Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για μπροσούρα για το κίνημα των εργοστασιακών επιτροπών των Ρώσων εργατών από το 1917 ώς το 1921 που έπεσαν στα χέρια των μπολσεβίκων.

Ο Χένρυ Ντέηβιντ Θόρω, ένας από τους σημαντικότερους οραματιστές της Αμερικής του 19ου αιώνα, ελεύθερο πνεύμα και βαθύς γνώστης της φιλοσοφίας της ζωής, έζησε για δύο χρόνια (1845-1847) στην περιοχή Walden Po στις όχθες της λίμνης Ουώλντεν, σε μια αρμονική διαδικασία αναζήτησης της ταυτότητας μέσα στην αδιάσπαστη ενότητα της φύσης, με εκείνη τη μοναδική αίσθηση που αγκαλιάζει το σύμπαν, εκφράζοντας την αδιαχώριστη σύνδεση του εγώ με τον εξωτερικό κόσμο. Στο "Ουώλντεν" το οποίο εξέδοσε το 1854 περιγράφει τη μύησή του στις υψηλές αποχρώσεις της πνευματικής ηδονής ξαναβιώνοντα...

Η μπροσούρα "Πόλεμος κατά του πολέμου" περιέχει τις αποφάσεις του πρώτου πανελληνίου συνεδρίου της ομοσπονδίας παλαιών πολεμιστών και θυμάτων στρατού.

Η μπροσούρα "Πόλεμος κατά του πολέμου" περιέχει τις αποφάσεις του πρώτου πανελληνίου συνεδρίου της ομοσπονδίας παλαιών πολεμιστών και θυμάτων στρατού.

[...] Στον καιρό μας η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η υδροκέφαλη επέκταση των πόλεων έχει δώσει στην αλλοτρίωση του ανθρώπου από τη φύση της τις διαστάσεις της πλήρους ρήξης. Ο δυτικός άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του εγκλωβισμένο σ' ένα μεγάλο βαθμό συνθετικό περιβάλλον, απομαυρυσμένο και φυσικοβιολογικά ακόμη από τη γη, η δε σχέση τους προς τον φυσικό κόσμο μεσολαβείτε τελείως από τις μηχανές. Δεν διαθέτει την παραμικρή οικειότητα με το πως παράγονται τα περισσότερα απ' τα αγαθά και οι τροφές του σου φέρνουν στο νου αμυδρώς μόνο τα ζώα και τα φυτά απ' τα οποία προήλθαν (γι...

Ο Όργουελ μιλάει και γράφει όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτα. Ακόμη κι όταν εξοργίζεται, ακόμη κι όταν τον συγκλονίζει η σύλληψη και η άνανδρη δολοφονία ενός αγωνιστή, ακόμη κι όταν αφηγείται πώς ο ίδιος τραυματίστηκε στο λαιμό από σφαίρες φασιστών και πώς κυνηγήθηκε από τους σταλινικούς, δεν παύει να είναι ανεπίληπτα ευγενικός, συγκρατημένος και σεμνός, επιτρέποντας στον εαυτό του μονάχα πικρία και θλίψη να εκφράσει. Γ. Ι. Μπαμπασάκης (Ελευθεροτυπία)

Εδώ και χρόνια αρχίσαμε την έρευνα και τη μετάφραση του υλικού που αποτελεί αυτό το μικρό βιβλίο. Για την επαναστατική νεολαία εκείνης της εποχής, τα παραγνωρισμένα ή ήδη ξεχασμένα γεγονότα και ιδέες που αναφέρονταν στη γερμανική Κομμούνα του 1918-1919, επισκιάζονται στη Γαλλία και σ' όλον τον κόσμο, από το γόητρο της σοβιετικής Ρωσίας. Στην ίδια τη Γερμανία, ο σπαρτακισμός, ο λουξεμπουργκισμός, ο κομουνισμός των εργατικών συμβουλίων το ίδιο αφορισμένα απ' όλα τα κεντρικά γραφεία - δεν βρήκαν καταφύγιο, παρά μέσα στις υπόγειες εφημερίδες μικρών αιρέσεων, κατάλοιπα ενός ενδό...

Η βασική θέση αυτού του βιβλίου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: οι εξαντλητικοί αγώνες που οι επαναστάτες όλου του κόσμου διεξάγουν σε πολλά μέτωπα έχουν σαν επακόλουθο να βλέπουν την ανθρώπινη ζωή μονάχα από την άποψη της ιδεολογίας τους είτε να αναγνωρίζουν αυτά μονάχα τα γεγονότα της κοινωνικής ζωής που σχετίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με τη σκέψη και τη δράση τους. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)