Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μονογραφία για τον Δημήτριο Μάτσαλη, προϊόν συστηματικής μελέτης στον τύπο της εποχής, δεν εξιστορεί μόνο ένα επεισόδιο του πρώιμου αναρχισμού στην Ελλάδα του ύστερου 19ου αιώνα (1896), αλλά τοποθετώντας την ενέργεια του Μάτσαλη τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή πραγματικότητα της εποχής, αποδεικνύει ότι ήταν μια τυπική περίπτωση "έμπρακτης προπαγάνδας". Εκτός από την ιστορική του αξία, το βιβλίο έχει και μια αναμφισβήτητη επικαιρότητα, καθώς αναδεικνύει τη συζήτηση γύρω από την επαναστατική βία που έγινε μετά την ενέργεια του 1896, για να καταδειχθεί, όπως επισημαίν...

"δηλαδή το μεγάλο λάθος όσων ασχολούνται με αυτά τα φαινόμενα είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ποιο είναι το αληθινό πρόβλημα ότι δεν είναι μόνο ζήτημα μιας ομάδας εγκληματιών δολοφόνων τρελών ανθρώπων που θέλουν να γίνουν πάμπλουτοι όσο πιο γρήγορα γίνεται αλλά είναι ένα ζήτημα νοοτροπίας του τόπου επειδή το ζήτημα είναι ότι εσύ ζεις σε ένα μέρος όπου τίποτα δεν σου είναι εξασφαλισμένο δηλαδή εσύ από τη στιγμή που γεννιέσαι δεν έχεις κανένα δικαίωμα καμία εγγύηση δεν έχεις τίποτα τίποτα απολύτως".

Αυτή η εικόνα που μας πολιορκεί από παντού, μιας ανυπότακτης φύσης την οποία πρέπει να τιθασεύσει η ορθολογική ανθρωπότητα, μας έχει κληροδοτήσει μια εξουσιαστική μορφή λογικής, επιστήμης και τεχνολογίας, τον κερματισμό της ανθρωπότητας σε ιεραρχίες, τάξεις, κρατικούς θεσμούς, γένη και έθνη. Έχει θρέψει τα εθνικιστικά μίση, τα ιμπεριαλιστικά εγχειρήματα και μια παγκόσμια φιλοσοφία διακυβέρνησης, η οποία ταυτίζει την τάξη με την κυριαρχία και την υποταγή.

Δεν υπηρετούν θητεία οι στίχοι δεν στοιχίζονται σε πειθαναγκασμούς απειθαρχούν στην ιεραρχία ιεραρχούν αυτοβούλως τα πεδία βολής δεν βολεύονται παρά στο μάτι του στόχου κυκλώνουν ακάματα το μαντρότοιχο της τετράγωνης λογικής με θρυαλλίδες εκρηκτικής αστροφεγγιάς παίρνουν αμπάριζα τις αμπάρες τις ξεκλειδώνουν με νήφον φως και δραπετεύουν απ' τα στρατόπεδα με τρελόχαρτο.

...Και κάπου εκεί λοιπόν νομίζω ότι κατάλαβα τον "μύθο" του Υπερσιβηρικού. Είναι όλα αυτά, τα καλά και τα στραβά που κουβαλάμε μέσα μας και που αυτό το μεγάλο ταξίδι μας βοηθά να τα αναδείξουμε. Μάλιστα μια πραβαντνίκ με είχε προϊδεάσει στην αρχή του ταξιδιού, απαντώντας στην ερώτησή μου για το πόσο σκληρή είναι η δουλειά στην τρίτη θέση: "Αγαπητέ μου εξ Ελλάδος δημοσιογράφε, συχνά η συμπεριφορά των ανθρώπων είναι χειρότερη και από τις πιο βρώμικες τουαλέτες"... Το συναρπαστικό ταξίδι με τον "Υπερσιβηρικό" στάθηκε αφορμή για μια περιήγηση στην ιστορία της Ρωσίας από την...

"Ας εντυπωθεί επίσης στο νου του αναγνώστη το σημαντικότερο: πως αυτά τα κείμενα είναι όλα γραμμένα από ανθρώπους, οι οποίοι πίστευαν στην κατάργηση όλων των διαχωρισμών και που για πρώτη φορά πιάνουν την πένα, για να κάνουν πράξη ακριβώς αυτό, να καταργήσουν το διαχωρισμό ανάμεσα σ αυτούς που γράφουν και σ εκείνους που δεν γράφουν και κατ επέκταση το διαχωρισμό ανάμεσα σε καθοδηγητές και καθοδηγούμενους". "Δεν παραθέτω κείμενα ανούσια, ξύλινα, κοινότοπα, κείμενα της μιας και μόνο χρήσης, κείμενα που επαναλαμβάνουν βασικές αρχές, αλήθειες έστω, ή εκφράζουν οργή και αγανά...

Οι σταγόνες της βροχής στάζουν από τα πλατιά φύλλα του αιωνόβιου δέντρου πριν καταλήξουν στην παλάμη του πατέρα. Το τρεχούμενο νερό λένε, καθώς κυλάει, αν συναντηθεί με περισσότερες από πέντε πέτρες, είναι καθαρό.

Διαβόητη ή διάσημη; Μισητή ή αγαπημένη; Πέρα από τους χαρακτηρισμούς εχθρών ή φίλων, η Έμμα Γκόλντμαν υπήρξε αναμφισβήτητα από τις πρωταγωνιστικές μορφές των κοινωνικοπολιτικών και επαναστατικών κινημάτων που συντάραξαν την ανθρωπότητα στα τέλη του 19ου και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Αναρχική ακτιβίστρια, εμπνευσμένη ομιλήτρια, διέδωσε με τον λόγο και την πένα της τις αξίες της ισότητας και της ανεξαρτησίας της γυναίκας, του ελεύθερου έρωτα και του ελέγχου των γεννήσεων, υποστήριξε παθιασμένα την ελευθερία του λόγου και εναντιώθηκε με συνέπεια στον μιλιταρισμό...