Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κυκλοφόρησε το 1951 και σημείωσε παντού μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Το πρόβλημα του ψωμιού για τον άνθρωπο είναι δυστυχώς επίκαιρο και εξαπλωμένο σ' όλο τον κόσμο, αν και θα μπορούσε να λυθεί απλά, όπως θα γινόταν μεταξύ αδελφών που θα είχαν την ευαισθησία του ήρωα του μυθιστορήματος Κλεν. Η έλλειψη του ψωμιού είναι μια πολύπλευρη τραγικότητα.

Ο Τράγκυ βλέπει τον εαυτό του σαν έναν που τον ξέχασαν, κι αρχίζει, χωρίς να το θέλει, να κινείται, να φωνάζει, για να τον προσέξουν γράφει γράμματα: στο σπίτι του, στον κύριο φον Κραντς, σ' όλους αυτούς που τυχαία γνώρισε, στέλνει μάλιστα κάνα-δυο συστημένα γράμματα, που τα είχε φέρει από το σπίτι, χωρίς να τα χρησιμοποιήσει ως τώρα, και περιμένει, να δει που θα του απαντήσουν με προσκλήσεις. Του κάκου. Τον ξέχασαν, θέλει να φωνάξει και να δώσει σημεία ζωής. Η φωνή του δεν φτάνει πουθενά...

"Περιορίζομαι να διαπιστώσω, μαζί με πολλούς άλλους, τους τρανταγμούς που προκαλεί το συνολικό έργο του Φωτιάδη σε κάθε απλό κι ως χθες ανύποπτο άνθρωπο, βοηθώντας τον πρώτα πρώτα ν' αγαπήσει την ιστορία μας, να νιώσει περήφανος γι' αυτήν. ... Με κομμένη ανάσα διαβάζεις τις συνταρακτικές σελίδες για τη σύσκεψη των δικαστών, τη στιγμή που ο Πολυζωίδης φτάνει να γονατίσει με δάκρυα στα μάτια και να φιλάει τα χέρια των τριών "ανένδοτων" δικαστών, παρακαλώντας τους ν' αναβάλουν, έστω, την απόφαση. Κι είσαι τότε κι εσύ έξω απ' το τζαμί, ανάμεσα στο σιωπηλό, φουρτουνιασμένο πλήθ...

«Το Μεσολόγγι του Φωτιάδη είναι μια σπουδαία δουλειά. Μια σπουδαία προσφορά στο λαό, όπως κι όλο το Εικοσιένα είναι του λαού. Και νομίζω πως, στα ψόφια τούτα χρόνια που ζούμε, ο Φωτιάδης με το Μεσολόγγι του ήρθε να δώσει ζωή στο λαό και πίστη στον εαυτό του». Κ. Βάρναλης «Ο Φωτιάδης κάνει κι αυτή την εργασία κινημένος από την πεποίθηση πως μέσα στη λαϊκή συνείδηση δεν ατρόφησε το αίσθημα της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας και πως ο λαός μπορεί να βγει από τη σημερινή νάρκη του και να τινάξει από πάνω του όλους αυτούς που εμπορεύονται την τύχη του και τη ζωή τ...

Το μοναδικό μυθιστόρημα του Τέννεση Ουίλλιαμς αποτελεί το πορτραίτο μιας σαγηνευτικής γυναίκας, της κας Στόουν, που υπήρξε κάποτε όμορφη, πρώτη φίρμα του Μπροντγουαίη, για μια δεκαετία χωρίς αυτογνωσία. Γερασμένη πια γυναίκα η κα Στόουν υποφέρει από άγχος μοναξιάς και ανθρωποφοβία. Ο πληρωμένος έρωτας, που εξασφαλίζουν τα χρήματα της, δεν εξασφαλίζει και την ψυχική ισορροπία της, με αποτέλεσμα να φθαρεί μεθοδικά ως την τέλεια εξουθένωση. Οι τρεις νουβέλες που ακολουθούν ανήκουν στην περίοδο όπου ο συγγραφέας αναζητά και βρίσκει τα πρώτα στοιχεία ανθρωπιάς, που θα χρησιμοπ...

Το μυθιστόρημα "Ο Λαθραίος" του Μιχάλη Μοίρα είναι το μοναδικό έργο, που έχει καταπιαστεί με ένα ίσως από τα τραγικότερα θέματα του ξεριζωμένου Ελληνισμού. Ο "Λαθραίος" μας παρουσιάζει σε κάθε του φάση τον κόσμο της παρανομίας, του ξεριζωμού, της αλητείας μέσα στον οποίο αναγκάζεται ο νέος λαθραίος μετανάστης να ζήσει για ένα κομμάτι ψωμί. Οι εχθρικές (κοινωνικές και φυλετικές) συνθήκες, ο συνεχής φόβος της παρακολούθησης, της σύλληψης και της φυλάκισης ή της αποπομπής από τη χώρα καραδοκούν σε κάθε στιγμή και τόπο για το λαθραίο μετανάστη - κι όλα μαζί δημιουργούν μια...

Στη φημισμένη συλλογή των "Δουβλινέζων" συγκαταλέγονται δεκαπέντε σύντομες ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους όχι από τους ήρωες αλλά από το θέμα και το ιστορικό φόντο. Πηγή της έμπνευσης των ιστοριών υπήρξαν οι νεανικές εμπειρίες του συγγραφέα, οι οποίες σκιαγραφούν με μια δόση σάτιρας άλλα και μεγάλο ρεαλισμό το τέλμα της Ιρλανδίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του τέλματος είναι το μεσοαστικό Δουβλίνο, μια πρωτεύουσα που ζει μέσα στη μιζέρια, την εθνικιστική έξαρση, την αποσύνθεση και την ηθική παράλυση, με ιστορικούς συντελεστές της οπισθοδρό...

Τούτο το έργο το είπαν και μπορεί να το πουν "ευαγγέλιο του προλεταριάτου"... Τι ήθελε να δώσει ο Γκόρκι μ' αυτό το βιβλίο; Πού στόχευε; Το είπε ο ίδιος: "Στο νέο μου μυθιστόρημα προσπάθησα να φωτίσω το δρόμο προς τη συγχώνευση με το σύνολο (...) Κάθε προσωπικότητα - αν είναι ένα μέγεθος πνευματικά υγιές -πρέπει να τείνει προς τον κόσμο και όχι από τον κόσμο. Αυτή είναι η θέση του μυθιστορήματος. Έχω το θάρρος να νομίσω πως το απόδειξα...".

Πρόκειται για τη συγκλονιστική ιστορία μικρών παιδιών που εξαναγκασμένα από ορφάνεια να ζουν με υπηρέτες σ' έναν παλιό πύργο στην εξοχή, οδηγούνται στην εξαχρείωση και τη διαφθορά. Ο Χένρυ Τζέημς σκιαγραφεί με εντυπωσιακό τρόπο τους διεστραμμένους χαρακτήρες που κινούνται παράλληλα μες στην παιδική αθωότητα, δημιουργώντας έτσι ένα ζοφερό σκηνικό, όπου η φιλοσοφική αναζήτηση του Όντος δεσπόζει απ' την αρχή ως το τέλος του βιβλίου.

Η "Δραπέτις" ή το "Μετά την εξαφάνιση της Αλμπερτίν" (ο Προυστ δεν πρόλαβε να επιλέξει τον οριστικό τίτλο) μας παρουσιάζει το τέλος του κύκλου της Αλμπερτίν: την απόδρασή της, το θάνατό της, τη θλίψη και τη λησμονιά. Ο περιορισμός στο σπίτι της "Αιχμάλωτης" τελειώνει: χωρίς ωστόσο την επιστροφή στην ηρεμία και στην αισιοδοξία, ενώ η νοσταλγία γίνεται πιο έντονη με αναζητήσεις, με μεταθανάτιες ανακρίσεις και με γεγονότα που συναγωνίζονται στις εκπλήξεις το ένα το άλλο. Ο συγγραφέας και ο ήρωας δεν παύουν να εξερευνούν τους πιθανούς κόσμους, γιατί τους έλκουν ιδιαίτερα εκείνο...

Ο Πωλ Νιζάν στο βιβλίο του "Ένα θύμα του καιρού μας" καταγγέλλει την απάνθρωπη καπιταλιστική κοινωνία μέσα απ' τη ζωή του ήρωά του. Το κύριο πρόσωπο του έργου ο Αντουάν Μπλουαγιέ βιώνει την αρχή της τεχνολογικής επανάστασης και την εποχή των ταχυτήτων. Γιος εργάτη έξυπνος και φιλόδοξος δε θα διστάσει να προδώσει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, για να φανεί συνεπής στις "αρχές" της καθεστηκυίας τάξης και της εποχής που θα τον συμπαρασύρει στο διάβα της, θα τον χρησιμοποιήσει και στο τέλος θα τον πετάξει στο περιθώριο. Αν και γραμμένο το 1933 το έργο αυτό του Νιζάν εί...

Οι ιστορίες του βιβλίου αυτού είναι μια κατάδυση μέσα στη μνήμη και ένας εξορκισμός του χρόνου. Ο συγγραφέας τρομαγμένος από την καθημερινή ρευστοποίηση, προτείνει την προσήλωση σ' ένα σημείο, την πίστη σε μια αξία, τον έρωτα σ' ένα πρόσωπο. Πραγματικό κι ονειρικό δένονται σε μια ενότητα λειτουργική στις διηγήσεις του. Η αναχώρηση του ανθρώπου του άστεως κι η προσπάθεια καταφυγής στον περιούσιο χώρο της φύσης, αποβαίνει πάντα μια κίνηση μάταιη και ταυτόχρονα υπερφίαλη. "Η ιστορία", ωστόσο γίνεται πηγή άντλησης του προσωπικού χρόνου. Ο αυθεντικός αυτός χρόνος θα παρεμβληθ...

Μέσα απ' τις σελίδες του έξοχου αυτού μυθιστορήματος, ο Τρουαγιά γνωρίζει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο ήρωας παλεύει μέσα από τα αντικρουόμενα συναισθήματά του να εξισορροπήσει την ανάγκη του για τη δόξα και τη δημοσιότητα με μια βαθύτερη ηθική, που του κεντρίζει το εσώτερο εγώ του.

Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του μοίρα, ή πιο σωστά, γράφει τη δική του ιστορία - κάποιοι πετυχαίνουν εκεί όπου άλλοι αποτυχαίνουν, κάποιοι πεθαίνουν εκεί όπου άλλοι ζουν. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία και τη γράφει ο ίδιος, και η ιστορία του καθενός χωριστά και όλων μαζί είναι η ιστορία του ανθρώπου στο χρόνο και στο χώρο - η ιστορία που πώς, πότε άρχισε και πώς, πότε θα τελειώσει είναι άγνωστο. Στην πραγματικότητα - ούτε άρχισε ποτέ, ούτε θα τελειώσει ποτέ: απλώς Συνεχίζεται -από πότε κι ως πότε;- με καπετάνιο τον ένα και μοναδικό, δυνατό κι αθάνατο: τον Άνθρωπ...

Ο Ντάντε στο πρώτο μέρος του φανταστικού ταξιδιού του, που με τη δύναμη της περιγραφής μοιάζει πραγματικό, μαζί με το δάσκαλο του τον ποιητή Βιργίλιο, ο οποίος τον οδηγεί, βυθίζονται μέσα στη Γη και κατεβαίνουν στην Κόλαση, στον Άδη. Ο Άδης έχει σχήμα κώνου αναποδογυρισμένου, με το πλατύ στόμιο στο βόρειο ημισφαίριο, κάτω απ' την Ιερουσαλήμ. Οι κύκλοι του είναι εννέα, όπου κολάζεται και από ένα αμάρτημα, το πιο βαρύ όλο και πιο βαθιά και καταλήγουν στην κορυφή του κώνου στο κέντρο της Γης, όπου βρίσκεται ο Εωσφόρος, ο γκρεμισμένος Άγγελος. Εδώ, στο αντίθετο ημισφαίριο...

Ο Ντάντε μαζί με τον Βιργίλιο ξημερώματα, στο αμυδρό φως των άστρων ξεχωρίζουν ένα θεόρατο βουνό, που κι αυτό έχει σχήμα κωνικό, το καθαρτήριο. Μπροστά στέκει φρουρός ο Κάτωνας, που δείχνει στους δυο ποιητές τον ανηφορικό δρόμο του εξαγνισμού. Το καθαρτήριο διαιρείται σε 7 κύκλους, όπου οι εξαγνιζόμενοι μετανοούν για ένα ορισμένο αμάρτημα. Στο πέρασμα στέκει φρουρός Άγγελος, ο οποίος χαράζει στο μέτωπο του Ντάντε 7Α, τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Αμέσως μετά ανοίγει η θύρα και περνούν οι δυο ποιητές. Σε κάθε κύκλο ο φύλακας Άγγελος σβήνει κι από ένα Α από το μέτωπο του Ντ...