Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ακίμ Ζάμβαλντ, ο οποίος ασχολείται περισσότερα από είκοσι χρόνια επαγγελματικά με τα κάθε λογής αποξηραμένα προϊόντα, στο βιβλίο αυτό μοιράζεται μαζί μας την πλούσια εμπειρία του. Με απλό και εύληπτο τρόπο μάς δείχνει πώς μπορούμε μόνοι μας και με φυσικές μεθόδους να συντηρήσουμε και να αποξηράνουμε φρούτα, λαχανικά, βότανα, καρπούς και μανιτάρια, όπως συνέβαινε εδώ και εκατοντάδες χρόνια, χωρίς καθόλου χημικά συντηρητικά. Κι έτσι, να αμειφθούμε με την πλούσια γευστική προσφορά της φύσης και, ταυτόχρονα, να προσφέρουμε στον οργανισμό μας όλα τα σημαντικά φυσικά συστατικά...

Στο Πάνθεο του Ολύμπου, που έστησε η ποίηση της Αρχαίας Ελλάδας, ζητώντας να ερνηνεύσει τη φύση με όλα της τα φαινόμενα, ξεχωρίζει ένας θεός παγκαλόμορφος, ο Απόλλων, που συμβολίζει το φως και την αρμονία της Μουσικής. Με τη λύρα του τη χρυσή, δίνει τη χαρά σε θνητούς και θεούς, με το τόξο του τ' ασημένιο, σκοτώνει τα τέρατα που γεννά το σκοτάδι... Σκληρός και παράφορος στην αρχή, γίνεται καλός και πονετικός, με τη συντροφιά των ανθρώπων, μοιράζεται τη χαρά και τον πόνο τους, και τους προστατεύει μαζί με την Άρτεμη, την αγαπημένη του αδερφή, τη θεά κυνηγήτρα.... Δίδυμα παι...

Η αξία του ιστορήματός του συνίσταται στον διαχωρισμό των γεγονότων από τις απόψεις του συγγραφέα. Διευκολύνεται, έτσι, ο αναγνώστης να αποδεχθεί ή όχι τις διατυπούμενες απόψεις και κρίσεις. Σημειώνω μόνο ότι η περίοδος, που ιστορεί ο Σπύρος Λιναρδάτος, είναι από τις σημαντικότερες της σύγχρονης Ιστορίας μας. Η γνώση της βοηθά στην αναγνώριση, ίσως και δικαιολόγηση, των αδυναμιών της Μεταπολίτευσης, που είναι και η διαρκέστερη, από το 1821, περίοδος πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας. Γιώργος Ρωμαίος

Η αξία του ιστορήματός του συνίσταται στον διαχωρισμό των γεγονότων από τις απόψεις του συγγραφέα. Διευκολύνεται, έτσι, ο αναγνώστης να αποδεχθεί ή όχι τις διατυπούμενες απόψεις και κρίσεις. Σημειώνω μόνο ότι η περίοδος, που ιστορεί ο Σπύρος Λιναρδάτος, είναι από τις σημαντικότερες της σύγχρονης Ιστορίας μας. Η γνώση της βοηθά στην αναγνώριση, ίσως και δικαιολόγηση, των αδυναμιών της Μεταπολίτευσης, που είναι και η διαρκέστερη, από το 1821, περίοδος πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας. Γιώργος Ρωμαίος

Η ιστορία του ιστορήματός του συνίσταται στον διαχωρισμό των γεγονότων από τις απόψεις του συγγραφέα. Διευκολύνεται, έτσι, ο αναγνώστης να αποδεχθεί ή όχι τις διατυπούμενες απόψεις και κρίσεις. Σημειώνω μόνο ότι η περίοδος, που ιστορεί ο Σπύρος Λιναρδάτος, είναι από τις σημαντικότερες της σύγχρονης Ιστορίας μας. Η γνώση της βοηθά στην αναγνώριση, ίσως και δικαιολόγηση, των αδυναμιών της Μεταπολίτευσης, που είναι και η διαρκέστερη, από το 1821, περίοδος πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας. Γιώργος Ρωμαίος

Η ιστορία του ιστορήματός του συνίσταται στον διαχωρισμό των γεγονότων από τις απόψεις του συγγραφέα. Διευκολύνεται, έτσι, ο αναγνώστης να αποδεχθεί ή όχι τις διατυπούμενες απόψεις και κρίσεις. Σημειώνω μόνο ότι η περίοδος, που ιστορεί ο Σπύρος Λιναρδάτος, είναι από τις σημαντικότερες της σύγχρονης Ιστορίας μας. Η γνώση της βοηθά στην αναγνώριση, ίσως και δικαιολόγηση, των αδυναμιών της Μεταπολίτευσης, που είναι και η διαρκέστερη, από το 1821, περίοδος πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας. Γιώργος Ρωμαίος

Ταραγμένες περίοδοι της Ιστορίας, όπως ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος, "γεννούν" ήρωες και αντιήρωες. Η κρατική βία, οι διώξεις, ο εκτοπισμός, τα βασανιστήρια, ο ευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας συνυπάρχουν με το θάρρος, την αυτοθυσία, την αντίδραση, την απαρέγκλιτη αφοσίωση στο ιδανικό, και δημιουργούν ένα ψηφιδωτό πράξεων και συναισθημάτων, αποτυπώνοντας το κλίμα της εποχής. Στην παρούσα έκδοση, ο Βασίλης Θ. Λασκαρίδης, μέσα από τη βιωματική εμπειρία των διωγμών και της εξορίας, πραγματοποιεί μια θαυμάσια ανασύσταση των συνθηκών διαβίωσης στους τόπους μαρτυρίου εκα...

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος (1868-1920) Ποιητής, πεζογράφος, διηγηματογράφος, κριτικός και μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Αγρίνιο, μεγάλωσε όμως στο Μεσολόγγι με έξοδα των αδελφών του, Σωτήρη και Ελένης, που αργότερα του κληροδότησαν σημαντική κτηματική περιουσία. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και δικηγόρησε στο Αγρίνιο. Το 1897 υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στα σύνορα της Ηπείρου. Τύπωσε τις ποιητικές συλλογές "Τραγούδια της ερημιάς" και "Τα ελεγεία και τα ειδύλλια" το 1892 με το ψευδώνυμο Πέτρος Βασιλικός. Η ποίησή του απηχεί στους Γάλλους και Γερμανούς συμβολιστές, δίνοντας...

Το μυρολόγι της φώκιας και άλλα διηγήματα "Τριάντα διηγήματα περιλαμβάνει ο παρών τόμος, δημοσιευμένα από το 1907 έως το 1912. [...] Μέσα σε ένα παπαδιαμαντικό διήγημα συχνά έχει την αίσθηση ο αναγνώστης ότι εν σπέρματι εμπεριέχονται δεκάδες άλλα μικρά ή μεγάλα δράματα, ιστορίες καθημερινές, κάποτε ευτράπελες, πρόσωπα που ζητούν υπόσταση και δικαίωση μες στη γραφή, ένας κόσμος ολόκληρος [...]. Οι ήρωες του Παπαδιαμάντη, ταπεινοί, καταφρονεμένοι, αφελείς και εν τέλει αθώοι ακόμα και με τις μικρές ή μεγάλες κακίες τους, ζουν μια δύσκολη ζωή και γνωρίζουν συχνά ένα ά...

Τα Ρόδιν' αγκογιάλια Στα "Ρόδιν' ακρογιάλια" (1908), δύο ήρωες της νουβέλας, ο ναυτικός Διαμαντής ο Αγάλλος και ο βοσκός Πατσοστάθης, διηγούνται την ιστορία τους στον τρίτο ήρωα, τον αφηγητή, στον οποίο υποκρύπτεται ο Παπαδιαμάντης. Ο Αγάλλος, αλαφροΐσκιωτος από γενιά, έλειψε χρόνια στα βόρεια της Γαλλίας κι έχει γυρίσει τώρα, γεροντοπαλίκαρο, στο νησί του, ενώ ο Πατσοστάθης, αγροίκος βοσκός ή άπραγο αγρίμι, μένει για έντεκα χρόνια αρραβωνιασμένος επειδή του έχουν κάνει μάγια, αλλά και με μάγια παντρεύεται. Η νουβέλα μάς δίνει ανάγλυφη την εικόνα της ζωής στην ελληνική ε...

Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου και άλλα διηγήματα "Στον ανά χείρας τόμο, εκτός από κάποια σημαντικά και γνωστά διηγήματα, όπως ο "Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου", "Το Άνθος του γιαλού" κ.ά., ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να χαρεί και πολλά μικρά κείμενα [...]. Η λογοτεχνία για τον Παπαδιαμάντη -όπως έξοχα έχει δείξει ο Λορεντζάτος- δεν είναι ο σκοπός, είναι το μέσον. [...] Ο Παπαδιαμάντης παρατηρεί την κοινωνία του. Του νησιού και της Αθήνας. Η αδράνεια του κρατικού μηχανισμού ("Το Ψοφίμι"), οι ιδιότυπες σχέσεις του κοινωνικού περιθωρίου με την κομματοκρατία ("Κοι...

Ποιήματα και άλλα κείμενα "Κατά την, θρυλική πια παραδοξολογία του Μιλτιάδη Μαλακάση, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υπήρξε ο μεγαλύτερος νεοέλληνας ποιητής. [...] Βεβαίως, η ποίηση αναβλύζει όπως το καθαρό νερό από τις πεζογραφικές του σελίδες με υπονομευτικές, σε πάμπολλες περιπτώσεις, πραγματώσεις της πεζογραφικής "τάξης" σε άφθονα διηγήματα του. Στο αυτοβιογραφικό του σημείωμα ο Παπαδιαμάντης μάς πληροφορεί: "Μικρός εζωγράφιζα Αγίους, είτα έγραφα στίχους κ' εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. [...]" Τα υπόλοιπα κείμενα, δημοσιευμένα κατά καιρούς σε εφημερίδες ή περιοδι...

Όνειρο στο κύμα και άλλα διηγήματα "Δεν είναι ίσως τυχαίο το γεγονός ότι "Ο Ξεπεσμένος δερβίσης" προηγείται των διηγημάτων που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο. [...] Κατά γενική ομολογία είναι το καλύτερο αθηναϊκό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Δεν είναι ίσως τυχαίο και το γεγονός ότι "Ο Γείτονας με το λαγούτο" καταλαμβάνει την τελευταία θέση. Καμιά σχέση ο ένας με τον άλλο. Εμβληματικός ο πρώτος, περίπου άσημος ο δεύτερος. [...] Διακρίνουμε, παρά ταύτα, στους προαναφερθέντες λογοτεχνικούς χαρακτήρες κάποια κοινά στοιχεία. Τουρκομερίτες και οι δύο, ξένοι...

Ολόγυρα στη Λίμνη και άλλα διηγήματα "Τα διηγήματα του παρόντος τόμου είναι δημοσιευμένα το 1892. Ο Παπαδιαμάντης έχει περάσει τα σαράντα, έχει στραφεί οριστικά στο διήγημα και η προσωπική του ζωή κινείται μεταξύ των γραφείων της /Ακροπόλεως, της ταβέρνας του Καχριμάνη και των ναΐσκων της Αθήνας και των περιχώρων. Η Ελλάδα υπό τη διακυβέρνηση του Χαριλάου Τρικούπη, έπειτα από μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού, οδηγείται στην πτώχευση και η Αθήνα συνεχίζει να ζει μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού... [...] Το "Ολόγυρα στη λίμνη" διεκδικεί αναμφισβήτητα μια εξέχουσα θέση σε...

Οι Έμποροι των Εθνών "Πάντοτε είχα την εντύπωση ότι το παπαδιαμαντικό μυθιστόρημα "Οι Έμποροι των Εθνών" (δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μη Χάνεσαι" από τις 8.11.1882 ως τις 8.2.1883) κουβαλούσε, τουλάχιστο στον τίτλο του, μέρος του "Εμπόρου της Βενετίας". Πίστευα ότι ο Παπαδιαμάντης έβλεπε στη Βενετία μια από τις ελιοτικές "ανύπαρχτες πολιτείες", έναν τερατώδη Σάυλοκ, μια σαράφισσα των λαών. "Ωστόσο το δάνειο από τον Σαίξπηρ, που τον ήξερε καλά ο Παπαδιαμάντης, μου φαινόταν πλάγιο. Είχα την υποψία ότι η έκφραση "Έμποροι των εθνών", ανεξάρτητα από το αν αναφερόταν και σε ά...

Η Φόνισσα "Η Φόνισσα, "κοινωνικόν μυθιστόρημα" κατά τον συγγραφέα της (ή τη Σύνταξη του περιοδικού "Παναθήναια" όπου δημοσιεύτηκε το 1903), είναι το πιο πολυδιαβασμένο έργο του Παπαδιαμάντη. Οι αυτοτελείς εκδόσεις της είναι πάμπολλες και κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τον αριθμό των αντιτύπων τους. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ανέβηκε στη σκηνή ως θεατρικό έργο και χορόδραμα, γυρίστηκε σε ταινία. [...] "Η Φόνισσα" δίχασε τους ερμηνευτές της. Τι είναι η Φραγκογιαννού; Κοινός εγκληματίας ή κοινωνικός επαναστάτης; Πρωτοπόρος του γυναικείου κινήματος ή στρίγλα; Διεστ...

Η Φαρμακολύτρια και άλλα διηγήματα "Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης είναι χωρίς αμφιβολία ο μεγάλος τραγικός του νέου ελληνισμού. Διακρίνουμε, παραταύτα, στον κόσμο της λογοτεχνικής του δημιουργίας μιαν εύχαρι και, ενίοτε, φιλοπαίγμονα διάθεση [...]. Σημαντικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή διαδραματίζει και ο λαϊκός πολιτισμός της Σκιάθου, ο οποίος αδιαλείπτως τροφοδοτεί και εμπλουτίζει το έργο του Παπαδιαμάντη. [...] Στην περίπτωση του Σκιαθίτη λογοτέχνη ισχύει το ίδιο ακριβώς που ισχύει και στην περίπτωση του Ντοστογιέφσκι, κατά τον Μιχαήλ Μπαχτίν: Στα έργα του δεν δ...

Η Σταχομαζώχτρα "Στον παρόντα τόμο περιέχονται τα δεκαεπτά πρώτα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, δημοσιευμένα από το 1887 έως το 1891. Βρισκόμαστε στην αρχή της διηγηματογραφικής του δουλειάς. Που όμως τη βρίσκουμε σε πλήρη ωριμότητα. Ως γνωστόν, μετά τα τρία μυθιστορήματα ("Η Μετανάστις": 1879-1880, "Οι Έμποροι των Εθνών": 1882-1883 και "Η Γυφτοπούλα": 1884) και το εκτενές αφήγημα "Χρήστος Μηλιόνης": 1885, ο Παπαδιαμάντης εγκαταλείπει οριστικά και αμετάκλητα το λογοτεχνικό είδος του μυθιστορήματος και, το 1887, "σαν έτοιμος από καιρό", στρέφεται αποκλειστικά στο...

Η Νοσταλγός και άλλα διηγήματα "Αν έπιανα μια νοερή συζήτηση με τη φανταστική κοινότητα των αναγνωστών αυτού του τόμου για το ένα και το άλλο διήγημα, ποιο άρεσε περισσότερο και ποιο λιγότερο στον καθένα μας, τι τράβηξε περισσότερο την προσοχή μας, ξέρω πως αργά ή γρήγορα θα παραμέριζα λίγο τα αισθητικά μου κριτήρια και θα έφερνα την κουβέντα στο απλό εκείνο "Πατέρα στο σπίτι!". Δεν θα πρόβαλλα καμία αντίρρηση σε όποιον έλεγε ότι δεν συγκρίνεται με τον "Έρωτα στα χιόνια", τη "Νοσταλγό", τη "Γλυκοφιλούσα" ή τους Έλαφροΐσκιωτους", θα συμφωνούσα ότι είναι κατώτερο από τ...

Η Μετανάστις "Η Μετανάστις δημοσιεύεται πρώτη φορά στην εφημερίδα "Νεολόγος" της Κωνσταντινουπόλεως σε συνέχειες, στο διάστημα από 23 [Αυγούστου] / 4 Σεπτεμβρίου 1879 έως 22 [Δεκεμβρίου] / 3 Ιανουαρίου 1880 και φέρει την υπογραφή Α. Πδ. [...] Στο προεξαγγελτικό σημείωμα του "Νεολόγου" η Μετανάστις φέρεται να ανήκει "εις το ιστορικόν είδος της μυθιστοριογραφίας". Στον μικρό πρόλογο, τον οποίο παραθέτει πριν την έναρξη της αφηγήσεως ο συγγραφέας, μαθαίνουμε ότι αφορμή της συγγραφής είναι: "Ό τελευταίος ενσκήψας έν Αστραχάν λοιμός" και οι φόβοι που γεννήθηκαν στο άκουσμ...