Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου, είναι πασίγνωστη και πολλά έχουν γραφτεί γι' αυτήν. Εκείνο που θέλω να παρατηρήσω εγώ, είναι ότι ο συντάκτης της (προφανώς κάποιος καλόγερος του Βυζαντίου) κάνει μία καταφανή προσπάθεια, να εμφανίσει τον Αλέξανδρο, σαν πιστό του μονοθεϊσμού των Εβραίων. Είναι μια προσπάθεια Εβραιοχριστιανικής έμπνευσης, που θέλει να εκμεταλλευτεί την φήμη του Αλέξανδρου σ' όλους τους (υποδουλωμένους) λαούς του Βυζαντίου εμφανίζοντάς τον μετά την πτώση των θεών των Εβραιοχριστιανών. Κατά τα άλλα, το κείμενο, κάτω από την εμφανή απλοϊκότητα (ίδιον της εποχής που...

Ποιο είναι το μυστήριο που κρύβεται στα γράμματα, τις φωτογραφίες, τα ντοκουμέντα και τα εφήμερα που φαίνεται ότι ανήκαν στον Άλκη Ριζάρη; Πάτρα, Αθήνα, Ακροναυπλία, Λονδίνο, Ουτρέχτη. Μπορεί κανείς να ξαναχτίσει μια ζωή δεκαετιών μέσα από τα κατάλοιπα κάποιου ο οποίος φρόντισε να καλύψει προσεκτικά κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να αποκαλύψει την ταυτότητά του, εκτός από ένα γράμμα του Αλέξανδρου Πάλλη ταχυδρομημένο από το ξενοδοχείο D'Iena του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1924; Πώς στον ίδιο φάκελο βρέθηκαν: φιλολογικές κριτικές, φιλοσοφικά κείμενα, ποιήματα και ερωτικές...

Τα έντεκα φωτογραφικά "στάσιμα" όπως τιτλοφορήθηκαν εδώ -παρουσιάστηκαν στον ένθετο περιοδικό "Πρόσωπα" κάτω από την ρουμπρίκα "Πρίσμα" της εφημερίδας "Τα Νέα" στο διάστημα 1999-2001. Το κείμενο δεν έπρεπε να ξεπερνά τις 200 λέξεις. Έτσι κάθε φορά η επιλογή του φωτογραφικού υλικού και του συνακόλουθου γραπτού ήταν μια εξόχως προκλητική και γοητευτική δοκιμασία. Την οποία ενθουσιωδώς αποδέχτηκα όταν μου την πρότεινε η Μικέλα Χαρτουλάρη. (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ευελπιστώ σ' ένα φιλοσοφικό παραμυθάκι, που πραγματεύεται ανθρώπινες αξίες τη φιλία, την αγάπη, την εμπιστοσύνη, την ευγνωμοσύνη, την υπευθυνότητα... δοσμένες ευκολονόητα και γραμμένο μονοτονικά. Με λεκτικό πλούτο ικανό να οξύνει τις φιλολογικές ευαισθησίες ή ανησυχίες παρ' ίσως και δεξιότητες ενός παιδιού.

Τον παρόντα ονειροκρίτη αντλήσαμε από τον περίφημο κώδικα "Ιατροσόφιον του 1812" που με ιδιαίτερη αγάπη και προσπάθεια μετέγραψε ελεύθερα η κ. Ντίνα Κονταλή και επιμελήθηκε ο Σταμάτης Μιχαλίος. Με όλες τις δυσκολίες που έχει το παρόν εγχείρημα παρουσιάζουμε σε πρώτη μορφή, εν είδη δείγματος, τα υπέροχα κείμενα τα οποία και παραθέτουμε πανομοιότυπα του χειρόγραφου κειμένου ούτως ώστε να μπορούμε να κάνουμε παραβολή για κάθε χρήση. Όλος ο ονειροκρίτης είναι αριθμημένος κατά τη σειρά των ονείρων και με πλάγια στοιχεία στοιχειοθετούνται οι λέξεις που χρειάζονται εξηγήσεις. Σ...

Συλλεκτική έκδοση στο βιβλιοπωλείου των βιβλιόφιλων του μοναδικού κοινωνονικού μυθιστορήματος του ποιητή Γιάννη Κουτσοχέρα το 1929, χρονιά που συμπίπτει με την ίδρυση του ομώνυμου βιβλιοπωλείου από τον Χαρ. Σπανό.

Ίσως, για όλα αυτά που θα διαβάσεις αναγνώστη, μπορεί με μια λέξη να οριοθετούν "ψυχογράφημα" του συγγραφέα. Προσπαθεί περισσότερο με τα μάτια της ψυχής να δώσει αυτά, που είδε, που τον άγγιξαν, που τον συγκίνησαν. Ακόμα και τα ιστορικά δρώμενα που εκθέτει, ο παράγοντας αυτός κυριαρχεί, όπως και η ανάλυση του ανθρώπινου στοιχείου πάνω από όλες τις καταστάσεις που δημιουργούνται καθορίζει νομοτελειακά την εξέλιξή τους.

Τρεις συνομιλίες του ποιητή Νίκου Καρούζου με τον Γιώργο Κακουλίδη για τις αγωνίες της τέχνης, την ορθοδοξία, την πολιτική, την κοινωνική επανάσταση, αλλά και γύρω από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής. Στο τέλος, ωστόσο, κάθε συνομιλίας προβάλλει πάντα η ποίηση, που ήταν για τον Νίκο Καρούζο το "στασίδι" του στη ζωή. Ο ποιητής, όπως έλεγε, είναι "σαλός", που σημαίνει παράφρων αλλά με την έννοια του εν Χριστώ, εν Θεώ. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για κοινή παραφροσύνη. Ο Χριστός δεν είναι μονάχα του χριστιανισμού, είναι κιόλας η ενσάρκωση μιας τεράστιας πνευματικής οδύνης. Το έ...

...Έζησα πολλά πάθη στη ζωή μου. Άλλα κατά τη διάρκεια της ημέρας και άλλα κατά τη διάρκεια της νύχτας, ή και μέσα στον ύπνο μου. Ορισμένα από αυτά έγιναν λέξεις. Όχι απαραίτητα εκείνα που είναι εμφανή και σε τρίτους. Ορισμένα από τα πάθη του ύπνου μου φαίνονται να τα έχω ζήσει πιο έντονα και πιο πραγματικά από εκείνα που έγιναν κατά τη διάρκεια της ημέρας. ...Το στοιχείο της έκπληξης βρίσκω ότι είναι το πιο σημαντικό στοιχείο και όχι μόνο σε μια σχέση αλλά και στη ζωή γενικότερα. Η δυνατότητα της έκπληξης είναι που δίνει το ιδιαίτερο χρώμα και που μας κρατάει "νέους". Αν...

Δεν μένω, όμως, στα σημάδια. Αλλά αναζητώ. Την αύρα των ανθρώπων της πορείας και την αύρα των σκοτωμένων στις υπώρειες του Υμηττού. Την αύρα των ασθενών και αναπήρων της Σωτηρίας στα χρόνια της κατοχής. Ακόμη ψάχνω και την αύρα της Μαρίας Πολυδούρη την οποία η συνειρμική μου αυθαιρεσία την ήθελε να παρακολουθεί στα προδικτατορικά χρόνια από το δωμάτιο του θαλάμου της τους νέους ειρηνιστές να περνούν και να περνούν και να την αντιχαιρετούν με τα μαντήλια τους. Κι εκείνη μόλις πέφτει το βράδυ να βγαίνει κρυφά από το Σανατόριο για τις ασυλλόγιστες νυχτερινές εξορμήσεις της....

Η ζωντάνια της προσωπικής μαρτυρίας έχει μια ξεχωριστή δύναμη. Έτσι αναδύεται η προσωπικότητα του Λέρμοντοφ από τα μοναχικά παιδικά του χρόνια στο κτήμα της γιαγιάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο χωρίς επικοινωνία με τους συμφοιτητές του, στη στρατιωτική σχολή όπου άφησε τα σχέδια του, τέλος στην πρώτη φυλάκισή του για το ποίημα για το θάνατο του Πούσκιν, την εξορία στον Καύκασο που βρισκόταν σε κατάσταση πολέμου, στην Πετρουπολίτικη κοσμική ζωή, με τις λιγοστές πνευματικές του επαφές και ωστόσο με τον θαυμασμό των γύρω του όπου τον αποκαλούσαν ήδη "μεγαλοφυής αγαπημένος"....

Η μονογραφία αυτή ας θεωρηθεί ως η αρχή μια ευρύτερης έρευνας και παρουσίασης ανέκδοτων στοιχείων για το νησί της Αμοργού αλλά και του μοναστηρίου της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας, ώστε να επισημανθεί για μια ακόμη φορά η σημαντικότητά τους στο χώρο των Κυκλαδονησιών. Ελπίζω παράλληλα να συμβάλει στην γνωριμία του νησιού και των μνημείων του έξω από τα στενά τοπικά πλαίσια, με αποτέλεσμα την αρχαιολογική και τουριστική ανάπτυξή του.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η Ηρωδιάς είναι η γνωστή υπόθεση του Ευαγγελίου χωρίς να έχει σχέση με τη θρησκεία. Το έλεγε ο ίδιος ο Φλωμπέρ σε επιστολή: "Η ιστορία της Ηρωδιάδας, όπως εγώ την εννοώ, δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκεία. Εκείνο που με συναρπάζει εκεί μέσα, είναι η επίσημη εμφάνιση του Ηρώδη, που στην πραγματικότητα ήταν ένας νομάρχης και η άγρια προσωπικότητα της Ηρωδιάδας, ένα είδος Κλεοπάτρας..." (από την εισαγωγή του βιβλίου)