Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Σαρακατσάνοι. Ποιμένες-νομάδες στην Ελλάδα και στον ευρύτερο χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Μια ποιμενική κοινωνία. Ο τίτλος αναγγέλει ήδη το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Πρόκειται για μια μελέτη μιας από τις μορφές της παραδοσιακής ζωής, ο αριθμός των οποίων λιγοστεύει ταχύτατα κάτω από την επίδραση αυτού που αποκαλείται "πρόοδος"! Η μελέτη αυτή, που άρχισε εδώ και μερικά χρόνια, εκπονήθηκε κάτω από το πρίσμα της κοινωνιολογίας, αλλά και της κοινωνικής και πολιτιστικής ανθρωπολογίας και διαμορφώθηκε σύμφωνα με τη συνδυασμένη προβληματική της. [...] (από την εισαγωγή...

Αφετηρία της μελέτης αποτέλεσε μια παλαιότερη εργασία η οποία και δεν δημοσιεύθηκε ποτέ. Αντικείμενό της ήταν η εντόπιση, η περιγραφή, η ερμηνεία και η κατανόηση των αρνητικών αντιδράσεων των παραδοσιακών αγροτών της Δυτικής Θεσσαλίας, των Καραγκούνηδων, μπροστά στην προσπάθεια των κρατικών φορέων και των φορέων κοινής ωφελείας κυρίως, για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας τους (γεωργικο-κτηνοτροφική εκμετάλλευση) και του τρόπου της ζωής τους. Ειδικώτερα, των αντιδράσεών τους εκείνων που βύθιζαν τις ρίζες τους στις παραδοσιακές, μεταφυσικού χαρακτήρα, δοξασίες τους και των ο...

[...] Από το 1453 ως το 1821 το Γένος αναδιπλώνεται και οδεύει προς τα πεπρωμένα του. Αν οι χρονολογίες αυτές οριοθετούν, έστω συμβατικά, την αρχή και το τέλος της πορείας, χρέος μεγάλο είναι για την κατανόηση και την εξήγησή της, τόσο της ίδιας όσο και της κατάληξής της, ο καθορισμός και η μελέτη των σταθμών από τους οποίους πέρασε. Ιδιαίτερα του τελευταίου, της κορυφαίας δηλαδή περιόδου, από τις αρχές του ΙΗ αιώνα ως την επανάσταση, που παρασκεύασε ουσιαστικά κι έδωσε τελικά στο Γένος την ελευθερία. Έτσι αντικείμενο των γραμμών που ακολουθούν είναι η μελέτη της περιόδου...

[...] Την στιγμή αυτή η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε πλήρη πορεία. Προς τη Δημοκρατία, την οικονομική της ανάπτυξη, την εσωτερική της αναδιοργάνωση, τους νέους ορίζοντες που επιβάλλουν οι καιροί. Για ποιους όμως "νέους καιρούς" πρόκειται; Προς ποια κατεύθυνση πρέπει να οδεύσει η ελληνική κοινωνία; Ποιες είναι οι νέες ανάγκες που πρέπει να ικανοποιηθούν; Πρέπει ν' αναγνωρισθεί ότι τους τελευταίους καιρούς η ελληνική κοινωνία έχει αποδοθεί σε μια προσπάθεια να οργανώσει ένα σύγχρονο μέλλον για τον εαυτό της. Πρόκειται για μια κοινωνία σε πλήρη εξέλιξη, με μορφή υπό διαμό...

[...] Για τους Έλληνες, τέσσερες κύριες σταθερές, και άλλες μικρότερες αλλά εξίσου σημαντικές, προσδιόρισαν τη γένεση και τη διαμόρφωση της δικής τους βιόσφαιρας. Της πολιτιστικής. Η θάλασσα, τα βουνά, η ιδέα της Ελευθερίας, η πίστη στη Μεγάλη Μάνα. Και βέβαια η γλώσσα. Η επιρροή τους δεν υπήρξε ομοιόμορφη και ισοδύναμη στα διάφορα στάδια της ελληνικής ιστορίας, χωρίς να παύσει να είναι συνεχώς παρούσα. Ήταν μεταβαλλόμενη αλλά πάντα αισθητή. Οι γραμμές αυτές επεχείρησαν να την εντοπίσουν ή να την αξιολογήσουν, στα ανεβοκατεβάσματα της πορείας των Ελλήνων. Ελπίζεται ότι κά...

Οι John Camp, διευθυντής των ανασκαφών στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας και η Elizabeth Fisher, Αυθεντία στην Εποχή του Χαλκού στην Ελλάδα, συνεργάστηκαν για να μας δώσουν αυτό το υπέροχα εικονογραφημένο βιβλίο που ξεκινά από την Παλαιολιθική και Νεολιθική Ελλάδα για να καταλήξει, στον επίλογό του, στην άνοδο του Χριστιανισμού και τη δημιουργία του Βυζαντίου, περνώντας από όλα τα στάδια της ελληνικής αρχαιότητας, τον Μ. Αλέξανδρο, την Ελληνιστική Εποχή, και τη συνάντηση με του Ρωμαίους. Το αναλυτικό ευρετήριο βοηθά τον αναγνώστη να βρει εύκολα τα σημεία που τον ενδιαφέρουν....

Ποιοι ήταν οι Ινδοευρωπαίοι, πού και πότε εμφανίσθηκαν στο προσκήνιο, ποια ήταν η γλώσσα τους και τα πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά; Πώς μελετάται η προϊστορία τους και πώς αποκαθίσταται η γλώσσα τους; Πόσο ρεαλιστικές είναι οι αποκαταστάσεις των ιστορικών γλωσσολόγων; Αυτά είναι ορισμένα μόνο ερωτήματα στα οποία αναζητούνται απαντήσεις στις σελίδες του βιβλίου. Ανάμεσα στα θέματα που θίγονται είναι: η γλωσσική και η πολιτισμική αποκατάσταση, η γλωσσολογική παλαιοντολογία, η σχέση της γλωσσολογίας με άλλες επιστήμες, η ετυμολογική έρευνα, η ποιητική γλώσσα των Ινδοευρωπαίω...

Πριν από την άφιξη των Χετταίων, που ήταν ένας ινδοευρωπαϊκός λαός, στην κεντρική Ανατολία κατοικούσαν οι Χάττι. Αυτός ο λαός δεν ήταν ούτε ινδοευρωπαϊκός ούτε σημιτικός, αλλά ούτε συγγένευε με κάποια από τις γλωσσικές ομάδες. Όταν οι Χετταίοι κατέλαβαν την κεντρική Ανατολία, υπέταξαν τους Χάττι και συγκατοίκησαν μαζί τους για μεγάλο διάστημα. Από αυτούς δανείστηκαν αρκετούς θεούς, έθιμα, λέξεις και μύθους. [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)

Ο Sir Steven Runciman εδέσποσε στον εικοστό αιώνα, όχι μόνο ως βυζαντινολόγος, ως ιστορικός, ως καθηγητής, ως επίτιμος διδάκτορας πολλών ευρωπαϊκών και αμερικανικών Πανεπιστημίων, αλλά ως μία προσωπικότητα ξεχωριστή του εικοστού αιώνα, ένας πραγματικός ευπατρίδης της αγγλικής ιστοριογραφίας. Ο Sir Steven Runciman κληρονόμησε από την οικογένειά του ένα εκλεκτό κοινωνικό περιβάλλον το οποίο φρόντισε να διατηρήσει. Το κοινωνικό του περιβάλλον ήταν ιδιαίτερα πνευματικό, ακαδημαϊκοί, καθηγητές Πανεπιστημίων, λογοτέχνες, ζωγράφοι, ιστορικοί, πολιτικοί. [...] (από τον πρόλογο το...

Ο άνθρωπος έδρασε με τα μέσα που είχε στη διάθεσή του από το περιβάλλον του. Η εκμετάλλευση των υλικών του άμεσου περιβάλλοντός του, το εμπόριο, η εξερεύνηση, η μετανάστευση, είναι συνυφασμένα με τον σταθερό ή μεταβαλλόμενο ηπειρωτικό και θαλάσσιο χώρο. Τα δέκα κεφάλαια του συγγράμματος συμβάλλουν στην ερμηνεία αυτών των δραστηριοτήτων του ανθρώπου, μέσα από μια διεπιστημονική προσέγγιση. Ορίζονται τα εδάφη και παλαιοεδάφη, στα οποία εντοπίζονται τα υπολείμματα του πολιτισμού των αρχαίων και προϊστορικών κοινωνιών, τα πετρώματα και τα ορυκτά που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος γι...

[...] Ο τόμος αποτελείται από δύο μέρη: "Η Εισαγωγή στη Μουσειολογία" (πρώτο μέρος) προσδιορίζει την επιστήμη στο σύνολό της και θέτει τις βάσεις των γνωστικών της συνιστωσών αλλά και των γενικότερων προβληματισμών πάνω στα μουσειακά θέματα. Αποσκοπεί στο να κάνει μια ιστορική αναδρομή στον τομέα της επιστήμης των μουσείων, να δώσει μια γενική εικόνα των εννοιών και των μεθόδων της μουσειακής έρευνας, συντήρησης και παρουσίασης των εκθεμάτων αλλά και να τοποθετήσει τον αναγνώστη απέναντι στους στόχους, τις πρακτικές δυσκολίες και τους προβληματισμούς για την ίδρυση νέων ή τ...

[...] Η δική μας η μελέτη - αφορμώμενη κυρίως από τα Ονειροκριτικά του Αρτεμίδωρου του Δαλδιανού - ασχολείται με κάτι εντελώς διαφορετικό: προσπαθεί να καταγράψει και να ερμηνεύσει όνειρα των οποίων το περιεχόμενο είναι λογοτεχνικό. Δεν καταγράφουμε τα όνειρα που έχουν περιεχόμενο τη λογοτεχνία, τα "λογοτεχνικά" ή και "φιλολογικά" όνειρα. Τα όνειρα, αυτά αποτελούν τρεις κατηγορίες, κατά την άποψή μας. Είναι τα όνειρα πού αναφέρονται στο θέμα της ποιητικής μύησης, στην καθ' ύπνους χειροθεσία. Τα αποκαλούμε "Όνειρα Λογοτεχνικού Χρίσματος", τα κατατάσσουμε σε δύο μεγάλες ομάδε...

Ο Ηρόδοτος, με τις Ιστορίες του, μας κληροδότησε ένα έργο εκπληκτικού μεγέθους και τεράστιας επίδρασης. Κανένας άλλος συγγραφέας της αρχαιότητας δεν αφιερώθηκε σε ανάλογο βαθμό στην επιδίωξη να δώσει στο μελλοντικό αναγνώστη μια εικόνα ολόκληρου του κόσμου σε όλη του την ποικιλία, μια εικόνα του ζωτικού χώρου των λαών, των εθίμων και πολιτισμικών πράξεων, της μοίρας των λαών, προκειμένου να αποκτήσει ένα μέτρο για τη γνώση της δικής του ιστορίας – της ιστορίας των Ελλήνων - και ταυτόχρονα να αναγνωρίσει τους συσχετισμούς της με το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Οι Reinhold Bichler...

Όλα δείχνουν ότι είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την «ουσία» της πολιτικής. Κι αυτό διότι η πολιτική έχει καταλήξει να είναι μια αυτόνομη κοινωνική πρακτική με τα ενδιαφέροντα της, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δικής της επαγγελματοποίηση. Οριακά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν διαθέτει κανένα, κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να επιβάλει την κυριαρχία της σε όλες τις άλλες μορφές κυριαρχίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όλοι οι παράγοντες του πολιτικού πεδίου συγκαλύπτουν την κυριαρχία που ασκούν τόσο πιο καλά όσο...

To βιβλίο αυτό εξετάζει τις πολλές αντιφατικές εικόνες που παρήγαγε η κλασική εποχή για τις Αθηναίες. Με αφετηρία τις γυναίκες στα γλυπτά του Παρθενώνα, εξετάζει τα δύο επίπεδα της γυναικείας εμπειρίας: το ανθρώπινο και το θείο. Οι μεγάλες θεές, οι οποίες απεικονίζονται στη ζωφόρο, μελετώνται σε συνάρτηση με τις σχέσεις που είχαν με τις θνητές λάτρεις τους και, σε συμβολικό επίπεδο, με τις γυναίκες του μύθου, όπως είναι οι Αμαζόνες, οι οποίες εμφανίζονται στις μετόπες. Τέλος, το βιβλίο εξετάζει μια τρίτη πλευρά, τις γυναίκες, που δεν εμφανίζονται στα γλυπτά του Παρθενώνα:...

Πόσο διαφορετικός είναι ο βίος της ινδουίστριας γυναίκας απ’αυτόν μιας γυναίκας της Δύσης; Προφανείς διαφορές στη νοοτροπία, τη συμπεριφορά, τις συνήθειες των γυναικών κέντρισαν το ενδιαφέρον του συγγραφέα και έδωσαν το έναυσμα για περαιτέρω διερεύνηση. Στο βιβλίο αυτό αναζητούνται και παρουσιάζονται οι κοινωνικό-ιστορικές καταβολές της ιδιάζουσας θέσης των γυναικών στο πλαίσιο της ινδουιστικής παράδοσης. Ακολουθείται η ιστορική διαδρομή των μεταβολών της θέσης τους ανάλογα με τις εξελικτικές της φάσεις, φτάνοντας ως τις μέρες μας. Το συγκεκριμένο εγχειρίδιο δεν απευθύνετ...

Η Πορεία για την αναζήτηση της Ομηρικής Τροίας άρχισε με την χαραυγή της ιστορικής αρχαιολογίας ακολουθώντας, με επισφαλή κριτήρια, τα ήδη μισοσβησμένα χνάρια του ομηρικού σκηνικού σε ένα μονοπάτι που προ πολλού είχε ήδη γίνει δεσμευτικό. Η συνεισφορά αυτής της εργασίας συνίσταται στο ότι τολμά να αμφιβάλλει για την ορθότητα της διαδικασίας που οδήγησε στον «μοιραίο λόφο της αρχαιολογίας», αυτόν που βεβιασμένα ο Σλήμαν αναγόρευσε σε Ίλιον του Πριάμου. Ανατρέχοντας πίσω στις απαρχές του ζητήματος και παρακολουθώντας το κατά πόδας, μέχρι τις πιο πρόσφατες ανακαλύψεις, θέτει...

Στην ιστορία της φιλοσοφίας η μορφή του Πλάτωνα καταλαμβάνει κυρίαρχη θέση. Οι πλατωνικοί διάλογοι συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα έργα όχι μόνο της φιλοσοφίας, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τη γνωριμία μας με ορισμένα από αυτά και την εξοικείωση μας με καίριους τομείς της πλατωνικής φιλοσοφίας επιχειρεί ο Karl Bormann στο εισαγωγικό αυτό έργο του για τον Πλάτωνα. Αντικείμενο της ερμηνείας του αποτελούν κυρίως οι διάλογοι της μέσης περιόδου, οι αποκαλούμενοι διάλογοι περί ιδεών. Με βάση τους διαλόγους αυτούς ο Bormann εκθέτει και προσεγγίζει ερμηνευτικά τις βασικές...