Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τον Μάιο του 1942, μια ομάδα ανταρτών σκοτώνει στην Πράγα τον στρατάρχη Ράινχαρντ Χάιντριχ, τον επονομαζόμενο "χασάπη της Πράγας" και προσωπικό φίλο του Φύρερ. Οι γονείς του συγγραφέα εκείνη την περίοδο είχαν πάρει μέρος στην Αντίσταση. Η μητέρα του, την ίδια περίοδο, έζησε μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης. Δεκαετίες αργότερα, στη δεύτερη πατρίδα τους την Αμερική, η Ιστορία εξακολουθεί να ρίχνει βαριά τη σκιά της πάνω στις ζωές τους. Στον συγγραφέα φτάνουν μόνο θραύσματα εκείνης της ιστορίας, σαν τα μετέωρα ερωτηματικά στα μάτια των Τσέχων μεταναστών, τα βράδια, στο σπίτι...

"...ο κόσμος δεν είναι παρά ένα άγνωστο τοπίο, όπου η καρδιά μου δεν βρίσκει στήριγμα. Ξένος, ποιος μπορεί να ξέρει τι σημείνει αυτή η λέξη." Ο Μερσώ, ο ήρωας αυτού του μυθιστορήματος -ο Ξένος- δεν έχει ψευδαισθήσεις για τις "κατεστημένες αξίες", αφήνεται να παρασυρθεί από τις καταστάσεις και τα γεγονότα σαν ξερό φύλλο, μολονότι τα όσα συμβαίνουν θα πέσουν επάνω του και θα τον συντρίψουν. Στην κηδεία της μητέρας του, στον έρωτά του με τη Μαρία Καρντόνα, στον φόνο που διαπράττει ο ίδιος, στη θανατική καταδίκη του, στην πορεία προς τη λαιμητόμο, συμπεριφέρεται σαν να μην έ...

Ο Σάμι Βαρσάουερ, ηλικιωμένος Αργεντινός ηθοποιός, φύλαξε τις αναμνήσεις της ζωής του μέσα σ' ένα κουτί παπουτσιών. Μετά το θάνατό του το περιεχόμενο του κουτιού, παλιά θεατρικά προγράμματα, περνά στα χέρια ενός φοιτητή δημοσιογραφίας που ερευνά την ιστορία του εβραϊκού θεάτρου. Ανάμεσα στα κιτρινισμένα χαρτιά ο φοιτητής βρίσκει το πρόγραμμα μιας ξεχασμένης μουσικής παράστασης του 1927 με τίτλο "Ο Μολδαβός σωματέμπορος". Στο έργο ξεδιπλώνεται το τραγικό έπος εβραίων γυναικών που ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα από την Ευρώπη για να παντρευτούν στην Αμερική, αλλά κατέληξαν...

Κάθε εβδομάδα ένας συγγραφέας πολιτικής προπαγάνδας και ένας επαγγελματίας αιμοδότης συναντιούνται για να δειπνήσουν μαζί. Είναι αντικειμενικά ένα αταίριαστο ζευγάρι. Ο ένας ζει στερημένα χωρίς να αντλεί καμιά ικανοποίηση από την "τέχνη" του, ενώ ο άλλος ζει πλουσιοπάροχα από το περίεργο επάγγελμα του: να προσφέρει καθημερινά αίμα στους πολίτες της Κίνας. Στη διάρκεια μιας ιδιαίτερα γαστριμαργικής βραδιάς, ο συγγραφέας αρχίζει να παραπονιέται για το τελευταίο έργο που του έχει αναθέσει το Κόμμα: να γράψει την ιστορία ενός στρατιώτη που θυσιάζει τη ζωή του στον βωμό της ε...

"Ο λόγος της αρκούδας" γράφτηκε από το Χούλιο Κορτάσαρ το 1952. Συγκεκριμένα εμφανίζεται μέσα σε ένα γράμμα του από το Παρίσι, προς ένα ζευγάρι φίλων του στο Μπουένος Άιρες, ως δώρο για τα παιδιά τους. Το 1962 το συμπεριλαμβάνει στο βιβλίο του "Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα", δηλαδή σε ένα βιβλίο για μεγάλους, μα με την έκδοση αυτή "Ο λόγος της αρκούδας" ξαναβρίσκει το κοινό στο οποίο αρχικά απευθυνόταν, δηλαδή τα παιδιά, ντυμένος με τα γοητευτικά σχέδια και χρώματα του Εμίλιο Ουρμπερουάγα. Είναι η ιστορία μιας αρκούδας που, κρυμμένη μες στους σωλήνες μιας πολυκατοι...

«Θεός φυλάξοι, είμαι ερωτευμένος με τη Λάιλι!» Με αυτή τη διαπίστωση ξεκινάει, τη δεκαετία του '40, μια φάρσα που φέρνει τα πάνω-κάτω στη ζωή μιας πολυμελούς Ιρανικής οικογένειας, της οποίας ο πατριάρχης φαντάζεται πως είναι ο Ναπολέων. Όταν μάλιστα ο λιγότερο προσφιλής ανιψιός του ερωτεύεται την κόρη του Λάιλι, η φαντασιοπληξία του επιδεινώνεται ανατρέποντας τις ισορροπίες ολόκληρης της οικογένειας. Οι αλλεπάλληλες οικογενειακές έριδες που προκύπτουν, χρωματίζονται με ξεκαρδιστικό τρόπο από τη μεγαλομανία του «θείου Ναπολέοντα», ο οποίος σε μια κρίση πιστεύει πως οι Βρετ...

Ο μουσικός Σιλβέν Πονς δέχεται πια ελάχιστες προσκλήσεις σε γεύμα. Τα δύο μεγάλα πάθη του η συλλογή έργων τέχνης και το καλό φαγητό, τον έχουν καταστήσει φτωχό συγγενή και ανεπιθύμητο ομοτράπεζο των πλουσιότερων συγγενών του. Κι ενώ προοριζόταν για τις μεγάλες δόξες της μουσικής σύνθεσης, διευθύνει μια ορχήστρα σε ένα ταπεινό θέατρο. Συγκατοικεί με τον εξίσου με αυτόν άσχημο αλλά αγαθό και πιστό φίλο, Γερμανό πιανίστα, Σμούκε· τον μόνο άνθρωπο που τον αγάπησε. Όταν το προξενιό που ετοίμασε για την κόρη των συγγενών του ναυαγεί, εξοστρακίζεται. Πέφτει άρρωστος βαριά. Τότε...

"Άνοιξα την τηλεόραση και είδα κάτι που αρχικά νόμισα πως ήταν ταινία. Μα καθώς το παρακολουθούσα, αντιλήφθηκα πως επρόκειτο για ειδήσεις. Είχα καρφώσει τα μάτια μου στην οθόνη βλέποντας να καταρρέουν, πρώτα ο ένας και μετά ο άλλος, οι Δίδυμοι Πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου της Νέας Υόρκης. Και τότε χαμογέλασα. Ναι, όσο ποταπό κι αν ακούγεται, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να νιώσω ξεχωριστή ευχαρίστηση. Εκείνη τη στιγμή, δεν σκεφτόμουν τα θύματα της επίθεσης όχι, με είχε απορροφήσει ο συμβολισμός του πράγματος, το γεγονός ότι κάποιος κατάφερε ένα τόσο εμφανές, ολέθριο...

Από τον τραγικό Δεκέμβρη του '44 ως την αιμάσσουσα Κύπρο και την εθνική τραγωδία του '74. Ο σατανικός μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε για να νοθευτεί η πολιτική και εθνική ζωή της χώρας. Το 1975, μετά το τέλος της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ένα επιτελείο δημοσιογράφων επιχειρεί να συνθέσει το χρονικό των ξένων επεμβάσεων στην Ελλάδα, προσδιορίζοντας με τον χαρακτηρισμό "Ξενοκρατία" αυτή την αλυσίδα της ωμής ξένης παρέμβασης στα ελληνικά πράγματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τύχες της χώρας· μια αλυσίδα επεμβάσεων, υποτέλειας και διχασμού, που έχει ως αφετηρία της...

Η ανακάλυψη ενός αρχαίου αγάλματος της θεάς Αφροδίτης, με αινιγματικό χαμόγελο και μια διφορούμενη επιγραφή στη βάση του που διχάζει τους αρχαιολόγους, θα αναστατώσει τους κατοίκους της επαρχιακής πόλης, στα Ανατολικά Πυρηναία. Ο αφηγητής, αρχαιολόγος και ο ίδιος, προσπαθεί να προσδιορίσει τη μυστηριώδη προέλευση του αγάλματος και να εξηγήσει με τη λογική του το πάθος που εμπνέει το ομοίωμα αυτό της Αφροδίτης, αλλά και τα ανησυχητικά συμβάντα που συνοδεύουν την ανακάλυψή του. Στην "Αφροδίτη της Ιλ" ο Προσπέρ Μεριμέ "ξαναδιαβάζει" μια παλιά ιστορία υπό το πρίσμα της φαντ...

Στη φανταστική αφρικανική δικτατορία του Κανγκάν, οι φυλές στην ενδοχώρα υποφέρουν από τη λειψυδρία. Η Αυτού Εξοχότητα ο Πρόεδρος Σαμ δεν θέλει ν' ακούσει λέξη σχετικά και σίγουρα όχι να συναντήσει τους εκπροσώπους των δυσαρεστημένων χωρικών. Προέχει η δεξίωση προς τιμήν της διακεκριμένης Αμερικανίδας δημοσιογράφου... Η μοναδική εφημερίδα της χώρας, την οποία εκδίδει ο Ικέμ -παιδικός φίλος του Σαμ- ασκεί δριμεία κριτική στην πολιτική αυτή. Και ο Πρόεδρος θέλει να βάλει τον Υπουργό Πληροφοριών, τον Κρις -παιδικό επίσης φίλο και των δύο- να απολύσει τον εκδότη της εφημερίδας....

Αγοράζεις το βιβλίο, το παίρνεις στο σπίτι και βλέποντας ότι αποτελείται από είκοσι συντομότατα διηγήματα πιστεύεις ότι σε μια ωρίτσα θα το έχεις διαβάσει. Μερικές μέρες όμως αργότερα, τη δωδέκατη φορά που διαβάζεις το "Μπορείς να φας λεμόνι και να μην ξινίσεις τα μούτρα σου;", αναρωτιέσαι μήπως ο Πάμιες σού την έφερε και το βιβλίο είναι ατέλειωτο, απειρομεγέθες και θα μπορούσε να ονομάζεται "Μπορείς να φας το άπειρο χωρίς αστέρια"... Ανεκπλήρωτοι έρωτες, οικογενειακές εξαρτήσεις, όνειρα που διαψεύστηκαν ή που -ακόμα χειρότερα- πραγματοποιήθηκαν, ταξίδια στον άλλο κόσμο...