Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι και κάποιοι µ' άλλη λογική, που επενδύουν στην απάτη των ονείρων. Σε τούτο το µικρό βιβλίο δεν θα βρείτε αφορισµούς και επιγράµµατα, µονάχα σκέψεις και στίχους. Σκέψεις που δεν κατόρθωσε να επεξεργασθεί η λογική και στίχους που δεν κατάφεραν να κυήσουν το ποίηµα. Πρόκειται, δηλαδή, για όλα όσα δεν τόλµησα ποτέ να γράψω µε µαύρο σπρέι στους τοίχους. Ζ. Σ.

Σταυρόλεξο Το σταυρόλεξο της ζωής επιδέχεται πάνω από μια λύσεις. Άρχεται απ' τον ομφάλιο λώρο, ορίζεται καθέτως απ' τον Έρωτα κι οριζοντίως απ' το Θάνατο, τέμνεται από τη Μοίρα, μα επιλέγεται από Εμάς.

"...Η μαθήτρια ολιγώρησε σκουπίζοντας τα παπούτσια της στο τρίχινο χαλί υποδοχής, ωσάν να επεδίωκε την αναβολή της συνάντησης. Το διαμέρισμα ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου βυθισμένο στο σκοτάδι. Μόνον ένα δωμάτιο, κατά το βάθος δεξιά, φαινόταν να είναι φωτισμένο, μολονότι η ημίκλειστη θύρα δεν άφηνε παρά μόνο μια κατακόρυφη χαραμάδα φωτός να φαιδρύνει τη μηδαμινή ορατότητα. Ωστόσο, καθώς το σκότος τής καθίστατο σταδιακά οικείο, διέκρινε -όχι χωρίς να αισθανθεί ένα έντονο ρίγος- δυο μικροσκοπικές λευκές ελλείψεις, που θα έλεγε κανείς ότι ακολουθούσαν την πορεία του βλέμματός της.....

"Ο Φαρφουλάς όρμησε στο δρόμο. Ένας αλαλαγμός τρομερός ακού-στηκε πάλι μόλις έκανε λίγα βήματα. - Χωρίς άλλο, κάτι σοβαρό είναι, είπε κι άρχισε να μισοτρέχει. Ένας μάγκας φάνηκε να έρχεται τρέχοντας. Ερχόταν απ’ το θόρυβο και έτρεχε σαν άγγελός του, χτυπώντας δυνατά με τα γυμνά του πόδια τις πλάκες. Θέλησε να τον ρωτήσει, αλλά πριν ανοίξει το στόμα του, αυτός είχε περάσει. Στο στρίψιμο του δρόμου, πέταξε το σκούφο του ψηλά φωνάζοντας: -Ζήτω!... Και χάθηκε. -Ζήτω! Τίνος ζήτω; είπε με απορία ο Φαρφουλάς, τρέχοντας με φόβο μη δεν προφτάσει. Και ο θόρυβος κάποτε...

Ο Ταριχευτής-ψυχίατρος (που έχει και συνεργούς) είναι ο κακός. Ο Γλάρος-Μαέστρος (που ηττάται συνεχώς αλλά δεν εγκαταλείπει) είναι ο καλός. Ο Λεμόνι και η Νιβέα (που αν καταφέρουν να θυμηθούν μπορεί να είναι και σύζυγοι), ο Μιλό και ο Ζάιον (που αν καταφέρουν και τα θυμηθούν μπορεί να είναι τα παιδιά τους) είναι τα υποψήφια θύματα ενός εγκληματικού σχεδίου παράδοξων ταριχεύσεων με την κωδική ονομασία "θάνατος". Όλοι αυτοί και κάποιοι άλλοι μπλέκονται σε μια απίστευτη περιπέτεια ζωής και θανάτου, σαν αυτές που προβάλλονται καθημερινά στην τηλεόραση ή παίζονται στον κινημ...

Το καλό ποίηµα είναι τοξικό. Έχουν σφάξει µέσα του το γουρούνι της αγάπης. / Στο αίµα µου κυλάει ο φόβος της Παλαιάς Διαθήκης... * Το ψυχικό σθένος έχει τρία παρεκκλήσια, όλα εγκαταλειµµένα. * Στην ψυχή υπάρχει µια κοιλότητα, απ' την οποία αισθάνεται κανείς µοναχά το σούρσιµο της κάπας του βασιλιά που βηµατίζει. Ποίηµα είναι η φωνή του βασιλιά. Όνειρο είναι το σώµα του. * Αν ένας άνθρωπος σε σώσει, θα σε σώσει µε το κοφτερό του δόντι - όχι µε την ανθρώπινη πλευρά του.

Ο Guillaume Apollinaire (1880-1918) υπήρξε εµβληµατική μορφή του γαλλικού μοντερνισµού κι ένας από τους µεγαλύτερους ποιητές του 20ού αι. Στο Παρίσι όπου ζει κατά το µεγαλύτερο µέρος των δύο πρώτων δεκαετιών του 20ού αι. συναναστρέφεται και επιδρά σε έναν εκπληκτικό αριθµό ανθρώπων που θα αποκτήσουν εµβληµατική σηµασία στη νεωτερική έκφραση: Alfred Jarry, Picasso, Henri Rousseau, Gertrude Stein, Pierre Reverdy, Marcel Duchamp, Eric Satie, αλλά και τους νεαρούς εκείνους που θα αποτελέσουν τον πυρήνα της παρισινής ντανταϊστικής οµάδας και μετέπειτα της πρώτης υπερρεαλιστική...

Μάζεψα λίγα κείμενα που έχω διαβάσει στις συναυλίες των Αέρα Πατέρα, είτε σαν προλόγους ή στα ενδιάμεσα, μετά από μουσικά κομμάτια, γιατί οι Αέρα Πατέρα είναι γκρουπ λόγου και μουσικής. Τα κείμενα αυτά είναι της περιόδου 1988-2015. Αυτά μου έχουν διασωθεί, γιατί τα περισσότερα μετά τις συναυλίες τα πέταγα, ή τα έχανα. Τα παλιότερα χρόνια, ο κόσμος άκουγε περισσότερο, άλλες εποχές, τώρα οι νέοι δεν ακούνε, προτιμάνε να χορεύουνε ή να αδιαφορούν, αλλά δεν μπορείς να τα βάλεις με τις εποχές. Καλή ανάγνωση.

Οι ήρωες -αντιήρωες για την ακρίβεια- των διηγημάτων του Θ. Νταλούση είναι νέα παιδιά σε οριακές καταστάσεις, κοινωνικές ή ψυχικές, μόνιμες ή πρωτόγνωρες για τους ίδιους, στραπατσαρισμένοι απ’ τα πάντα κι απ’ το τίποτα, ταλαιπωρημένοι το "καλό" κι απ’ το "κακό". Αφηγήσεις χωρίς πολλά-πολλά και να ’χαμε να λέγαμε... Ιστορίες με πολύ μαύρο χιούμορ και ανατρεπτική τσαχπινιά, κάτι ανάμεσα σε κόμικ, σπλάτερ και γκραν γκινιόλ, μέσα από μια σφαιροβόλα γραφή. Επιτέλους ένα βιβλίο λογοτεχνίας από νέο συγγραφέα που δεν έχει ως κεντρικούς ήρωες μεταπτυχιακούς φοιτητές και πανεπιστη...

Με ψυχογεωγραφικό πλαίσιο κυρίως την παλιά πόλη της Λευκωσίας, ο Κώστας Ρεούσης, μετέρχεται σωματικά τις έννοιες του υπό και του υπέρ ως πρώτα συνθετικά λέξεων που ελαύνουν της πραγματικότητας, εκβιάζοντας μία πρωτόγνωρη αναπνοή γραφής. Ο ποιητής Μιχάλης Παπαδόπουλος έχει αναφέρει σχετικά: "Το βάναυσο ξύσιμο όλων των σοβάδων της γλωσσικής ευπρέπειας -η αγριότητα μιας ευγένειας που δεν έχει όνομα ή τόπο σ' αυτό τον κόσμο", ενώ ο φιλόλογος Γιώργος Μύαρης τον προσδιορίζει ως: "Αβόλευτη παρουσία σε πληθυσμούς βολεμένους στη λησμοσύνη". Στο βιβλίο "Ο κρατήρας του γέλιου μου", εν...

Πριν ανοίξει τη πόρτα να μπει στο σπίτι ο κεραμοποιός, γυρίζει και κοιτάζει τον εμφαντικό, μπροστά στο σπίτι, κήπο. Δίπλα του κεραμοποιού, από μία οι αθωότητες. Από μία, οι αθώες, οι ανάερες. Οι εποχές μέσα στο σπίτι αλλάζουν. Χειμώνας, Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο. Κάθε βηματισμός και μία εποχή. Ακούγεται μια φωνή. Η φωνή έρχεται από μακριά και άλλοτε από κοντά. Από την ίδια φωνή βγαίνει μια άλλη φωνή. Μετά λίγο ακούγεται και μια τρίτη φωνή της φωνής. Η φωνή μιλάει για κάποιον ωκεανό από πούπουλο. Ελαφρύ σαν πούπουλο. Η φωνή κάνει τον κεραμοποιό να δακρύσει. Το δάκρυ που π...

αντανακλάσεις μπορεί και να μην είμαστε εμείς να ’ναι μονάχα μια μουσική που ακούγεται τη νύχτα μπορεί και να μην είμαστε εμείς να ’ναι μονάχα το πιο ένοχο άστρο που μάχεται να λάμψει μπορεί και να μην είμαστε εμείς δυο άγγελοι που συναντήθηκαν κι αν πεπτωκότες δεν είναι λίγο μπορεί και να μην είμαστε εμείς όμως σε είδα και με είδες σε κόλαση και σε παράδεισο κι είναι αρκετό

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται 15 αφηγήσεις παράδοξων, αινιγματικών, προφητικών(;) και ενίοτε ξεκαρδιστικών ονείρων οι οποίες απευθύνονται σε κάποιον απρόσωπο ψυχοθεραπευτή. Και, όπως έλεγε ο Φρόυντ: "Στο όνειρο δεν υπάρχει τίποτα το περιττό". Ο Γκουφές, ο Έφορος, ο Αμίν Που Κουνάει Τα Δέντρα, το Τέρας του Ζιγκουράτ, οι Veon & Νion βγαίνουν ανεξέλεγκτοι από το "Μέσα Δωμάτιο" της παιδικής ηλικίας. Η όμορφη Celia, η Αρχαϊκή Μαντόνα και τα Σαλιγκάρια της Εκδίκησης συντροφεύουν τις Νύχτες στο Άσυλο κατά την εποχή της "ξέγνοιαστης νιότης". Κι όταν τα σύννεφα του πολέμου κάνουν...

Ποιος ήταν ο Arthur Cravan; Καθώς το έθετε ο ίδιος, "Είμαι όλα τα πράγματα, όλοι οι άνθρωποι κι όλα τα ζώα!" Ακόμη και τα όρια της ζωής του είναι αβέβαια (1887-1918;). Ανιψιός του Oscar Wilde, (ο ίδιος αδιαφορώντας για την τιμή της μητέρας του υποστήριζε ότι ήταν γιος του!!!) διάσημος μποξέρ, άμεσος πρόδρομος του ντανταϊσμού και του υπερρεαλισμού, βασική αναφορά των καταστασιακών, των μπητ, του πανκ, εξαφανίστηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες στο Μεξικό (αυτοκτονία; ατύχημα; εσκεμμένη εξαφάνιση;) και κανείς δεν έμαθε ποτέ τι απέγινε. Στα 31½ χρόνια της γνωστής ζωής του,...

Ο Νότης Περγιάλης γεννήθηκε το 1920 στα Ανώγεια Σπάρτης. Νέος πολέμησε από τις γραμμές του ΕΛΑΣ ενάντια στη Γερμανική Κατοχή. Κατόπιν σπούδασε στο Θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα και από το 1949 εργάστηκε ως ηθοποιός και συγγραφέας στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Στο πλατύ κοινό έγινε γνωστός από τις συμμετοχές του σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες ("Ηλέκτρα", "Ταξίδι", "Τα κόκκινα φανάρια"), ενώ χαρακτηριστική έμεινε η ερμηνεία του στον ρόλο του Μαρίνου Αντύπα στην ταινία "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο". Στην τηλεόραση διασκεύασε σε σήριαλ το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντ...

Ο Νίκος Βέλμος (1890-1930) ήταν μία από τις πιο ιδιότυπες και κοινωνικά στιγματισμένες μορφές των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Με πρώιμες εμπειρίες περιπλανώμενου αλήτη και παραβάτη του ποινικού νόμου, έζησε ως το τέλος της ζωής του ως αληθινός μποέμ. Ομοφυλόφιλος, ναρκομανής και αλκοολικός, αλλά χαρισματικός και πολυτάλαντος, υπήρξε ακάματος δημιουργός. Χωρίς, λόγω της αλητείας του, να έχει τελειώσει το δημοτικό σχολείο, κατόρθωσε με συνεχή αυτομόρφωση να γίνει ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σατιρογράφος και ο πρώτος μεταγλωττιστής κειμένων της καθαρεύου...

Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση Οι πόρτες ανοίγουν φτερά σε έκσταση Γεύση διαμπερής τ’ ανήφορου μιας διδασκαλίας Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση "Νερό στο κύμα". Το νερό της γης και το κύμα της θάλασσας. Η στεριά στη θάλασσα ή πάνω στη κυματιστή θάλασσα, υγρή στεριά... ή... πάντως με τρεις κινήσεις, θα μπορούσε και περισσότερες, η κίνηση περιέχει την κίνηση και οδηγεί στην κίνηση -την επόμενη κίνηση. Πρώτη κίνηση: ο ποιητής και οι άλλοι που τακτοποιούν, μένουν ανεξιχνίαστοι, κρυφοί, κάθονται σε μια πολυθρόνα κι ανοιγοκλείνουν το στόμα. Δεύτερη κίνηση: Ο ποιητής και...

Το κυνήγι της "βασίλισσας" είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο και συναρπαστικό κυνήγι που απαιτεί τη γνώση των συνθηκών διαβίωσης του θηράματος, εμπειρία, αφοσίωση, κατάλληλο εξοπλισµό και ικανά µπεκατσόσκυλα. Πάνω απ' όλα προϋποθέτει το σεβασμό και την κατανόηση του μεγαλείου της φύσης από τον κυνηγό. "Η φύση δεν είναι για ξόδεμα", προειδοποιεί ο συγγραφέας, "αν θέλουμε να συνεχίζει να μας χαρίζει τα πολύτιμα δώρα της". Το βιβλίο αναφέρεται στο κυνήγι της µπεκάτσας µέσα στις ιδιόμορφες συνθήκες της ελληνικής γης. Βασίζεται στη μακροχρόνια εμπειρία του συγγραφέα, καθώς και στη δι...