Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο επικό δίτομο μυθιστόρημα του Θανάση Πετσάλη - Διομήδη "Οι Mαυρόλυκοι" ιστορούνται οι πιο σκοτεινές σελίδες της ελληνικής ιστορίας: η εποχή της τουρκοκρατίας και της ενετοκρατίας. Άλλοτε επιδιώκοντας καλύτερες συνθήκες ζωής, άλλοτε αναζητώντας πνευματική φώτιση κι άλλοτε απλώς για να σώσουν τη ζωή τους, τα μέλη της οικογένειας των Μαυρολύκων περιπλανιούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα, στα νησιά, στην Κρήτη, στην Κωνσταντινούπολη, έρμαια της κοινής σκληρής μοίρας του υπόδουλου ελληνισμού. Ταυτόχρονα, όμως, συμμετέχουν στα πρώτα δειλά βήματα σκιρτήματα της εθνικής αφύπνισης (1...

Με τον δεύτερο τόμο του μυθιστορήματός του "Οι Μαυρόλυκοι", ο Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης ολοκληρώνει το μνημειώδες ψηφιδωτό προσώπων και πραγμάτων στην Ελλάδα την περίοδο της τουρκοκρατίας. Ο γενάρχης της οικογένειας των Μαυρόλυκων ξεκίνησε από το μικρό και ασήμαντο Αθαλάσσι· οι απόγονοί του γίνονται μάρτυρες της καταστροφής του Παρθενώνα από τον Μοροζίνη, υπομένουν την ένδοξη αλλά και σκληρή μοίρα των Φαναριωτών στην Πόλη, διδάσκουν στο κρυφό σχολειό, ακολουθούν τον Κοσμά τον Αιτωλό, πολεμούν με σκληρή μανία στα Ορλωφικά, και μαζί με τον Ρήγα Φεραίο στη Βιέννη ανοίγουν τον...

Τον είχαν προειδοποιήσει πως όλα είχαν αλλάξει στη Βαγδάτη. Αλλά ο Μάλκο το είχε δεχτεί μοιρολατρικά. Όλα αλλάζουν στη ζωή είχε πει. Μόνο που τότε δεν φανταζόταν πως είχαν αλλάξει τόσο πολύ... Ο Μάλκο έκλεισε τα μάτια καθώς τον τύφλωσε ο ήλιος της Ανατολής και στάθηκε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Ο φρουρός με τη χακί στολή και το τσεχοσλοβάκικο οπλοπολυβόλο κρεμασμένο στον δεξί του ώμο τον έσπρωξε και τον πέταξε στα ξύλινα κλουβιά όπου βρίσκονταν οι άλλοι φυλακισμένοι. Τούτα τα κλουβιά έμοιαζαν με εκείνα που χρησιμοποιούν για να μεταφέρουν τα ζώα στην αγορά. Σε κάθε...

Ήταν μια από εκείνες τις φλογερές κούκλες του Χόλλυγουντ -η πρώτη σταρ των Στούντιο "Μάγκνα". Ήταν επικίνδυνη, χωρίς να οπλοφορεί -δεν της χρειαζόταν άλλωστε. Η φύση τής είχε χαρίσει όλα εκείνα τα όπλα που, από τα πανάρχαια χρόνια, καταστρέφουν τους άνδρες - και η κούκλα ήξερε να τα χρησιμοποιεί... ... Ίσως γι' αυτό, όταν κάποιος βρέθηκε με κομμένο το λαιμό, τα Στούντιο "Μάγκνα" αναστατώθηκαν. Γιατί φαινόταν να είναι μπλεγμένη στο φόνο και η πρώτη τους σταρ...

"Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι κλάμα. Αποκεί και πέρα οι άνθρωποι ή παραμένουν άνθρωποι και κλαίνε, ή γίνονται τέρατα και κάνουν τους άλλους να κλαίνε". Ο Ευγένης Βενετός και ο Άρης Βεργωλής, φίλοι αδερφικοί, συμπορεύονται στη φτώχεια, στην απελπισία, μα και στην αγανάκτησή τους για το άδικο του κόσμου, που προσπαθούν να το εξηγήσουν, ο καθένας με τον τρόπο του. Τυχαία -ίσως πάλι, όχι- θα συναντήσουν το γερο-Ραματά που, στον πολυκαιρισμένο του καφενέ, θα τους πάρει από το χέρι, θα γίνει ο πατέρας που δεν έχουν, και μαζί θα πορευτούν, αντιμέτωποι με τις επιλογές τους...

Ο Eudes έχει άποψη. Θαρραλέα. Για πολλά και για πολλούς. Πιο συγκεκριμένα, έχει απόψεις που προκάλεσαν συζητήσεις οξύτατες. Εναντίον της προπαγάνδας των μη κομμουνιστικών δυνάμεων αλλά και εναντίον της υψηλής νομενκλατούρας του ΚΚΕ. Ριχάρδος Σωμερίτης

Σε κάθε συνταγή: -Αναλυτικές οδηγίες βήμα προς βήμα -Διατροφική ανάλυση -Σχόλια του διαιτολόγου -Με τι συνοδεύεται.

[...] Το θέμα δεν περιορίζεται στο Μεσαίωνα, έστω και αν φυσιολογικά αυτή η περίοδος θα ήταν προνομιακή. Αρχίζει από την περίοδο της ανεξιθρησκίας και συνεχίζεται ως τις μέρες μας, γιατί οι καθεδρικοί εξακολουθούν να είναι πάντα ζωντανοί. Φυσικά η θέση τους στην κοινωνία έχει αλλάξει. Δεν είναι πια μόνο θρησκευτικά μνημεία, αλλά και μνημειακά κτήρια που μας επιτρέπουν να ανατρέχουμε στον χρόνο. Patrick Demouy, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Reims

Μπορούμε εξαρχής να αναρωτηθούμε ως προς τη σημασία του τίτλου: "Θεωρίες της τέχνης". Όταν μιλάμε σε γενικές γραμμές για "θεωρία" εννοούμε ένα σύνολο προτάσεων οι οποίες έχουν δομική αξία για ένα αντικείμενο. Μοντέλο αυτής της εξήγησης αποτελούν οι μαθηματικές θεωρίες. Όσο για τον πληθυντικό, "θεωρίες της τέχνης", μας κάνει να σκεπτόμαστε ότι εκεί έγκειται μια συνεχής θεωρητική δραστηριότητα, διαδοχικές θεωρίες οι οποίες επιχειρούν να ορίσουν, ακόμη και να θεμελιώσουν το αντικείμενό τους, ήτοι την τέχνη και τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Γενικά, η παρουσίαση αυτών των θε...

Ο Εβαρίστ Γκαμελέν, φτωχός νεαρός ζωγράφος, ιδεολόγος και με ευγενή αισθήματα, διορίζεται ένορκος στο επαναστατικό δικαστήριο. Διψά για δικαιοσύνη και ως φανατικός Ιακωβίνος και οπαδός του Μαρά και του Ροβεσπιέρου υπερασπίζεται την εξόντωση όσων προδίδουν τα ιδανικά της Γαλλικής Επανάστασης. Βρισκόμαστε στην περίοδο της Τρομοκρατίας και ο Εβαρίστ Γκαμελέν, στην αρχή διστακτικά και στη συνέχεια χωρίς αμφιβολίες ή αναστολές, αποφαίνεται επί παντός και καταδικάζει αθρόα τους εχθρούς της Επανάστασης, τους αμφισβητίες, τους ηθικά επιλήψιμους, ακόμη και στους ερωτικούς του αντίζη...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τη συνέχεια του βιβλίου "Οι ημερομηνίες σταθμοί της Αρχαιότητας", που προηγήθηκε σ' αυτή τη σειρά και γράφτηκε στο ίδιο πνεύμα. [...] Η ιστορία της χιλιετίας που παραδοσιακά ονομάζουμε Μεσαίωνα είναι πολύ πιο πλούσια σε γνωστά γεγονότα απ' ό,τι η αρχαιότητα. Όμως, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, παραμένει αποσπασματική. Επιπλέον, κανείς από τους λαούς που άφησαν τα χνάρια τους σ' αυτή την περίοδο δεν μπορεί να θεωρηθεί προνομιούχος, είτε όσον αφορά την επικράτησή του είτε τον εκπολιτιστικό ρόλο που διαδραμάτισε. [...] Jean Delorme, επίτιμος καθηγητ...

Τα βιβλία γερνούν ακόμη πιο γρήγορα και από τους συγγραφείς τους. Για το λόγο αυτό, σε λιγότερο από είκοσι χρόνια από την πρώτη έκδοση, διαπίστωσα ότι οι "Οι ημερομηνίες σταθμοί της Σύγχρονης Εποχής" δεν ανταποκρίνονται ούτε στους βασικούς στόχους της σειράς των "Ημερομηνιών Σταθμών", ούτε στις προσδοκίες της νέας γενιάς των αναγνωστών. Δεν ήταν πλέον θεμιτό, ιδιαιτέρως να αρκεστώ, μετά το 1914, σε μία χρονολογική απαρίθμηση γεγονότων χωρίς καμία υποσημείωση που να ανασυγκροτεί τη βασική του δομή. Από τους παλαιότερους, τουλάχιστον, ο αριθμός των αυτόπτων μαρτύρων περιορίζε...

[...] Η παρούσα χρονολογική κατάταξη δεν περιορίζεται στα σημαντικότερα έργα και στην αναφορά των δημιουργών τους ήταν απαραίτητο να βγούμε από αυτό το στενό πλαίσιο, περιλαμβάνοντας στην απογραφή μας οικοδομήματα τα οποία σηματοδότησαν τις τρέχουσες εξελίξεις, σχέδια, αλλά και διεθνείς εκθέσεις, που αποτελούν αξιοσημείωτα πλαίσια ανταλλαγών, επιδείξεων και αντιπαραθέσεων· έπειτα σημειώσαμε τα κύρια σημεία της ιστορίας των κατασκευαστικών τεχνοτροπιών, όπως επίσης και όσα μας επιτρέπουν να παρακολουθήσουμε τη διαδικασία που ακολούθησαν οι κύριοι δημιουργοί του κόσμου της αρ...

Το αντικείμενο αυτού του μικρού βιβλίου, πρώτο από μια σειρά που οδηγεί τον αναγνώστη ως τη σύγχρονη εποχή, δεν είναι ούτε να συντάξει μια χρονολογία, έστω και συνοπτική, ούτε να προσφέρει την ιστορία της Αρχαιότητας, όσο περιληπτική θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Δεν θα υπήρχε άλλωστε αρκετός χώρος, για να πραγματοποιήσει ο συγγραφέας το ένα ή το άλλο σχέδιο. Η φιλοδοξία του, αν του επιτρέπεται να έχει κάποια φιλοδοξία, ήταν να συνδυάσει τα δύο είδη. Από τη χρονολογία κράτησε την παρουσίαση των γεγονότων στη σειρά διαδοχής τους. Ωστόσο κάθε τίτλος συνοδεύεται από μια σημ...

Παρθένα μου, την έχεις βάλει σε τέτοιο χορό που είναι να θαμάξεις: οι καλύτεροι αυλικοί, τότε που η αυλή αυλιζότανε στο Ουίνζορ, δε μπόρεσαν να τη μπάσουν σε τέτοιο χορό· κι όμως εκεί 'τανε ιππότες, ήτανε λόρδοι, ήταν αρχόντοι με τ' αμάξια τους, σου ορκίζομαι αμάξι στ' αμάξι, γράμμα στο γράμμα, δώρο στο δώρο· και να μοσχοβολάν τόσο γλυκά -όλο μόσκο- κι όλο φρου φρου, σου ορκίζομαι, μες στο μετάξι και στο μάλαμα· και με τέτοιες απρεπείς ουρολογίες· και με τέτοιο κρασί και ζάχαρη και, εγώ σ' το βεβαιώνω, ποτέ δε μπόρεσαν να πάρουν έν' ανάβλεμμά της. Στην ίδια εμένα, σήμερα το...

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911), ένας από τους πιο μεγάλους Ευρωπαίους διηγηματογράφους, θα ξεκινήσει τη συγγραφική δραστηριότητά του ως μυθιστοριογράφος. "Οι έμποροι των εθνών" (1882) είναι το δεύτερο από τα τρία μυθιστορήματα του συγγραφέα. Η δράση του τοποθετείται μεταξύ 1199 και 1207, δηλαδή λίγο πριν και λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους της Δ' Σταυροφορίας. Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη...

Ο Μπάμπης Μαρκέτος, εκδότης-διευθυντής (1947-1977) της εφημερίδας "Εθνικός Κήρυξ" της Νέας Υόρκης, σημαντική προσωπικότητα της ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, γράφει την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στις Η.Π.Α. από τις απαρχές της και μέχρι το 1977. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης προς τον "Νέο Κόσμο". Τα κύρια χαρακτηριστικά της μετανάστευσης αυτής, που αποτελεί καινούργιο κοινωνικό φαινόμενο, είναι ο ομαδικός και ταξικά προσδιορίσιμος χαρακτήρας της, ο υπερπόντιος προορι...

Στις σελίδες που ακολουθούν, ο αναγνώστης θα διαβάσει τι συνέβη στην Ελλάδα μετά την πτώση της δικτατορίας και μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου '74. Πρόκειται για άγνωστα, στο ευρύ κοινό, γεγονότα, για δραματικά επεισόδια και συγκλονιστικές συγκρούσεις προσώπων και καταστάσεων, που δίνουν μία νέα διάσταση στην εποχή εκείνη - και, ίσως, προδικάζουν μελλοντικές εξελίξεις. Σταύρος Π. Ψυχάρης

Στις σελίδες που ακολουθούν, ο αναγνώστης θα διαβάσει τι συνέβη στην Ελλάδα μετά την πτώση της δικτατορίας και μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου '74. Πρόκειται για άγνωστα, στο ευρύ κοινό, γεγονότα, για δραματικά επεισόδια και συγκλονιστικές συγκρούσεις προσώπων και καταστάσεων, που δίνουν μία νέα διάσταση στην εποχή εκείνη - και, ίσως, προδικάζουν μελλοντικές εξελίξεις. Σταύρος Π. Ψυχάρης