Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Διακρίνω μιαν ανήσυχη περισκοπική ματιά, η οποία, γερά γειωμένη στη γύρω πραγματικότητα, εμπνέεται από τα ερεθίσματα και τις εικόνες που προσφέρει η ζωή και τα μεταπλάθει σε ποίηση, με σαρκαστική τρυφερότητα". Σάκης Σερέφας

Τα μελετήματα, που συγκροτούν το βιβλίο, γράφτηκαν στη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας. Από ένα σημείο και μετά έγινε κατανοητό από τον υπογράφοντα πως δεν αποτελούν παρά οπτικές γωνίες υπό τις οποίες αυτός παρακολουθεί το ποιητικό φαινόμενο, τόσο στην παραδοσιακή όσο και στη νεωτερική ρυθμολογική εκδοχή του. Η ποίηση ήταν και είναι λόγος ρυθμικός, και προφανώς και η ποίηση που θα δημιουργηθεί στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον θα εξακολουθεί ενίοτε να επιδεικνύει, οπωσδήποτε να εγκιβωτίζει ή και απλώς να υπαινίσσεται τον ρυθμό ως sine qua non χαρακτηριστικό της....

Όλοι ξέρουμε πως ζούμε σ' ένα κόσμο ενεργειακά φτωχό, εχθρικό, καταστροφικό και επικίνδυνο. Ξέρουμε όμως πως ζούμε και σε ένα κόσμο που ασταμάτητα αλλάζει και μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο για όλους μας, φτάνει να ξέρουμε, όσοι έχουμε λόγο να τον αλλάξουμε, πως θα τον αλλάξουμε. Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου αναλύει το πρόβλημα των ορυκτών καυσίμων, ως πρόβλημα εξουσιαστικού συγκεντρωτικού ενεργειακού συστήματος και ως πηγή κατακτητικής βίας, οικονομικής στρέβλωσης, κοινωνικής καταπίεσης, φτώχειας και δυστυχίας και περιβαλλοντικής καταστροφής και αντιπαραθέτει σ'...

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού εξετάζουν από διάφορες οπτικές γωνίες τις σχέσεις της σύγχρονης πόλης με το αυτοκίνητο, ιδίως με το ιδιωτικό αυτοκίνητο. Πραγματεύονται τη σταδιακή εκτόπιση των άλλων τρόπων μετακίνησης, την επιβολή, πραγματική και φαντασιακή, του ιδιωτικού αυτοκινήτου, τη δομή της πόλης που δημιουργείται έτσι και εισηγούνται μέτρα για να βελτιωθεί η κίνηση και η ζωή μας στα αστικά κέντρα. Στο Επίμετρο, ο γνωστός αμερικανός στοχαστής Λιούις Μάμφορντ αναλύει τον "αμερικάνικο τρόπο θανάτου", δηλαδή τη λατρεία του ιδιωτικού αυτοκινήτου στις Η.Π.Α. Τα κείμ...

Σε ποια κοινωνία ζούμε; Τι κοινωνία θέλουμε; Αυτά τα ερωτήματα συνιστούν την πολιτική. Δημοκρατία είναι να μπορούν όλες και όλοι να δίνουν τη δική τους απάντηση κάθε μέρα. Με απόψεις, πράξη και ζωή. Το βιβλιαράκι αυτό καταθέτει μια πρώτη γνώμη. "Κρίση αξιών" ή ευκαιρία άλλων επολογών ζωή; Όταν όλα ξεφτίζουν, τότε όλα μπορούν να επινοηθούν απ' την αρχή. Κυρίως ο έρωτας και η φιλία ως πηγές έμπνευσης μιας αυτόνομης κονωνίας. Αφετηρίες ζωής που αντλεί το νόημά της όχι από τη συσσώρευση πραγμάτων αλλά από τις σχέσεις ελεύθερων και ίσων ανθρώπων.

Φασίστα! Εγώ... φασίστας; Κι εγώ φασίστας; Μήπως; Ρετούς είναι όρος της φωτογραφικής τέχνης. Είναι το ανάλαφρο άγγιγμα του φωτογράφου με καλοξυσμένο μολύβι πάνω στο αρνητικό που διορθώνει τις λεπτομέρειες, τις απροσεξίες στους φωτισμούς, τις μικρές ασέβειες του χρόνου στα πρόσωπα. Ο εξωραϊσμός της πραγματικότητας, το τρυφερό χάδι του ψέματος πάνω στην αλήθεια. Το ΡΕΤΟΥΣ αφηγείται τη γέννηση ενός ιστορικού φωτογραφείου της Θεσσαλονίκης στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Ακολουθεί τους ανθρώπους του -δύο δίδυμους αδελφούς- και την εξέλιξή τους μέχρι το σήμερα: άνοδος, ακμή,...

Στη λέξη αναρχία το στερητικό άλφα δηλώνει την άρνηση της αρχής, δηλαδή την άρνηση της εξουσίας. Η αναρχία σαν ιδεολογία και σαν λέξη δεν έχει καμία σχέση ή συγγένεια με τη λογική του χάους. Αντιθέτως, η χαοτική κουλτούρα είναι αυτή που επιδιώκει μία κατάσταση χωρίς καμία οργάνωση, καμία πολιτική πρόταση, καμία ανθρώπινη αξία.

"Έζησα στη Σκόπελο ως μόνιμος κάτοικος, χειμώνα-καλοκαίρι, από το 1987 έως το 2004. Ο οδηγός αυτός είναι αποτέλεσμα της αγάπης μου για το νησί και της ανάγκης που ένιωσα να μάθω πού βρίσκομαι. Έτσι, διάβασα αρκετά βιβλία και δημοσιεύματα για την ιστορία της Σκοπέλου, και συνάμα περπάτησα απ' άκρη σ' άκρη το νησί. Ιδιαίτερα με βοήθησαν οι συζητήσεις με σκοπελίτες: ζωντάνεψαν μες στο μυαλό μου τη ζωή του νησιού πριν την έλευση του τουρισμού, τότε που η Σκόπελος βασιζόταν στην παραγωγή λαδιού, ρετσινιού και δαμασκήνων (και, παλαιότερα, κρασιού). Τα τελευταία χρόνια γίνοντα...

Στο νησί, στα ενοικιαζόμενα αραχτοί -πόσα χρόνια πριν;- κι από το διπλανό δωμάτιο είχαν ακούσει για πρώτη φορά εκείνο το γέλιο να πιάνει όλο τον χώρο, να εξαπλώνεται -καλοκαιράκι απόγευμα και τα παράθυρα ανοιχτά- παραδεισένιο. Ερχόταν απ' αλλού, αισθησιακό, ναρκισσευόμενο και κυκλογύριζε και ξεσπούσε ασυγκράτητο όλο εκρήξεις κι όλο δυνάμωνε σα να διηγιόταν μια ιστορία που κάποτε όλοι γνωρίζανε και με τον καιρό την είχανε ξεχάσει, κι ήταν γι' αυτό έτσι βουτηγμένοι στην κατήφεια. Γέλιο νέας γυναίκας που αγκάλιαζε όλο το απόγευμα, το τετράγωνο, την πόλη. Ποια ήταν; Ήταν ευτυχι...

"Θα σε ρωτήσουν κει πάνω, σαν έρθει η ώρα: "Ποιον συναπάντησες κάτω στη γη;" Κ' εσύ θα τους αποκριθείς: "Κανένα. Τον εαυτό μου μόνο". Θα σε ρωτήσουν ακόμα: "Πίστεψες, τουλάχιστο, στα όνειρα και στις χίμαιρες, στα ταπεινά έργα των ταπεινών ανθρώπων;" Κ' εσύ θ' αποκριθείς: "Όχι". "Πλήρωσες, λοιπόν, γι' αυτό κει κάτω;" Κ' εσύ είναι δίκαιο να τους αποκριθείς πώς πλήρωσες, γιατί, εδώ, στη γη, είναι η μοίρα των ανθρώπων". Γαλήνη Ένα βιβλίο-σχόλιο για τη ζωή και το έργο ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς της περίλαμπρης γενιάς του '30. Ένα βιβλίο-προτροπή για όλους εκείν...

Η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μόνον οικονομική. Είναι πολύ περισσότερο αξιακή και ηθική. Είναι ένα συνολικότερο πολιτισμικό αδιέξοδο, οι ρίζες του οποίου εντοπίζονται τόσο στη θεώρηση του ανθρώπου για το είδος του, όσο και στο συνολικότερο κοσμοείδωλο της Δυτικής κουλτούρας. Πώς, όμως, δημιουργείται αυτή η στρέβλωση; Ποιοι είναι εκείνοι οι φορείς και οι μεθοδεύσεις που υπονομεύουν δεκαετίες τώρα την ψυχοπνευματική υπόσταση του έλλογου όντος; Πλησιάζει η ώρα που ο σύγχρονος άνθρωπος θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να εγκαταλείψει τη ματαιόδοξη αυταρέσκεια και να προχωρήσε...

Αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τους προβληματισμούς μας σ’ αυτόν τον ενιαίο συλλογικό τόμο κειμένων που έχετε στα χέρια σας. Βιώνοντας την ταραχώδη αυτήν εποχή των διεθνών, ευρωπαϊκών και εθνικών αδιεξόδων, θεωρήσαμε ότι οτιδήποτε συμβάλλει στην καλλιέργεια του διαλόγου είναι καλό, ταυτόχρονα δε εποικοδομητικό, καθώς η διατύπωση των επιμέρους αληθειών και απόψεων, όπως και η προσπάθεια κατανόησης της πραγματικότητας, βοηθούν στο ξεπέρασμα της επικρατούσας σύγχυσης. Βοηθούν στο ξεπέρασμα της γενικότερης "θολούρας" που οι εξελίξεις δημιούργησαν στο μυαλό των ανθρώπων, αλλά και...

Τα κείμενα που δημοσιεύονται εδώ ερευνούν διαστάσεις της νεωτερικότητας στα γραπτά τριών γερμανών θεωρητικών, που ο καθένας τους έμεινε με τον τρόπο του πολύ περιθωριακός στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην κουλτούρα της εποχής του: του Georg Simmel (Ζίμμελ, 1858-1918), του Walter Benjamin (Μπένγιαμιν, 1892-1940) και του Siegfried Kracauer (Κρακάουερ, 1884-1966). Στην παρούσα συλλογή κειμένων περιέχονται στοιχεία των έργων του Ζίμμελ, του Μπένγιαμιν και του Κρακάουερ που σχετίζονται συγκεκριμένα με τις έρευνές τους για τη νεωτερικότητα. O ποιητής Charles Baudelaire [Μπ...