Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Οι έρωτές µου της µίας στιγµής αξίζουν έρωτες ενός αιώνα. Ευτυχώς, όµως, καµµία δεν µε ακολουθεί και δεν έχω το χρόνο ν' αποκτήσω τη συνήθεια εκείνη από την οποία προκύπτει η ζήλεια. Γελάστε, λοιπόν! µην φοβάστε µήτε το µέλλον, µήτε το θάνατο. Ποτέ δεν είναι κανείς βέβαιος ότι θα πεθάνει. Θαρρείτε, µήπως, ότι είµαι ο µόνος που δεν πέθανε; Θυµάστε τον Ενώχ, τον Ηλία, τον Εµπεδοκλή, τον Απολλώνιο τον Τυανέα; Και µήπως δεν υπάρχουν στον κόσµο κάποιοι που πιστεύουν ότι ο Ναπολέων ζει ακόµη; Κι εκείνος ο καηµένος βασιλιάς της Βαυαρίας, ο Λουδοβίκος ο 2ος! Όλοι βεβαιώνουν ότι ο...

"Ο ποιητής δεν κολακεύει μήτε και καταφεύγει σε τεχνάσματα. Δεν αποκοιμίζει τα θηρία του για να παραστήσει το θηριοδαμαστή, αλλά, με όλα τα κλουβιά ορθάνοιχτα, με τα κλειδιά πεταμένα στον άνεμο, φεύγει, ταξειδιώτης που δεν σκέπτεται τον εαυτό του αλλά το ταξείδι, τις αμμουδιές των ονείρων, τα δάση των χεριών, τα ζώα της ψυχής, όλη την αδιαμφισβήτητη υπερπραγματικότητα. Και ιδείτε την περιφρόνησή του για τους βραχόκηπους, για τα μασκαρέματα. Το βιβλίο των ονείρων του το διαβάζει όπως τα πρακτικά εκείνα μαθήματα, όταν, παιδί, προσπάθησε να μάθει την οικονομία του κόσμου, την...

Η συγγραφή είναι στη βάση της µια µοναχική διαδικασία. Πώς µπορεί, λοιπόν, να υπάρξει οµαδική συγγραφική δουλειά; Στη "Γοµολάστιχα" το προσπαθήσαµε. Ο πειραµατισµός µας ξεκίνησε το 2008. Αν και όλοι ήδη γράφαµε µικρά και µεγαλύτερα πεζά κείµενα, θέλαµε να κουβεντιάσουµε και να µοιραστούµε τη µικρή πείρα που είχαµε αποκτήσει γράφοντας. Αυτό θα µας βοηθούσε να αναβαθµίσουµε τα κείµενά µας. Δεν υπήρχε η δυνατότητα να έχουµε έναν δάσκαλο γραφής, αν και πολλοί από εµάς είχαν ήδη παρακολουθήσει αξιόλογα µαθήµατα δηµιουργικής γραφής. Δοκιµάσαµε, λοιπόν, κάτι άλλο, χωρίς πρ...

Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση Οι πόρτες ανοίγουν φτερά σε έκσταση Γεύση διαμπερής τ’ ανήφορου μιας διδασκαλίας Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση "Νερό στο κύμα". Το νερό της γης και το κύμα της θάλασσας. Η στεριά στη θάλασσα ή πάνω στη κυματιστή θάλασσα, υγρή στεριά... ή... πάντως με τρεις κινήσεις, θα μπορούσε και περισσότερες, η κίνηση περιέχει την κίνηση και οδηγεί στην κίνηση -την επόμενη κίνηση. Πρώτη κίνηση: ο ποιητής και οι άλλοι που τακτοποιούν, μένουν ανεξιχνίαστοι, κρυφοί, κάθονται σε μια πολυθρόνα κι ανοιγοκλείνουν το στόμα. Δεύτερη κίνηση: Ο ποιητής και...

Ν' αντικρύσει το πρόσωπό του στον καθρέφτη της δίφυλλης ντουλάπας; Να πάει πάλι φέτος το καλοκαίρι στο "Ζέφυρο" στα Πετράλωνα να δει την ίδια ταινία; Να βάλει το πορτρέτο της στην κορνίζα; N' αφήσει αυτό το κάτι να επιπλέει στη µπανιέρα; Να µείνει να φροντίζει τον τάφο της µητέρας του ή να γυρίσει στη µακρινή πατρίδα; Να κλείσει τ' αυτιά του στα ουρλιαχτά των σκύλων στο στρατόπεδο; Να πετάξει την ασπίδα του και ν' αυτοµολήσει στις τάξεις του εχθρού; Να πάψει να σκέφτεται; Ή να µείνει µε το άχτι; Ξεριζωµένοι από τα µικράτα τους, οι ήρωες των δεκαέξι διηγ...

Στην έκτη ποιητική συλλογή του, "Το μάθημα της περίληψης", ο Γιώργος Καλοζώης επανέρχεται στη γνώριμη θεματική του. Ο κόσμος όπως τον συλλαμβάνει το μυαλό αποτελεί μια μεγαλειώδη αφαίρεση, μια μεταφορά, μια περίληψη που δεν οδηγεί πουθενά, με την έννοια ότι δε χρησιμεύει σε τίποτα. Ή μάλλον χρησιμεύει για να αποδειχτεί ότι οι νοητικές λειτουργίες μας είναι ατελείς και η μεταδοτικότητα της οποιασδήποτε γνώσης εξαιρετικά δυσχερής. Το νευρικό σύστημα του ανθρώπου εμποδίζει την κατανόηση του κόσμου και κατ' επέκτασιν τη μετάδοση αυτής. Ό,τι ζούμε, ό,τι καταλαβαίνουμε είναι σπαρ...

"... Απόλυτη σιωπή επικρατούσε στο κάστρο εδώ και ώρα. Ένα ρολόι την έσπαγε για λίγο, χτυπώντας ανά τέταρτo· και υψώνοντας το βλέμμα, ο Λανδγράβος διεπίστωσε ότι ήταν περασμένες δύο... Μια στιγμιαία αίσθηση δέους τον κατέλαβε, καθώς τα μάτια του πλανήθηκαν στο σκότος του αντίπερα άκρου του δωματίου, στην αιφνίδια σκέψη ότι ένα ον τόσο μυστηριώδες και ικανό να εισβάλει, σε πείσμα τόσων εμποδίων, στο εσωτερικό κάθε αρχοντικού του Κλόστερχαϊμ, ήταν αναμφίβολα πολύ πιθανό να επισκεφθεί και το κάστρο· μάλιστα, δεν ήταν διόλου απίθανο να μπει και σ' αυτό το ίδιο δωμάτιο. Ποια μάν...

Ο Guillaume Apollinaire (1880-1918) υπήρξε εµβληµατική μορφή του γαλλικού μοντερνισµού κι ένας από τους µεγαλύτερους ποιητές του 20ού αι. Στο Παρίσι όπου ζει κατά το µεγαλύτερο µέρος των δύο πρώτων δεκαετιών του 20ού αι. συναναστρέφεται και επιδρά σε έναν εκπληκτικό αριθµό ανθρώπων που θα αποκτήσουν εµβληµατική σηµασία στη νεωτερική έκφραση: Alfred Jarry, Picasso, Henri Rousseau, Gertrude Stein, Pierre Reverdy, Marcel Duchamp, Eric Satie, αλλά και τους νεαρούς εκείνους που θα αποτελέσουν τον πυρήνα της παρισινής ντανταϊστικής οµάδας και μετέπειτα της πρώτης υπερρεαλιστική...

Βλέπω τη φράση "Σχέσις μεταξύ ορώντος και ορωμένου" και μες στη φράση ένα μάτι και μια φράση μες σ’ αυτήν μιαν άλλην -κι ένα μάτι- μες σ’ αυτήν ... Το "Άλας των ηφαιστείων" είναι η δεύτερη συλλογή ποιημάτων του Νίκου Σταμπάκη. Πρόκειται για ένα παλίμψηστο από διαδοχικές διαστρωματώσεις εικόνων που ενεργοποιούνται επιτιθέμενα στον δέκτη/δύτη. Κατά την πορεία της καταβύθισης, τα κείμενα διεισδύουν ολοένα βαθύτερα το ένα μες στο άλλο, οι στίχοι αντιστέκονται όλο και περισσότερο στη χρονολόγηση. Πρόσωπα αστράφτουν φευγαλέα και προσελκύουν την πυξίδα...

"Καλύτερα να είµαι στάχτη παρά σκόνη! Καλύτερα η σπίθα µου να γίνει φλογερή φωτιά παρά να τήνε πνίξει το σαράκι. Καλύτερα να είµαι ένας θεσπέσιος διάττων, το κάθε άτοµό µου να λάµπει θαυµαστά, παρά ένας κοιµισµένος, αιώνιος πλανήτης. Σκοπός του ανθρώπου είναι να ζει, όχι να υπάρχει. Δεν θα χάσω τις µέρες µου πασχίζοντας για να τις παρατείνω. Το χρόνο µου εγώ θα τον αναλώσω". Jack London (1876-1916) Η συλλογή διηγημάτων "Όταν ο Θεός γελά" εκδόθηκε το 1911 και αποτελείται από 11 σκληρές και ενίοτε ακραίες ιστορίες, γραμμένες την περίοδο της συγγραφικής ωριμό...

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται 15 αφηγήσεις παράδοξων, αινιγματικών, προφητικών(;) και ενίοτε ξεκαρδιστικών ονείρων οι οποίες απευθύνονται σε κάποιον απρόσωπο ψυχοθεραπευτή. Και, όπως έλεγε ο Φρόυντ: "Στο όνειρο δεν υπάρχει τίποτα το περιττό". Ο Γκουφές, ο Έφορος, ο Αμίν Που Κουνάει Τα Δέντρα, το Τέρας του Ζιγκουράτ, οι Veon & Νion βγαίνουν ανεξέλεγκτοι από το "Μέσα Δωμάτιο" της παιδικής ηλικίας. Η όμορφη Celia, η Αρχαϊκή Μαντόνα και τα Σαλιγκάρια της Εκδίκησης συντροφεύουν τις Νύχτες στο Άσυλο κατά την εποχή της "ξέγνοιαστης νιότης". Κι όταν τα σύννεφα του πολέμου κάνουν...

Πολιτική ηθική Δεν ξέρω να χειρίζομαι πεπρωμένα και μ’ αρέσουν οι ανεμόσκαλες Η ποίηση Μοιρασμένη στα δυο ανάμεσα στο αγκυροβολημένο σώμα και στον πόθο που απέπλευσε Ποιήματα γραμμένα μέσα στην τελευταία 18ετία περιλαμβάνει η ποιητική συλλογή του Μιχάλη Παπαδόπουλου "Έλικας φανταστικού ελικοπτέρου". Ποιήματα παραδομένα στη στιγμή και την εκ-ποίηση του βάρους της, τοποθετημένα στον αχρονολόγητο χώρο της έκφρασης, που διαστέλλεται στην επίπτωση της κάθε λέξης, είτε αφορούν την ίδια την ποιητική δημιουργία, είτε ποιητές μιας επιλεγμένης "συναισθηματικής...

"... Το παρελθόν εγγράφεται στο σώμα μας (και στην ενεργό του μνήμη, το ασυνείδητο), αλλά ποτέ τα ίχνη του δεν παραμένουν στο παρόν, ποτέ δεν παροντοποιούνται. Το ασυνείδητο δεν είναι ένα έδαφος με ίχνη, αλλά μια πόλη με φαντάσματα, μια πόλη γκρεμισμένων κτιρίων, ορυγμάτων, εγκαταλειμμένων δρόμων, που μόνο ως ερείπια διατηρούν πια μια κάποια σημασία (και η σημασία ακριβώς του ασυνείδητου είναι ότι αποτελεί έναν τόπο όπου ακόμα τα ερείπια έχουν σημασία, αν και όχι επικαιρότητα -δεν μπορούν λ.χ. να πωληθούν ή να ανακαινιστούν) ... "... Έχεις δει την ταινία Memento; Είναι...

Η συλλογή "Μικρό μπρούντζινο χέρι", ένας κύκλος 24 σύντομων ποιημάτων συνοδευόμενων από 14 σχέδια με μπλέ μελάνι, αποτελεί μια γεωμετρία των στοιχείων της προσωπικής μυθολογίας του Σωκράτη Μαρτίνη, μέχρι πρότινος αποτυπωμένη τμηματικά στα κατά καιρούς εκδοθέντα ηχητικά έργα του (μεταλλασσόμενα ψευδώνυμα, τίτλοι, κείμενα, σύμβολα, εικόνες εξωφύλλων, ήχος) και στη μοναδική εικαστική δράση του (Γραμμές θέσεων εντός απογευματινής κίνησης, αναφορά στον πίνακα του Giacomo Balla Κορίτσι που τρέχει σε ένα μπαλκόνι), που παρουσιάστηκε στα πλαίσια του διεθνούς φεστιβάλ Art Athina 200...

Για μία άδεια πάω να πω κάλαντα στον Διοικητή μου. Μετράω αργά πότε απολύομαι. Στάζουν οι ώρες. Η στρατιωτική θητεία είναι κάτι που όλοι οι άντρες καλούνται να αντιμετωπίσουν. Το πώς είναι άλλο θέμα... Το παρόν βιβλίο περιέχει 220 χαϊκού εμπνευσμένα από τη στρατιωτική θητεία. Η συγγραφή τους ξεκίνησε ως απλός λογοτεχνικός ανταγωνισμός μεταξύ δύο φίλων κατά τη διάρκεια της θητείας τους και η θεματολογία αποδείχτηκε ανεξάντλητη. Παραδίδονται εδώ σε ένα συμπίλημα-οδηγό για τον στρατεύσιμο του μέλλοντος, τον υπηρετούντα του σήμερα και τον απολυμένο του χτες σαν μια...

"... Η 'Μπουτίκ Κρεάτων' έδειχνε εντυπωσιακή κι ανανεωνόταν καθημερινά, με κομμάτια που έφερναν νέο αέρα στην αισθητική της διατροφής. Τα κρέατα πόζαραν αλειμμένα με αιθέρια έλαια και τα νυχάκια τους ήταν καλολιμαρισμένα, έτοιμα για χειροφίλημα, σαν τα πέταλα των δροσερών λουλουδιών. Τα πρόσωπα των ζώων, ολόκληρα ή μισά, διατηρούσαν το χαμόγελό τους, όπως όταν έτρεχαν ανέμελα, χωρίς να ’χουν υπόψη τους πως ο χασάπης τα παρακολουθούσε για μέρες, με το σπαθί του σηκωμένο. Ξάπλωναν τα μέλη τους, σχεδόν ερωτικά, πάνω σε αλλεπάλληλα στρώματα φρεσκοκομμένων κρεμμυδιών κι...

Ο Μάρκος από τον προσφυγικό συνοικισμό της Καλλιθέας φεύγει για σπουδές στο Παρίσι όπου ξεμένει εκεί για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Φύση ανατολίτης, είναι πνεύμα ανήσυχο αλλά και προσαρμοστικό, με έφεση στην περιπέτεια και τα ταξίδια. Έχοντας ως επίκεντρο την πρωτεύουσα του Φωτός, ξαμολιέται με κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται στις διάφορες γωνιές της γριάς ηπείρου. Συναντά και κάνει καλή παρέα με κάθε λογής ανθρώπους, από σημαντικές μορφές του πνεύματος, καλλιτέχνες, επιστήμονες, ιερείς, μέχρι περίεργους ταβερνιάρηδες και ανθρώπους του υποκόσμου. Ο ίδιος καταπιάνε...

Σκληρή πιάτσα η ποίηση δρόμος τραχύς η μοναξιά σε ορίζοντα μεταθανάτιο εναποθέτω ψήγματα κέρματα για κερί ποιήματα Το "Ή μήπως όχι;" είναι μια συλλογή ποιημάτων που έχουν γραφτεί σε μεγάλο διάστημα χρόνου, γι’ αυτό και παρουσιάζουν μεταξύ τους έντονες διαφορές όσον αφορά το ύφος, τη θεματική, τον τόνο της φωνής και την πυκνότητα. Εν τούτοις, η ριψοκίνδυνη εκ πρώτης όψεως συνύπαρξη ποιημάτων με διαφορετική κατεύθυνση στην ίδια έκδοση μετατρέπεται σε μια πολυμορφική ολότητα μέσω της μεθοδικής "τακτοποίησής" τους σε μικρότερες ενότητες. Έτσι ο αναγνώστης οδηγείτ...