Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στου Ανδρέου Κάλβου το κρυσταλωμένο έργο βρίσκει στην γλώσσα μας την πιο εκπλήττουσα, περίλαμπρη εμφάνειά του το απερίγραπτο μυστήριο της Ποίησης. Έργο λιγοστό εκλεκτικής και μονήρους ύπαρξης, που έζησε τον νοητό της βίο κοντά στον βωμό της Πατρίδας, μέσα σε δάσος δαφνών, αναδύεται κάθε μέρα, όσο πιο ευαίσθητη και σοφή γίνεται η ψυχή μας μέσα στην ποίηση, υψηλότερο, μυστηριωδέστερο, ακήρατο - καθώς η αβέβαιη μορφή του ποιητή παραμένει επίμονα στο ημίφως, και μετά την σιωπή του θανάτου που ελευθέρωσε τις γλώσσες του έργου του. Έργο κρημνώδες, φανέρωση της αριστοκρατικό...

Θέμα μου είναι η συλλογική ηθική. Τίτλος μου η ηθική του κράτους στην αρνητική της έκφραση. Δεν σημαίνει ότι το κράτος έχει μόνο ηθική απαξία. Σημαίνει μόνο ότι όπως το κράτος είναι ο σπουδαιότερος συλλογικός οργανισμός της κοινωνίας, έτσι και η έλειψη ηθικής, η ανηθικότητα του κράτους είναι η μεγαλύτερη, η σημαντικότερη ανηθικότητα. Όσο η σημασία του κράτους μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει η σημασία της θετικής ή αρνητικής ηθικής. Βέβαια η ηθική, θετική ή αρνητική, δεν αφορά το σύνολο του κράτους. Αφορά συγκεκριμένα μέρη του, που μπορεί να είναι σημαντικά, αλλά δεν χαρακτηρίζουν...

Ο άνθρωπος και έρχεται, και φεύγει από τον κόσμο αυτό χωρίς αποσκευές. Τα κτερίσματα που απέθεταν οι πρόγονοί μας πλάι στα νεκρό σώμα, απέμεναν έξω πάντοτε από τον αναπαυμένο άνθρωπο. Κι όμως· τα κείμενα που αφήνει πίσω του ο συγγραφέας φεύγοντας, μιλούν για πράγματα που εξακολουθούν να βρίσκονται μέσα στον άνθρωπο που τα έγραψε. Ιδίως, όταν τα κείμενα αυτά έχουν εξομολογητικό χαραχτήρα. 'Όταν ο Άγγελος Τερζάκης σφάλισε τα ρεμβαστικά, σοβαρά εκείνα μάτια του και με σταυρωμένα τ' αρχοντικά του χέρια πήρε τον δρόμο της ανόδου στα επουράνια, άφησε σ' ένα φάκελο μια δέσμη...

Με τον όρο "λυρικός λόγος" θα επιθυμούσα να νοήσω όλη την ποίηση. Και δεν θα ήταν παράλογο τούτο. Υπάρχει μια προοδευτική ανάμεσα στους αιώνες, και στους στερνούς τούτους καιρούς αισθητότερη, απομόνωση του κεντρικού ποιητικού στοιχείου, που δεν μπορεί να είναι άλλο από τη "λυρική μέθη". Αν αυτή η μέθη δεν κατέχει τον εσωτερικό χώρο της ποίησης, μάταιο κι άσκοπο αγώνισμα καταντάει ο έμμετρος, ο ρυθμικός ή και πλατύτερα ο ποιητικός λόγος. [...] (Απόσπασμα από το βιβλίο)

[...] Ο αναγνώστης του βιβλίου αυτού -μεταφράστηκε η δεύτερη μορφή του- θα γνωρίσει τον τρόπο εργασίας του αγίου Ιωάννη του Σταυρού - που το σκήνωμά του αναπαύεται σ' ένα ναό της Σεγκόβια ως σήμερα. Πρώτα συνέθετε ένα μακρόστιχο, απλό στην μορφή και στα νοήματα αλλά ερωτικά βαθύ στον θείο του συμβολισμό, ποίημα. Κατόπι, από στροφή σε στροφή, άρχιζε να σχολιάζει το ποίημα αυτό ανεβαίνοντας, από μυστική κλίμακα, προς την καρδιά του ουρανού όπου συναντιέται, ενώνεται και συμβιώνει η ψυχή μυστικά με τον Θεό. Το "Πνευματικό Άσμα" μοιάζει να έχει την πηγή του στο "Άσμα Ασμάτων...

Με την απόσταση που τραγικά ανοίγει ο χρόνος όταν η ύπαρξη κρυσταλώνεται με την τελευτή της, ατενίζουμε σήμερα τον Φώτη Κόντογλου - είκοσι χρόνια μετά την κοίμησή του και ενενήντα από την γέννησή του. Τον ατενίζουμε με βαθύ σέβας και πιστή αγάπη να ψηλώνει από χρόνο και χρόνο και μέσα στην δεινή εμπλοκή του Ελληνισμού με την εποχή μας, να κερδίζει η μορφή και το έργο του ακέρια την σημασία τους. Με καθαρότερη σήμερα ματιά και με καρδιά που βρίσκει την δύναμη να τιθασεύει την αγάπη της στον ζυγό της δίκαιης κρίσης, θωρούμε τον Φώτη Κόντογλου να υψώνεται εις κεφαλήν γωνίας τ...

[...] Στη διεκδίκηση της ελευθερίας μας, αισθανόμαστε ένα κόσμο που αντιστέκεται (Σαρτρ) και μας κατακλύζει ένας περίεργος φόβος πως, αναζητώντας την, πάμε να παραβιάσουμε, να αρπάξουμε από τον Θεό το μεγάλο του μυστικό. Γιατί, ή δεν είμαστε ελεύθεροι και ο παντοδύναμος Θεός είναι υπεύθυνος του κακού (Καμύ), ή είμαστε ελεύθεροι και τότε ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος. Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου είναι μ' έναν περίεργο, αδρό τρόπο, άρρηκτα συνδεδεμένο με το πρόβλημα περί Θεού. [...] Με τα κείμενα του τόμου αυτού αισθάνομαι να προτείνω ένα είδος παι...

Το έργο περιγράφει και ερμηνεύει τις αλλαγές που συμβαίνουν στην ψυχική ζωή του νέου ατόμου, από τη σύλληψη ως το 20ό έτος. Καλύπτει όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ανάπτυξης (ενδομητρική, βρεφική, παιδική, εφηβική) και όλους τους τομείς της ανθρώπινης προσωπικότητας (σωματικό, κινητικό, αισθητηριακό, νοητικό, γλωσσικό, συναισθηματικό, κοινωνικό). Απευθύνεται τόσο στους σπουδαστές που παρακολουθούν μαθήματα εφαρμοσμένης ψυχολογίας όσο και στο ευρύτερο κοινό, και κυρίως στους ενηλίκους που είναι επιφορτισμένοι με την αγωγή και την καθοδήγηση του παιδιού (γονείς, ε...

Το έργο περιγράφει και ερμηνεύει τις αλλαγές που συμβαίνουν στην ψυχική ζωή του νέου ατόμου, από τη σύλληψη ως το 20ό έτος. Καλύπτει όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ανάπτυξης (ενδομητρική, βρεφική, παιδική, εφηβική) και όλους τους τομείς της ανθρώπινης προσωπικότητας (σωματικό, κινητικό, αισθητηριακό, νοητικό, γλωσσικό, συναισθηματικό, κοινωνικό). Απευθύνεται τόσο στους σπουδαστές που παρακολουθούν μαθήματα εφαρμοσμένης ψυχολογίας όσο και στο ευρύτερο κοινό, και κυρίως στους ενηλίκους που είναι επιφορτισμένοι με την αγωγή και την καθοδήγηση του παιδιού (γονείς, ε...

Το έργο περιγράφει και ερμηνεύει τις αλλαγές που συμβαίνουν στην ψυχική ζωή του νέου ατόμου, από τη σύλληψη ως το 20ό έτος. Καλύπτει όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ανάπτυξης (ενδομητρική, βρεφική, παιδική, εφηβική) και όλους τους τομείς της ανθρώπινης προσωπικότητας (σωματικό, κινητικό, αισθητηριακό, νοητικό, γλωσσικό, συναισθηματικό, κοινωνικό). Απευθύνεται τόσο στους σπουδαστές που παρακολουθούν μαθήματα εφαρμοσμένης ψυχολογίας όσο και στο ευρύτερο κοινό, και κυρίως στους ενηλίκους που είναι επιφορτισμένοι με την αγωγή και την καθοδήγηση του παιδιού (γονείς, ε...

Το έργο περιγράφει και ερμηνεύει τις αλλαγές που συμβαίνουν στην ψυχική ζωή του νέου ατόμου, από τη σύλληψη ως το 20ό έτος. Καλύπτει όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ανάπτυξης (ενδομητρική, βρεφική, παιδική, εφηβική) και όλους τους τομείς της ανθρώπινης προσωπικότητας (σωματικό, κινητικό, αισθητηριακό, νοητικό, γλωσσικό, συναισθηματικό, κοινωνικό). Απευθύνεται τόσο στους σπουδαστές που παρακολουθούν μαθήματα εφαρμοσμένης ψυχολογίας όσο και στο ευρύτερο κοινό, και κυρίως στους ενηλίκους που είναι επιφορτισμένοι με την αγωγή και την καθοδήγηση του παιδιού (γονείς, ε...

Δείγμα γραφής: ΑΦΩΝΟ ΚΑΛΑΜΙ Κόμπο κόμπο την εμάζευα την πίκρα, στίβοντας αγριοβότανα στο άδειο μου χέρι και την άνοιξη και το καλοκαίρι Κι όταν το μελιχρό φθινόπωρο ήλθε κι εκάρφωσε βαθειά μου ένα μαχαίρι, ξέχειλη την πικρή κούπα είχα στο χέρι. Και πίνω τώρα κόμπο, κόμπο απ' το φαρμάκι που ξεχειλίζει στην άδεια μου απαλάμη, πικρό τραγούδι από άφωνο καλάμι (1968)

[...] Η "Χαρά" μας προσκαλεί σε ένα ακοίμητο και τραγικό συμπόσιο αγρύπνιας, συνεχών εκπλήξεων και θάμβους. Οι σελίδες της πλέκονται με τις πιο ζοφερές στιγμές του ανθρώπινου άδη, για να ανοίγουν ταυτόχρονα λυτρωτικές ρωγμές και πρωτοφανούς κόσμους στην προσωπική μας συνείδηση. Αποτελεί τραγωδία η οποία παραστέκει με αγάπη στο φρικτό τελεστήρι των ψυχών για να φανερώνει συνεχώς τα "άδηλα και τα κρύφια" του ακοίμητου κόσμου της αγιότητας, της ανακτισμένης παιδικότητας, του τραγικού μεγαλείου. Ευρύνει και φωτίζει τους ορίζοντες μας, αποτελεί αριστουργήμα. Μυθιστόρημα με υψηλ...

[...] Το βιβλίο αυτό αποτελεί την κορύφωση όλου του έργου, ερμηνεύει ποιητικά την μεγάλη "μυστικιστική εμπειρία" του και εκφράζει το αιώνιο σημείο του ανθρώπου που είναι η μίξη οργανικά του "επιθυμητή θεού" -γι' αυτόν, της δίψας αιωνιότητας- με τον "επιθυμητό θεό" που είναι η ομορφιά. Συνιστά, λοιπόν, το συμπέρασμα μιας ποιητικής δημιουργίας από τις πιο υψηλές, όπου το έργο τέχνης ως επίτευγμα ομορφιάς σε κατάσταση έκστασης, έρχεται να υψωθεί ως αντίλογος του θανάτου και να φράξει το χάος του μηδενός. Η λέξη "θεός" στο βιβλίο αυτό -που συντέθηκε με άξονα τα πρώτα 29 ποιήμ...

Το κεφάλι μου στηρίζεται ψηλά/ πάνω απ' το λοφίο της σκέψης μου/ σκύβω μονάχα όταν κοιτάζω το βλέμμα μου/ πάνω στο μέταλλο που κρατάει η όψη της./ Την περιμένω./ Την περιμένω να' ρθεί/ με τα μαλλιά και με το στήθος της/ με τα γλυκά σαν λυπημένα μάτια της./ Την περιμένω και αυτή πάντα έρχεται./ Κι εγώ θαμμένος κάτω απ' τις σκιές των μαλλιών της/ εκεί βλέπω να γεννιούνται οι σκέψεις μου. [...]

Η "Καταχνιά" είναι το μυθιστόρημα που αντιπροσωπεύει καλύτερα το συγγραφέα καθώς πίσω από την τραγική ερωτική ιστορία του ήρωα Αυγούστου Πέρεθ, και πέρα από την δραματική γελοιοποίησή του, παρουσιάζεται σιγά σιγά, σα ν' αναδύεται από την καταχνιά των αισθημάτων και τη σύγχυση των γεγονότων, το πρόβλημα. Όλο το πρόβλημα του πάθους του συγγραφέα για την ύπαρξη της μετά θάνατον ζωή. Ίσως το όνειρο...[...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)