Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά από την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους το 30 π.Χ., για τρεις περίπου αιώνες εξασφαλίζεται η ειρήνη και η οικονομική ανάπτυξη στη χώρα του Νείλου, στην οποία συνυπάρχουν πλέον τουλάχιστον τέσσερεις διαφορετικοί πολιτισμοί και νομικά συστήματα -το ρωμαϊκό, το ελληνικό, το αιγυπτιακό και το ιουδαϊκό. Την περίοδο αυτή ξεκινά μια διαδικασία εσωτερικών αλλαγών που επηρεάζουν σχεδόν όλες τις όψεις της καθημερινής ζωής, συμπεριλαμβανομένης και της θέσης της γυναίκας, η οποία βελτιώνεται ακόμη περισσότερο συγκριτικά με την ελληνιστική εποχή. Τα δημόσια και ιδιωτικά πα...

Ο Sir Steven Runciman εδέσποσε στον εικοστό αιώνα, όχι μόνο ως βυζαντινολόγος, ως ιστορικός, ως καθηγητής, ως επίτιμος διδάκτορας πολλών ευρωπαϊκών και αμερικανικών Πανεπιστημίων, αλλά ως μία προσωπικότητα ξεχωριστή του εικοστού αιώνα, ένας πραγματικός ευπατρίδης της αγγλικής ιστοριογραφίας. Ο Sir Steven Runciman κληρονόμησε από την οικογένειά του ένα εκλεκτό κοινωνικό περιβάλλον το οποίο φρόντισε να διατηρήσει. Το κοινωνικό του περιβάλλον ήταν ιδιαίτερα πνευματικό, ακαδημαϊκοί, καθηγητές Πανεπιστημίων, λογοτέχνες, ζωγράφοι, ιστορικοί, πολιτικοί. [...] (από τον πρόλογο το...

Το βιβλίο αυτό μιλά για τους θεούς και τους ήρωες της προϊστορικής Αττικής. Δίνει μία εικόνα των τόπων αυτών και συνδέει αυτά με μερικά πρόσωπα και γεγονότα του μύθου.

Τα "Πολιτικά" και τα "Ηθικά Νικομάχεια" ανήκουν στα πιο πολυδιαβασμένα και πολυυζητημένα έργα του Αριστοτέλη με μεγάλη επίδραση στη μεταγενέστερη πολιτική και ηθική φιλοσοφία. Στην παρούσα πραγματεία του ο Δημήτρης Ι. Παπαδής προβαίνει σε μια εμπεριστατωμένη ανάλυση και ερμηνεία των πιο σημαντικών θεμάτων της πολιτικής σκέψης του Αριστοτέλη, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η καίρια σχέση της πολιτικής με την ηθική, η θεμελιακή για την ηθική και την πολιτική έννοια του αγαθού, η διαλεκτική σχέση του πολίτη και της πολιτείας, η ουσία και η πολιτική φύση του ανθρώπου, η ουσία κα...

Όλα δείχνουν ότι είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την «ουσία» της πολιτικής. Κι αυτό διότι η πολιτική έχει καταλήξει να είναι μια αυτόνομη κοινωνική πρακτική με τα ενδιαφέροντα της, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δικής της επαγγελματοποίηση. Οριακά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν διαθέτει κανένα, κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να επιβάλει την κυριαρχία της σε όλες τις άλλες μορφές κυριαρχίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όλοι οι παράγοντες του πολιτικού πεδίου συγκαλύπτουν την κυριαρχία που ασκούν τόσο πιο καλά όσο...

Σ' ένα αγαθοκρατικό σύμπαν το κακό εισέβαλε στον κόσμο σαν λαθρεπιβάτης. Κάποιοι το είπαν παρυπόσταση, άλλοι το είπαν μη ον, χωρίς να λησμονούνται εκείνοι που θεώρησαν την παρουσία του αναγκαίαν, προκειμένου ν' αρχίσει στην σκηνή του κόσμου το παιχνίδι των εναντίων, η παλίντονος αρμονία, όπως του τόξου και της λύρας. Δεν υπάρχει φως χωρίς σκιά και η συνείδηση είναι μοιραίο να γνωρίσει τη νύκτα. Ιδού, τα πάντα καλά λίαν, υπό τον αστερισμό, ενίοτε, του κακού, Ο άνθρωπος, μη γνωρίζοντας τις καίριες στιγμές του, συλλαμβάνεται σαν τα ψάρια σε αμφίβληστρο κακό, όταν, κατά την μοι...