Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιο είναι το μυστήριο που κρύβεται στα γράμματα, τις φωτογραφίες, τα ντοκουμέντα και τα εφήμερα που φαίνεται ότι ανήκαν στον Άλκη Ριζάρη; Πάτρα, Αθήνα, Ακροναυπλία, Λονδίνο, Ουτρέχτη. Μπορεί κανείς να ξαναχτίσει μια ζωή δεκαετιών μέσα από τα κατάλοιπα κάποιου ο οποίος φρόντισε να καλύψει προσεκτικά κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να αποκαλύψει την ταυτότητά του, εκτός από ένα γράμμα του Αλέξανδρου Πάλλη ταχυδρομημένο από το ξενοδοχείο D'Iena του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1924; Πώς στον ίδιο φάκελο βρέθηκαν: φιλολογικές κριτικές, φιλοσοφικά κείμενα, ποιήματα και ερωτικές...

Τα έντεκα φωτογραφικά "στάσιμα" όπως τιτλοφορήθηκαν εδώ -παρουσιάστηκαν στον ένθετο περιοδικό "Πρόσωπα" κάτω από την ρουμπρίκα "Πρίσμα" της εφημερίδας "Τα Νέα" στο διάστημα 1999-2001. Το κείμενο δεν έπρεπε να ξεπερνά τις 200 λέξεις. Έτσι κάθε φορά η επιλογή του φωτογραφικού υλικού και του συνακόλουθου γραπτού ήταν μια εξόχως προκλητική και γοητευτική δοκιμασία. Την οποία ενθουσιωδώς αποδέχτηκα όταν μου την πρότεινε η Μικέλα Χαρτουλάρη. (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια προσπάθεια να καταγραφεί όσο αυτό είναι δυνατό, η ιστορία του Σουδάν που ζήσαμε και αγαπήσαμε και παράλληλα να πάρουμε μια γεύση από την ζωή των πρώτων Ελλήνων στην αχανή αυτή χώρα της Αφρικής.

Ο επετειακός τόμος "Ο Χαράλαμπος Ι. Σπανός και το "Βιβλιοπωλείο των βιβλιόφιλων" παρουσιάστηκε στην έκθεση "Τεκμήρια του Βιβλιοπωλείου των βιβλιόφιλων 1929-2004" που οργανώθηκε στη Στοά του Βιβλίου Αρσάκειο Μέγαρο, Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου από 29 Νοεμβρίου έως 3 Δεκεμβρίου 2004.

Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου, είναι πασίγνωστη και πολλά έχουν γραφτεί γι' αυτήν. Εκείνο που θέλω να παρατηρήσω εγώ, είναι ότι ο συντάκτης της (προφανώς κάποιος καλόγερος του Βυζαντίου) κάνει μία καταφανή προσπάθεια, να εμφανίσει τον Αλέξανδρο, σαν πιστό του μονοθεϊσμού των Εβραίων. Είναι μια προσπάθεια Εβραιοχριστιανικής έμπνευσης, που θέλει να εκμεταλλευτεί την φήμη του Αλέξανδρου σ' όλους τους (υποδουλωμένους) λαούς του Βυζαντίου εμφανίζοντάς τον μετά την πτώση των θεών των Εβραιοχριστιανών. Κατά τα άλλα, το κείμενο, κάτω από την εμφανή απλοϊκότητα (ίδιον της εποχής που...

[...] Τα στρατιωτικά και γεωπολιτικά οφέλη της Γαλλίας από την εκστρατεία στην Αίγυπτο, ήσαν τελικά τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα. Ωστόσο, τα πολιτισμικά οφέλη που αποκόμισε η Ευρώπη ήσαν τεράστια. Ο Ναπολέοντας, όπως ακριβώς ο Αλέξανδρος όταν ξεκινούσε για να καταλύσει την περσική αυτοκρατορία, πήρε μαζί του 167 νεαρούς επιστήμονες (21 μαθηματικούς, 3 αστρονόμους, 17 πολιτικούς μηχανικούς, 13 βοτανολόγος και ορυκτολόγους, 4 αρχιτέκτονες, 8 σχεδιαστές, 10 φιλολόγους, 22 τυπογράφους εξοπλισμένους μάλιστα με γραμματοσειρές ελληνικών λατινικών και αραβικών χαρακτήρων) προκει...

Στην ιστορία της τέχνης δεν είναι σπάνια η περίπτωση των καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν έργα τους από την ποίηση. Συμβαίνει μάλιστα άλλοτε να τους ωθεί ένα γενικότερο ποιητικό κλίμα στη διαμόρφωση των δικών τους προσπαθειών και άλλοτε να αντλούν από συγκεκριμένα ποιήματα. Θα μπορούσαμε να μνημονεύσουμε ως ενδεικτικά παραδείγματα της πρώτης κατηγορίας τον Βρετανό χαράκτη, ζωγράφο και ποιητή William Blake (1757-1827), ο οποίος εικονογράφησε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, τις Night's Thoughts του Young (1797), το Βιβλίο του Ιώβ από την Παλαιά Διαθήκη (1823), τη Θεία Κωμωδία του Δάντη...

[...] Η συλλογή νεοελληνικής χαρακτικής του Χ. Λεοντιάδη είναι ήδη γνωστή στο φιλότεχνο κοινό από τρεις εκθέσεις και αρκετές εκδόσεις. Έχει να επιδείξει ορισμένα σημαντικά χαρακτικά, πολλά από τα οποία σηματοδοτούν τις μεγαλύτερες στιγμές της απόκρυφης αυτής τέχνης, που τόσο εξαρτημένη είναι από τον συστηματικό, επίμονο συλλέκτη. Είναι ευτυχής η σύμπτωση, τόσα έργα της ίδιας συλλογής να καλύπτουν ένα συγκεκριμένο θέμα σαν και αυτό και να μπορούν να κοσμούν τις σελίδες μιας έκδοσης και να αυξάνουν την προσδοκία ερχομού τής κάθε νέας σελίδας. [...] Είναι πράγματα σημαντικοί...

Η ιστορία των βυζαντινών Επτανήσων από τις αρχές του 11ου αι. ως τους πρώτους χρόνους της Λατινοκρατίας, περίοδο κατά την οποία εξακολούθησε υφιστάμενο -αν και διαρκώς παρακμάζον- το βυζαντινό ναυτικό Θέμα Κεφαλληνίας (ΝΘΚ) που είχε ιδρυθεί περί τα μέσα του 8ου αι., είναι πλούσια σε γεγονότα και μεγάλης σημασίας. [...] Η παρούσα μελέτη βασίζεται θεματικά στην ανακοίνωση που ετοίμασα για το 5ο Διεθνές Πανιόνιο Συνέδριο (Αργοστόλι Κεφαλονιάς, Μάιος 1986) με τίτλο "Το βυζαντινό Θέμα Κεφαλληνίας και οι Νορμανδοί τον 11ο και 12ο αιώνα). (από τον πρόλογο της α΄ έκδοσης)...

[...] Το "Αρχιπέλαγος" του Μάρκο Μποσκίνι (Marco Boschini, "L' Arcipelago", Βενετία 1658), απότοκο της μακράς παράδοσης των θαλασσινών ταξιδιών και αντιπροσωπευτικό δείγμα του γραμματειακού είδους των "νησολογίων" -ενός σημαντικού κεφαλαίου της περιηγητικής γραμματείας- προσφέρει ένα μωσαϊκό γραπτών και εικονογραφικών στοιχείων για τα ελληνικά νησιά, από τους πλέον αγαπητούς προορισμούς -ή τουλάχιστον ενδιάμεσους σταθμούς των ταξιδιωτών διαχρονικά. Η ελληνική έκδοση του έργου αυτού -με μετάφραση του κειμένου και αναπαραγωγή των χαρτών, τηρώντας επιπλέον τη σελιδοποίηση και,...

[...] Η προσέγγιση του Μ. Γαρίδη στο αντικείμενό του είναι πολυδιάστατη. Η ιστορική διάσταση, η γεωπολιτική, η εκκλησιαστική, η οικονομική, η, κοινωνική, η καλλιτεχνική, γενικά το πολυεπίπεδο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, συνιστά τον βασικό τρόπο επιστημονικής προσέγγισης του συγγραφέα. Και η προσέγγιση αυτή είναι σήμερα το επιδιωκόμενο και από τους νεώτερους ερευνητές. Η πολυδιάστατη σκέψη του αντανακλάται στον πολυσύνθετο λόγο του Μ. Γαρίδη, που δομείται με μακρές περιόδους και πολλές ενδιάμεσες εξαρτημένες προτάσεις. Κατά τη μετάφραση κατεβλήθη η προσπάθεια για την ευκ...

Στο Πάνθεο των μετά την Άλωση του πνεύματος θα έπρεπε να είχε τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση και από τους συμπατριώτες του ο Λέων Αλλάτιος (Λιωνής Αλάτζης ήταν το τοπικό χαϊδευτικό του), που δεκάχρονο αγόρι το πήρανε από την ιδιαίτερη πατρίδα του Χίο και το οδήγησαν στην καθολική δύση για σπουδές, όπου διέπρεψε και εξελίχθηκε σε διάσημο σοφό και συγγραφέα. Τόσο σοφό, που οι ξένοι σοφοί του αιώνα του, στις χώρες των οποίων δημοσίευσε τα βιβλία του, υπερβάλλοντας, βέβαια, υποστήριζαν πως το γενέθλιο νησί του, η Χίος, είχε γεννήσει δύο μεγάλους, τον Όμηρο και τον Αλλάτιο! [...]...

The basic premise of this book is that there does not exist an illustrated, non-academic study specifically focussed on the writings by non-Greek visitors about what had been formerly and is now again Greece, concerning its condition, and the lives of its native people, during the period when it did not exist as a country: the period between 1453, when the Ottoman Turks captured Constantinople and put an end to the Byzantine Greek state, and 1821, when Greece reappeared on the map of Europe in a part of the territory formerly inhabited by the Greek people, under a Provision...