Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ολόκληρο το κλασικό αυτό αριστούργημα αποτελεί ένα μεγαλόπνευστο ύμνο στην ανθρώπινη θέληση, που αγωνίζεται και υπερνικά τα κάθε λογής εμπόδια. Ένας άνθρωπος του λαού, μόνος και αβοήθητος, αντιμετωπίζει την απεραντοσύνη του ωκεανού με ακατάβλητη δύναμη, με απαράμιλλο σθένος, με αδούλωτη ψυχική ανωτερότητα, πολεμά και νικά την άγρια φύση. Γύρω του ζει και κινείται ένας ολόκληρος κόσμος: ναυτικοί, τυχοδιώκτες, απόκληροι της κοινωνίας. Και πάνω απ' όλα η θάλασσα, κυρίαρχη και μυστηριακή. Και πίσω απ' όλα ο Έρωτας, άδολος, άτυχος και αγνός. Ο συγγραφέας ορθώνει σε ανθρώπινα σύμ...

Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονάτα· σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω άπα το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σέ κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτό όγκο· αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό...

Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονάτα· σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω άπα το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σέ κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτό όγκο· αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό...

Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονάτα· σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω άπα το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σέ κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτό όγκο· αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό...

Η "Σαλαμπώ" είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γκυστάβ Φλομπέρ και κατατάσσεται στα κλασικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Εκτυλίσσεται στην Καρχηδόνα το 241 π.Χ. Περιγράφει την εξέγερση των Μισθοφόρων λίγο μετά την προσωρινή παύση του Πρώτου Καρχηδονιακού Πολέμου με τους Ρωμαίους. Αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα, που θεωρείται ένα από τα κορυφαία του είδους του, είναι αποτέλεσμα πολύχρονων ερευνών, μακρόχρονων επισκέψεων του συγγραφέα στους τόπους μάχης, ενδελεχούς μελέτης του τρόπου ζωής, των ηθών, των εθίμων και των στρατηγικών πολέμου εκείνης της περιόδου....

"Ο άνθρωπος, ή έμφρων άνθρωπος (homo sapiens), όπως κάπως αλαζονικά αυτοκαλείται, είναι το πιο ενδιαφέρον, αλλά και το πιο εξοργιστικό είδος πάνω στον πλανήτη Γη". Αυτή θα μπορούσε να είναι η πρώτη πρόταση του τελευταίου κεφαλαίου μιας έκθεσης για τη χλωρίδα και την πανίδα μας ενός φιλοσοφούντος Αρειανού βιολόγου. Για μας, τους βαθιά μπλεγμένους, όπως είμαστε όλοι μας, τόσο συναισθηματικά όσο και ενστικτώδικα, είναι δύσκολο να κατορθώσουμε να έχουμε την αμεροληψία και την ευρύτητα μιας άποψης που θα ήταν φυσικό να έχει ένας επισκέπτης από κάποιον άλλο κόσμο. Αλλά είναι χρή...

"Η γνώση κυβερνημένη απ' την αγάπη" - αν στ' αλήθεια αυτή ήταν η βάση της εκπαίδευσης, ο Ράσσελ πιστεύει ότι ο κόομος θα μπορούσε ν' αλλάξει όψη. Ο συγγραφέας σχεδιάζει τα ιδεώδη του: Αρχικά η καλλιέργεια του χαρακτήρα να είναι άφοβη και φιλόστοργη, με τη σοφή οικογενειακή χειραγώγηση και τα νηπιαγωγεία, όπου η επαφή με τα άλλα παιδιά είναι τόσο σημαντική όσο και η επιδέξια καθοδήγηση. Ύστερα η ανάπτυξη της διάνοιας, όπου η ευχαρίστηση ισοζυγιάζεται με την ανάγκη της σαφήνειας και η χρησιμότητα με την άφιλοκέρδεια, που είναι το ύψιστο αγαθό κι' η πηγή της προόδου. Πολλές...

Η μέχρι τώρα έρευνα του μέλλοντος χωρίς να παίρνει υπ' όψη της τον παράγοντα πολιτική δεν έπιασε σωστά το πρόβλημα. Δεν εξαρτάται από την επιστήμη και την τεχνική, αλλά από το ποιος έχει την εξουσία να διαθέτει την επιστήμη και την τεχνική και να τις χρησιμοποιεί για τους σκοπούς του. Το αν θα πραγματοποιηθούν κατά τη διαμόρφωση του μέλλοντος επιθυμητές ή απορριπτέες δυνατότητες είναι τελικά ζήτημα πολιτικής απόφασης. Σκοτεινές ή επιδοκιμαζόμενες παραστάσεις του μέλλοντος αποκτούν νόημα μόνο στη βάση των συνθηκών της πολιτικής εξουσίας. Από την πολιτική άποψη τα περισσότερα...

[...] Ενώ, όμως, στα πρώτα μυθιστορήματά του με σοσιαλιστικό περιεχόμενο έχει επηρεαστεί από τους μεγάλους ευρωπαίους ρεαλιστές συγγραφείς και οι υποθέσεις του κινούνται στο αριστοκρατικό, μεγαλοαστικό και μικροαστικό περιβάλλον, αργότερα εξετάζει τα πιο κατώτερα στρώματα της επτανησιακής κοινωνίας, κι έτσι πλησιάζει πιο κοντά στη γενική νεοελληνική κοινωνική πραγματικότητα. Είναι γνωστό πως η Επτάνησος έμεινε πάντα κάτω από δυτικούς κυρίαρχους. Γι' αυτό και η "κοινωνική της σύνθεση ήταν απαράλλαχτη με την άλλη ευρωπαϊκή φεουδαρχία", όπως σωστά διαπιστώνει ο Γ. Σπαταλάς. Πα...

Αυτό το βιβλίο βασίστηκε πάνω σε διαλέξεις που δόθηκαν αρχικά, ατό Κολλέγιο Ruskin στην Οξφόρδη. Τρεις απ' αυτές επαναλήφθηκαν, εν συνεχεία, στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Το τελευταίο κεφάλαιο σε τούτο το βιβλίο ήταν η διάλεξη προς τιμήν του Lloyd Roberts, που δόθηκε στη Βασιλική Εταιρεία της Ιατρικής, στις 29 Νοεμβρίου τον 1949.