Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έλεγα πάντοτε ότι η πολωνική ποίηση έχει σθένος και ξεχωρίζει στο υπόβαθρο της παγκόσμιας ποίησης από ορισμένα διακριτικά γνωρίσματα. Αυτά τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα μπορεί να εντοπισθούν στα ποιήματα κάποιων περίφημων Πολωνών ποιητών, μεταξύ των οποίων και η Βισουάβα Σιμπόρσκα. Το δικό της Βραβείο Νόμπελ είναι ο προσωπικός της θρίαμβος, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τον χώρο της "Πολωνικής σχολής της ποίησης". Ίσως δεν είναι αναγκαίο να ξαναθυμίσω ότι η γλώσσα αυτής της ποίησης είναι η γλώσσα μιας χώρας όπου το έγκλημα της γενοκτονίας έχει διαπραχθεί σε μια μαζική κλί...

Τα διηγήματα του Μηλιώνη έχουν θεματική αυτονομία αλλά και εσωτερική συνάφεια μεταξύ τους. Τα χαρακτηρίζει η λιτότητα, η ευρηματικότητα, το χιούμορ, η ειρωνεία, η πρωτοτυπία και η άνεση στην περιγραφή. Η αφήγησή του είναι περιεκτική. Τα διηγήματα, με την επιμελημένη τεχνική τους και την αντιηρωική θεματογραφία, θέλγουν τον αναγνώστη και τον προβληματίζουν. Η συνδρομή του στην ανανέωση της δομής και της γλώσσας του διηγήματος χαρακτηρίζεται, κατά κύριο λόγο, από τον έντεχνο συγκερασμό παραδοσιακών και νεωτερικών τρόπων. Το στοιχείο που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα το έργο του Μη...

Πρόκειται για το έβδομο βιβλίο του γνωστού ζωγράφου Τάκη Σιδέρη. Όλα τα κείμενα, σε μικρές συνήθως αφηγηματικές φόρμες, απηχούν το λυρικό, ποιητικό υπόστρωμα του, πλούσιου σε αποχρώσεις και υπαινιγμούς, λόγου του, και διαπνέονται από την έντονα προσωπική του εικαστική πρόσληψη και διαπραγμάτευση προσώπων, πραγμάτων και καταστάσεων.

Απλές, καθημερινές ιστορίες, όπου οι ήρωες άλλοτε πρωταγωνιστούν σε κωμικοτραγικά παθήματα, άλλοτε διεκδικούν με πάθος την αλήθεια τους μέσα στην ανελέητη σχετικότητα των πολλαπλών προοπτικών, και άλλοτε μονολογούν σιωπηλοί, καθώς αναλώνονται σε συνήθη, αλλά όχι ασήμαντα, συμβάντα. Ιστορίες που εν πολλοίς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως κέρματα εντυπώσεων ενός σαρκάζοντος και αυτοσαρκαζόμενου "Παρατηρητή".

Οι "Ματιές ενόλω" του Θανάση Ε. Μαρκόπουλου συγκεντρώνουν κείμενα κριτικής της περιόδου 1996-2003, τα οποία διερευνούν με τρόπο συστηματικό τις θεματικές και τεχνοτροπικές συνιστώσες του ποιητικού corpus που δημιουργούν στη Θεσσαλονίκη οχτώ σημαντικοί ποιητές της πρώτης και της δεύτερης γενιάς του μεταπολέμου: Μανόλης Αναγνωστάκης, Κλείτος Κύρου, Πάνος Θασίτης, Ντίνος Χριστιανόπουλος, Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου, Μάρκος Μέσκος, Ανέστης Ευαγγέλου, Πρόδρομος Μάρκογλου.

Πρόκειται για την έβδομη ποιητική συλλογή του Βασίλη Καραβίτη. Τα ποιήματα, γραμμένα την τελευταία εξαετία, κατατείνουν στην ανάδειξη του προσωπικού κύκλου των εμμονών του ποιητή, καταγράφοντας τη διαδρομή και την απόληξή τους μες στο χρόνο.

Από τη δημιουργική πνοή του Γιάννη Ρίτσου απέρρευσε ένα τεράστιο σε ποσότητα έργο, το οποίο διαθέτει και πολλά σημεία υψηλής ποιότητας. Για να ωριμάσουν βαθμιαία οι φιλολογικές συνθήκες, ώστε να προκύψουν συνθετικές και συνολικές αντιμετωπίσεις του έργου του Ρίτσου, χρειάζεται να προηγηθούν μερικότερες προσεγγίσεις, σαν αυτές που επιχειρεί ο Δημήτρης Κόκορης: Η πορεία του ποιητή προς τη νεοτερική έκφραση, η δημιουργική του σχέση με τη δημοτική παράδοση στον "Επιτάφιο" και στα "Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας", η αξιοποίηση αρχαίων μύθων στην ποίησή του, ορισμένα...

Ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου του Σταύρου Α. Παπαγιάννη, "Βλάχοι και Βλαχόφωνοι Έλληνες. Δύο ξεχωριστές και εχθρικές μεταξύ τους εθνοτικές ομάδες", αποδίδει περιληπτικά και με ακρίβεια, το περιεχόμενό του. Ο συγγραφέας, με το πρώτο βιβλίο του, "Τα παιδιά της λύκαινας", αποκάλυψε, με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα εγκλήματα της Ρωμαϊκής Λεγεώνας στη διάρκεια της Κατοχής στην Ελλάδα, θύματα της οποίας ήταν τόσο οι "Γκραίκοι" όσο και οι βλαχόφωνοι. Tο γεγονός αυτό παρακίνησε τον συγγραφέα να μελετήσει την ιστορiα, τις αυτοπροσδιοριστικές διακηρύξεις και τη συμπεριφορά των βλαχοφώ...

Μια μονογραφία του Άρη Αλεξάνδρου που είναι ταυτόχρονα βιογραφία, ανάπλαση του ιστορικού σκηνικού και μελέτη -ανάλυση ολόκληρου του έργου του- ποιητικού, μεταφραστικού και πεζογραφικού. Ιδιαίτερα αναλύεται "Το κιβώτιο", το οριακό αυτό έργο της γενιάς του εμφύλιου, που ανάγει την εμπειρία της στο συμβολικό και στο υπαρξιακό της επίπεδο. Το έργο συμπληρώνεται από ανθολόγηση κριτικής για τον Αλεξάνδρου, εργογραφία κλπ.

Είναι Χριστούγεννα. Ένας γάτος με κόκκινο σκούφο, ο Φιλιμπέρ, κι ένας ποντικός, ο Ρατόν, τουρτουρίζουν πεινασμένοι πάνω σε μια στέγη. Η μύτη τους πάει να σπάσει από τις μυρωδιές που ανεβαίνουν από τις καμινάδες. Αλλά όσες προσπάθειες κι αν κάνουν, δε βρίσκουν πουθενά φαγητό. Και κάθονται λυπημένοι και κατηγορούν ο ένας τον άλλο. Τότε ακούνε το κλάμα του Αϊ-Βασίλη, που έχει χάσει τον αγαπημένο του σκούφο και δεν μπορεί να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά που τον περιμένουν. Ο Φιλιμπέρ δείχνει το σκούφο που βρήκε στον Αϊ-Βασίλη και αυτός για να τους ευχαριστήσει τους προσκαλεί για...

Χρυσάφι, ρούμι και λαρδί! Να γεμίσει το αμπάρι! Αυτό θέλει ο Ραούλ Ταφέν ο πειρατής! Επίθεση, μουσάκι μου! Κάντε όλοι πέρα!

Όταν είσαι άσος του διαστήματος, φεύγεις βολίδα για ένα ναι ή ένα όχι. Του Ραούλ Ταφέν του αρέσει πάρα πολύ αυτό. Αυτή τη φορά πρέπει να επισκεφτεί το γαλαξία Β4, από πάνω μέχρι κάτω... Μια πολύ ειδική αποστολή στο διάστημα.

Στο δρόμο για τη Λειτουργία των Χριστουγέννων, η Μαρία βλέπει δυο παιδιά που ψάχνουν στα σκουπίδια. Τους πιάνει κουβέντα και μαθαίνει ότι ζουν στο σπίτι των φτωχών. Φέτος κάποιος τους έκλεψε όλα όσα χρειάζονταν για να περάσουν χαρούμενα Χριστούγεννα. Η Μαρία, ο Μάρκος κι ο Κάρολος, οι τρεις κολλητοί, αρχίζουν τις έρευνες και σχεδόν δεν πιστεύουν στα μάτια τους, όταν ανακαλύπτουν τον πιθανό δράστη: έναν Αϊ-Βασίλη!

Ο Παύλος βέβαια δεν είναι πια τόσο μικρός, όμως οι αδελφές του είναι μεγαλύτερες και συνέχεια του το θυμίζουν. Ο Παύλος αισθάνεται μικρός, μέχρι τη μέρα που καταλαβαίνει ότι σχεδόν κανείς στον κόσμο δεν είναι άφοβος. Τότε ρίχνεται με θάρρος σε μικρές περιπέτειες με μεγάλες αράχνες κι ακόμη μεγαλύτερους σκύλους και συνειδητοποιεί ότι μπορεί κι αυτός να γίνεται πολύ μεγάλος. Ένα βιβλίο για μικρούς, για μεγάλους και για εκείνους που θέλουν να μεγαλώσουν.

Πώς μια ντομάτα γίνεται ζουμερή; Ωριμάζει, να πώς γίνεται ζουμερή. Κι όπως μια ώριμη ντομάτα, έτσι και μια γυναίκα στην κατάλληλη ηλικία γίνεται ζουμερή κι έχει πολύ δρόμο μπροστά της. Στις "Ζουμερές γυναίκες", μια ομάδα διαφορετικών γυναικών άνω των 50 μοιράζονται μεταξύ τους ιστορίες για το πώς η μέση ηλικία είναι κάτι πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζουμε, και αποδεικνύουν μια και καλή ότι δεν θα περιμένουν άπραγες να γεράσουν. Η δημοσιογράφος Σούζαν Σουόρτζ έγινε πιο δραστήρια όταν έφτασε στα 50, και αφηγείται ιστορίες για τις εξάψεις, το σεξ με ή χωρίς βιάγκρα, τη μοναξι...