Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η γλαφυρή μαρτυρία της συζύγου του Μίμη Μπουκουβάλα, η οποία έμεινε στον Όλυμπο ως κρυπτογράφος για 18 μήνες, μέχρι τον Δεκέμβριο του 49, όταν πιάστηκε και στάλθηκε στις φυλακές Λάρισας...

Ο βραβευμένος πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης παραδίδει μια ανάγλυφη ακτινογραφία των προβληματικών οικογενειακών σχέσεων που προκαλεί η παρουσία μιας μητέρας πρωταρχικής φιγούρας - μιας βασίλισσας μέλισσας. Σ' ένα αστικό σπίτι κάπου στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στα Μελίσσια, η ιδιοκτήτρια υποδέχεται τους πιο κοντινούς της ανθρώπους: την κόρη της με τον σύζυγό της, τον γιο της και μια νεαρή κοπέλα που, όταν αποκαλύπτει την ταυτότητά της, αλλάζουν τα δεδομένα της οικογενειακής συνεύρεσης. Η συγγραφική ιδιότητα της κατάκοιτης ιδιοκτήτριας, της...

Όταν το ποίημα αγγίζεται με την εικόνα, όταν η φωτογραφία κινείται πάνω στις λέξεις, όταν εσύ κι εγώ συμβαίνουμε. 52 ποιήματα γίνονται θάνατος και μαζί ζωή. Γίνονται ποίηση χωρίς σημεία στίξης. Γίνονται εικόνα χωρίς υποκείμενο κι αντικείμενο. Λέξεις κι αντικατοπτρισμοί στη μαρτυρία της όρασης, διηγούνται αυτόνομα τη ζωή, που ερήμην συμβαίνει. Η συνάντηση αυτή τυπωμένη στο χαρτί μορφοποιείται, κι από τη μήτρα των ματιών πλάθει το αδιαίρετο καινούριο σώμα, ένα επόμενο σώμα, μετά από αυτό που προηγήθηκε. Το "Μετά από αυτό που προηγήθηκε", η έκτη ποιητική συλλογή της Μαρίας...

Έγραψα τη "Μεταγωγή" για τον "λαό των νεκρών" εμψυχώνοντας κι εγώ με τα κατάλοιπα της ζωής μου το λεγόμενο "θέατρο του θανάτου", ώστε να μπορώ να συνεχίσω να οικτίρω το θέατρο μιας ψυχαγωγημένης ζωής που μου πασάρουν οι περισσότερες Σκηνές. Όμως ο μόνος φόρος τιμής που μπορεί κανείς να αποδώσει σήμερα σε αυτό το "θέατρο του θανάτου" είναι παραδόξως ένα εγκώμιο της μαρτυρικής ζωής. Θα έπρεπε να πω: της μαρτυρικής θεατρικής γραφής, μάρτυρα αδιάψευστο του θανάτου. Και θα το έλεγα, εάν δεν ήξερα πως αυτός ο καταναγκασμός -η γραφή- είναι ήδη πάντα μια μεταγωγή του μετά θάνατο...

Ένας ιδιαίτερα καλαίσθητος τόμος με στίχους του Αργύρη Χατζηνάκη, αρκετοί των οποίων έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς μουσικοσυνθέτες και έχουν ερμηνευθεί από καταξιωμένους καλλιτέχνες.

Η ερωμένη για την αιωνιότητα του Πωλ Σεζάν λεγόταν Φανύ και ήταν υπηρέτρια στο πατρικό του σπίτι στην Προβηγκία. Τον έρωτά τους, όμως, τον χάρηκαν λίγο. Ήταν την άνοιξη του 1885. Μετά τους χώρισαν. Ζήτησε από τον φίλο του Εμίλ Ζολά να λάβει για λογαριασμό του ένα γράμμα της, το οποίο όμως δεν έφτασε ποτέ. Ο Πιέρ Νταιξ αναπλάθοντας την ατμόσφαιρα της εποχής, μας αφηγείται την ιστορία της Φανύ και του Σεζάν, καθώς και την ιστορία ενός άλλου ζευγαριού, της Ζουλιέτ και του Σεμπαστιέν, που εκείνοι όμως κατόρθωσαν να ορίσουν τη μοίρα τους. Παρούσα στην αφήγηση είναι και η καλλιτ...

"Πρόκειται για ένα μοναδικό ορόσημο στην πεζογραφική του πορεία και για μια πανηγυρική καταξίωση της εξέλιξης μιας σπάνιας ευαισθησίας ζωντανής συνείδησης, όπως σωστά επισημάνθηκε. Τόσο η σύλληψη όσο και ο αφηγηματικός χειρισμός του υλικού, που θησαύρισε και ανέδειξε ο Καζαντζής εξ αφορμής και με κεντρικό ήρωα τον μέχρι της τελευτής του ταραξία των λογοτεχνικών μας πραγμάτων, προκαλεί τον ανυπόκριτο θαυμασμό μας. Με το πρόσχημα της βιογραφικής καταγραφής μιας μέρας του Σκαρίμπα, ο Καζαντζής, έχοντας ανακαλύψει στο πρόσωπο και στο βίο του Σκαρίμπα την ιδανική περσόνα του, ξε...

Έλεγα πάντοτε ότι η πολωνική ποίηση έχει σθένος και ξεχωρίζει στο υπόβαθρο της παγκόσμιας ποίησης από ορισμένα διακριτικά γνωρίσματα. Αυτά τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα μπορεί να εντοπισθούν στα ποιήματα κάποιων περίφημων Πολωνών ποιητών, μεταξύ των οποίων και η Βισουάβα Σιμπόρσκα. Το δικό της Βραβείο Νόμπελ είναι ο προσωπικός της θρίαμβος, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τον χώρο της "Πολωνικής σχολής της ποίησης". Ίσως δεν είναι αναγκαίο να ξαναθυμίσω ότι η γλώσσα αυτής της ποίησης είναι η γλώσσα μιας χώρας όπου το έγκλημα της γενοκτονίας έχει διαπραχθεί σε μια μαζική κλί...

Τρεις γυναίκες. Τρεις ζωές. Τρεις διαφορετικές εποχές. Και οι τρεις τους έζησαν χρόνια κρίσιμα για τον τόπο τους. Η Σαρακατσάνα βίωσε με δραματικό τρόπο τη μετάβαση της φυλής της από το παλιό στο καινούριο, μέσα από την προσωπική της «οδύσσεια», σ' ένα γάμο «προαποφασισμένο» και αντίθετο με τις επιταγές τής σαρακατσάνικης λογικής. Η μεγαλοαστή Αγγελική, στοιχειωμένη από το χαμό τής πρώτης γυναίκας του άντρα της και καλύτερής της φίλης, της Λουίζας, έζησε τον ξεπεσμό μέσα στα κρίσιμα χρόνια του διχασμού, συμπαραστάτρια, στο μικρόκοσμο της «αυλής» της, σε πλήθος συγγενών καλο...

Με τον Π. Μυρμιγγίδη είχα ασχοληθεί παλαιότερα. Τότε είχα γράψει ότι πρόκειται για έναν νέο ποιητή με ανοιχτό το μέλλον μπροστά του. Τώρα διαβάζοντας τη νέα του δουλειά, χαίρομαι ιδιαίτερα που η γνώμη μου ήτανε σωστή. Ο Π. Μυρμιγγίδης έκανε μεγάλα βήματα και μας παρουσιάζει ένα νέο πρόσωπο. Έναν ποιητή που ξέρει τι θέλει να πει, έχει διαλέξει τους στίχους του και τους παρουσιάζει με μαεστρία ποιητική. Αλέκος Χρυστοστομίδης Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών

Η ποιητική συλλογή "Μια φωνή" καταπιάνεται κυρίως με κοινωνικά θέματα που απασχολούν τον μέσο άνθρωπο. Πολλαπλές είναι και οι αναφορές στην πρόσφατη ιστορία της μαρτυρικής Μεγαλονήσου. Αλλά και σε πιο προχωρημένο επίπεδο, η πρώτη αυτή αξιόλογη ποιητική απόπειρα του Νίκου Κορνέσιου έχει έντονο το ερωτικό στοιχείο, αλλά μαρτυρά και τη σχέση του με τον Θεό.

Από τη δημιουργική πνοή του Γιάννη Ρίτσου απέρρευσε ένα τεράστιο σε ποσότητα έργο, το οποίο διαθέτει και πολλά σημεία υψηλής ποιότητας. Για να ωριμάσουν βαθμιαία οι φιλολογικές συνθήκες, ώστε να προκύψουν συνθετικές και συνολικές αντιμετωπίσεις του έργου του Ρίτσου, χρειάζεται να προηγηθούν μερικότερες προσεγγίσεις, σαν αυτές που επιχειρεί ο Δημήτρης Κόκορης: Η πορεία του ποιητή προς τη νεοτερική έκφραση, η δημιουργική του σχέση με τη δημοτική παράδοση στον "Επιτάφιο" και στα "Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας", η αξιοποίηση αρχαίων μύθων στην ποίησή του, ορισμένα...

Ο Θεός... μας αποχαιρετά στη Ζωή και μας υποδέχεται στο Θάνατο. Τρομοκράτης μα ανήμπορος, δύναμη αντλεί απ' τη δική μας δύναμη και τρέφεται απ' τα δικά μας πιστεύω. Ο Θεός... πίνακας, χωρίς καμία πινελιά, αν εμείς δεν του δώσουμε το χρώμα στο πινέλο. Ο Θάνατος... προσφέρει τις υπηρεσίες του αδιάκοπα χωρίς να κάνει διακρίσεις. Πανταχού παρών και πάντα πρόθυμος να μας αγκαλιάσει. Η Ζωή... πνοή, χορός, πάθος. Απόδειξη της ύπαρξής της, της ύπαρξής μας. Γ. Π.

Δύο βουβοί ακροατές. Ένας εύζωνας στη σκοπιά του Άγνωστου Στρατιώτη κι ένα χρυσόψαρο στη γυάλα του. Εγκλωβισμένοι όπου οι συνθήκες τούς έταξαν, μπορούν μόνο να ακούν. Τα πάθη, τη θλίψη αλλά και την κωμικότητα των συνομιλητών τους: μιας γυναίκας στο Σύνταγμα, νύχτα με βροχή, κι ενός παππού μόνου στο σπίτι, καλοκαίρι. Εγκλωβισμένοι κι αυτοί, με μόνη τους ίσως έξοδο τις αναμνήσεις τους. Τη θύμηση όχι τόσο όσων έζησαν, αλλά πιο πολύ όσων ονειρεύτηκαν. Το Μπουφάν της Χάρλεϋ και Ο Μάκης σε ενιαία έκδοση, όπως ενιαία παρουσιάζονται τη θεατρική περίοδο 2014-2015 και 2015-2016 στ...

Τι θα πει "θα σε σκέφτομαι πάντα"; Τι άλλο από "θα σ' αδικώ ισόβια"; Όλοι οι γυναικείοι μονόλογοι του διάσημου συγγραφέα βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε αυτόν τον τόμο. Έχοντας ως πυρήνα τους τον ματαιωμένο ή τον ανεπίδοτο έρωτα και την ερωτική προδοσία, οι ηρωίδες του βρίσκονται στη σκηνή στο τελευταίο στάδιο μιας προηγηθείσας κατάστασης και παλεύουν να ανατρέψουν κάτι που προδιαγράφεται μοιραίο. Με γλώσσα ρεαλιστική καιστοιχεία έντονου λυρισμού, ο Άκης Δήμουδιεισδύει με μοναδικό τρόπο στον γυναικείο ψυχισμό και φέρνει στο προσκήνιο μύχιες σκέψεις και απωθημένες επιθυμίες...

Μια μαύρη κωμωδία που έχει κερδίσει το θεατρικό κοινό και εξακολουθεί για τρίτη χρονιά φέτος την επιτυχημένη πορεία της, εγκαινιάζει τη σειρά Θέατρο των εκδόσεών μας. Η άφιξη δυο αδελφών από την Αθήνα στους Γαργαλιάνους προκειμένου να παραστούν στην κηδεία του πατέρα τους σηματοδοτεί την έναρξη μιας σειράς περίεργων παρεξηγήσεων και ανατροπών. Στο επίκεντρο αυτής της φάρσας βρίσκονται οι κόρες του "πεθαμένου", μια ύποπτη μοιρολογίστρα, ένας παραγιός, καθώς και η παρέα του πατέρα με τα έντονα αρχαιολογικά ενδιαφέροντα. "Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε αυτή τη μαύρη φάρσα ελπί...

Στη δεκαετία του '80 γεννήθηκε μια νέα εποχή αμοραλισμού και ελαφρότητας. Τα πάντα μπορούν να γίνουν χωρίς επιπτώσεις αλλά και χωρίς τύψεις. Γιατί οι τύψεις είναι αποτέλεσμα της συνείδησης. Και αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική διαφορά της σημερινής κοινωνίας με τη χθεσινή. Η έλλειψη συνείδησης. Πράμα που κάνει τα μικρά καθημερινά μας εγκλήματα να μοιάζουν ασήμαντα, αναίτια και γελοία. Δεν έχουν καν τη γοητεία της ανηθικότητας. Το μαύρο μεγαλείο του κακού όταν γίνεται με επίγνωση. Στους "Μπαμπάδες με ρούμι" προσπαθήσαμε να γράψουμε την ιστορία ενός τέτοιου γελοίου εγκλήματος....