Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Τρόπος" ή "Δρόμος" που οδηγεί στην Αλήθεια, θεωρήθηκε από τον Λάο Τσε, τον "Σοφό Γέροντα" της μακρινής Κίνας, ως μία διαδικασία εσωτερικού "εξαγνισμού" ή "κάθαρσης" που αποτελεί περισσότερο προϊόν "αφαίρεσης" και όχι "πρόσθεσης": "Προσθέτοντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να γνωρίσω πολλά στους δρόμους της μάθησης. Αφαιρώντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να κατανοήσω τα πάντα, στους δρόμους του Τάο. Αφαιρώντας και λιγοστεύοντας, μέχρι να φτάσω στην τέλεια ηρεμία. Κι όταν φτάσω στην τέλεια ηρεμία, όλα μοιάζουν να γίνονται σαν από μόνα τους. Με την αταραξία κερδίζω τον κ...

Γλύπτης ο χρόνος στην ανθρώπινη ύπαρξη, τα σύννεφα λύσανε τα πανιά τους, πέτρωσε την ψυχή σου ο ήλιος, και σου έφερε νέα πατρίδα και νέους ουρανούς Μελβούρνη -Σικάγο- Στουτγάρδη. Ένα θλιμμένο φεγγάρι, οδηγούσε τη στράτα σου κι ένα κοπάδι από άστρα στην αγκαλιά σου. Τις νύχτες, γύριζες στις ερημιές και μέτραγες άστρα, τις μέρες έδιωχνες τους ίσκιους και φύτευες γνώση και με δάκρυ τα πότισες. Έσπειρες το κλάμα στη θάλασσα και το κύμα αγρίεψε, ξεσηκώθηκε δάκρυσε ο ήλιος και χάθηκε μια δροσοσταλίδα σε πότισε και μ’ αλέτρι του ήλιου όργωνες την έρημο κι έσπερνες τ...

Τα εικοσιπέντε τραγούδια, που εμπεριέχονται εδώ, φτιαγμένα από το 1976 μέχρι σήμερα, έχουν και μουσική. Άλλα όλη, άλλα λίγη. Άλλα έτοιμη, άλλα σχεδόν. Αυτά του πρώτου μέρους ευτυχώς κατάφερα και υπάρχουν, σχεδόν όλα, σε CD με τον ίδιο κοινό τίτλο "Μπαρμπαριά", φτιαγμένο από το 1997 μέχρι το 2000 με την άψογη επιμέλεια του Μιχάλη Γλυνιαδάκη, με τις εξαιρετικές ερμηνείες της Νένας Βενετσάνου, του Κώστα Θωμόπουλου, της Κατερίνας Βλάχου, του Τεό Λαζάρου και του Θοδωρή Αντωνίου και με την θαυμάσια δουλειά των μουσικών που παίζουν. Τα υπόλοιπα υπάρχουν μόνο στο μυαλό μου, μ...

Να κλέψω μια νύχτα από τη Μοίρα και να στη χαρίσω! Να κλέψω μια μέρα από τη Μοίρα... και να αρχίσω πάλι από την Αρχή!

Το βιβλίο "Μικρή σουίτα για έναν μεγάλο άνθρωπο" είναι κατάθεση ψυχής και φόρος τιμής στον Θανάση Βέγγο που ο συγγραφέας θαύμασε, αγάπησε και εκτίμησε πολύ. Ο Σάκης Τσιλίκης γράφοντάς το, έβγαλε από μέσα του όσα δεν πρόλαβε να πει στον ήρωά του και όσα ζωντανά παραμένουν ακόμα στη μνήμη του και τον φορτίζουν συναισθηματικά. Δεν διεκδικεί δάφνες συγγραφέα, αν και αποδεικνύει ότι το μπορεί. Είναι συνθέτης, φίλος του Βέγγου και συνεργάτης του. Τον θαυμάζει πολύ και αισθάνεται ευγνώμων για τη συνεργασία τους και για τα όσα έμαθε κοντά του. Ο Βέγγος του έμαθε ήθος και ανθρ...

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Μιλάμε για Ελευθερία... Πορείες και παράτες διοργανώνουμε στο Πανάγιο όνομά της, δίχως να ’χωμε σε βάθος βιώσει το θείο αυτό Δώρο... Με αποτέλεσμα αισχρό να την λοιδωρούμε, να την εξεφτιλίζουμε μετατρέποντάς την Σε ΑΝΑΡΧΙΑ...

Στο "Άμεσο θέατρο" ο συγγραφέας καταπιάνεται με καθημερινά αλλά μόνιμα θέματα. Το γάμο, το χωρισμό, την κοινωνική αδιαφορία σε κάθε επίπεδο, την ανέντιμη πολιτική, την ανέντιμη εξουσία, την εγγενή ανθρώπινη κακία, τον άχρηστο πλουτισμό, την απρόβλεπτη μόδα, την ανθρώπινη δυστυχία. Την ιδέα της Επιστήμης, της θρησκείας, της δικαιοσύνης και των Οργάνων τους. Με καυστική σάτιρα, ή απλή ειρωνεία. Σε γλώσσα απλή και ρέουσα, θεατρική, προοδευτική, στα πλαίσια της Τέχνης, που ανεβάζει το άτομο, το καλυτερεύει και το κάνει ευφυέστερο και ειρηνικότερο.

Έρωτα... Τόσα χρόνια μόνον εσένανε ποθώ και δεν υπάρχει λόγος τούτο ν' αρνηθώ ορκίζομαι στου γάμου το στεφάνι, αν είναι τόσο πολύ να σ' αγαπώ, πολύ λυπάμαι, μα πρέπει να στο πω, πως μια ζωή εμένα δεν μου φτάνει!

Με την ευκαιρία των 40 χρόνων στο θέατρο της Μαίρης Βιδάλη, εκδίδουμε ένα μέρος του πολύτιμου αρχείου της, μαζί με κάποια παραλειπόμενα που μας εμπιστεύτηκε. Μέσα από τα σχόλια και τις κριτικές, παραθέτω ένα απόσπασμα που θεωρώ ότι σκιαγραφεί απόλυτα την πορεία της. Καλή συνέχεια! Ο εκδότης Ζώης Μπενάρδος

Και σαν τον πόλεμο ο καθείς / μέσα του τον ξορκίσει, Ειρήνης το βασίλειο, η του Δικαίου δύναμη / στον κόσμο θα ορίσει... ...και μια εποχή συνείδησης μαζί μ’ αυτό θ’ αρχίσει...

Under peeled skin this substance of life, this elongated voice crying out to be heard in a background of darkness; this calling of veins where words are like music and this pulse of the heart crying out with eyes as distant as the sky. Κάτω από ξεφλουδισμένο δέρμα αυτή η ουσία ζωής, αυτή η επιμηκυσμένη φωνή που κράζει ν’ ακουστεί ενάντια στο σκοτάδι, αυτή η κραυγή φλεβών όπου οι λέξεις είναι σαν μουσική, και αυτός ο παλμός της καρδιάς να φωνάζει με μάτια μακρινά όπως ο ουρανός.

Οι μέχρι τώρα "θεωρίες της τέχνης" επικαλούνται σύστημα γνώσης στα πρότυπα των μαθηματικών και της λογικής, αλλά δεν βασίζονται στέρεα σε αυτά. Όμως, ακριβώς αυτός ο αναλυτικός χώρος της επιστημολογίας είναι ο πλέον αρμόδιος για κάθε είδους "θεωρία": η θεωρία της τέχνης, λοιπόν, δεν είναι τέχνη, αλλά εξετάζει συστηματικά την τέχνη ως δομημένο σύστημα γνώσης. Αυτός ο τόμος περιλαμβάνει συγκεκριμένα αυτό: ισχυρά αναλυτικά εργαλεία, τα οποία, για πρώτη φορά, εφαρμόζονται στο χώρο της αισθητικής φιλοσοφίας με σκοπό, όχι την παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης θεωρίας τέχνης, αλλά τη...

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου επιχειρείται μία μείζων φιλοσοφική προσπάθεια: Οι όροι εγγύτητα και απόσπαση, τόσο γνωστοί απ’ την καθημερινή ζωή, τείνουν να προσλαμβάνουν φιλοσοφικό περιεχόμενο και εγκλείουν όλες τις δυνατότητες της ανθρώπινης σκέψης, όλες τις μορφές δημιουργίας, αρκεί να τις απεμπλέξουμε από ειδωλικές και φαινομενολογικές ψευδαισθήσεις. Προσεγγίζουμε έτσι αναδημιουργικά γνωστές έννοιες της φιλοσοφικής παράδοσης και ανασυγκροτούμαστε διανοητικά, ηθικά, αισθητικά απ’ τη στιγμή που αναθεωρούμε δεδομένες δοξασίες τις οποίες για αιώνες θεωρούσαμε αμετακίνητες...

Η Ήπειρος πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, το Βορειοηπειρωτικό, ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο εθνικός διχασμός, η Μικρασιατική καταστροφή, η νέα ζωή σε μια περιοχή που ο 19ος αιώνας σημάδευσε με μικρές και μεγάλες ανατροπές. Η παρουσίαση αυτής της εποχής, μέσα από πρόσωπα και αληθινά γεγονότα, αναδεικνύει εκείνη την Ελλάδα όπου ξένες δυνάμεις, ληστές, πόλεμοι, Εκκλησία, πρόσφυγες, πολιτικά πάθη, (σαν να μην πέρασε μια μέρα) δημιουργούν τις νέες συνθήκες στις οποίες βρίσκουν χώρο όλα τα κοινωνικά στρώματα. Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Ρουμανίζον...

Η "Πολιτική Διαθήκη" του Λένιν, που εξέφραζε τους φόβους και τις ανησυχίες του για ένα σχίσμα στο Κόμμα και πρότεινε την αντικατάσταση του Στάλιν από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΡ (μπ) για την αποφυγή του, είναι ένα κείμενο τεράστιας σημασίας με μεγάλες περιπέτειες. Δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από τον Στάλιν και την άρχουσα γραφειοκρατία του και χρησιμοποίησε και τσιτάτα της κατά αντιπάλων του, πρώην συνεργατών του και στη συνέχεια θυμάτων του, αλλά όποιος τη διάβαζε ή την κυκλοφορούσε στην ΕΣΣΔ, που δεν τυπώθηκε ποτέ ζώντος του Στάλιν, εξοριζόταν στη Σιβηρία ή...

ΑΘΡΥΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ Φύτρωσε η χαρά στα πληγωμένα της λύπης λιβάδια. Να σωπάσει δεν λέει του χόρτου ο ύμνος στην άνοιξη κι εκείνο το νερό που έκλαιγε στον κατήφορο δεν μπορεί κι αυτό να σωπάσει, καθώς του αλετριού η κόψη ξέθαψε τη θαμμένη πολιτεία του αθρυμμάτιστου κόσμου που θάφτηκε μέρα σκοτεινή χωρίς ανατέλλοντα ήλιο. Φιγούρες παράξενες σαν αγάπες απλήγωτες προβάλλουν κι άλλες στης λήθης τούς χαμένους ορίζοντες ν’ ακροβατούν σε τόξα ουράνια και στο απειροελάχιστο των καιρών ζητούμενο... Εσείς, που στο μαύρο του πένθους ντυμένοι του μ...

Το ζευγάρι των ηρώων μας, άξιων ατόμων, (αυτός λογιστής κι εκείνη δασκάλα), κάποια στιγμή, συνειδητοποιούν ότι στον κόσμο μας βασιλεύει μια πανίσχυρη και καταστροφική μανία κατανάλωσης, της οποίας τα απόβλητα δεν χωρούν πλέον ούτε σε ολόκληρη τη Γη! Συνειδητοποιούν επίσης ότι η μανία αυτή τροφοδοτείται παγκοσμίως από το πάθος των ανθρώπων για κυριαρχία μέσω του ανεξέλεγκτου πλουτισμού, σε βαθμό που είναι ζήτημα χρόνου να τιναχτεί στον αέρα και όλη η βιόσφαιρα! Έτσι αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την κοινωνία της αφθονίας και των "παιδικών" παθών, και να ζήσουν από τα σκουπί...

"Η θαυμαστή μπαλωματού" είναι μια απλή φάρσα, σε καθαρό κλασικό ύφος, όπου περιγράφεται το πνεύμα μιας γυναίκας, όπως είναι όλες οι γυναίκες, και γίνεται, συγχρόνως και με τρυφερό τρόπο, ένας απολογητής της ανθρώπινης ψυχής. Έτσι που, η Μπαλωματού είναι ένας τύπος και ένα αρχέτυπο ταυτόχρονα· είναι, την ίδια στιγμή, ένα πρωταρχικό πλάσμα και ένας μύθος της καθαρά ανικανοποίητης ψευδαίσθησής μας. Μέσω της Μπαλωματούς ο Λόρκα επιθυμεί να εκφράσει τον αγώνα της πραγματικότητας με τη φαντασία που υπάρχει στο υπόβαθρο κάθε πλάσματος. Ο ίδιος ο Λόρκα χαρακτηρίζει αυτό το έργο ως...

Το παιδικό θεατρικό έργο "Νεφελοκουκοχώρα", σε διασκευή Χάρη Ρώμα, στηρίζεται στην περίφημη κωμωδία "Όρνιθες" του Αριστοφάνη. O Αριστοφάνης είναι ένας μεγαλοφυής κωμωδιογράφος. Εμπνέεται από τα προβλήματα του δήμου, τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, τα νέα φιλοσοφικά ρεύματα, τα φαινόμενα διαφθοράς της εξουσίας, τις οικονομικές ατασθαλίες των διοικούντων. Όλα τα πράγματα και τα πρόσωπα που απασχολούν τους συμπολίτες του και την καθημερινότητά τους, τα σατιρίζει ανελέητα...