Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο της Κατερίνας Χατζηκυριάκου «Κάποτε μαζί με τον απόντα» είναι ένα ποιητικό παραμύθι για μεγάλους, ένα ταξίδι με οδηγό ένα μικρό παιδί και τα συναισθήματά του. Είκοσι τέσσερις αυτοτελείς ιστορίες από τη ζωή ενός παιδιού στον κόσμο των μεγάλων, με τους οποίους μοιράζεται τις απώλειές του αλλά και μια ανιδιοτελή αγάπη που γνώρισε εκείνο το καλοκαίρι, σ’ ένα νησί...

Οι τραγελαφικές περιπέτειες δύο λαϊκών παιδιών που αποφασίζουν να μην πάνε στο στρατό και να καταφύγουν σ' ένα new age κοινόβιο στην Καλιφόρνια. Σ' αυτή τους την προσπάθεια, καταλυτική είναι η "συνδρομή" ενός απίθανου θείου, που έρχεται κατευθείαν από τις δεκαετίες του '50 και του '60. Είναι ο θείος Πέπο...

Το χρονικό "Καλάβρυτα 1943" γράφτηκε το 1978 και αυτή είναι η πέμπτη επανέκδοση, συμπληρωμένη με μία επιπλέον μαρτυρία. Στα 1995 μεταφράστηκε από την Constanze Lasson και εκδόθηκε στα γερμανικά από τις εκδόσεις "Ρωμιοσύνη". Με την ευκαιρία της γερμανικής έκδοσης η συγγραφέας κλήθηκε να επισκεφθεί τη Γερμανία, όπου και έγινε παρουσίαση του βιβλίου της σε διάφορες πόλεις, μπροστά σε ακροατήριο Ελλήνων μεταναστών και Γερμανών αντιφασιστών.

Σε μια γειτονιά της Αθήνας, σ' ένα μικρό σαλόνι που χωράει πολλές ιστορίες, χρώματα, όνειρα, αναλύσεις, πανικούς, καυγάδες, δάκρυα αλλά και πολύ γέλιο... Τι συμβαίνει όταν πέντε συνηθισμένες γυναίκες, τέσσερις επιστήθιες φίλες και μια μαμά, μπλέκονται σε ασυνήθιστα κωμικές καταστάσεις; Κάθε Δευτέρα χωρίζουν και σ' ένα σαλόνι καταφεύγουν! Και θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους! Τελικά, τι θα γίνει όταν οι άνδρες πλησιάσουν σε απόσταση αναπνοής από το σαλόνι τους; Θα τους δεχτούν ή θα τους στείλουν... Το έργο παίζεται τη θεατρική περίοδο 2009-2010 στο Θέατρο του Ήλιου.

ΑΘΗΝΑ 2015. Ο νεαρός Ορφέας, υπάλληλος της υπό κατάργηση Δημοτικής Αστυνομίας, βρίσκεται σε διαθεσιμότητα, με ενδεχόμενο την απόλυση ή τη μετάταξη σε άλλη υπηρεσία. Τελικά μετατάσσεται σε φυλακή για βαρυποινίτες ως σωφρονιστικός υπάλληλος. Ο πατέρας του Δημήτρης, δάσκαλος, με μία παλαιική αίσθηση του χρέους, επιμένει ότι πρέπει να δεχτεί τη μετάταξη. Ο Ορφέας όμως έχει ήδη δρομολογήσει ένα νέο ξεκίνημα, κάπου αλλού, μακριά, μαζί με το κορίτσι του, τη Μαρίνα, παρά τις αντιρρήσεις του Δημήτρη... Θα τα καταφέρουν; Και ποιος θα "δικαιωθεί"στο φινάλε; Η απάντηση εναπόκειται σ...

Η μετάφραση είναι κοντά στο αρχαίο κείμενο και διακρίνεται από ρυθμό. Χρησιμοποιήθηκε ο ελεύθερος στίχος, γιατί αποτελεί, ίσως τη μοναδική μορφή σύγχρονου ποιητικού λόγου, και διευκολύνει το ξεδίπλωμα όλων των εκφραστικών δυνατοτήτων της σημερινής νεοελληνικής γλώσσας. Ωστόσο, υπάρχει αντιστοιχία των στίχων της μετάφρασης προς τους στίχους του πρωτοτύπου, πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Οι μεταφραστές επιδίωξαν η μετάφρασή τους να είναι εύληπτη, σαφής, χωρίς ιδιωματισμούς. Περιλαμβάνει, επίσης, όλους τους στίχους της Ιλιάδας - και τον κατάλογο των πλοίων, παρόλο που τα πολλά ον...

Σε κάθε σπίτι, υπάρχει μια μικρή κοινωνία. Σ' αυτό το σπίτι υπάρχει μια μικρή πάσχουσα κοινωνία. Μια κοινωνία που κρύβει την ασχήμια της αδέξια, που θάβει στον κήπο το ειδεχθές της παρελθόν. Μα, το παρελθόν είναι σπόρος, όσο πιο βαθιά στη γη χωθεί, τόσο πιο γερές ρίζες φτιάχνει όταν βλασταίνει ξανά. Πετά κλωνάρια, φυλλωσιά και φτιάχνει μια σκιά για να σκεπάσει το παρόν.

Το ημερολόγιο των ερειπίων μιας σχέσης με τη μορφή των ηλεκτρονικών επιστολών που καταλαμβάνουν το χρόνο μερικών μηνών. Ένα κείμενο αφοπλιστικό μέσα στην απλότητά του, διαυγές, σχεδόν φωτεινό μέσα στα σκοτάδια που ανακινεί η μνήμη της αγάπης, τρυφερό μέσα στη σκληρότητα του αναπάντητου σήματος κινδύνου που εκπέμπει, ένα κείμενο που ακολουθεί τη διαδρομή ενός αισθήματος προορισμένου να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι όταν ο ένας από τους δύο -ο αποστολέας- παύει να ζει.

Ένας ιδιαίτερα καλαίσθητος τόμος που περιλαμβάνει μεταφρασμένη ολόκληρη τη Θαλασσινή Ωδή και πολλά άλλα ποιήματα και πεζά του Πεσσόα με διάχυτο το στοιχείο της θάλασσας. Η μικρή αυτή ανθολογία που φιλοξενεί πολλούς πίνακες του Δημήτρη Γέρου κλείνει με ένα επίμετρο όπου μπορεί κανείς να βρει ένα πλήρη κατάλογο με όλες τις γνωστές μέχρι σήμερα ετερώνυμες και ορθώνυμες προσωπικότητες του ποιητή.

Ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο ημερολόγιο που φιλοξενεί στις σελίδες του σπάνιες φωτογραφίες πρωταγωνιστών του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως και αποσπάσματα συνεντεύξεών τους στον Τύπο.

Ο Κωσταντής, ένας γυρολόγος μουσικός, είναι ένας άνθρωπος που έζησε πολλά και αγαπήθηκε πολύ. Τον βρίσκουμε στον Κάτω Κόσμο, από όπου όμως τον καλούν πίσω οι μνήμες των ζωντανών, και αρχίζει να ξετυλίγεται η ενδιαφέρουσα ζωή του από το τέλος προς την αρχή. Και κάθε ανθρώπινη στιγμή του βρίσκει τη μουσική της έκφραση μέσα στην τεράστια γκάμα της λαϊκής παράδοσης. Το έργο παίζεται στο "Θέατρο του Νέου Κόσμου".

"Η ψυχή του ανθρώπου στο Σοσιαλισμό", κείμενο γραμμένο από τον σπουδαίο παρατηρητή Όσκαρ Ουάιλντ το 1890 και δημοσιευμένο σε αγγλικό περιοδικό το 1891, γίνεται φοβερά επίκαιρο στην Ελλάδα του 2009. Πρόκειται για ένα άρθρο που έχει την απάντηση στο γιατί απέτυχε ο σοσιαλισμός, που υπήρξε σίγουρα μια από τις μεγάλες ελπίδες της ανθρωπότητας. Ας ψάξουμε την αιτία σ' αυτό το σημαντικό κείμενο του Όσκαρ Ουάιλντ και στην καίρια μετάφρασή του από την ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα.

Στο έργο του Νίκου Μπακόλα, λογοτεχνία και κοινωνία συνδέονται με μια ιστορική και δυναμική σχέση αλλελεξάρτησης. Επηρεασμένος από το βαρύ κλίμα της συμπρωτεύουσας, αλλά και τις εμπειρίες ή τις αφηγήσεις σχετικά με τον γερμανο-ιταλικό πόλεμο στην Ελλάδα, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, ο μεταπολεμικός νεωτερικός πεζογράφος -με μια ευφυή τεχνική συνειρμικής αφήγησης- οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα κείμενο-απόσταγμα ιστορικότητας, πρωτότυπης μυθοπλαστικής φαντασίας, ατέρμονου εσωτερικού συμβολικού μονολόγου και πραγματικότητας.

Ένα βιβλίο για την αναπόφευκτη μοίρα της ρήξης. Μπορεί στην ιστορία αυτή ο ήρωας τη μια να παίρνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και την άλλη αφηρημένα. Μπορεί ο τόπος άλλοτε να μοιάζει οικείος κι άλλοτε όχι. Μπορεί ο χρόνος μια να φαίνεται συγκαιρινός και γρήγορος, μια αόριστος και ακίνητος. Μπορεί η ατμόσφαιρα κάποιες στιγμές να θυμίζει εφιαλτικό όνειρο και κάποιες άλλες φαρσοκωμωδία. Μπορεί όλα να μοιάζουν κάποτε γνωστά και ξάφνου όλα άγνωστα. Μπορεί όλα αυτά. Η διαδρομή που, ωστόσο, διανύεται είναι εντελώς ρεαλιστική και σύγχρονη: μια πορεία με σταθερή κατεύθυνση προς τη...

Δωμάτιο στρατιωτικού νοσοκομείου στο Σανταντέρ (Βόρεια Ισπανία). Δυο άντρες που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και είναι υποχρεωμένοι να περάσουν μαζί τις τρομερές ώρες μιας αντίστροφης μέτρησης, που μπορεί να τελειώσει με τον θάνατο του ενός από τους δύο τα ξημερώματα. Ένα μυστικό τυλιγμένο με τύψεις κι ένα όνομα που αντηχεί στους τοίχους του δωματίου: Φεδερίκο. Μένει μόνο να παραδοθούν κάποια χειρόγραφα για να σωθούν, σαν μια τελευταία χειρονομία αγάπης. Εμπνευσμένο από τη ζωή του Ραφαέλ Ροντρίγκεθ Ραπούν -φοιτητή-Μηχανικού Ορυκτών Πόρων, γραμματέα του θιάσου La Barraca και...

H Σέξτον. H ποιήτρια. Η Άννα. Η γυναίκα. Ένα έργο για το όνειρο και το κυνηγητό του. "Πιστεύεις, Άννα;" "Πιστεύω". "Σε τι;" "Στα όνειρα". Άραγε, πόσο όνειρο είναι το αμερικανικό όνειρο και πόσο αμερικανικό είναι το όνειρο της σοφίας;

Η Ρίνα είναι μια χαρούμενη μικρή αστερίας που ζει στον βυθό της θάλασσας στην ήσυχη γειτονιά των κοραλλιών. Μια μέρα, η μαμά τη στέλνει στο σπίτι της γειτόνισσάς τους, της κυρίας Αχινού για να ζητήσει μαργαριταράκια για το κέικ που φτιάχνει. Η φιλική κυρία Αχινού όμως απουσιάζει και στο σπίτι είναι μόνο ο κύριος Αχινός. Η συμπεριφορά του ξαφνιάζει και κάνει τη μικρή Ρίνα να νιώσει άσχημα, σαν άρρωστη, χωρίς όμως να ξέρει γιατί της συμβαίνει αυτό. Όταν η Ρίνα αποφασίζει να μιλήσει στη μαμά, νιώθει σαν να φεύγει ένας θαλάσσιος ελέφαντας από το στήθος της. Ένα παραμύθι που...