Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο φιλέλληνας Jacques Mangeart (1805-1874) έφτασε στην Πάτρα το 1828 με το εκστρατευτικό σώμα του Μαιζόν, συμμετέχοντας στην ίδρυση του γαλλο-ελληνικού τυπογραφείου. Από τις εμπειρίες του, συνέγραψε τις Αναμνήσεις του, όπου είναι εμφανής η συμπάθειά του για τους βασανισμένους Έλληνες και ομολογημένη η πρόθεσή του να τους υπερασπιστεί απέναντι στην αρνητική "κοινή γνώμη" της Ευρώπης. Ο συγγραφέας, εκτός από τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα (Απελευθέρωση των Πατρών, Φυγή των Τούρκων κ.λπ), εστιάζει στην κοινωνική ζωή, τα ήθη, τα έθιμα και τις συνήθειες των Ελλήνων, χωρίς προκατα...

"Οι έρωτές µου της µίας στιγµής αξίζουν έρωτες ενός αιώνα. Ευτυχώς, όµως, καµµία δεν µε ακολουθεί και δεν έχω το χρόνο ν' αποκτήσω τη συνήθεια εκείνη από την οποία προκύπτει η ζήλεια. Γελάστε, λοιπόν! µην φοβάστε µήτε το µέλλον, µήτε το θάνατο. Ποτέ δεν είναι κανείς βέβαιος ότι θα πεθάνει. Θαρρείτε, µήπως, ότι είµαι ο µόνος που δεν πέθανε; Θυµάστε τον Ενώχ, τον Ηλία, τον Εµπεδοκλή, τον Απολλώνιο τον Τυανέα; Και µήπως δεν υπάρχουν στον κόσµο κάποιοι που πιστεύουν ότι ο Ναπολέων ζει ακόµη; Κι εκείνος ο καηµένος βασιλιάς της Βαυαρίας, ο Λουδοβίκος ο 2ος! Όλοι βεβαιώνουν ότι ο...

Στην κορυφή του εκλογικού παραβάν μπλε καθόταν ένας τζίτζικας ναι καθόταν ένας τζίτζικας που σκάει σαν το αβγό και βγαίνει ένα μυρμήγκι που σκάει σαν το αβγό και βγαίνει ένας λαγός που σκάει σαν το αβγό και βγαίνει μια χελώνα που σκάει σαν το αβγό και βγαίνει ο Τομ που σκάει πάλι και βγαίνει ο Τζέρυ. Εγώ από κάτω εν τω μεταξύ ψηφίζω. Και σκάω σαν το αβγό και γίνομαι κροκόδειλος και σκάω σαν το αυγό και γίνομαι Λαγός και σκάω σαν το αβγό και βγαίνει αλεπού και ύστερα χρυσόμυγα και ύστερα κουνούπι που σκάει σαν το αβγό και βγαίνω εγώ ένας κύριος κρατάκι φακελώντας και πηγαίνω...

Ένας νεαρός με τον σκύλο του, μια σχεδόν υστερική Νεοελληνίδα μητέρα με τον γιο της, μια γηραιά κυρία με τον αόρατο σύντροφό της, ο Γάλλος ακαδημαϊκός με την Πελοποννήσια αρραβωνιαστικιά του, οι σιωπηλοί μετανάστες, δύο χαρακτηριστικές Αγγλίδες τουρίστριες, μια φαμίλια τσιγγάνων που κατευθύνεται σε κοντινό πανηγύρι και το μοιραίο ζευγάρι... Όταν ένα απρόοπτο γεγονός θα προκαλέσει ασυνεννοησία και ο εκνευρισμός θα κυριαρχήσει, δημιουργώντας προβλήματα συμπεριφοράς, οι επιβάτες που ταξιδεύουν στο τρένο της κοινωνικής Βαβέλ θα εκτροχιάσουν την έτσι κι αλλιώς διαταραγμένη μι...

Στ’ ανοιχτά παράθυρα μικρές ιστορίες πλάθω και μικρές καθημερινές στιγμές μαζεύω στο διάβα μου ψίχουλα που μ’ αυτά θρέφομαι χίλιες ανάσες γίνομαι χίλιες ψυχές περαστικές.

Το "Covers" είναι ένα βιβλίο με σχέδια του Γιώργου Χαλκιά βασισμένα σε ποιήματα ή αποσπάσματα έργων από τους Oscar Wilde, Arthur Rembaud, William Shakespeare, W. B. Yeats, E. E. Cumming, Gustave Dore, Shel Silverstein, Rene Magritte, Massive Attack, Lust Shadow Puppets, Calexico, κ.άλ. Τα έργα του αποτελούν διερμηνείες ή διασκευές πάνω σε έργα άλλων σημαντικών και αγαπημένων ποιητών ή ζωγράφων, μεταφέροντάς τα σε χώρους και τοπία αβέβαιων παραμυθιών, πάντα σε άσπρο-μαύρο.

Ο Ernesto Guevara de la Serna ήταν ένας αγωνιστής που χρησιµοποιούσε την πένα το ίδιο άνετα µε το τουφέκι. Όµως για ποιο σκοπό μαχόταν; Πώς έβλεπε την πάλη των λαών της Λατινικής Αµερικής και ολόκληρου του κόσµου για την απελευθέρωσή τους; Τι εικόνα είχε σχηµατίσει για τον σοσιαλισµό, τον "νέο άνθρωπο" και πως οραματίζονταν μια χειραφετηµένη από τον καπιταλισμό κοινωνία;... Ο "Che" δεν ήταν άγιος, ούτε υπεράνθρωπος, ούτε και κανένα αλάνθαστο ον: ήταν ένας άνθρωπος όπως όλοι, µε προτερήµατα και αδυναµίες, σηµεία διαύγειας και τύφλωσης, λάθη και αδεξιότητες. Όµως είχε εκείν...

"Νύχτα στην αποβάθρα 24 στην άκρη του μυαλού μου, είναι η αποβάθρα που φεύγουν οι μεγάλες μου ιδέες για τα βάθη του μυαλού μου, η Χιονάτη πηδιόταν σε ένα κοντέινερ με την κακιά μάγισσα Φούρκα, ο εκτελωνισμός της νέας μεγάλης μου ιδέας αργούσε, δεν είχα όλα τα πιστοποιητικά, θα έχανα άλλη μια προθεσμία με τη δόξα και το χρήμα, και ο τελώνης, ίδιος ο Σκαρίμπας, μου 'λεγε ξανά-ξανά, λάθος γλώσσα στα έγγραφα, λάθος υπογραφή και λάθος σφραγίδα του συμβαλλομένου, υπήρχε περίπτωση να κατασχεθεί η ιδέα μου, αν δεν ήταν συμπληρωμένα σωστά, ευτυχώς στο γραφείο Δ34979, σε κάποιο εγκεφ...

Το Χιούμορ, σύμφωνα με έναν μύθο, ήταν ένα γελαστό και έξυπνο αγόρι, που κάποτε θέλησε να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Περπάτησε στην εξοχή, πέρασε από χωριά, συνάντησε εργάτες στα χωράφια, πλανόδιους μουσικούς στους δρόμους, παιδιά, γυναίκες, γέρους, με όλους πέρασε ωραία, γλέντησαν και ευχαριστήθηκαν. Μα, όταν έφτασε στην πολιτεία, κανείς δεν του έδινε σημασία. "Μπα" αναρωτήθηκε το Χιούμορ, "εγώ άλλαξα ή ο κόσμος;". Ρωτούσε τους ανθρώπους που συναντούσε, αλλά όλοι τον φώναζαν ενοχλητικό, τεμπέλη και παρωχημένο. Οι έμποροι είπαν πως δεν είχαν καιρό να χάνουν μαζί του, οι κα...