυρο της μικρής Ευδοκίας, που μερόνυχτα διαβάζει τον ορίζοντα στο φρύδι της μέρας. Κάποιοι περιφέρουν ακόμη την επιτύμβια σμίλη της ποίησης και τ’ αμυγδαλωτά μάτια της Πηνελόπης. Κάποιοι αφομοιώθηκαν τις αιχμηρές παραστάδες του λευκού τοίχου ή το γλαυκό πλήρωμα του απείρου και λιγοστεύουν αγόγγυστα τον άνθρωπο μέσα τους. Κάποιοι, της εράσμιας νιότης το σκάφανδρο κρεμάσανε στο αίολο ρεύμα...

Τι μπορούν να πουν δυο αστέρια που αιώνες ολόκληρους στέκονται αντίκρυ και κοιτούν το ένα το άλλο; Τι ιστορίες μπορούν να διηγηθούν μεταξύ τους και τι συμβαίνει όταν το ένα φτάνει στη δύση του και αρχίζει να σκορπίζεται στο διάστημα; Πού μπορεί να οδηγήσει η αγωνία μιας μάνας, που βλέπει τον μονάκριβο γιό της να αργοπεθαίνει, καθώς περίπου έτσι έχασε σε νεαρή ηλικία και τον άντρα της; Η περιπλάνησή της στο βουνό, για να σώσει το παιδί της, θα έχει θετικό αποτέλεσμα; Τι συμβαίνει όταν όλα τα δέντρα της φύσης μαζεύονται και συνεδριάζουν για τα βάσανά τους; Θα τα βοηθή...

Τότε ακριβώς σηκώθηκε, μ’ αντίκρισε μακάρια κι άκουσα λόγια φαεινά που σιγαναστενάζαν στ’ άδηλα βάθη της ψυχής, πέρα απ’ την επιφάνεια. Ήταν το πρόσωπο ιλαρό, ποδήρης ο χιτώνας και τα ανέμελα μαλλιά κυμάτιζαν μακάρια παίζοντας παίγνιο απαλό στου Ζέφυρου το χάδι. Κάτασπρο ήταν το ραβδί, ακίνητο μπροστά του καθώς στήριζε ανάλαφρα το αέρινο το σώμα. Είχαμε φθάσει αργά αργά σε ένα υψιπέδι κάτω μας έλατα πυκνά έκρυβαν το δρομάκι κι άγριων του βουνού πουλιών σπάνιες ιαχές τρόμο σκορπούσαν στα μικρά και ήσυχα σπουργίτια στα ήρεμα πετούμενα που ‘ρχονταν απ’ τον κάμπο ν...

"Η ζωγραφιά του Θεού" του Ιάκωβου Μυλωνά, είναι μια συγκινητική κωμωδία, που δείχνει τι αλλαγές μπορεί να επιφέρει σε μια οικογένεια, η έλευση ενός παιδιού με ιδιαίτερα χαρίσματα και πόσες υπέροχες στιγμές μπορούμε να ζήσουμε μαζί του, αν βάλουμε πάνω απ’ όλα την αγάπη! Μια διεισδυτική ματιά στον κόσμο των ΑΜΕΑ και στον περίγυρό τους. Ένα έργο που συνδυάζει την κωμωδία, τη συγκίνηση, τον προβληματισμό και την τελική κάθαρση. Ένα έργο που δείχνει ότι αυτά τα παιδιά δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Όπως λέει η πρωταγωνίστριά μας μέσα στο έργο "Όταν γεννήθηκα... νόμιζα ό...

Yπάρχει ένας Κόσμος μέσα σ’ έναν Λαβύρινθο. Παντού δρόμοι, άλλοι τρομακτικοί κι άλλοι υπέροχοι μα, όλοι απατηλοί όπως ο φεγγαρόδρομος. Στους δρόμους, ορατούς και αόρατους, περιπατητές -"Οδυσσείς" και μη- μορφές της κόλασης, μορφές του παραδείσου. Ζωή και θάνατος. Όλα διπλά και αντίστροφα. Τριγύρω τείχος αόρατο, συνεχές και αδιαλείπτως ρέον, που μοιάζει αδιαπέραστο. Όποιος βορά γίνεται του "Μινώταυρου", αρχίζει από την αρχή να περπατά στους δρόμους. Όσες ζωές κι αν ζήσουν οι περιπατητές μες στον Λαβύρινθο, η Ζωή τους περιμένει έξω, εκεί απ’ όπου ήρθαν... Ποιος είναι ο Λαβύρ...

Έρωτα... Τόσα χρόνια μόνον εσένανε ποθώ και δεν υπάρχει λόγος τούτο ν' αρνηθώ ορκίζομαι στου γάμου το στεφάνι, αν είναι τόσο πολύ να σ' αγαπώ, πολύ λυπάμαι, μα πρέπει να στο πω, πως μια ζωή εμένα δεν μου φτάνει!

Με την ευκαιρία των 40 χρόνων στο θέατρο της Μαίρης Βιδάλη, εκδίδουμε ένα μέρος του πολύτιμου αρχείου της, μαζί με κάποια παραλειπόμενα που μας εμπιστεύτηκε. Μέσα από τα σχόλια και τις κριτικές, παραθέτω ένα απόσπασμα που θεωρώ ότι σκιαγραφεί απόλυτα την πορεία της. Καλή συνέχεια! Ο εκδότης Ζώης Μπενάρδος

Και σαν τον πόλεμο ο καθείς / μέσα του τον ξορκίσει, Ειρήνης το βασίλειο, η του Δικαίου δύναμη / στον κόσμο θα ορίσει... ...και μια εποχή συνείδησης μαζί μ’ αυτό θ’ αρχίσει...

Under peeled skin this substance of life, this elongated voice crying out to be heard in a background of darkness; this calling of veins where words are like music and this pulse of the heart crying out with eyes as distant as the sky. Κάτω από ξεφλουδισμένο δέρμα αυτή η ουσία ζωής, αυτή η επιμηκυσμένη φωνή που κράζει ν’ ακουστεί ενάντια στο σκοτάδι, αυτή η κραυγή φλεβών όπου οι λέξεις είναι σαν μουσική, και αυτός ο παλμός της καρδιάς να φωνάζει με μάτια μακρινά όπως ο ουρανός.

Οι μέχρι τώρα "θεωρίες της τέχνης" επικαλούνται σύστημα γνώσης στα πρότυπα των μαθηματικών και της λογικής, αλλά δεν βασίζονται στέρεα σε αυτά. Όμως, ακριβώς αυτός ο αναλυτικός χώρος της επιστημολογίας είναι ο πλέον αρμόδιος για κάθε είδους "θεωρία": η θεωρία της τέχνης, λοιπόν, δεν είναι τέχνη, αλλά εξετάζει συστηματικά την τέχνη ως δομημένο σύστημα γνώσης. Αυτός ο τόμος περιλαμβάνει συγκεκριμένα αυτό: ισχυρά αναλυτικά εργαλεία, τα οποία, για πρώτη φορά, εφαρμόζονται στο χώρο της αισθητικής φιλοσοφίας με σκοπό, όχι την παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης θεωρίας τέχνης, αλλά τη...

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου επιχειρείται μία μείζων φιλοσοφική προσπάθεια: Οι όροι εγγύτητα και απόσπαση, τόσο γνωστοί απ’ την καθημερινή ζωή, τείνουν να προσλαμβάνουν φιλοσοφικό περιεχόμενο και εγκλείουν όλες τις δυνατότητες της ανθρώπινης σκέψης, όλες τις μορφές δημιουργίας, αρκεί να τις απεμπλέξουμε από ειδωλικές και φαινομενολογικές ψευδαισθήσεις. Προσεγγίζουμε έτσι αναδημιουργικά γνωστές έννοιες της φιλοσοφικής παράδοσης και ανασυγκροτούμαστε διανοητικά, ηθικά, αισθητικά απ’ τη στιγμή που αναθεωρούμε δεδομένες δοξασίες τις οποίες για αιώνες θεωρούσαμε αμετακίνητες...

Η Ήπειρος πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, το Βορειοηπειρωτικό, ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο εθνικός διχασμός, η Μικρασιατική καταστροφή, η νέα ζωή σε μια περιοχή που ο 19ος αιώνας σημάδευσε με μικρές και μεγάλες ανατροπές. Η παρουσίαση αυτής της εποχής, μέσα από πρόσωπα και αληθινά γεγονότα, αναδεικνύει εκείνη την Ελλάδα όπου ξένες δυνάμεις, ληστές, πόλεμοι, Εκκλησία, πρόσφυγες, πολιτικά πάθη, (σαν να μην πέρασε μια μέρα) δημιουργούν τις νέες συνθήκες στις οποίες βρίσκουν χώρο όλα τα κοινωνικά στρώματα. Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Ρουμανίζον...

Η "Πολιτική Διαθήκη" του Λένιν, που εξέφραζε τους φόβους και τις ανησυχίες του για ένα σχίσμα στο Κόμμα και πρότεινε την αντικατάσταση του Στάλιν από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΡ (μπ) για την αποφυγή του, είναι ένα κείμενο τεράστιας σημασίας με μεγάλες περιπέτειες. Δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από τον Στάλιν και την άρχουσα γραφειοκρατία του και χρησιμοποίησε και τσιτάτα της κατά αντιπάλων του, πρώην συνεργατών του και στη συνέχεια θυμάτων του, αλλά όποιος τη διάβαζε ή την κυκλοφορούσε στην ΕΣΣΔ, που δεν τυπώθηκε ποτέ ζώντος του Στάλιν, εξοριζόταν στη Σιβηρία ή...

ΑΘΡΥΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ Φύτρωσε η χαρά στα πληγωμένα της λύπης λιβάδια. Να σωπάσει δεν λέει του χόρτου ο ύμνος στην άνοιξη κι εκείνο το νερό που έκλαιγε στον κατήφορο δεν μπορεί κι αυτό να σωπάσει, καθώς του αλετριού η κόψη ξέθαψε τη θαμμένη πολιτεία του αθρυμμάτιστου κόσμου που θάφτηκε μέρα σκοτεινή χωρίς ανατέλλοντα ήλιο. Φιγούρες παράξενες σαν αγάπες απλήγωτες προβάλλουν κι άλλες στης λήθης τούς χαμένους ορίζοντες ν’ ακροβατούν σε τόξα ουράνια και στο απειροελάχιστο των καιρών ζητούμενο... Εσείς, που στο μαύρο του πένθους ντυμένοι του μ...

Το ζευγάρι των ηρώων μας, άξιων ατόμων, (αυτός λογιστής κι εκείνη δασκάλα), κάποια στιγμή, συνειδητοποιούν ότι στον κόσμο μας βασιλεύει μια πανίσχυρη και καταστροφική μανία κατανάλωσης, της οποίας τα απόβλητα δεν χωρούν πλέον ούτε σε ολόκληρη τη Γη! Συνειδητοποιούν επίσης ότι η μανία αυτή τροφοδοτείται παγκοσμίως από το πάθος των ανθρώπων για κυριαρχία μέσω του ανεξέλεγκτου πλουτισμού, σε βαθμό που είναι ζήτημα χρόνου να τιναχτεί στον αέρα και όλη η βιόσφαιρα! Έτσι αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την κοινωνία της αφθονίας και των "παιδικών" παθών, και να ζήσουν από τα σκουπί...