Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Για αιώνες συνεχίζεται ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ συγγραφέων και εξουσίας. Η εξουσία χρησιμοποίησε τη γλώσσα σαν μηχανισμό επιβολής της κυρίαρχης ιδεολογίας, ενώ συχνά προσπάθησε μέσω της γλώσσας να χειραγωγήσει τους λαούς. Προσπάθησε να αφανίσει, να εξαφανίσει, να ισοπεδώσει τις τοπικές γλώσσες, τις ντοπιολαλιές, τις διαλέκτους, να εξαλείψει τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες. Οι συγγραφείς αμφισβήτησαν, αποκάλυψαν, αντιτάχθηκαν στις πρακτικές αυτές. Η θεοκρατική και η κοσμική εξουσία εκφράζονταν μέσω μιας ξύλινης γλώσσας με το στερεότυπο κλισέ "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια"...

Μέχρι πού μπορούν να φτάσουν τα μέτρα ασφαλείας στις αεροπορικές πτήσεις; Πώς μπορεί να επηρεάσει ο υπερπληθυσμός την κληρονομιά που ένας σύζυγος αφήνει στη χήρα του; Τι άλλο θα μπορούμε να κάνουμε μέσω Internet; Ποιο θα είναι το τίμημα για να ταξιδέψουμε στο διάστημα; Φαντάζεστε μια θεοκρατία του ζωδιακού κύκλου; Μήπως η βαρύτητα είναι νόμος του κράτους και όχι της φυσικής; Σ' αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα, ο Αλέκος Παπαδόπουλος δίνει αναπάντεχες απαντήσεις μέσα από δεκαέξι διηγήματα, με γλώσσα πότε καταιγιστική, πότε στοχαστική, άλλοτε ανατρεπτική, κάποτε χιουμοριστ...

Δεν έχω ξανααισθανθεί την αναγκαιότητα να μιλήσω για τη δουλειά μου και ελπίζω να μην ξανασυμβεί, αλλά τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια γι' αυτές τις ιστορίες. Εκεί μέσα είναι αποτυπωμένο ένα μεγάλο κομμάτι του νεώτερου εαυτού και του κόσμου μου. Άνθρωποι που γνώρισα, μέρη που βρέθηκα, ιστορίες που περισσότερο τις είδα, τις άκουσα ή έστω τις αφουγκράστηκα, παρά τις φαντάστηκα. Το πανταχού παρόν δύσμορφο τέρας της διαχρονικά αξιόσπαστης Αθήνας, η Φυτευτή στα Πατήσια, η παλιά Ομόνοια, η Αχαρνών, οι θλιβερές αλάνες-χωματερές στα Λιόσια και στο Περιστέρι. Οι χημείες, τα rare, τα μπάχ...

"Είναι δύσκολο να σας διηγηθώ σε λίγες γραμμές, την εμπειρία τόσων χρόνων που 'χω περάσει στις Ισπανικές φυλακές, ίσως αδύνατον. Τόσες στιγμές στεναχώριας, ελπίδας, βίας, χαράς, κακίας, κατάθλιψης, διασκέδασης, δεν μπορώ να τις περιγράψω με την ανεπαρκή μου πένα, όμως θα προσπαθήσω να σου μεταφέρω έστω μερικές πινελιές αυτής της πραγματικότητας, σε σένα που ότι φτάνει μέχρι τα αυτιά σου, σχετικά με μας, είναι προϊόν παραπληροφόρησης." (Ινιάκι ντε Χουάνα Τσάος, Βάσκος πολιτικός κρατούμενος)

"Ήταν ολοφάνερο πως ήμουν ανεπιθύμητος σ' αυτή τη γειτονιά. Παρ' όλα αυτά θα συνέχιζα να τους μοστράρω τη φάτσα μου, τουλάχιστον μέχρι να βρω τη μικρή".

Δεν υπηρετούν θητεία οι στίχοι δεν στοιχίζονται σε πειθαναγκασμούς απειθαρχούν στην ιεραρχία ιεραρχούν αυτοβούλως τα πεδία βολής δεν βολεύονται παρά στο μάτι του στόχου κυκλώνουν ακάματα το μαντρότοιχο της τετράγωνης λογικής με θρυαλλίδες εκρηκτικής αστροφεγγιάς παίρνουν αμπάριζα τις αμπάρες τις ξεκλειδώνουν με νήφον φως και δραπετεύουν απ' τα στρατόπεδα με τρελόχαρτο.

[...] Η Νίκη Καναγκίνη ανήκει στη γενιά των πνευματικών ανθρώπων που με τις αναζητήσεις τους και τις προτάσεις τους αναζωογόνησαν την ελληνική πολιτιστική ζωή μετά το 1960 στο χώρο των εικαστικών τεχνών, αλλά και της μουσικής, του θεάτρου, της ποίησης και της λογοτεχνίας. Η εξέλιξη του έργου της περνά από αντιπροσωπευτικά στάδια που αντικατοπτρίζουν την πορεία μιας γυναίκας καλλιτέχνιδας, η οποία παρατηρεί με οξυδέρκεια και κριτικό πνεύμα το γύρω της κόσμο, μένει ανοικτή στα ερεθίσματα της δικής μας και της ξένης πολιτιστικής παράδοσης, αναπλάθει το μύθο της πραγματικότητα...

Το νησί Γκοντ, ένα μοναχικό βουνό που η κορυφή του υψώνεται ένα μίλη πάνω από τη φουρτουνιασμένη Βορειοανατολική Θάλασσα, είναι ένας τόπος φημισμένος για τους μάγους του. Από τις πόλεις στα οροπέδιά του κι από τα λιμάνια στους σκοτεινούς, στενούς του κόλπους, πολλοί Γκοντιανοί έφυγαν για να υπηρετήσουν τους Άρχοντες του Αρχιπελάγους, στις πόλεις τους σαν μάγοι ή μάγιστροι, ή για ν' αναζητήσουν την περιπέτεια σαν περιπλανώμενοι γητευτές από νησί σε νησί σε όλη τη Γαιοθάλασσα. Από αυτούς λέγεται ότι ο μεγαλύτερος, σίγουρα ο πιο πολυταξιδεμένος, ήταν ο άντρας που τον έλεγαν Κ...

- Πότε θα σταματήσει ο τυμπανιστής να βαράει το ταμπούρλο του; - γιατί ο Άη - Βασίλης φοράει κόκκινα ρούχα; - μπαμπά, πετάνε οι ελέφαντες; - υπάρχει σπρέι που σε κάνει ορατό; - γιατί οι αριθμοί στοιχειώνουν τα όνειρά σου; - μπορεί το υπερπέραν να μας δώσει απαντήσεις; - ένας Αμερικάνος κάνει εμπόριο κεφαλών, κάποιοι όμως εμπορεύονται ζωντανή σάρκα... - αμαρτωλέ! Οι τεχνο-φρίκ Ταλιμπάν της θρησκείας καραδοκούν! - ποιες είναι οι φυλές των Αθηναίων και πού θα τις βρείτε; - ο καθημερινός ρατσιστής καβαλάει μοτοσακό. - έχουν τα λιοντάρια πολιτική συνείδηση; - πόσες γλ...

Το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει σημεία στίξης. Θα παρακαλούσαμε τον αναγνώστη να αφεθεί στο χειμαρρώδες ύφος του και μετά τις πρώτες σελίδες, που αυτή η έλλειψη θα πάψει να τον ξενίζει, να απολαύσει έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους ιταλούς λογοτέχνες, διαπλέοντας ταυτόχρονα ένα ποτάμι, ένα ορμητικό ποτάμι: το ιταλικό κίνημα - από τις πηγές του στα 1968 μέχρι τις εκβολές του στις αρχές της δεκαετίας του '80. Αναμφίβολη κορύφωση το '77, εξαιτίας των ισχυρών ανέμων αυτονομίας που έπνεαν ενός πολύμορφου και πολυάριθμου κινήματος. Οι αόρατοι, οι ήρωες στο μυθιστόρημα του Μπ...

"Ας εντυπωθεί επίσης στο νου του αναγνώστη το σημαντικότερο: πως αυτά τα κείμενα είναι όλα γραμμένα από ανθρώπους, οι οποίοι πίστευαν στην κατάργηση όλων των διαχωρισμών και που για πρώτη φορά πιάνουν την πένα, για να κάνουν πράξη ακριβώς αυτό, να καταργήσουν το διαχωρισμό ανάμεσα σ αυτούς που γράφουν και σ εκείνους που δεν γράφουν και κατ επέκταση το διαχωρισμό ανάμεσα σε καθοδηγητές και καθοδηγούμενους". "Δεν παραθέτω κείμενα ανούσια, ξύλινα, κοινότοπα, κείμενα της μιας και μόνο χρήσης, κείμενα που επαναλαμβάνουν βασικές αρχές, αλήθειες έστω, ή εκφράζουν οργή και αγανά...

Το βιβλίο αποτελείται από τρία κεφάλαια. Το 1ο ανατυπώνει μέρος των προσωπικών φανζίν Trashcan #1-3 και Trashcan Unplugged #1-4 της περιόδου '95-98. Το 2ο μέρος συγκεντρώνει τα περισσότερα σκίτσα (πολιτικά, εικονογραφήσεις κ.α.) από ολόκληρη τη θητεία στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη της περιόδου '98-99. Το 3ο μέρος παρουσιάζει προσωπικά φανζίν και συμμετοχές σε άλλα έντυπα. Το άλμπουμ κλείνει με δώδεκα σελίδες επεξηγηματικών χειρόγραφων σημειώσεων.