Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η νύχτα πεσμένη στα γόνατα με το μαύρο χιτώνα να διπλώνει στις μασχάλες της, νανούριζε τα σιωπηλά σκαλιά, τα ήσυχα σοκάκια, τη βουβή πόλη. Μια γιρλάντα με επιφωνήματα, βλαστήμιες, χλευασμούς, λυγμούς και χαμόγελα, δείγματα της πραμάτειας μιας μέρας που πέρασε, κρεμόταν στον ουρανό. Η μια της άκρη πιασμένη στην κορυφή της Παλιοβούνας και η άλλη στο λόφο που δημιουργούσαν στις νότιες συνοικίες οι ενοχές των ανθρώπων.

Στην περιοχή δεν υπήρχε ψυχή. Θυμήθηκα το δολοφόνο Μαρκάτο, αν με σκότωνε, κανείς δεν θα έψαχνε να βρει τι απέγινε το κορμί της Νέλλης Δημητριάδη. Ποιος θα έλεγχε αν είχα βγει από τη χώρα; Τι θα μπορούσε να κάνει η Ανχελίτα; Κι η καταραμένη η Θέλγεια -αν βέβαια ο Μαρκάτος το επέτρεπε- θα 'ταν πλέον ευτυχής μοναδική βασίλισσα, στο σκοτεινό του βασίλειο. Ποιο ήταν το αληθινό του πρόσωπο; Ίσως ποτέ δεν θα μάθαινα. Αυτή η αιώρα, δεν ήθελα να γίνει το κρεβάτι του θανάτου μου, ένα ρέκβιεμ, με το στομάχι μου φορτωμένο μύδια και την ψυχή σφιγμένη σε όστρακο χωρίς μαργαριτάρι. Ήθε...

Κρυμμένη πίσω από ένα/ χαμόγελο η αγνότητα των/ παιδικών μου χρόνων,/ αντιμέτωπη με τους ανθρώπους,/ που γίνονται σκληροί και τη τρομάζουν,/ προσποιείται ότι τίποτε δεν συμβαίνει. (απόσπασμα από τη σελ. 30 του βιβλίου)

Αντικείμενο του παρόντος είναι μεγάλες κατασκευές του αρχαίου κόσμου, μηχανές και διατάξεις, που ανακαλύπτονται από την αρχαιολογική σκαπάνη ή περιγράφονται σε ιερά βιβλία ή την επική ποίηση. Όλες τους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Δείχνουν να στηρίζονται σε σημαντικά προηγμένη τεχνολογική γνώση με τη σύγχρονη έννοια του όρου, η οποία όμως δεν είναι γνωστό αν πράγματι υπήρχε κατά την εποχή της δημιουργίας τους. Στην ουσία το ερώτημα αυτό έχει έναν ισχυρά διεπιστημονικό χαρακτήρα. Οι σχετικές έρευνες αποδεικνύουν την αναγκαιότητα της συνεργασίας ανάμεσα σε θετικούς επιστήμ...

Το Συμπόσιο Ποίησης προσπαθεί, παρόλη τη μακρόχρονη πορεία του, να ανανεώνεται κάθε χρόνο στη θεματική και στα πρόσωπα των εισηγητών. Πιστεύουμε ότι οι εισηγήσεις που περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τόμο δικαιολογούν, με την ποιότητα και την ποικιλία τους, τη συνέχισή του μετά από τόσα χρόνια και ότι θα συμβάλουν, όπως και άλλοι τόμοι Πρακτικών του Συμποσίου στο παρελθόν, στη βιβλιογραφία ενός τόσο σημαντικού θέματος όπως είναι η ποίηση των Ύμνων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Το μυθιστόρημα τού Ανδρέα Μπαζού "Η γραμμή των πρόσω" το κάνει ενδιαφέρον -γιατί συνδυάζει ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα- για την εποποιία του '40 οδηγώντας τον αναγνώστη σε ιδεολογικούς προβληματισμούς. Οι βασικοί ήρωες εξελίσσονται εσωτερικά, το ύφος είναι γλαφυρότατο οι διάλογοι ζωντανοί, οι εικόνες παραστατικές και σε πολλά σημεία η εναλλαγή τους "κινηματογραφική". Από το κείμενο παρουσίασης του καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Γ.Τσωμή επισημαίνονται τα εξής: "έχει μια κριτική στάση απέναντι στην εποποιία του Ελληνοϊταλικού πολέμου, το μεγαλείο της οποί...

Το χωριό κτυπιότανε (εβάλλετο, όπως λέμε στο πυροβολικό) απ' το Ιταλικό βαρύ Πυροβολικό, που ήταν στο Τεπελένι. Μερικά σπίτια είχαν καταστραφεί. Φαινότανε το χωριό απ' το Ιταλικό παρατηρητήριο και απαγορεύονταν τελείως τα φώτα. Ήταν βαθύ σκοτάδι και βουτηχτήκαμε στις λάσπες. Αν και κτυπιότανε το χωριό απ' το πυροβολικό, όμως απ' την κούραση κοιμήθηκα ήσυχος. Κατά τα χαράματα ακούω οβίδες να σκάζουν κοντά μου. Δεν κουνήθηκα καθόλου απ' τη θέση μου. Οι κάτοικοι του χωριού με την πρώτη οβίδα τρέχουν όλοι σε κάτι σπηλιές, που 'ναι στην άκρη του χωριού. Την ημέρα περνούσαν πολλά...

Η σκηνή πάνω στην οποία αναπτύσσονται τα δρώμενα σε αυτό το βιβλίο είναι διακαιρική. Οι ήρωες και αντιήρωες είναι αντιπροσωπευτικοί πολλών τάξεων, τάσεων, αντιλήψεων και προκαταλήψεων. Τα πρόσωπα, άλλα είναι κοντινά, της διπλανής πόρτας, άλλα μακρινά από άλλους κόσμους ονειρικούς. Πρόσωπα και γεγονότα συμπυκνωμένα σε λίγο χρόνο και λίγο χώρο συνωθούνται να βγούν στο πλατό της μικρής μας ιστορίας έτσι πιεστικά σαν σε λαιμό μπουκάλας. Είναι η πλοκή και διαπλοκή ανάμεσα στο φυσικό και μεταφυσικό που γίνεται σαν παιχνίδι μέσα από το οποίο περνάνε κοινωνικοί προβληματισμοί κ...

Το βιβλίο του Ριχάρδου Κουντενχόβε Καλλέργη έχει χαρακτηριστεί, και όχι άδικα, ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα που επηρέασαν την πολιτική σκέψη του 20ου αιώνα. [...] Ακόμα και σήμερα, 76 χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του, στην αυγή του 21ου αιώνα, το βιβλίο αυτό έχει πολλά, πάρα πολλά, να πει στον αναγνώστη. Ο οποίος θα ανακαλύψει για άλλη μια φορά ότι "ουδέν καινόν υπό τον ήλιον". Η σύνθεση της Ευρώπης έχει αλλάξει, τα εικοσιεπτά κράτη της στα οποία αναφέρεται ο συγγραφέας είναι... άλλα και πολύ περισσότερα. Η διεθνής συγκυρία είναι σαφώς διαφορετική. Αλλά τα βασικά ερωτήμ...

Η σημερινή Φωκίδα, εκτεινόμενη κυρίως στο έδαφος της Εσπερίας Λοκρίδας, της Δωρίδας και της Αιτωλίας, και λιγότερο στις περιοχές της αρχαίας Φωκίδας και της Οπουντίας Λοκρίδας, διεδραμάτισε λόγω της θέσεώς της στον "ομφαλό της γης", σημαντικότατο ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων σε όλες τις περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Τα ιστορικά γεγονότα και οι αγώνες του ηρωικού, του φιλελεύθερου και φιλοπρόοδου λαού της, που αγωνίστηκε για δημιουργία, επιβίωση, ειρήνευση κι εξέλιξη, έχοντας ως κέντρο του την Άμφισσα, τους Δελφούς και για πολλούς αιώνες τη Ναύπακτο, διερευνήθηκαν, μ...

[...] Η Λαογραφία, τόσο η παραδοσιακή, όσο και η σύγχρονη, η αστική, ασχολείται με όλες τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Αυτές ακριβώς τις δραστηριότητες των Πατρινών παλαιότερων εποχών περιγράφουν τα κείμενα που ακολουθούν. Δεν αποτελούν ιστορικά δοκίμια, ούτε Χρονικά συγκεκριμένης εποχής. Αναφέρουν παλαιά έθιμα, χωρίς να αναζητούν την προέλευσή τους. Καταγράφουν κοινωνικά φαινόμενα, χωρίς να αποπειρώνται να τα ερμηνεύσουν. Δεν παρουσιάζονται με λογοτεχνικό περίβλημα. Τα χαρακτηρίζει η αμεσότητα της προφορικής αφήγησης. Εάν τα παρομοιάσουμε με έργα ζωγραφικής, δεν...

[...] Ο κύκλος της αφηγήσεως, ο οποίος άρχισε με το βιβλίο "Από τον Νέστο ως τον Σαγγάριο", κλείνει ήδη με την εξιστόρηση γεγονότων ζοφερών: των μετά τον Σαγγάριο, της μικρασιατικής ήττης, των φρικτών επακολούθων της, της επαναστάσεως του 1922, των "έργων και ημερών της" και της συνθήκης της Λωζάννης, η οποία διέγραψε την νέα μοίρα του έθνους. Η απροκάληπτη θεώρηση και η κριτική διερεύνηση των "πεπραγμένων" της μοναδικής εις θριάμβους, ολέθρους και ολεθρίους διχασμούς αυτής της περιόδου του εθνικού βίου απετέλεσε την ratio της συγγραφής του πονήματος αυτού. Με αυτήν -προπ...

Η παρούσα μελέτη μας παρουσιάζει μια δημιουργό με πολύπλοκες και εμβριθείς γνώσεις, οι οποίες της επιτρέπουν να διεισδύσει στις πιο σύνθετες συνδέσεις της ανθρώπινης επικοινωνίας. Η τέχνη μέσω της εικόνας είναι η πιο καθαρή γλώσσα όλων των εποχών. Γλώσσα που μετατρέπει το αόρατο σε ορατό, το πνευματικό σε αισθητό. Ως αληθινός απολογητής, η Μαρία, μας πείθει για την πνευματικότητα της εκκλησιαστικής εικόνας, που με το μοναδικό της παραστατικό σύστημα και συμβολισμό αποκαλύπτει τις θεϊκές ιδέες στον πιστό, όπως και την καθιέρωση της δογματικής υπόστασης στις ιστορικοκοινωνικέ...

... Ήθελε να 'ναι άνοιξη, άμα θα ματαρχόταν. Μαγιόπριλο να 'ναι και να 'χουνε φουσκώσει τα κλαριά. Να 'ναι σπαρμένα τα ουράνια μυρωδάτο έρωτα της πλάσης. Η παπαρούνα να πορφυρώνει τα χωράφια, τα κιτρινολούλουδα του σπάρτου, τ' ασβελαχτού, της αγριομαργαρίτας να κεντάνε ποδιές, μεσάλια, κάτου στον φαρδύπλατο τον κάμπο, πέρα κει στις πλαές κι ίσαμε απάνου στα Πανωχώρια και στις λάκες. Να 'ναι μια άνοιξη λεχώνα. Να 'χει γεννοβολήσει αμέτρητο λουλούδι, να 'χει μεστώσει το τσίγαλο, το ζέρδελο, το μαράσκι, τ' αγραπίδι. Οι ασκαμνιές στον πίσω αντιγό του κονακιού του να 'χουνε β...