Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Για τούτο τα κείμενα -και όσα είδαν το φως, και όσα οργανικά συγκροτούν τον τόμο αυτό- συνιστούν μια μαρτυρία και μαζί μια υψηλή βεβαίωση του ελληνικώς υπάρχειν, μέσα στον αιώνα μας, μιας στοχαστικής γυναίκας που αδιάκοπα και υποδηλώνει, και προβάλλει την ιερή φύση της ως γυναίκας που βιώνει τον κόσμο και τον εαυτό της με μια διακριτική αλλά σταθερή πρόθεση να ερμηνεύσει την μοίρα του φύλου της, μέσα στο μυστήριο της "δημιουργίας" που αποτυπώνεται στην "ιστορία". (Κώστας Ε. Τσιρόπουλος, από τον πρόλογο του βιβλίου)

Δεν έχουν ακόμα συμπληρωθεί σαράντα χρόνια από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε ο όρος "ύστερη αρχαιότητα" -ευρύτερος σε σημασία και περιεχόμενο από τον προγενέστερο "ύστερη ρωμαϊκή αυτοκρατορία"- διεκδικώντας από την επιστημονική κοινότητα την δική του ανεξάρτητη γνωστική περιοχή κυριαρχίας. Ξεπερνώντας τους πρώτους εφηβικούς ενθουσιασμούς και τις μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις που χαρακτηρίζουν κάθε νεοσύστατο κλάδο, η ύστερη αρχαιότητα γρήγορα κέρδισε την αυτονομία της χάρη στην επίμονη έρευνα πολλών ιστορικών, φιλολόγων, φιλοσόφων και θεολόγων απ' όλο τον κόσμο, αλλά τα βιβλιογ...

[...]Ο Κώστας Μιχαηλίδης δεν αποτελεί έναν απελπισμένο στοχαστή και ποιητή αλλά έναν γενναίο ευγενή κάποιον που αντικρίζει κατάματα την "ερημιά που πληγώνει" και ακριβώς σ' αυτό το αντίκρισμα διακρίνει το "ιερό φέγγος", "το μέσα φως", "τη γενεαλογία της αγάπης". Έτσι η ευγένεια του συνδέεται με την δέηση, την ευχαριστία, ακόμα και τη γιορτή. Σ' αυτόν θα βρούμε εικόνες που αφ' ενός παραπέμπουν στον Ρίλκε: τον χορευτή, τον ακροβάτη, την "γιορταστική ιαχή", αφ' ετέρου πηγάζουν από το Βυζάντιο της Κύπρου, το γεμάτο με την φεγγοβολή και την ευαγγελική γλυκύτητα του Νεόφυτου του...

[...] Πεποίθηση του γράφοντος -ο οποίος πιστεύει στις συνειδησιακές δυνάμεις του ατόμου, και κυρίως του Έλληνα- είναι ότι η ελληνική κοινωνία, απεξαρτημένη από κάθε είδους στρατεύσεις, έφτασε σ' ένα κομβικό σημείο. Τώρα επιζητεί με κάθε τρόπο τη διέξοδο από την υπνώδη αταραξία που της έχουν επιβάλει. Επιδιώκει την αναρρίχηση του ατόμου στη θέση της ελεύθερης προσωπικότητας και της πνευματικής αυτονομίας, στην ποιότητα δηλαδή της δημοκρατίας.[...] Προσωπικά πιστεύω, όπως και στον επίλογο συμπερασματικά αναφέρω, ότι οι Έλληνες, όταν βγούμε από τη νάρκη στην οποία μας έχουν...

Το παρόν πόνημα, το οποίο συνεγράφη προς χρήση των φοιτητών του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, περιλαμβάνει πανεπιστημιακές παραδόσεις του μαθήματος Ποιμαντικής Συμβουλευτικής, θεμελιωμένης στην θεολογία και πράξη των Αποστόλων, Πατέρων και Αγίων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Περιεχόμενα: Εισαγωγή στην ενόργανη ανάλυση - Σφάλματα και στατιστική επεξεργασία αναλυτικών δεδομένων - Ηλεκτροχημικές τεχνικές αναλύσεως (ποτενσιομετρία, ηλεκτρολυτικές τεχνικές βολταμμετρία, πολαρογραφία και συγγενείς τεχνικές) - Φασματοχημικές τεχνικές (φασματοφωτομετρία UV- Vis, φασματοφωτομετρία υπερύθρου, μοριακή φθορισμομετρία, φλογοφωτομετρία, φασματοφωτομετρία ατομικής απορροφήσεως, φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού, φασματομετρία μαζών) - Τεχνικές διαχωρισμού (εκχύλιση, ιονανταλλαγή) - Χρωματογραφικές τεχνικές (χάρτη, λεπτής στιβάδας, ηλεκτροφόρηση,...

Σκοπός του παρόντος κειμένου είναι η όσον το δυνατόν σαφέστερη και διεξοδικότερη σκιαγράφηση της οικοδομικής εξέλιξης της πόλης των Αθηνών στη διάρκεια των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Αρχίζουμε από τον πρώιμο πρώτο αιώνα, με την εμφάνιση του Χριστιανισμού στην πόλη μετά το κήρυγμα του αποστόλου Παύλου. Στους τέσσερις όμως πρώτους χριστιανικούς αιώνες δεν υπάρχουν βέβαια κτίρια που να έχουν σαφώς χριστιανική χρήση. Για το λόγο αυτό καθώς το κείμενο είναι κυρίως προσανατολισμένο στη μελέτη της χριστιανικής πόλης, τα μνημεία της περιόδου αυτής εξετάζονται συνοπτικότερα με σκοπ...

Πώς θα 'βλεπα τα χρώματα/ κανούργια/ τις αποχρώσεις ατελείωτες/ να πλέκουν μέσα η μια/ στην αγκαλιά της άλλης/ δεν το 'χα φαντασθεί./ Κι όσο μίκραινε ο χρόνος/ κι οι κινήσεις μου λιγόστευαν/ τόσο γινόνταν εντός μου/ πιο θρασύ/ ένα ολογάλαζο ουράνιο/ χορευτικό μεθύσι.

Η εποχή μας είναι ίσως η μόνη εποχή απ' όσες πέρασαν μέχρι τώρα που έχει να παρουσιασθεί μία τόσο μεγάλη ποικιλία θεμάτων και καταστάσεων με διάσταση όχι μόνον τοπική αλλά και διεθνή, ακόμα και οικουμενική. Η θεώρηση αυτών των θεμάτων και καταστάσεων δημιουργεί προβληματισμούς σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο και ιδίως σε όλους αυτούς που όχι μόνον σκέπτονται, αλλά και αναρωτιούνται για το ποια θα είναι η επόμενη μέρα, η εγγύς ή η απώτερη. Αυτοί οι προβληματισμοί αναζητούν μια διέξοδο που δεν είναι άλλη από την διατύπωση τους σε γραπτό κείμενο χάρη στην οποία έχεις τουλάχιστον τη...

Όταν μια εποχή χρησιμοποιεί συχνά μερικούς όρους, τούτο σημαίνει πως οι όροι αυτοί ανταποκρίνονται σε κάποιες σκοπιμότητες. Η εποχή μας χρησιμοποιεί συχνά τους όρους "χάος", "προβληματισμός", "άγχος". Μπορούμε , χωρίς να πέσουμε σε λάθος, ν' αφαιρέσουμε ένα ισχυρό ποσοστό υπερβολής. Η υπερβολή είναι αναπόφευκτη και δεν είναι ο πρόσφατος καρπός της ιδιοσυγκρασιακής δομής του ανθρώπου ή των σύγχρονων ιστορικών συνθηκών. Και άλλοτε έχει συμβεί μερικοί όροι ή μερικά συνθήματα ν' αποκτήσουν διάδοση πολύ μεγαλύτερη από το γεγονός που προσπαθούσαν να χαρακτηρίσουν. Ας μη λησμονούμ...

Η βυζαντινή φιλοσοφία αποτελεί έναν κλάδο που παλιότερα δεν είχε την ίδια ανάπτυξη με αυτή που γνωρίζει τα τελευταία χρόνια. Τούτο, ασφαλώς, δεν συνέβαινε αποκλειστικά και μόνο εξ αιτίας της ευρύτατα διαδεδομένης αρνητικής αντίληψης που επικρατούσε για την πνευματική κληρονομιά που κατέλιπε η βυζαντινή περίοδος (θυμίζουμε μόνο τον όρο "βυζαντινισμός", μια προκατάληψη που μας φόρτωσε ο 18ος αιώνας). Υπήρχε ταυτόχρονα και η αμφιβολία για το εάν και κατά πόσο η κατ' εξοχήν θεολογική σκέψη του Βυζαντίου ήταν πράγματι και θεολογική, και κατά καιρούς πολλοί είχαν διατυπώσει έντο...