Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ό,τι ακούς, εδώ, καθώς πέφτουν τα μικρά, λεία βότσαλα, είναι ο ψίθυρος της χαμένης Ενότητας, που επιστρέφει σαν σύνθεση ή, ακόμη χειρότερα, σαν συναίρεση όλων των διαβαθμίσεων του λογοτεχνικού φάσματος. Όμως οι πιο πρακτικοί από μας, θα πρέπει πλέον να παραδεχτούμε ότι δεν έχουμε κάτι καλύτερο· κι ίσως δεν θα 'χουμε ποτέ. Λοιπόν, αυτή η παραδοχή (αυτή η ταπεινότητα) είναι το λογοτεχνικό "θραύσμα", η μορφή που ο ποιητής Οκτάβιο Παζ θεωρεί ως εκείνη "η οποία καθρεφτίζει καλύτερα την κινούμενη πραγματικότητα όπου ζούμε και υπάρχουμε..." Σ' ένα τέτοιο καθρέφτισμα πάνω, γράφτηκε...

Δέκα διηγήματα, δεκάδες ιστορίες: μικρά και μεγάλα καθημερινά αδιέξοδα, θρίαμβοι και καταστροφές που εναλλάσονται με ρυθμούς απίστευτους. Η ζωή και η τέχνη, ο έρωτας και το σεξ, το μυστήριο των προσωπικών σχέσεων και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, δοσμένα με έναν τρόπο που είναι ταυτόχρονα τρυφερός και σκληρός, ρομαντικός και ωμός.

"Το έπος του Γκίλγκαμες", που προηγείται κατά αιώνες από τα Ομηρικά έπη, είναι το αρχαιότερο έπος του κόσμου. Στο ποίημα αυτό παρακολουθούμε έναν νεαρό βασιλιά, γεμάτον δύναμη και αλαζονεία, να μεταμορφώνεται μέσα από τις περιπέτειες και τα παθήματά του, να γίνεται ταπεινός και, τελικά, με δάκρυα και πόνο, να δέχεται την κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων: τον θάνατό του. Ένας μεγάλος κατακλυσμός, ένας χαμένος παράδεισος, η αναζήτηση της αθανασίας είναι μερικά από τα κύρια θέματα του έπους, που τα ξαναβρίσκουμε σαν απόηχους στην Παλαιά Διαθήκη. Αναμφισβήτητα το έπος του Γκίλγ...

Μικρές ιστορίες που μοιάζουν να βγήκαν απ' τις οθόνες τού σινεμά, με τον ίδιο τρόπο που μερικές ταινίες μοιάζουν σαν αληθινές ιστορίες... κι άλλες που είναι σαν να τις ξεκόλλησε κάποιος απ' τη δική μας ζωή ή τις ζωές των άλλων. Άλλες πάλι όχι. Κι η περιπέτεια αρχίζει: πώς η αλήθεια μπερδεύεται με τη φαντασία, πώς μερικές φορές νομίζεις πως μια ιστορία είναι ψεύτικη, ένα τέχνασμα, ενώ είναι εντελώς αληθινή. Άλλοτε, πώς μια ιστορία ξένης ζωής μπορεί να 'ναι τόσο απίστευτη που αναρωτιέσαι αν ο άλλος την έζησε όντως ή απλώς την φαντάστηκε. Αν την φαντάστηκε για να 'ναι αληθοφ...

Ο Αρτεμίδωρος έγραψε τα "Ονειροκριτικά" κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Το έργο του προσφέρει στον σύγχρονο μελετητή της ύστερης αρχαιότητας ένα θησαυρό πληροφοριών για την καθημερινή ζωή, που αφορά τον υλικό πολιτισμό, την οικονομία, τα κοινωνικά προβλήματα, τη νοοτροπία, αλλά και τις βαθύτερες ανησυχίες, τις φροντίδες, τους φόβους και τις ελπίδες του καθημερινού ανθρώπου. Επιπλέον, περιλαμβάνει πληροφορίες με ανθρωπολογικό και λαογραφικό ενδιαφέρον που συνήθως δεν παρέχουν οι αφηγηματικές πηγές. Η προσεκτική ανάγνωση του Αρτεμιδώρου μπορεί να ρίξει ένα διαφορετικό φως στη σύγχρον...

Μια ιστορία που αρχίζει μαζί με τον εικοστό αιώνα και τελειώνει σήμερα - ή μάλλον, δεν τελειώνει ποτέ: η γυναίκα που ξεκινάει το 1910 από την Αδριανούπολη, φτάνει στη Θράκη με πολλές ιστορίες να την ακολουθούν. Περνάει στη Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα μέσα από άλλες γυναίκες και τις δικές τους ιστορίες, με φόντο μια Ελλάδα που αλλάζει συνεχώς. Οι γυναίκες ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, δουλεύουν, χωρίζουν, ζούνε και ανασαίνουν ενώ πίσω τους συμβαίνουν ανταλλαγές πληθυσμών, πόλεμοι, διαδηλώσεις, επαναστάσεις και εμφύλιοι. Κάθε ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σ' αυτό που λ...

Ο Τάσος Φαληρέας (Αθήνα 1 Σεπτεμβρίου 1940 - Αθήνα 30 Ιουλίου 2000) είχε καταλυτική παρουσία στο χώρο του πολιτισμού και ιδιαίτερα της μουσικής. Ήταν πιο γνωστός ως μουσικός παραγωγός, αλλά είχε πολυσχιδή δημόσια παρουσία, και μέσα από την αρθρογραφία του και μέσα από τις συζητήσεις του, οι οποίες συχνά καθοδηγούσαν την αθηναϊκή διανόηση. Το βιβλίο "Τάσος Φαληρέας : Χαριστική βολή" συγκεντρώνει όλα τα κείμενα που δημοσίευσε ο Τάσος Φαληρέας και αρκετά ανέκδοτα. Εδώ, για πρώτη φορά, βρίσκει κανείς όλα τα λογοτεχνικά κείμενα του Τάσου (πεζά, ποιήματα και στίχους), και όλα...

Μια ανατολίτικη φαντασία, εμπλουτισμένη με σπαράγματα από την παιδική ζωή και το έργο του συγγραφέα και αναφορές στην θρακική λαογραφία. Ο δωδεκάχρονος Γιωργάκης, έχοντας το ξεχωριστό προνόμιο, ως επιδέξιο ραφτόπουλο, να φιλοτεχνήσει το επίσημο φόρεμα της ικμπάλ, της πρώτης ευνοούμενης και μέλλουσας συζύγου του σουλτάνου, το τελευταίο απόγευμα της φιλοξενίας του στο σαράι, κρύβεται σε μια απόμερη κώχη του χαρεμιού, από όπου παρακολουθεί έκθαμβος τα δρώμενα. Λίγο πριν σκοτεινιάσει, τον ανακαλύπτει η πανέμορφη και εκμαυλιστική ιμπάλ στην κρυψώνα, όπου θα του δώσει το πρώτο φ...