Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όπως ακριβώς στα λέω: Στέκετ' αντίκρυ στα τραίνα με τα σκέλια ανοιχτά ("Έλα", λέει) κι ύστερα σαν πέρασαν απέναντι χορεύει μπλουζ και γελάει. Ο έρωτας είν' ένα βεγγαλικό λέει κι ανάβει τσιγάρο. Φτύνω. Προχωράω σύρριζα στα θέατρα και τα πορνεία τραγουδώντας. Ο έρωτας ειν' η ζωή μας λέω. "Η μέρα των φωταγωγών" κυκλοφόρησε στα μέσα της δεκαετίας του '80 από τις εκδόσεις "Ελεύθερος τύπος" σε μια εποχή εντόνου προβληματισμού, πολιτικών και ιδεολογικών ζυμώσεων αλλά και έμπρακτης αμφισβήτησης. Ποιήματα που γράφηκαν αυθόρμητα στον απόηχο διαδηλώσεων...

Στην ποιητική συλλογή της Ελευθερίας Γανωτίδου "ηθμοί", που μάλιστα είναι και η πρώτη της, ο περιεκτικός ποιητικός λόγος, οι κατασταλαγμένες απόψεις, οι σκέψεις που το φίλτρο (ηθμός) του χρόνου διαμόρφωσε, οι εικόνες που με περισσή ευαισθησία αποτυπώνονται παρασύρουν τον αναγνώστη σε μια ενδιαφέρουσα περιδίνηση από την οποία αρνείται να διαφύγει. Αποτυπώνουμε ανάσες, αναστεναγμούς και όνειρα για εκείνα που ο ήχος στάθηκε λειψός να τα εκφράσει. Παλεύουμε στον άσπρο τον καμβά, χαράζουμε σημάδια, σημαίνοντα για σημαινόμενα ψάχνοντας το νόημα που χάθηκε στη σιωπή. Ζητάμ...

Η πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Χουσάκου είναι αφιερωμένη σε ό,τι αγαπάει: τους φίλους της, τους μαθητές της, τα αδέσποτα, την καινούργια γειτονιά της, τον ήλιο στο μπαλκόνι της. Μέσα από τα ποιήματά της διαδηλώνει την αγάπη της στις λέξεις, Τις αγάπησα τις λέξεις από νωρίς Τις συλλάβιζα για να ξεφεύγω από διπλανούς εφιάλτες Τις διάβαζα για να ταξιδεύομαι Τις έγραφα για να συντροφεύομαι Τις δίδασκα για να αγαπιούνται Τις έπαιζα στις αρχές των ερώτων μου. Με αποπλάνησαν οι λέξεις από νωρίς και γι' αυτό τώρα χώνομαι στην αγκαλιά τους. ξορκίζει το παρελθόν,...

Ηχολόγια είναι όλα όσα φτάνουν στ' αυτιά μας με όχημα τη νόηση, την καρδιά κι όχι το στόμα. Είναι οι μέσα μας φωνές που κυοφορούν τον λόγο. Αν θα ειπωθούν, αν θα γραφτούν, τελικά, κανείς δεν το γνωρίζει ακόμα. Μένει να το μάθουμε στη συνάντησή μας με ένα φίλο ή ένα φύλλο χαρτί που περιμένει τη γραφή να έρθει και να δώσει μορφή στο άκουσμά τους. Έντεκα μικρές ιστορίες και μία λίγο μεγαλύτερη, ασύνδετες μεταξύ τους, μακρινά ξαδέλφια που βρέθηκαν όλα μαζί σε αυτό το βιβλίο. Οι ήρωές τους κοιτούν από ένα ξεχασμένο παράθυρο τον έξω κόσμο και αναζητούν έναν τόπο, ένα αγαπημ...

Στο Θεατρικό Ημερολόγιο 2018 θα βρείτε: Πότε γεννήθηκαν και πότε πέθαναν περισσότεροι από 1500 Έλληνες ηθοποιοί. Θεατρικά σημαντικά γεγονότα που αξίζει να θυμόμαστε. Αφιερώματα: Οι πρώτοι ηθοποιοί, τα Μπουλούκια, οι πρώτες ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, οι πρώτοι κινηματογράφοι, οι πρώτες Επιθεωρήσεις, τα πρώτα θέατρα, το θέατρο του βουνού, οι πρώτες παραστάσεις στην Επίδαυρο, οι ηθοποιοί στην Αντίσταση, οι πρώτες τηλεοπτικές σειρές, το θέατρο στο Ραδιόφωνο. Ξεχωριστές σελίδες για θρυλικές θεατρικές παραστάσεις: "Μαρία Στούαρτ" και...

Από το πρώτο - δεύτερο κείμενο της Χρύσας Στεφάτου που έφτασε σε εμένα ένιωσα πως αυτό που έχει να πει είναι πυκνό, καθαρό ταυτόχρονα και ολόκληρο. Στον λόγο της Χρύσας βρήκα αιτίες και κίνητρα, βρήκα αφορμές για να πάω τις σημασίες πιο κάτω. Η περιεκτικότητα κάθε μιας από τις μεστές φράσεις που συνθέτουν έναν μικρούτσικο αλλά ολόκληρο ποιητικό κόσμο μέσα σε κάθε της ποίημα με αφορά πιο πολύ από το ειδικό βάρος. Ο λόγος της έχει την συνέπεια εκείνου του ανθρώπου που όσο αιρετικά κι αν έχει ζήσει, σεβάστηκε τη ζωή του, αγάπησε και αγαπήθηκε, στάθηκε ψηλά στα δύσκολα κι ό...

Οι άσωτοι εραστές των κούφιων χρόνων πνιγμένοι στο κρασί και την αμαρτία κρυμμένοι στα μάτια των τυφλών τη μάταιη εξέγερση περιμένουν. Ηττημένοι και περήφανοι ψάχνουν για να ξεράσουν συμβιβασμούς και συμβόλαια. ... Αυτός ο άνθρωπος που περπατάει σκυφτός στην άλλη άκρη του δρόμου, φαίνεται πως κρυώνει. Κι όμως δεν κοιτάζει ψηλά. Ξέρει. Κανείς δεν θα τραβήξει την κουρτίνα του να τον σκεπάσει.

"Ο Γιάννης Παπαθεοδώρου έρχεται να μας "κληροδοτήσει" την ποιητική του παρακαταθήκη, να μας παραδώσει με εμπιστοσύνη την πολύτιμη γι' αυτόν "ιδιαιτερότητά" του, συστήνοντάς μας ουσιαστικά την ταυτότητά του στον κόσμο μέσα απ' την ανθολογημένη συγκομιδή σαραντατριών εκλεκτών ολιγόστιχων μα περιεκτικών ποιημάτων. Αυτό είναι το "Καταπίστευμά" του, η συλλογή αποσταγμένων σπαραγμάτων μιας ζωής φουρτουνιασμένης, δοσμένων με ακέραια ποιητική ευαισθησία και αισθαντικότητα... Καλοδουλεμένος ποιητικός λόγος, ζυμωμένος με τα βιώματα μιας "δύσκολης" διαδρομής, υποσχετικός για τους καρπ...

Τέσσερα χοντρά τετράδια του δάσκαλου γεμάτα με την ιστορία του τόπου, τους καταραμένους πολέμους, την προσφυγιά αλλά και την ιστορία της οικογένειας, που κι αυτή μέσα από κατάρες διαμορφώθηκε και μ' αυτές πορεύτηκε. Άσχημα λόγια που ειπώθηκαν πάνω σε μεγάλο θυμό και πραγματοποιήθηκαν.

Τα ποιήματα της Τζούτζης Μαντζουράνη τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη δεύτερη ποιητική συλλογή της 'Καφές και τσιγάρα' είναι εικόνες μεγάλης ευαισθησίας, στιγμές έρωτα, κραυγές χωρισμού, αποχωρισμού, ερωτικής εγκατάλειψης. Στιγμές που η ποιήτρια ξεχωρίζει και μας προτρέπει να τις παρατηρήσουμε σε διαφορετικές ανά περίπτωση διαστάσεις τους. Ώρες απολογισμού που φέρνει η εμπειρία. "Αγάπησα ανθρώπους που με πρόδωσαν και πρόδωσα τους ανθρώπους που με αγάπησαν. Αυτοί που με πρόδωσαν, ήταν τελικά, πιο πολλοί. Άρα, έχω αγαπήσει στη ζωή μου, περισσότερο από ό,τι...

Τα ποιήματα της Τζούτζης Μαντζουράνη τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη δεύτερη ποιητική συλλογή της "Καφές και τσιγάρα" είναι εικόνες μεγάλης ευαισθησίας, στιγμές έρωτα, κραυγές χωρισμού, αποχωρισμού, ερωτικής εγκατάλειψης. Στιγμές που η ποιήτρια ξεχωρίζει και μας προτρέπει να τις παρατηρήσουμε σε διαφορετικές ανά περίπτωση διαστάσεις τους. Ώρες απολογισμού που φέρνει η εμπειρία. "Αγάπησα ανθρώπους που με πρόδωσαν και πρόδωσα τους ανθρώπους που με αγάπησαν. Αυτοί που με πρόδωσαν, ήταν τελικά, πιο πολλοί. Άρα, έχω αγαπήσει στη ζωή μου, περισσότερο από ό,τι...

Ο Δημήτρης, ο τελευταίος γιος μιας επταμελούς φτωχής οικογένειας, που ζει στα σύνορα, σ' ένα χωριό δίπλα στον ποταμό Έβρο, γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του '50 έχει βάλει ένα στόχο στη ζωή του: Να ξεπεράσει τη μοίρα του και να γίνει πλούσιος. Η Αθήνα μπορεί να είναι η ευκαιρία, οπότε κατεβαίνει στην πρωτεύουσα για σπουδές και να βρει δουλειά. Προσπαθεί, ελπίζει, δεν παραιτείται, αλλά σύντομα θα ανακαλύψει πως δεν είναι καθόλου εύκολο. Βάζει στην τρύπια βαλίτσα του στιγμές που έζησε, λίγες ρομαντικές και αρκετές απόρριψης και επιστρέφει στο χωριό του, για λίγο. Κι...

"Αυτά που θα διαβάσετε δεν είναι απλές ιστορίες μνήμης, είναι η αναβίωση των στιγμών που έζησε ο Γιάννης Παπαϊωάννου με τον Μπιθικώτση, τον Διονυσίου, την Αλεξίου, τη Μοσχολιού, τον Άκη Πάνου, τον Χατζιδάκι, τον Λοΐζο, τον Σπανό, τη Γαλάνη,... μορφές του ελληνικού τραγουδιού που χαράχτηκαν στο DNA μας". Τζίνα Δαβιλά Διεύθυνση-Αρχισυνταξία στο www.iporta.gr Ραδιοφωνική παραγωγός στο Ρ/Σ "Παλμός 99.5" "Είμαι αναγνώστης του Γιάννη Παπαϊωάννου, έχω μάθει πράγματα και από την κοινή μας ραδιοφωνική πορεία και παρέα και περιμένω συχνά την επόμενη ιστορία του, που θα με...

Στην έκδοση προηγούνται η διακήρυξη των Φουτουριστών, το Μανιφέστο του Μοντερνισμού, που, όπως και ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι ο Βελιμίρ Χλέμπνικοφ υποστήριξε. Ακολουθούν οι ποιητικές συνθέσεις του: Λαντομίρ, Πόλεμος στην ποντικοπαγίδα, Μια νύχτα στο χαράκωμα και Ο ποιητής. Τα διηγήματα: Πάσχα (Μίμησις στον Γκόγκολ), Λούμπνι - μια ιδιόμορφη ξεχασμένη πόλη, Ο Κόλια ήταν ένα όμορφο αγοράκι (αναφέρεται στον Νικολάι Νικολάγιεβιτς Ριαμπτσέφσκι εξάδελφό του ταλαντούχο βιολιστής και εκκολαπτόμενο συνθέτη). Ατσάλινη καρδιά (από τη ζωή στο Μαυροβούνιο) Νικολάι, Πρέπει άραγε ν' αρχίζου...

Όλες οι ιστορίες είναι φανταστικές. Παρ' όλα αυτά, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου μέχρι τώρα, γιατί αυτοί υπήρξαν η πηγή έμπνευσής μου. Τζούτζη Μαντζουράνη 69 ποιητικά κείμενα περιγράφουν στιγμές έρωτα και χωρισμού, ευτυχίας και απόγνωσης, επιθυμίας και συνήθειας, αδιαφορίας και αναμονής, πραγματικότητας και αυταπάτης. Επιστολές προς έναν ή και περισσότερους 'φανταστικούς' εραστές. Σκέψεις που η απομάκρυνση, η μοναξιά φέρνουν στην επιφάνεια, όταν το μυαλό ανεπηρέαστο αναπολεί και μπορεί να κρίνει αντικειμενικά....

Αληθινές ιστορίες, γραμμένες με αγάπη για τον γενέθλιο τόπο, τη Θήβα και την Ιατρική, κύρια απασχόληση του συγγραφέα, διανθισμένες με χιούμορ. Πενήντα τρία αφηγήματα από βιωμένα περιστατικά, τα οποία λόγω της απόστασης του χρόνου, εν τέλει, διασκεδάζουν, ενώ, όταν συνέβαιναν, κάποια θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και τραγικά. Το νεοαφιχθέν τηλέφωνο, αλλά και το θερμοσίφωνο, το σχολικό πηλίκιο, ο γραφικός καθηγητής Τεχνικών, ο γλαφυρός στις παραδόσεις του Γυμνασιάρχης κι αργότερα, τα πρώτα χρόνια σπουδών στην Ιταλία, το μάθημα της Τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο Α...

Ένα βιβλίο και CD αφιερωμένο με αγάπη στα παιδιά εκείνα που η ζωή, πολύ νωρίς επιφύλαξε να τους δείξει το χειρότερό της πρόσωπο. 21 στίχοι τραγουδιών που μιλούν για την προσφυγιά, τον ξεριζωμό, τις κακουχίες των μικρών παιδιών στις εμπόλεμες ζώνες, για μια καθημερινότητα χωρίς παιδικά παιχνίδια και χωρίς όνειρα για το αύριο. Τραγούδια που σκιαγραφούν και αφιερώνονται στα παιδιά της Ειδομένης, του Πειραιά, της Μυτιλήνης, των hot spots, των... αφιλόξενων κέντρων φιλοξενίας προσφύγων. 15 στιχουργοί, 20 τραγουδιστές, υπό την διεύθυνση του συνθέτη και εμπνευστή αυτ...

Η κοινωνία ποτέ δεν τους χωράει όλους, γι' αυτό έχει δημιουργήσει το περιθώριο, για να στέλνει κάποιους εκεί. Όμως, τυχαίνει καμιά φορά κι αυτό το περιθώριο σημαίνει ό,τι και η κορνίζα στις φωτογραφίες των αγαπημένων μας. Συμβαίνει, επειδή η φύση της αγάπης μπορεί να κρύβεται οπουδήποτε, ακόμη κι εκεί. Τη δεκαετία του εβδομήντα, η Χαριγένεια, έρχεται από το πουθενά κι από το περιθώριο και εγκαθίσταται με τη μητέρα και τα δυο της παιδιά στην Κρήτη. Την παρουσία της στη γειτονιά αντιλαμβάνονται πρώτα δυο μάτια καθαρά, της μικρής Ζωής. Μέσα από το βλέμμα και την αισθητικ...

Η προσήλωση μας στο παρόν και η έγνοια μας για το μέλλον του θεάτρου και των δημιουργών του δεν πρέπει να μας αποστρέφει από το παρελθόν, ιδιαίτερα από τον κοσμογονικό 19ο αιώνα στη διάρκεια του οποίου συναντάμε όλες τις σπουδαίες αφετηρίες που συνθέτουν τη σημερινή θεατρική μας πραγματικότητα. Ίσως, να είναι νομοτελειακό το φαινόμενο πως οι πρωτοπορίες των αρχικών και των μεταγενέστερων δεκαετιών του προπερασμένου αιώνα, είναι ξεχασμένες σήμερα και οι πρωτομάστορες, οι σκαπανείς που άνοιξαν τους δρόμους σε όλες τις κατευθύνσεις έχουν ωχριάσει. Ο 19ος αιώνας είναι η...