Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Εκείνες τις ημέρες, στις αρχές της δεκαετίας του '60, δεν ήμασταν ακόμη γυναίκες αλλά κορίτσια. Αυτό θεωρούνταν, χωρίς ειρωνεία, το πλεονέκτημά μας". Έτσι ξεκινά η "Παρείσακτη", ένα από τα πιο δυνατά μυθιστορήματα της Τζόις Κάρολ Όουτς. Η "Ανέλια", όπως αποκαλεί μερικές φορές τον εαυτό της η ηρωίδα, αποξενωμένη από την οικογένειά της, η οποία τη θεωρεί υπεύθυνη για το θάνατο της μητέρας της Άιντα, προσπαθεί εναγωνίως να καλύψει το συναισθηματικό κενό που νιώθει μέσα της με τη μύηση και ένταξή της σε μια πανεπιστημιακή αδελφότητα γυναικών, την ΚΓΠ. Γρήγορα, ωστόσο, αντιλαμ...

Ύστερα από μια αινιγματική πρόσκληση, δύο αγόρια και δύο κορίτσια ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ανακαλύψουν έναν καλά κρυμμένο θησαυρό. Για να τον βρουν όμως, πρέπει να λύσουν μερικούς δυσνόητους γρίφους ενός παλιού σημειωματάριου, που απαγορεύεται να αγγίξουν. Θα τα καταφέρουν άραγε να φτάσουν στο θησαυρό πριν από τους άλλους συνομήλικους "χρυσοθήρες" της περιοχής, που παρακολουθούν στενά κάθε τους κίνηση;

[...] Αισθανόταν "αδελφικά" και διατηρούσε ανοιχτούς τους πόρους επικοινωνίας του με τους ποιητές και τους πεζογράφου ς στο έργο των οποίων είχε μεταιχμιακή σημασία η ενεργός γλωσσική συνείδηση. Αυτό που σχηματικά συνηθίζουμε να ονομάζουμε "αγωνία της έκφρασης" και που έχει να κάνει με την κρίσιμη διαδικασία διάρρηξης των γλωσσικών συμβάσεων της κάθε εποχής, ο Νικολαΐδης το θεωρούσε όχι ως ένδειξη μιας προσωπικής αιρετικής στάσης, αλλά ως αποδοχή και "μορφολογική διεκπεραίωση" ενός ευρύτερου αιτήματος έκφρασης που σε στιγμές ιστορικών συγκυριών ζητούν οι κοινωνίες. Με αυτό...

Μια εμπεριστατωμένη και πλήρης κριτική μελέτη των "Ωδών" του Κάλβου.

Ο πρίγκιπας αναζητά με τη βοήθεια των φίλων του την ιδανική πριγκίπισσα. Όμως άλλη είναι ατσούμπαλη, άλλη εγωίστρια, άλλη λαίμαργη κι άλλη ό,τι να' ναι.... Ώσπου εμφανίζεται στο παλάτι η δική του πριγκίπισσα. Αυτή που δεν μπορεί να κοιμηθεί με ένα μικρό μπιζέλι κάτω από πολλά στρώματα, που κυκλοφορεί με ποδήλατο, τρελαίνεται για παγωτά και χορεύει hip-hop. Αυτή που για εκείνον είναι φανερό ότι είναι η δική του αγαπημένη. Και τότε αρχίζει η γιορτή! Ένα θεατρικό έργο για τον πρίγκιπα ή την πριγκίπισσα της ζωής μας που είναι κάπου εκεί έξω και μας περιμένει.

Η Ρίνα είναι μια χαρούμενη μικρή αστερίας που ζει στον βυθό της θάλασσας στην ήσυχη γειτονιά των κοραλλιών. Μια μέρα, η μαμά τη στέλνει στο σπίτι της γειτόνισσάς τους, της κυρίας Αχινού για να ζητήσει μαργαριταράκια για το κέικ που φτιάχνει. Η φιλική κυρία Αχινού όμως απουσιάζει και στο σπίτι είναι μόνο ο κύριος Αχινός. Η συμπεριφορά του ξαφνιάζει και κάνει τη μικρή Ρίνα να νιώσει άσχημα, σαν άρρωστη, χωρίς όμως να ξέρει γιατί της συμβαίνει αυτό. Όταν η Ρίνα αποφασίζει να μιλήσει στη μαμά, νιώθει σαν να φεύγει ένας θαλάσσιος ελέφαντας από το στήθος της. Ένα παραμύθι που...

H Σέξτον. H ποιήτρια. Η Άννα. Η γυναίκα. Ένα έργο για το όνειρο και το κυνηγητό του. "Πιστεύεις, Άννα;" "Πιστεύω". "Σε τι;" "Στα όνειρα". Άραγε, πόσο όνειρο είναι το αμερικανικό όνειρο και πόσο αμερικανικό είναι το όνειρο της σοφίας;

Δωμάτιο στρατιωτικού νοσοκομείου στο Σανταντέρ (Βόρεια Ισπανία). Δυο άντρες που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και είναι υποχρεωμένοι να περάσουν μαζί τις τρομερές ώρες μιας αντίστροφης μέτρησης, που μπορεί να τελειώσει με τον θάνατο του ενός από τους δύο τα ξημερώματα. Ένα μυστικό τυλιγμένο με τύψεις κι ένα όνομα που αντηχεί στους τοίχους του δωματίου: Φεδερίκο. Μένει μόνο να παραδοθούν κάποια χειρόγραφα για να σωθούν, σαν μια τελευταία χειρονομία αγάπης. Εμπνευσμένο από τη ζωή του Ραφαέλ Ροντρίγκεθ Ραπούν -φοιτητή-Μηχανικού Ορυκτών Πόρων, γραμματέα του θιάσου La Barraca και...

Ένα βιβλίο για την αναπόφευκτη μοίρα της ρήξης. Μπορεί στην ιστορία αυτή ο ήρωας τη μια να παίρνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και την άλλη αφηρημένα. Μπορεί ο τόπος άλλοτε να μοιάζει οικείος κι άλλοτε όχι. Μπορεί ο χρόνος μια να φαίνεται συγκαιρινός και γρήγορος, μια αόριστος και ακίνητος. Μπορεί η ατμόσφαιρα κάποιες στιγμές να θυμίζει εφιαλτικό όνειρο και κάποιες άλλες φαρσοκωμωδία. Μπορεί όλα να μοιάζουν κάποτε γνωστά και ξάφνου όλα άγνωστα. Μπορεί όλα αυτά. Η διαδρομή που, ωστόσο, διανύεται είναι εντελώς ρεαλιστική και σύγχρονη: μια πορεία με σταθερή κατεύθυνση προς τη...

Στο έργο του Νίκου Μπακόλα, λογοτεχνία και κοινωνία συνδέονται με μια ιστορική και δυναμική σχέση αλλελεξάρτησης. Επηρεασμένος από το βαρύ κλίμα της συμπρωτεύουσας, αλλά και τις εμπειρίες ή τις αφηγήσεις σχετικά με τον γερμανο-ιταλικό πόλεμο στην Ελλάδα, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, ο μεταπολεμικός νεωτερικός πεζογράφος -με μια ευφυή τεχνική συνειρμικής αφήγησης- οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα κείμενο-απόσταγμα ιστορικότητας, πρωτότυπης μυθοπλαστικής φαντασίας, ατέρμονου εσωτερικού συμβολικού μονολόγου και πραγματικότητας.

"Η ψυχή του ανθρώπου στο Σοσιαλισμό", κείμενο γραμμένο από τον σπουδαίο παρατηρητή Όσκαρ Ουάιλντ το 1890 και δημοσιευμένο σε αγγλικό περιοδικό το 1891, γίνεται φοβερά επίκαιρο στην Ελλάδα του 2009. Πρόκειται για ένα άρθρο που έχει την απάντηση στο γιατί απέτυχε ο σοσιαλισμός, που υπήρξε σίγουρα μια από τις μεγάλες ελπίδες της ανθρωπότητας. Ας ψάξουμε την αιτία σ' αυτό το σημαντικό κείμενο του Όσκαρ Ουάιλντ και στην καίρια μετάφρασή του από την ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα.

Ο Κωσταντής, ένας γυρολόγος μουσικός, είναι ένας άνθρωπος που έζησε πολλά και αγαπήθηκε πολύ. Τον βρίσκουμε στον Κάτω Κόσμο, από όπου όμως τον καλούν πίσω οι μνήμες των ζωντανών, και αρχίζει να ξετυλίγεται η ενδιαφέρουσα ζωή του από το τέλος προς την αρχή. Και κάθε ανθρώπινη στιγμή του βρίσκει τη μουσική της έκφραση μέσα στην τεράστια γκάμα της λαϊκής παράδοσης. Το έργο παίζεται στο "Θέατρο του Νέου Κόσμου".

Ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο ημερολόγιο που φιλοξενεί στις σελίδες του σπάνιες φωτογραφίες πρωταγωνιστών του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως και αποσπάσματα συνεντεύξεών τους στον Τύπο.

Ένας ιδιαίτερα καλαίσθητος τόμος που περιλαμβάνει μεταφρασμένη ολόκληρη τη Θαλασσινή Ωδή και πολλά άλλα ποιήματα και πεζά του Πεσσόα με διάχυτο το στοιχείο της θάλασσας. Η μικρή αυτή ανθολογία που φιλοξενεί πολλούς πίνακες του Δημήτρη Γέρου κλείνει με ένα επίμετρο όπου μπορεί κανείς να βρει ένα πλήρη κατάλογο με όλες τις γνωστές μέχρι σήμερα ετερώνυμες και ορθώνυμες προσωπικότητες του ποιητή.

Το ημερολόγιο των ερειπίων μιας σχέσης με τη μορφή των ηλεκτρονικών επιστολών που καταλαμβάνουν το χρόνο μερικών μηνών. Ένα κείμενο αφοπλιστικό μέσα στην απλότητά του, διαυγές, σχεδόν φωτεινό μέσα στα σκοτάδια που ανακινεί η μνήμη της αγάπης, τρυφερό μέσα στη σκληρότητα του αναπάντητου σήματος κινδύνου που εκπέμπει, ένα κείμενο που ακολουθεί τη διαδρομή ενός αισθήματος προορισμένου να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι όταν ο ένας από τους δύο -ο αποστολέας- παύει να ζει.

Σε κάθε σπίτι, υπάρχει μια μικρή κοινωνία. Σ' αυτό το σπίτι υπάρχει μια μικρή πάσχουσα κοινωνία. Μια κοινωνία που κρύβει την ασχήμια της αδέξια, που θάβει στον κήπο το ειδεχθές της παρελθόν. Μα, το παρελθόν είναι σπόρος, όσο πιο βαθιά στη γη χωθεί, τόσο πιο γερές ρίζες φτιάχνει όταν βλασταίνει ξανά. Πετά κλωνάρια, φυλλωσιά και φτιάχνει μια σκιά για να σκεπάσει το παρόν.