Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παρόν βιβλίο δεν είναι η ιστορική καταγραφή των πολεμικών γεγονότων της περιόδου 1944-1049. Πραγματεύεται την εμπειρία της εμφύλιας σύρραξης μέσα από τα μάτια ενός διακεκριμένου γιατρού, που βιώνει τις ένδοξες μέρες του ΕΑΜ κατά την κατοχική περίοδο και εν συνεχεία, ως στέλεχος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, τον κατατρεγμό και την αυτοεξορία. Ο Επαμεινώνδας Σακελλαρίου ανήκει στη χορεία των αφανών ηρώων, αυτών που, ταγμένοι στον Ιατρικό Όρκο, είχαν δικό τους "πεδίο μάχης" τα αυτοσχέδια νοσοκομεία, όπου με υψηλό αίσθημα ευθύνης πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους, παρά τις...

Το βιβλίο που έχετε μπροστά σας μιλάει για ένα χώρο και για ένα γεγονός, στο οποίο αυτός χρωστά την είσοδό του στην Ιστορία. Σκύβοντας έπειτα από 2.500 χρόνια πάνω στα θαυμαστά εκείνα κατορθώματα, ζητάει να συνειδητοποιήσει τη σημασία που η πρώτη εκείνη μάχη για την ελευθερία και τη δημοκρατία είχε για το μέλλον της Αθήνας, της Ελλάδας και του πολιτισμού μας, και να φωτίσει το νόημα, που εκείνο το "νενικήκαμεν", μπορεί ακόμα, ύστερα από τόσους αιώνες, να έχει για τον σύγχρονο άνθρωπο. [...] Γεώργιος Σταϊνχάουερ Το υλικό του βιβλίου προέρχεται από την έκδοση "Ο Μαραθών...

Η εμπλοκή της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχει απασχολήσει την ελληνική ιστοριογραφία με τρόπο εξαντλητικό. Αντίστοιχα, από τα φωτογραφικά τεκμήρια των πρώτων μηνών του πολέμου, έως την είσοδο του γερμανικού στρατού στην Αθήνα, έχουν εκτιμηθεί ως σχετικά με το θέμα όσα αναδεικνύουν την επική και εξιδανικευμένη διάσταση των πραγμάτων. Υπήρχαν όμως και άλλες παράμετροι, όπως εκείνη του ευαίσθητου και ψύχραιμου φωτογράφου, του καλλιτέχνη που ζει όπως όλοι τις ίδιες ελπίδες, τις ίδιες αγωνίες, το ίδιο δράμα και που επιλέγει συνειδητά να "αιχμαλωτίσει" με τον φακό του τ...

Αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους της Δ΄Σταυροφορίας το 1204, ο Θεόδωρος Λάσκαρις ίδρυσε την αυτοκρατορία της Νίκαιας, με μοναδικό στόχο την απελευθέρωση της Πόλης και την ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αντιμέτωπος με τους λατίνους της Κωνσταντινούπολης, τους Κομνηνούς της Τραπεζούντας, τους Τούρκους του Ικονίου, κατόρθωσε, χάρις στις στρατηγικές και διπλωματικές του ικανότητες, να εδραιώσει το νέο κράτος στη Μικρά Ασία. Η στέψη του Θεόδωρου Λάσκαρι ως αυτοκράτορα Ρωμαίων, η ανασύσταση της Συγκλήτου στη Νίκαια με μέλη Κωνσταντινουπολ...

"Κατά το βραδάκι, διακρίναμε μια πολιτεία από πέτρα. Ήταν η Σμύρνη. Είχα ακούσει τόσο πολλά γι' αυτήν, την είχα σκεφτεί τόσο πολύ, που θ' αναγνώριζα την καθάρια, τρυφηλή πόλη ανάμεσα σε εκατό άλλες. [...] Ήταν μπροστά μας, σύγχρονη και βάρβαρη, νεότατη και γηραλέα, ελληνική, γαλλική, ιταλική και τουρκική, παράξενα σύνθετη, κοσμοπολίτισσα και πολύγλωσση. Με τους μιναρέδες της εποχής του Μωάμεθ, το μουσουλμανικό νεκροταφείο της, με το πέπλο των κυπαρισσιών, τα λευκά καμπαναριά και τους πράσινους θόλους των ορθόδοξων εκκλησιών της, το γκρίζο κοπάδι των οθωμανικών σπιτιών που ε...

Εντελώς ασυνήθιστη η κοσμοσυρροή στη Βουλή εκείνο το πρωινό της Δευτέρας 31 Οκτωβρίου 1922. Και στα περισσότερα πρόσωπα βλέπει κανείς αποτυπωμένη την αγωνία που επικρατεί τις ώρες των ιστορικών αποφάσεων. Ευθύς μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Επανάσταση της εθνικής σωτηρίας επωμίστηκε το τιτάνιο έργο της ανασύνταξης των δυνάμεων του ελληνισμού μέσα από το χάος. Ταυτόχρονα έταξε στον εαυτό της ένα ακόμη υπέρτατο χρέος: την παραδειγματική τιμωρία των στρατιωτικών υπευθύνων της εθνικής συμφοράς. Και αυτός ο τελευταίος σκοπός είναι η αιτία για τη συγκέντρωση εκείνη. Για πρώτ...

Στον δέκατο όγδοο τόμος της έκδοσης της "Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος" από "Το Βήμα", ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ανατέμνει μία από τις εμβληματικότερες μορφές του ρομανικού κόσμου, που η μοίρα και η υστεροφημία της συνδέθηκε άρρηκτα με την Ελλάδα και το κίνημα του Φιλελληνισμού: τον Άγγλο ποιητή λόρδο Μπάιρον, που γεννήθηκε το 1788 στο Λονδίνο και πέθανε, σε ηλικία 36 ετών, το 1824 στο Μεσολόγγι. Ο λόρδος Γεώργιος Γκόρντον Μπάιρον ο έκτος, με τη συναρπαστική αν και σύντομη ζωή, ήταν απόγονος του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου του Γ'. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κα...

Ο Ιωάννης Καντακουζηνός, πάμπλουτος γαιοκτήμονας, πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, θεολόγος και λόγιος, βρέθηκε στο επίκεντρο δύο εμφυλίων πολέμου. Στα μέσα του 14ου αιώνα, σε μια εποχή οικονομικής εξαθλίωσης του Βυζαντίου, με σφοδρές κοινωνικές συγκρούσεις και θρησκευτικές διαμάχες, εκπροσώπησε τους αριστοκράτες στη σύγκρουσή τους με τους αστούς και συντάχθηκε με τους ορθόδοξους Ησυχαστές που αντιστάθηκαν στην προσέγγιση με τη Δύση. Σύγχρονος δύο μεγάλων ηγετών, του Σέρβου Στεφάνου Δουσάν και του Τούρκου Οσμάν, γενάρχη των Οθωμανών, ελίχθηκε και συμμάχησε κατά καιρούς...

"Στη διάρκεια των τριών χρόνων που πέρασα στην Ανατολή, επισκέφθηκα τα ελληνικά μέρη και τα πιο πολλά από τα τουρκικά. Ήθελα να μελετήσω επιτόπου το Ανατολικό Ζήτημα, χωρίς προκατασκευασμένη γνώμη αλλά με καθορισμένο στόχο. [...] Ανάμεσα στους λαούς που πρωταγωνιστούν εκεί, οι Έλληνες είναι εκείνοι με τους οποίους βρίσκομαι σε στενότερες και συχνότερες σχέσεις. Προσπάθησα, λοιπόν, να γνωρίσω τον ελληνισμό. Ποια είναι ακριβώς τα τωρινά σύνορά του, οι δυνάμεις του στην Ευρώπη και την Ασία, τα εφόδιά του, τα προπαγανδιστικά του μέσα, η επιρροή του και οι εχθροί του; Χωρίς...

Στον δέκατο ένατο τόμο της έκδοσης της "Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος" από "Το Βήμα", ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος περνά σε μια μεγάλη πνευματική και πολιτική δύναμη του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου, η οποία επί αιώνες βρίσκεται και παραμένει μακριά από το επίκεντρο των εξελίξεων στη Δυτική Ευρώπη και κάτω από εντελώς διαφορετικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, διαμορφώνει τον δικό της δρόμο προς τον μεγάλο πολιτισμό: τη Ρωσία. Τη χώρα που έδωσε στον κόσμο μορφές συγκλονιστικές, με έργο πανανθρώπινο, όπως ο Πούσκιν, ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι, ο Γκόγκολ...

Στον εικοστό τόμος της έκδοσης της "Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος" από "Το Βήμα", ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος επικεντρώνεται σε δύο πεδία: στους Ιταλούς και τους Έλληνες ποιητές των αρχών του 19ου αιώνα, καθώς και στους συνθέτες της ίδιας εποχής στην Ιταλία, τη Γερμανία και την Αυστρία. Κυρίαρχες μορφές στο πρώτο πεδίο, είναι ο Ούγκο Φόσκολο, ο Αλεσσάντρο Μαντζόνι, ο Ανδρέας Κάλβος και ο Διονύσιος Σολωμός. Μέσα από τις σελίδες αυτού του τόμου, ο αναγνώστης δεν ανιχνεύει μόνον το έργο των μεγάλων αυτών δημιουργών, αλλά και συναντά μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εφαρμογή της...

Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου πίστεψε πως ήταν δυνατόν να αναχαιτιστεί η κατακτητική ορμή των Οθωμανών. Ως Δεσπότης του Μυστρά, προσπάθησε με τα πενιχρά μέσα που διέθετε να απελευθερώσει βυζαντινά εδάφη. Ως αυτοκράτορας, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αποτρέψει την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Παρέμεινε μέχρι τέλους στην πρώτη γραμμή, εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές και πολεμώντας ο ίδιος. Απέρριψε τόσο την προτροπή των οικείων του να διαφύγει, προκειμένου να οργανώσει από τον Μυστρά την άμυνα έναντι των Τούρκων, όσο και την προ...

Τρεις ανταποκρίσεις από την Ελλάδα στο τέλος του 19ου αιώνα, δημοσιολογικά κείμενα από σημαντικές προσωπικότητες της γαλλικής διανόησης της εποχής και συγχρόνως αναλύσεις της νέας ελληνικής κοινωνίας και των αντιδράσεων της, συλλογικών ή ατομικών, μπροστά σε καίρια ζητήματα που σημάδεψαν τον νεότερο ελληνικό βίο: Οι εθνικές διεκδικήσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά το Συνέδριο του Βερολίνου, η λαμπρή προβολή του τόπου τη στιγμή όπου η Ελλάδα αποκτούσε τη "σκιά ενός ρόλου", με τη διεξαγωγή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα του 1896 και η καταστροφή με τον ελληνοτουρκ...

Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου πίστεψε πως ήταν δυνατόν να αναχαιτιστεί η κατακτητική ορμή των Οθωμανών. Ως Δεσπότης του Μυστρά, προσπάθησε με πενιχρά μέσα που διέθετε να απελευθερώσει βυζαντινά εδάφη. Ως αυτοκράτορας, έκανε ό, τι περνούσε από το χέρι του για να αποτρέψει την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Παρέμεινε μέχρι τέλους στην πρώτη γραμμή, εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές και πολεμώντας ο ίδιος. Απέρριψε τόσο την προτροπή των οικείων του να διαφύγει, προκειμένου να οργανώσει από τον Μυστρά την άμυνα έναντι των Τούρκων, όσο και την προσφ...

Στον εικοστό πρώτο τόμο της έκδοσης της "Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος" από "Το Βήμα", ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος φτάνει στον φιλόσοφο που περισσότερο ίσως από κάθε άλλον ομότεχνό του επηρέασε τους νέους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο: τον πεσιμιστή Σοπενχάουερ. Πριν, γράφει για μια σειρά μεγάλων φιλοσόφων, που -κατά κάποιο τρόπο- ο Σοπενχάουερ τους προϋπέθετε, αν και πλην του πρώτου εξ αυτών, μάλλον ουδείς άλλος τον επηρέασε: τον Ιμμάνουελ Καντ, που τον περιγράφει ως τον "τελευταίο των διαφωτιστών" και με τον οποίο ο Σοπενχάουερ βρισκόταν σε διαρκή "διάλογο", τον Γιόχ...

"Με το που πατά κανείς το πόδι του στην Κρήτη μπαίνει αμέσως στην καρδιά του κρητικού ζητήματος. Εξισλαμισμένοι Κρητικοί, αντάρτες, Τούρκοι, ναυτικοί απ' όλες τις μοίρες συζητούν στην αγορά, που κάθε πρωί γίνεται μπροστά στις ταβέρνες. Οι αντάρτες αναγνωρίζονται από το σκούρο μαντίλι γύρω από το φέσι τους. Οι μουσουλμάνοι, που εκτός απ' το ανοιχτό μαντίλι, έχουν την ίδια φορεσιά -μπλε σακάκι, μακριά μπλε βράκα, που ταλαντεύεται ανάμεσα στα πόδια, μπότες από υπόξανθο δέρμα- έρχονται να μάθουν τα νέα. Όλοι αυτοί μιλούν ελληνικά και ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις μουσουλμ...