Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ήταν ολοφάνερο πως ήμουν ανεπιθύμητος σ' αυτή τη γειτονιά. Παρ' όλα αυτά θα συνέχιζα να τους μοστράρω τη φάτσα μου, τουλάχιστον μέχρι να βρω τη μικρή".

"Είναι δύσκολο να σας διηγηθώ σε λίγες γραμμές, την εμπειρία τόσων χρόνων που 'χω περάσει στις Ισπανικές φυλακές, ίσως αδύνατον. Τόσες στιγμές στεναχώριας, ελπίδας, βίας, χαράς, κακίας, κατάθλιψης, διασκέδασης, δεν μπορώ να τις περιγράψω με την ανεπαρκή μου πένα, όμως θα προσπαθήσω να σου μεταφέρω έστω μερικές πινελιές αυτής της πραγματικότητας, σε σένα που ότι φτάνει μέχρι τα αυτιά σου, σχετικά με μας, είναι προϊόν παραπληροφόρησης." (Ινιάκι ντε Χουάνα Τσάος, Βάσκος πολιτικός κρατούμενος)

Δεν έχω ξανααισθανθεί την αναγκαιότητα να μιλήσω για τη δουλειά μου και ελπίζω να μην ξανασυμβεί, αλλά τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια γι' αυτές τις ιστορίες. Εκεί μέσα είναι αποτυπωμένο ένα μεγάλο κομμάτι του νεώτερου εαυτού και του κόσμου μου. Άνθρωποι που γνώρισα, μέρη που βρέθηκα, ιστορίες που περισσότερο τις είδα, τις άκουσα ή έστω τις αφουγκράστηκα, παρά τις φαντάστηκα. Το πανταχού παρόν δύσμορφο τέρας της διαχρονικά αξιόσπαστης Αθήνας, η Φυτευτή στα Πατήσια, η παλιά Ομόνοια, η Αχαρνών, οι θλιβερές αλάνες-χωματερές στα Λιόσια και στο Περιστέρι. Οι χημείες, τα rare, τα μπάχ...

Μέχρι πού μπορούν να φτάσουν τα μέτρα ασφαλείας στις αεροπορικές πτήσεις; Πώς μπορεί να επηρεάσει ο υπερπληθυσμός την κληρονομιά που ένας σύζυγος αφήνει στη χήρα του; Τι άλλο θα μπορούμε να κάνουμε μέσω Internet; Ποιο θα είναι το τίμημα για να ταξιδέψουμε στο διάστημα; Φαντάζεστε μια θεοκρατία του ζωδιακού κύκλου; Μήπως η βαρύτητα είναι νόμος του κράτους και όχι της φυσικής; Σ' αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα, ο Αλέκος Παπαδόπουλος δίνει αναπάντεχες απαντήσεις μέσα από δεκαέξι διηγήματα, με γλώσσα πότε καταιγιστική, πότε στοχαστική, άλλοτε ανατρεπτική, κάποτε χιουμοριστ...

"Για αιώνες συνεχίζεται ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ συγγραφέων και εξουσίας. Η εξουσία χρησιμοποίησε τη γλώσσα σαν μηχανισμό επιβολής της κυρίαρχης ιδεολογίας, ενώ συχνά προσπάθησε μέσω της γλώσσας να χειραγωγήσει τους λαούς. Προσπάθησε να αφανίσει, να εξαφανίσει, να ισοπεδώσει τις τοπικές γλώσσες, τις ντοπιολαλιές, τις διαλέκτους, να εξαλείψει τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες. Οι συγγραφείς αμφισβήτησαν, αποκάλυψαν, αντιτάχθηκαν στις πρακτικές αυτές. Η θεοκρατική και η κοσμική εξουσία εκφράζονταν μέσω μιας ξύλινης γλώσσας με το στερεότυπο κλισέ "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια"...

Δεκαετία του '70. Η Ιταλία βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων. Ο αναβρασμός είναι διάχυτος σε όλους τους τομείς. Από τους εργασιακούς χώρους μέχρι τα πανεπιστήμια. Το κύμα καταστολής έχει σαν αποτέλεσμα τις πρώτες φυλακίσεις αγωνιστών. Η επαφή πολιτικών και ποινικών κρατουμένων σε επίπεδο αγώνων και διεκδικήσεων μετατρέπει τη φυλακή -για πρώτη φορά τόσο μαζικά- σε επαναστατικό εργαστήρι. Οι έγκλειστοι αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με επαναστατικές ιδέες. Οι αγώνες στο εσωτερικό των φυλακών δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την κοινωνία. Η αλληλεγγύη που εκφράζεται από αρκετές οργα...

"Ντούκου ντούκου η γραφομηχανή, φαίνεται εμπνέει το ντούκου ντούκου", την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Κι ας ήξερε πως η Κατερίνα Κροκανθρώπους αναζητούσε. Αλλά κι εκείνη τον προειδοποιούσε: "Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;" "Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει", της τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Κατερίνα έδειχνε να συμφωνεί: "Μιλάω για την ηρωίνη, γιατί αποδεκάτισε τα παιδιά". Και... "Πάνω κάτω η Πατησίων / Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά / που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών /...

Η μελέτη αυτή αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια συστηματοποιημένης καταγραφής των ιστοριών κόμικς Ελλήνων δημιουργών που κινούνται στο χώρο του φανταστικού. Περιλαμβάνει δημιουργούς που οι ιστορίες τους αγγίζουν το φανταστικό σε όλες του τις αποχρώσεις, από τα ονειρικά οράματα έως τη σκληροπυρηνική επιστημονική φαντασία. Όταν μιλάμε για ελληνικά κόμικς επιστημονικής φαντασίας, αναφερόμαστε σε ένα πολύ περιορισμένο αριθμό ιστοριών και άλμπουμ, από τα οποία ελάχιστα θα μπορούσαν να αποδεχθούν 100% τον όρο "SF", και αυτό γιατί οι επιρροές από το χώρο του fantasy, της ευρύτερης λο...

Το βιβλίο αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια ιστορική ανάλυση γεγονότων τα οποία συνέβησαν σε απώτερους χρόνους, όμως αυτά επηρεάζουν το σήμερα, και στην εποχή μας, με την νέα έκρηξη θρησκευτικού φανατισμού την οποία βιώνουμε και τα όσα προετοιμάζονται για μας, είναι αρκετά επίκαιρο και προκαλεί τους δέοντες προβληματισμούς. Η γνώση του παρελθόντος βοηθά στην κατανόηση του παρόντος και στην αντιμετώπιση του μέλλοντος.

Η "Χωματερή" δεν έχει ήρωες ανθρώπους, παρά συγχυσμένα σκουλήκια, διαβολικές κατσαρίδες, φασιστικά μυρμήγκια, παρανοϊκούς γλάρους, ποντίκια στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και αυτοκτονικού ντελίριου, κρανία που φιλοσοφούν και καρχαρίες που τρώνε ό,τι βρουν μπροστά τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους. Σε έναν βιομηχανικό πολιτισμό που παράγει μόνο σκουπίδια, η "Χωματερή" ήρθε να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να απολαύσει χαιρέκακα το δύσκολο θάνατο της ειρωνείας.

Ο Ήλιος πεθαίνει. Σε μια υπέργηρη και εξαντλημένη Γη, στην αχανή Ακρόπολη της Ακατάλυτης Πόλης Νέσσου, ο μαθητευόμενος βασανιστής Σεβέριαν προδίδει τον όρκο της συντεχνίας του. Εξόριστος πλέον, ο Σεβέριαν ξεκινά ένα περιπετειώδες ταξίδι στα ζοφερά, γεμάτα κινδύνους τοπία του απώτερου μέλλοντος. Σ'έναν κόσμο όπου τίποτα και κανείς δεν είναι μόνο αυτό που δείχνει, η εξορία του μπορεί να αποδειχθεί αρχή μιας αναζήτησης με έπαθλο τον Νέο Ήλιο.