Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"(...) Επιλέγω να φωτογραφίζω σε πραγματικό χρόνο. Δεν κατασκευάζω σκηνικά. Έτσι ή αλλιώς, η επιλογή της γωνίας και της χρονικής στιγμής λήψης μιας φωτογραφίας συνιστά ήδη ένα είδος σκηνοθεσίας. Δεν καθοδηγώ όσους φωτογραφίζω. Νομίζω ότι οι άνθρωποι που δεν ξέρουν ότι φωτογραφίζονται -ή αυτοί που κάποια στιγμή εξοικειώνονται με την παρουσία μιας φωτογραφικής μηχανής τόσο ώστε να την αγνοούν- έχουν μια έκφραση πιο προσωπική από αυτή που θα είχαν αν διαισθάνονταν ότι παρακολουθούνται από μια κάμερα ή αν πόζαραν." Άκης Δέτσης

"(...) Βάζοντας τάξη στο χαοτικό - συνεχές της πόλης, η γεωμετρία μπορεί να είναι παρηγορητική, μπορεί όμως και να μετατραπεί σε αξία καταπιεστική. Αποκλείοντας τα φυσικά στοιχεία που δεν επιδέχονται γεωμέτρηση, καταλήγουμε σε ένα χώρο χωρίς διαφυγή, αφιλόξενο, άτεγκτο, σχεδόν μεταφυσικό. (...) Η γεωμετρία λατρεύτηκε από το μοντερνισμό αλλά και από το φασισμό. Τι μας προτείνει με το έργο της η Έλενα Πανούλη; Είναι ένα έργο που σχετίζεται με την αποξένωση και την απελπισία; Θα έλεγα ότι την αυστηρή και λογική δομή της σύνθεσης υπονομεύουν συναισθηματικά στοιχεία που εισάγον...

Επί δυο δεκαετίες, ο σκαπανέας Κυθήριος φωτογράφος Παναγιώτης Φατσέας απαθανάτισε τους συμπατριώτες του σε χαρές και σε λύπες. Σήμερα, έξι χρόνια μετά την ανακάλυψη και διάσωση του αρχείου του, στο πρόσωπο του Παναγιώτη Φατσέα μπορούμε να αναγνωρίσουμε όχι μόνον έναν ανεκτίμητο μάρτυρα του τόπου και της εποχής του, αλλά και μια αξιόλογη μορφή της ελληνικής φωτογραφίας του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, με έργο που αποκτά πλέον διαχρονική καλλιτεχνική αξία.

Δημοσιεύεται επ' ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, 20-30 Ιανουαρίου 2008.

"(...) Στις περισσότερες φωτογραφίες αυτής της περιόδου, τα σοβαρά και μάλλον μελαγχολικά πρόσωπα των παιδιών, μας επιτρέπουν να σκεφτούμε πως αντανακλούν την αυστηρή διαπαιδαγώγηση που αρμόζει στην εποχή και την κοινωνική τους τάξη. Φωτογραφημένα μπροστά σε ζωγραφισμένα φόντα, υποδύονται το ρόλο που τους έχει υποδειχθεί. Μικρές δεσποινίδες και μικροί κύριοι κάτω από το "άγρυπνο βλέμμα" του κηδεμόνα τους, ζούνε για λίγα μόλις δευτερόλεπτα στο ξέφωτο ενός δάσους ή δίπλα στη θάλασσα, καμιά φορά στην αυλή ή σε κάποιο δωμάτιο μιας έπαυλης. Το φωτογραφικό κάδρο παίρνει την μορ...

Η φωτογραφική εργασία της Χαράς Βαρσαμίδου αποτελείται από δύο ενότητες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε δύο χρονικές περιόδους, το 2004 και το 2007. Στην πρώτη ενότητα η Χαρά Βαρσαμίδου παρουσιάζονται τα πορτραίτα δώδεκα νέων οι οποίοι κοιτάζουν επίμονα προς την μεριά της φωτογράφου (ή προς εμάς όπως τους βλέπουμε στην έκδοση) σε τέτοιο βαθμό που αντιλαμβάνεσαι ότι τα παιδιά αυτά υποδύονται τον εαυτό τους σε μια κατάσταση η οποία δεν είναι πραγματική... γάμος, εγκυμοσύνη, ακρωτηριασμός, σωματικός πόνος. Τα νεαρά αυτά άτομα μοιάζουν να μην φωτογραφίζονται αλλά να κοιτάνε α...

Απατηλά και γοητευτικά φωτογραφικά δελτάρια, μαρτυρία για το παρελθόν του νησιού, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως το τέλος της δεκαετίας 1960 περιλαμβάνει το λεύκωμα του μελετητή της φωτογραφίας Γιάννη Σταθάτου, με τίτλο "Χαιρετίσματα από την Άνδρο...". Το πολυτελές μονογραφικό λεύκωμα με 78 ολοσέλιδες αναπαραγωγές, δοκίμιο του επιμελητή και πληροφοριακά επίμετρα, καθώς και επιλογή από τα κείμενα των δελταρίων, περιλαμβάνει φωτοκάρτες που προέρχονται από τη συλλογή του Γιώργου Παπαδόπουλου (προϊσταμένου της Δίωξης Ναρκωτικών του πρ. ΣΔΟΕ), με πρόσθετο υλικό από τις συλλ...

Η ιστορία των ανθρώπων δεν γράφεται πάντα µε κεφαλαία γράµµατα. Γράφεται και µε πεζά, και µε κόµµατα, µε αποσιωπητικά, µε µισοτελειωµένες λέξεις, µε άνω τελείες. Όλα αυτά όµως αποτελούν µια αδιάκοπη διήγηση που περνά στις κοινωνίες από τους γέρους στους νέους, και ενώ φεύγουν οι άνθρωποι, η διήγηση συνεχίζει το πέρασµά της. Το ίδιο και οι φωτογραφίες, νέος σχετικά τρόπος διήγησης, έχουν µείνει να διηγηθούν γεγονότα και πραγµατικότητες που πολλές φορές είναι κάτι άλλο από την αφορµή της κάθε φωτογραφίας. Ο Κυθηραϊκός Σύνδεσµος έχει ζωή σχεδόν όσο και αυτές οι φωτογραφίες,...

Βρισκόμασταν κάθε βράδυ για πολλά χρόνια. Η ίδια συντροφιά από το σχολείο ακόμα, τότε που η γειτονιά μας ήταν γειτονιά και η ευθεία λεωφόρος που τη διέσχιζε και ό,τι βρισκόταν στα πεζοδρόμια της ο τόπος των βραδινών μας συναντήσεων. Δεν δίναμε ούτε ραντεβού, δεν επιβεβαιώναμε καν με ένα τηλέφωνο ότι θα βγούμε. Απλώς κατεβαίναμε στη Λεωφόρο, περπατούσαμε μία πάνω, μία κάτω, και βρισκόμασταν. Τα βράδια που δεν έκανε κρύο και όλο το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι, στο κεντρικό καφενείο μάς αφήνανε και μια γύρα ποτά όταν έκλεινε, που τα πίναμε στα τραπεζάκια απ' έξω. Μας άρεσε πολύ...

Από τις εκδόσεις tetarto κυκλοφόρησε το λεύκωμα φωτογραφιών του Νίκου Μάρκου, "Cosmos". Οι φωτογραφίες αποτελούν την τελευταία εργασία του Μάρκου με θέματα που έχουν αντληθεί από το ελληνικό τοπίο. Πρόκειται για έγχρωμες πανοραμικές εικόνες στις παρυφές των πόλεων, εκεί όπου το αστικό συναντά το φυσικό περιβάλλον, τα έργα των ανθρώπων αραιώνουν και αρχίζει αυτό της φύσης. Ενώ ο "Cosmos" έχει φωτογραφηθεί σε όλη την Ελλάδα, ο Μάρκου επέλεξε να μη σημασιοδοτήσει το βιβλίο με λεζάντες που αναφέρονται στους τόπους όπου έγιναν οι λήψεις, δημιουργώντας μόνο με τη φωτογραφική γλώ...