Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο παππούς, η γιαγιά και τα τέσσερα εγγόνια τους ταξιδεύουν με το αυτοκίνητο από το Μόναχο της Γερμανίας με προορισμό την Ελλάδα, για να γνωρίσουν τα παιδιά την πατρίδα τους. Η ομορφιά της διαδρομής, λόγω της εναλλαγής των εικόνων, ανεπανάληπτη! Μόναχο - Αυστρία - Ιταλικές Άλπεις - Βενετία - Ηγουμενίτσα - Μακεδονία!... Συνεχίζουν το ταξίδι τους στην υπόλοιπη Ελλάδα: στον Όλυμπο, στα Τέμπη, στα Καμένα Βούρλα, στην Εύβοια... Φτάνουν στην Αθήνα. Επισκέπτονται την Ακρόπολη, την Πλάκα, το Μοναστηράκι, τον Λυκαβηττό... και φυσικά τα Μουσεία. Ο παππούς μιλάει στα παιδιά με ενθουσ...

Αυτό το βιβλίο είναι πόνημα ψυχής και στοίχημα ζωής. Το καταθέτω ως στέφανο τιμής σε μια ύψιστη δοξολογία για εκείνα τα χρόνια τα αλλοτινά. Τα χρόνια που ατενίζω με απέραντη τρυφερότητα κι αναπολώ με νοστολγία. Από την αρχή της συγγραφής η γραφίδα, δρασκελίζοντας τα χαντάκια της μνήμης, ζωγράφιζε τα σοκάκια και τις αλάνες του χωριού και χάιδευε όλα τα παιδιά κι όλους τους μεγάλους. Έτσι, μια τσίγκλαγε τον Κλη, την άλλη σκούνταγε τον Γκέκο και την παράλλη έκλεινε το μάτι στον Τσάπο, στον Γκιώνη, στο Ρίκο και σε όλα τα τσιρομπίλια, τα αλλοτινά... (...) Στην πρώτη θέση τ...

Το "Θέατρο του Παραλόγου" είναι ένας μηχανισμός από πελεκημένες λέξεις, εικόνες, αισθήματα... που αλέθει ο μύλος του παιχνιδιού, που το ονομάζουμε παράλογο. Μέσα σ' αυτό το παιχνίδι ο άνθρωπος αποκτά μια ελευθερία να μιλάει με τη δικιά του γλώσσα. Ίσως είναι η ίδια του η γλώσσα της ασυνεννοησίας που ό,τι μεγαλόπρεπο κτίζει, το γκρεμίζει. Η εποχή μας έχει φτάσει στο στάδιο της ανθρωποφαγίας... Η ελεύθερη αγορά είναι το παράλογο μιας λογικής, όπου η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί στην καταστροφή. Εδώ δεν θα επαναστατήσουν οι λέξεις. Δεν θα ακρωτηριαστούν οι εικόνες των οραμάτων. Η μ...

"Μα συνάντησε ο Παύλος τον Σωκράτη;" με ρώτησε ένας νέος άνθρωπος όταν άκουσε το θέμα μου. Και μη το θεωρείτε παράξενο. Πολλοί ξέρουμε ότι οι δύο άνδρες· που έζησαν με διαφορά τεσσάρων και πλέον αιώνων, δεν γίνεται βέβαια να συναντήθηκαν. Στα σχολεία μας όμως, δεκαετίες τώρα, πολλοί μαθητές σχηματίζουν αόριστα την εντύπωση ότι ο Παύλος και ο Σωκράτης έζησαν στο μακρινό παρελθόν, άγνωστο για τους νέους πότε ακριβώς, άρα ίσως και να συναντήθηκαν... Και εννοείται ότι το θέμα μας αναφέρεται σε πνευματική συνάντηση, η οποία πράγματι συνέβη. Πώς το εννοούμε; Αυτό ακριβώς εξη...

Το να μιλήσεις στην εποχή μας για κάποιον απλοϊκό, μικροσκοπικό ανθρωπάκο, που με ένα ραβδί και χωρίς σακούλι γύριζε, πριν διακόσια χρόνια, στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα κηρύσσοντας "τον λόγο του Θεού", μοιάζει να σπέρνεις στάρι στη θάλασσα. Μοιάζει. Γιατί στην πραγματικότητα, είναι σα να ρίχνεις βάλσαμο σε πληγωμένο... Ο πληγωμένος είναι, γνωστό δα, ο άνθρωπος της εποχής μας, και το βάλσαμο η πίστη, η θρησκεία μας που σαν έρθει σε επαφή με την "πληγή" κάνει ν' "αντιδρά", αδιάφορο αν αρνητικά ή θετικά, κάθε οργανισμός που δεν πέθανε ακόμη... Έτσι, το να μιλήσεις στις μέρες...

Η παρούσα ποιητική συλλογή περιέχει που εμβαθύνουν στη ζήτηση της "αλήθειας", μέσα από τη γνώση που παρουσιάζει και θίγει τα κακώς κείμενα, όπως θεσμούς, θρησκείες, εξουσιαστές κ.ά. Ο κάθε άνθρωπος στον σημερινό κόσμο πρέπει να είναι εραστής της "γνώσης' και της "αλήθειας" και να αγωνίζεται για τον άνθρωπο, ο οποίος είναι ένα άθυρμα μιας ασύλληπτα βέβηλης αυθαιρεσίας, που "νομιμοποιείται" μέσα από ένα νομικίστικο πλέγμα δεοντολογικών κανόνων σκοπιμότητας, που σκοτώνουν θανάσιμα, όχι μόνο την ελευθερία του και τις άλλες πολιτιστικές του αξίες, αλλά και την ίδια την ύπαρξή το...

Μέσα από αυτά τα μελετήματα αυτό προσπαθώ -κι ας μη θεωρηθεί υπερβολή- να διδάξω ευχάριστα· και φυσικά όταν γεμίζουν τα κενά της ψυχής ο άνθρωπος άνω θρώσκει, συνεπώς επιτελεί τον πραγματικό του προορισμό επάνω στη γη, εξανθρωπίζεται. Η γνώση δίνει χαρά· αλλά και βοηθά τον άνθρωπο νοερά να ταξιδεύει. Πιστεύω ότι πέρα από όλα τα δεδομένα η βιούμενη γνώση είναι μία μορφή εμβίωσης της ποιητικής κατάστασης, της ποιητικής ουσίας. Συνεπώς, με δυο λόγια, η γνώση και ο λαβύρινθός της είναι και αυτή με τη σειρά της μία μορφή ποίησης, η ηδονή που προσφέρει η αναζήτηση μέσα στο άδυ...

Υπάρχει λοιπόν τέχνη στην αγάπη; Υπάρχει τρόπος να γίνουμε όλοι ο πόθος των ωραίων γυναικών; Υπάρχουν μέσα ασφαλή για να απολαμβάνουμε κάθε γυναίκα που μας γεννά τον έρωτα και την επιθυμία; Όλα υπάρχουν. Και αφού όλα υπάρχουν, γιατί να μην υπάρχει και η τέχνη της αγάπης, που θα κάνει κάθε άντρα να είναι πραγματικά γόης, πραγματικά το καμάρι των γυναικών; Εμπρός λοιπόν αναγνώστα. Ας βαδίσουμε μαζί το δρόμο που θα μας φέρει στη χαρά, στον έρωτα, στην ευτυχία. Λίγη καλή θέληση και όλα θα πάνε κατ' ευχήν. Κανείς δεν είναι ικανός να αντισταθεί σ' αυτή τη θέλησή μας, αφού φωτί...

Οποιαδήποτε όμως μεγάλη φιλοσοφική θεώρηση κι αν εξετάσουμε, διακρίνουμε στο βάθος τη μεγαλειώδη μέριμνα του ανθρώπου, το ρήγμα και κυρίως τη νέα θεώρηση η οποία διαψεύδει την αβασάνιστη γνώμη, τη δοξασία, την πλάνη. Δεν είναι δυνατό να μην κομίζει κάτι το ένσοφο, να μην πλοηγεί σε κόσμους των οποίων η μαγεία είναι αναμφισβήτητη. Κάθε φιλοσοφία είναι έτσι θραύσμα σοφίας που προσφέρει όλο και νέα εναύσματα. Τις στιγμές της γονιμοποίησης του απορητικού θαυμασμού η ψυχή του φιλοσόφου, και κάθε ανθρώπου επομένως ο οποίος προσπαθεί να φιλοσοφήσει, βλέπει το φαίνεσθαί της να ανασ...

Ο αναγνώστης· αυτού του βιβλίου θα πληροφορηθεί τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν την πατρίδα μας από το 1936 μέχρι το 1941. α. Γιατί έγινε η 4η Αυγούστου. (Δικτατορία Μεταξά), β. Γιατί το 1937 ο Μεταξάς γράφει στο ημερολόγιο του: "Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μου δεν μπορώ να τα γράφω γιατί δεν ξέρω σε τι χέρια θα πέσει το ημερολόγιο μου". γ. Γιατί έγινε το κίνημα των Χανίων. δ. Ο πόλεμος 1940-1941. "Νυν υπέρ πάντων ο Αγών". ε. Γιατί ο Ιωάννης Μεταξάς, ο ηγέτης μιας Ενωμένης Ελλάδος, δεν πέθανε φυσιολογικά. Έπεσε εκτελώντας· το καθήκον του. στ. Τι έγιναν τ...

Σας προσκαλώ μέσα σε ένα δάσος πλημμυρισμένο από απερίγραπτα συναισθήματα, από πάθη και εξομολογήσεις, από ερωτικές συγκινήσεις όπως οι λεπίδες του χάλυβα, όπου θα βρείτε τη γενναιόδωρη δύναμη μιας φλογερής καρδιάς, και ένα ευπροσήγορο χαμόγελο. Μια πρόσκληση σε εκείνον που μπορεί να περάσει από τον ολόγιομο ήλιο του μεσημεριού σε ένα σκοτεινό κελάρι, να δει το χιόνι και τη βροχή μεταμορφωμένα σε ανοιξιάτικες περιπέτειες, να διαβιβάσει στα πράγματα την επιστήμη της ψυχής, και να επιστρέψει στην αυγή το χαμόγελό της.

Ο Έλλιοτ Νας είναι σεναριογράφος αστυνομικών τηλεοπτικών σειρών και πάντα προσπαθεί να "γράψει" το τέλειο έγκλημα. Βρίσκεται όμως σε πολύ δυσάρεστη θέση, όταν πρέπει να απαλλαγεί από τον εκβιαστή της γυναίκας του. Αποφασίζει τότε να σκηνοθετήσει ένα πραγματικό τέλειο έγκλημα και φτιάχνει το καλύτερό του σενάριο, εμπνευσμένος από το κιόσκι, που του έχει χαρίσει η αγαπημένη του σύζυγος. Το πτώμα όμως, που καταφέρνει τελικά να εξαφανίσει μέσα από απίθανες κωμικές καταστάσεις, "ξανακάνει" αναπάντεχα την εμφάνιση του στο σαλόνι του σπιτιού του, το οποίο σύντομα θα γεμίσει με επι...

Ο αναγνώστης αυτού του βιβλίου μου μπορεί και να θεωρήσει ότι μεροληπτώ υπέρ του Βενιζέλου, γιατί είναι φυσικό να σκεφθεί και να διερωτηθεί: Πώς ήταν δυνατόν να υπάρξει ένας τόσο μεγάλος ηγέτης σε μια χώρα που όταν ξεκίνησε τη δράση του δεν έφθανε σε πληθυσμό τα τρία εκατομμύρια; Σε μια χώρα άμαθη και υπανάπτυκτη ως επί το πλείστον... Είναι γνωστό όμως ότι η αντικειμενικότητα και ο ρεαλισμός επιβάλλουν να σημειώνονται τα γεγονότα και η ικανότητα των προσώπων που αναφέρονται, όπως ακριβώς έχουν. Με την ιστορική αυτή μελέτη μου προσπάθησα να αποδώσω την πραγματικότητα που α...

Ορισμένα από τα συμπτώματα των δύσκολων μεταβατικών καιρών που περνάμε είναι η υπερεξειδίκευση, η πόλωση, η αποστασιοποίηση, η επίδοση, η απομόνωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητά εναγώνια ένα πνευματικό στήριγμα κι έναν άξονα πίστης, για να μπορέσει να δομήσει γύρω σ' αυτόν η ζωή και η προσωπικότητά του. Αυτός ο άξονας πίστης δεν είναι άλλος από την υπεύθυνη θέση και στάση που θα πρέπει κανείς να πάρει απέναντι στον εαυτό του και τον κόσμο. Η υπευθυνότητα αυτή θα οδηγήσει σε μια σχέση εμπιστοσύνης και συμπάθειας με όλα τα πρόσωπα και τα πλάσματα του κόσμου. Αγαπά κανείς τη...

Η χρησιμοποίηση τον υπνωτισμού έχει ιστορία 5000 χρόνων. Σήμερα έχει πλέον πάψει να θεωρείται σαν κάτι το μυστηριώδες· κι έχει γίνει μια πραγματική επιστήμη, που διδάσκεται ακόμη και σε πανεπιστήμια. Πιστεύω ότι μια μέρα, ο υπνωτισμός θα διδάσκεται σε όλες τις ιατρικές σχολές και ίσως αποτελεί και συμπλήρωμα στη μόρφωση κάθε ατόμου που έχει κάνει ανώτερες σπουδές. Εκφράζω την ευχή, όπως η πρακτική υπνωτιστική πείρα και πειραματική ψυχολογική μόρφωση συνδεθούν στο μέλλον για να βγάλουν από τα χρυσωρυχεία του υποσυνείδητου τους θησαυρούς που βρίσκονται εκεί. Κι αυτή η ακαδ...

Αυτό όμως, που με έπεισε τελικά να ασχοληθώ με την κυπριακή μαγειρική, ήταν γιατί διαπίστωσα ότι ήμουνα στην κυριολεξία γεμάτη από μυρουδιές και γεύσεις κυπριώτικες, είτε αυτές ήταν το μυρωδάτο κουλούρι που έφτιαχνε η γιαγιά μου η Ελπίδα στο φούρνο του σπιτιού της στην Πενταλιά -το μικρό αυτό χωριουδάκι της Πάφου απ' όπου κατάγομαι- είτε τα μοναδικά παξιμάδια της θείας Μαρίκας, που όλη τους τη νοστιμιά την παίρνανε από τα μυρωδικά που τους έβαζε: την αρτισιά (κύμινο), τη μαστίχα, το μέχλεπι (μαχλέπι)... Αλλά και στο ζύμωμά τους με αλεύρι χωριάτικο, δικής τους παραγωγής...

Aν συγκρίνει κανένας τους ορισμούς της μεταφυσικής με τις αντιλήψεις για το απόλυτο, διακρίνει πως οι φιλόσοφοι συμφωνούν μεταξύ τους και μάλιστα παρά τις φανερές διαφοροποιήσεις τους ως προς το ότι διακρίνουν δυο βαθιά διαφορετικούς τρόπους γνώσης ενός πράγματος. Ο πρώτος τρόπος οδηγεί στην περιστροφή γύρω απ' το οριζόμενο πράγμα, ενώ ο δεύτερος εισάγει στο ίδιο το πράγμα. Ο πρώτος εξαρτάται απ' το σημείο στο οποίο τοποθετούμαστε και απ' τα σύμβολα με τα οποία εκφραζόμαστε. Ο δεύτερος δεν έχει "τόπο" και δε στηρίζεται σε κανένα σύμβολο, θα λέγαμε πως η πρώτη γνώση σταματά...

Ο φίλος μου ο Κουτσοθανάσης, από την εποχή της πρώτης γνωριμίας μας, τη δεκαετία του '60, ένα, μονάχα, πάθος, είχε. Το τραγούδι. Λάτρευε -και δεν είναι καθόλου υπερβολή- τους τραγουδιστές, τους συνθέτες, τους στιχουργούς και βρισκόταν μονίμως στον περίγυρο τους, ανάσαινε η ζωή του μέσα από αυτούς... Δούλεψε από τα 20 χρόνια του ως δημοσιογράφος. Όχι του γραφείου. Αλλά του ρεπορτάζ. Έτρεχε πίσω από τα γεγονότα και έγραφε, έγραφε συνεχώς. Κυρίως συνεντεύξεις. Με πρόσωπα που τον ενδιέφεραν. Το ένστικτο του, τις περισσότερες φορές, γι' αυτά τα πρόσωπα που προέβαλλε, αποδείχθηκ...