Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όλες οι θέσεις της Λούξεμπουργκ για την Οκτωβριανή Επανάσταση, για τον Μποσλεβικισμό, για τον Λένιν και για τον Τρότσκι, όλα τα υπέρ και τα κατά, όπως αυτή τα διατύπωσε και όχι όπως τα μαγειρεύουνε διαχρονικά οι διάφοροι αντικομμουνιστές "καλοθελητές". Αλλά και οι θέσεις του Λένιν για την Λούξεμπουργκ, τους αετούς και τις κότες, όπως και άλλα σχετικά με την Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση κείμενα του συγγραφέα και πολεμικές του ενάντια σε ορκισμένους εχθρούς της, αλλά και κείμενό του για τον Παντελή Πουλιόπουλο και τον Αρχειομαρξισμό. "Οι Μπολσεβίκοι είναι οι ιστορικοί κ...

Ο Γιώργος Κοτζιούλας ήταν εκτός από λογοτέχνης και σημαντικός κριτικός. Ο Α΄ τόμος των κριτικών του με τον τίτλο "Η ασυλία του πνεύματος" περιέχει κριτικά σημειώματα γενικά και ειδικά: δοκίμια και μελέτες για θέματα που απασχόλησαν τη νεοελληνική κριτική, άρθρα για θεωρητικά προβλήματα και λογοτεχνικά ζητήματα, επιφυλλίδες, κριτικά χρονογραφήματα και σχόλια για πολιτισμικά και πολιτικά γεγονότα της εποχής του. Οι κριτικές αυτές, που προσεγγίζουν τα πρόσωπα και τα ζητήματα μέσα από τη δική του ματιά, παρέχουν πληροφορίες και ερμηνείες, άγνωστες πολλές φορές, συμβάλλοντας...

Το όραμα μιας κοινωνίας ευδαιμονικής και ισορροπημένης, που ακολουθεί το Τάο (Δρόμο ή Τρόπο) των αρχαίων σοφών, ευαγγελίστηκε ο Κομφούκιος (551-479 π.Χ.), ο οποίος θέλησε να "εναρμονίσει" την κοινωνία του, εκκινώντας απ’ την εναρμόνιση, ή τον εξαγνισμό καλύτερα, του χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Στο παρόν έργο θα "ακούσουμε" τη διδασκαλία του επάνω στα μεγάλα ζητούμενα, κυρίως επάνω στον τρόπο να σχετιζόμαστε με τους άλλους με Αλήθεια, Αμοιβαιότητα και Ανθρωπιά, ποιότητες που νοηματοδοτούν τις σκέψεις και τις πράξεις μας, και συνακόλουθα τη ζωή μας. Ο Κομφούκιος...

Δε λέω, όπως νόμισαν κάποιοι ότι ο Θεός είναι ποτέ, αλλά ότι είναι ήδη σε κατάσταση του να είναι. Ό,τι λέω είναι ότι ο Θεός ως έχων πραγματικά τη θεότητα, δεν υπάρχει, αλλά ότι είναι ένα ιδεατό, πως στην πραγματικότητα γίγνεται ως ενεργών. Ο Θεός όμως ως το όλο σύμπαν που κινείται, που τείνει προς τη θεότητα, υπάρχει. Η Θεότητα είναι μία ποιότητα, και ο Θεός ένα ον. Ο πραγματικός Θεός είναι το προλέγειν και καθώς είναι, υπάρχει ως μεγαλύνων τον ιδεατό Θεό. Samuel Alexander

Η ψυχή που βακχεύει, είναι μια ποιητική ψυχή. Είναι μια ψυχή, που αφήνει να εισρεύσει μέσα της η πλημμύρα των ζωικών εμπειριών, χωρίς να κατακλυσθεί και να πνιγεί από αυτές. Η βακχεύουσα ποιητική ψυχή, είναι μια ψυχή μαιναδική, που παλεύοντας διαρκώς με αυτή την πλημμύρα, της δίνει μορφή. Ο Βάκχος έχει αφομοιώσει μέσα του τη μαινάδα, πριν προχωρήσει στην ήρεμη δημιουργική ζωή. Και διάγει την ήρεμη ζωή, όχι ενταφιάζοντας, αλλά ενορχηστρώνοντας μέσα του τη μανία. Ο Βάκχος δεν είναι απαθής, ούτε καταλαμβάνεται από το αμόκ της μανίας. Μπορεί και ΚΑΝΕΙ ΜΕ τη μανία, μεταστο...

Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος είναι ένας συγγραφέας με σπάνια διεισδυτική ματιά στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής και στις δύσβατες περιοχές του νου που ταλανίζεται από διλήμματα και αντιφάσεις. Στο έργο "Τελέσιλλα" ο συγγραφέας παρασύρεται από το δαιδαλώδες θυμικό της κεντρικής ηρωίδας για να οδηγηθεί στην άψογη σύζευξη ιστορικών συνθηκών και ψευδαισθητηριακής αλήθειας. Η Τελέσιλλα συγκροτεί μια άρτια "παρτιτούρα" κωδικοποιημένου λόγου δημιουργώντας μια αρχαιοπρεπή τραγωδία, με όλα τα συστατικά, όπως τα δίνει ο Αριστοτέλης στον ορισμό της αρχαίας τραγωδίας. Το κείμενο εικ...

Καλέ μου ήρωα στεριάς, δεινέ θαλασσομάχε που προσπερνάς μακάρια και των θεών το πάθος όσο και αν τους φαίνεσαι ο εξουθενωμένος που παραδίδει την πνοή στων κεραυνών το μίσος και στων κυμάτων την οργή που αποδεκατίζουν τόσους γενναίους ναυτικούς της θάλασσας καμάρι μείνε μαζί μου στο τερπνό, στο μαγικό παλάτι αντάμωσε τα χείλη μου, το απαλό μου στήθος άπλωσε τα χεράκια σου σε όλο μου το σώμα να νιώσουμε την άπλωση στου έρωτα τη χάση.... (Σελίδα 24) * * * Ήταν ωραίο το θέαμα στη χάση των ματιών υπάρχει η άλλη όραση που μας γλυκοκοιτάει προτού την αντικρίσουμε...

Αληθινή Τέχνη τα Χαϊκού της Άπω Ανατολής, ζωγραφίζουν με πενάκι, με σινική και με το απαλό χρώμα των στίχων τους την άφατη σαγήνη, δημιουργώντας μια αχλύ μαγείας, υποβολής της ονειρικής μουσικότητας. Την ίδια αίσθηση υποβολής και σαγήνης προκαλούν αναμφισβήτητα και τα λυρικά κεντήματα στίχων της ποιήτριας Πόπης Μπαλαμώτη-Σπιτά. Περίτεχνα σε εκτέλεση, πανέμορφα σε εικόνα, με λιτή λυρική μουσικότητα, αγγίζουν τα λεπτότερα αισθήματα της ψυχής του αναγνώστη τους, που συμμετέχει, διαβάζοντάς τα, σε μια αληθινή μυσταγωγία.

Τούτη εδώ η ποιητική συλλογή που είναι μια συρραφή εμπειριών και φανταστικών ταξιδιών, αναμειγνύοντας ωμή αλήθεια με όμορφα ψέματα, δείχνοντας τη συμπάθεια μου στους ηττημένους, αυτούς που τσάκισε η ζωή κι όμως εκείνοι συνεχίζουν να την παλεύουν, όχι λόγω κάποιου ηλίθιου ηρωισμού, αλλά γιατί αν κόψεις ένα κλαδί ξεπετιέται άλλο. Πρόνοια λέγεται. Τύχη λέγεται. Ζωή λέγεται. Αυτή τη ζωή περιγράφω. Όχι την άνετη, όχι την εύκολη, όχι την by the book. Η ζωή λοιπόν και η παρενέργεια της στους ανθρώπους και σε μένα.

[set με τον τόμο "Εκλάμψεις ΙΙ"]

[set με το βιβλίο "Εκλάμψεις Ι"]

Κύκλος είναι η ανθρώπινη ζωή Διάμετρος, η ακαθόριστη διάρκειά της

Αυτά συνέβησαν τότε με εμάς τους Πόντιους Καυκάσιους. Οδύσσεια ήταν η ζωή μας. Πόσες φορές πρόσφυγες! Στη δίνη των πολέμων. Τα τραγούδια μας μιλούν για τον ξεριζωμό, για τους θανάτους, τον διωγμό από τους Τούρκους και την ανάγκη για επιβίωση. Στο τέλος, δυνατοί καθώς ήμασταν, επιβιώσαμε. Μάθανε τα παιδιά μας γράμματα. Προοδεύσαμε και φέραμε στην Ελλάδα τη δίψα για λευτεριά και δικαιοσύνη στην Ποντοκώμη, το χωριό μας. Για τα ιδανικά του ανθρώπου αγωνιστήκαμε και υποφέραμε. Δεν μετανιώσαμε όμως. (Παυλίδου (Θεοδωρίδου) Ελένη)

Santa Claus και Μέγας Βασίλειος. Καταναλωτισμός και παράδοση. Δύο Αγιοβασίληδες και τα παιδιά στη μέση... θέλουν κάπου να πιστέψουν... Ποιος είναι ο "αληθινός" και ποια είναι τα δώρα του...; Τι "δώρο" μπορεί να κάνει στη μικρή Αιμιλία;

Σε ένιωθα να ακουμπάς στον ώμο μου και απ’ την πνοή σου τρεμόπαιζαν οι φλόγες των κεριών που σου παρέστεκαν... "Εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ εν τόπω ανανύξεως..." ******************************* Ακόμα και όλη τη ζωή μου θα έδινα αρκεί να ερχόσουν... κι ας φεύγαμε μετά μαζί. ******************************* Έφυγες, για πάντα έφυγες κι έμεινα να βλέπω που ξεμακραίνεις μες στον χρόνο... Κι έμεινε σε μένα να κοιτάζω την κορνίζα με τον παγωμένο χρόνο στο χαμόγελό σου... ******************************* Απάντηση δεν πήρα απ’ τη φωνή σου, μονάχα ένα αερά...

ΊΑΣΗ Τραγουδώ για τα παιδιά της άνοιξης Χορεύουν γύρω απ’ τις φωτιές Στη μέση η φωτιά· στην άκρη μια αλήθεια Κι ο θάνατος πολύ μακριά Οι φλέβες τους χτυπούν ζωή Η σκιά τους πέφτει στον τοίχο απέναντι Μα τα παιδιά δεν βλέπουν σκιές Ούτε κλεψύδρες Μόνο σχήματα βλέπουν Χρώματα Τα περιγράμματα των μανάδων τους Μόνο περιγράμματα Σκεπάστε καλά, μανάδες, τα παιδιά Κρυώνει το αύριο όταν δεν ονειρεύεται.

Τι είναι το Φιλοσοφικό Καφενείο της Κίνησης "ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ"; 1. Ένα φιλικό και ελεύθερο περιβάλλον ανταλλαγής εμπειριών, απόψεων και επιγνώσεων πάνω σε θέματα γενικού και ουσιαστικού ενδιαφέροντος. 2. Μια ποιοτική ψυχαγωγία που βγάζει τους ανθρώπους από την απομόνωση και τους ξαναδίνει τη δυνατότητα συνδιαλλαγής και άμεσης επικοινωνίας. 3. Ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος που χαρακτηρίζεται από σεβασμό, αποδοχή, ανεκτικότητα και αλληλεγγύη. 4. Μια διαλεκτική έρευνα σχετικά με καίρια ατομικά, αλλά και συλλογικά ζητήματα, γιατί δεν μπορεί να είναι αληθινή η ευημερία του πο...