Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιος πραγματικά είναι ο Βιταντζέλο Μοσκάρντα, ο ήρωας του μυθιστορήματος του Πιραντέλλο "Ένας κανένας και εκατό χιλιάδες"; Αυτός που νομίζει ο ίδιος πως είναι, ή αυτός που η γυναίκα του νομίζει πως είναι ή τέλος αυτός που οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, οι εκατό χιλιάδες νομίζουν πως είναι; Γιατί οι τελευταίοι αυτοί έχει ο καθένας τους σχηματίσει, με βάση τα εξωτερικά του γνωρίσματα, μια διαφορετική εικόνα του Βιταντζέλο Μοσκάρντα. Ξεκινώντας απ' την αμφισβήτηση αυτή θα προσπαθήσει να συνθέσει μια καινούργια εικόνα του εαυτού του, θα επιχειρήσει μια "παραισθησιακή αναζήτηση" για...

Η γλώσσα όλων των ρώσων κλασικών είναι μαγευτική σ' όλα τα έργα τους. Αλλά η γλώσσα του Ι. Σ. Τουργκένιεφ ξεχωρίζει σε χάρη και κομψότητα. Ο συγγραφέας των "Ανοιξιάτικων νερών", του "Ρούντιν" κ.ά. κεντάει με τη ρωσική γλώσσα χαρακτήρες, την ομορφιά των ηρωίδων του, την καλοσύνη και την αφέλεια του μουζίκου, τα τοπία, την απλή, φτωχική καθημερινή ζωή στις ίζ-μπες και την πλούσια και σπάταλη ζωή του τσιφλικά στο αρχοντικό του. Ο Τ. είναι ο μάγος της γλώσσας, το πρώτο βιολί στη μουσική της, στο μεγαλείο της, στην ασύγκριτη ομορφιά της!

Πρόκειται για την ιστορία ενός συγγραφέα που είναι και πατέρας και που γράφει ένα μυθιστόρημα με θέμα τα περιστατικά της προσωπικής του ζωής. Τη σχέση του με την προγονή του. Μια σχέση αιμομικτική (ή που θα μπορούσε να είναι τέτοια). Σαν πατέρας παρασυρμένος από το πάθος του, διακατέχεται από την επιθυμία να ξεπεράσει το ταμπού της αιμομιξίας, όμως σαν συγγραφέας στέκει ψυχρός απέναντι στον ίδιο τον πειρασμό. Πρόκειται, σίγουρα, για ένα θέμα που γεννάει πολλές παγίδες, μα ο συγγραφέας ελίσσεται με ιδιοφυή τρόπο. Άλλωστε όλο το βιβλίο είναι μια διεισδυτική ανάλυση του προπατ...

Είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας "Επιχειρήσεις και ταλαιπωρίες του Μακρόλ Γκαβιέρο", του ευνοούμενου ήρωα του 'Αλβαρο Μούτις. Εδώ ο Γκαβιέρο βρίσκεται εγκαταοτη μένος σ' ένα ποταμίσιο λιμάνι, σε μια παράξενη κατοικία κρεμασμένη πάνω από τα νερά του Λα Πλάτα, σε μια πανσιόν που ανήκει σε μια τυφλή. Η αφήγηση κορυφώνεται σ' ένα επιβλητικό αφηγηματικό κρεσέντο που θα φέρει τον ήρωα μας στο κράσπεδο της τραγωδίας, των ομάδων που διασχίζουν τα βουνά μέχρι τη σύρραξη ανάμεσα στο στρατό και τις διάφορες συμμορίες όπου το λαθρεμπόριο δεν είναι παρά ο προθάλαμος της τρομοκρατίας...

Ξυπνώντας σε ένα δωμάτιο χωρίς να θυμάται ποιος είναι ούτε πως βρέθηκε εκεί, ένας άντρας ενώνει στοιχεία του παρελθόντος του μαζί με εικασίες για την ταυτότητα αυτών που τον έχουν αιχμαλωτίσει, σ' αυτό το φανταστικό και δαιδαλώδες μυθιστόρημα. Ένας ηλικιωμένος άντρας ξυπνά αποπροσανατολισμένος σε έναν άγνωστο θάλαμο. Δίχως να θυμάται ποιος είναι ή πώς βρέθηκε εκεί, διαβάζει προσεκτικά τα στοιχεία πάνω στο γραφείο, εξετάζει τις συνθήκες της κράτησής του και ιχνηλατεί τις απαντήσεις μέσα στην ομιχλώδη μνήμη του. Συμπεραίνοντας ότι είναι υπό περιορισμό, ο άντρας -που ονο...

Υπάρχουν πολλών ειδών επαναστάσεις και πολλών ειδών επαναστάτες. Ένας απ' αυτούς είναι και ο Ρομάν, γύρω από τον οποίο η αγνότητα έχει δημιουργήσει ένα αδιάβατο τείχος. Όμως το πεπρωμένο των ανθρώπων είναι η αγάπη και ο Ρομάν είναι ένας άνθρωπος που αγαπά. Η συναισθηματική του ωρίμανση θα τον οδηγήσει στην εξέγερση και ο νους και το σώμα του, κεντρισμένα από το πάθος για ελευθερία, θα τον κάνουν να παραβεί τους κανόνες που έχει θεσπίσει μια συντηρητική κοινωνία. Για τον Ρομάν όμως δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη και παρά τις ταπεινώσεις και τις προσβολές που θα υποστεί, θα...

Στους πρόποδες του πανέμορφου λόφου Μπαλαμπαντούρ ένας γεωργός περιποιείται το σιταροχώραφό του, ενώ έξι πεινασμένες κουρούνες παρακολουθούν από ένα κοντινό δέντρο και περιμένουν. Όταν το σιτάρι ωριμάζει, ο γεωργός στήνει ένα σκιάχτρο για να διώχνει τις κουρούνες. Αλλά αυτές οι παμπόνηρες κουρούνες δεν τρομάζουν τόσο εύκολα. Στο πιο πρόσφατο παραμύθι του με πανέξυπνα κολάζ, ο Λέο Λεόνε, παραλληλίζει επιδέξια τη συμπεριφορά ανθρώπων και ζώων, πράγμα που μπορούν να δεχτούν εύκολα τα παιδιά. Και για μια ακόμη φορά μας δείχνει ότι οι απλές λύσεις μπορούν να κάνουν θαύματα.

Τούτο το έργο το είπαν και μπορεί να το πουν "ευαγγέλιο του προλεταριάτου"... Τι ήθελε να δώσει ο Γκόρκι μ' αυτό το βιβλίο; Πού στόχευε; Το είπε ο ίδιος: "Στο νέο μου μυθιστόρημα προσπάθησα να φωτίσω το δρόμο προς τη συγχώνευση με το σύνολο (...) Κάθε προσωπικότητα - αν είναι ένα μέγεθος πνευματικά υγιές -πρέπει να τείνει προς τον κόσμο και όχι από τον κόσμο. Αυτή είναι η θέση του μυθιστορήματος. Έχω το θάρρος να νομίσω πως το απόδειξα...".

Παρά την εκτενή βιβλιογραφία για τον Εμφύλιο, η παρούσα έκδοση είναι η πρώτη που καταπιάνεται ειδικά με την Αλόννησο ως τόπο εξορίας κομμουνιστών και λοιπών ανεπιθύμητων για το πολιτικό καθεστώς που διαμορφωνόταν στην Ελλάδα μετά την ήττα των Γερμανών. Καρπός φιλόπονης και συστηματικής έρευνας, συγκεντρώνει πρωτογενές αρχειακό υλικό και μαρτυρίες επιζώντων για άγνωστες πτυχές εκείνων των ταραγμένων χρόνων: για έναν τόπο εξορίας που έγινε φάρος πολιτισμού, για ηρωικά νιάτα που θυσίασαν τα πάντα για τα ιδανικά τους, για Αλοννησιώτες που φιλάνθρωπα στήριξαν τους κατατρεγμένους...

Σ' αυτή τη συλλογή διηγημάτων, ο Λόντον καταπιάνεται κυρίως με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του, που τόσο τον καίνε, και που δεν παύουν να είναι πάντα επίκαιρα. Μαχητικός και συνάμα ρομαντικός, παρουσιάζει τους ήρωες του με μια συναισθηματική φόρτιση, τοποθετώντας τους ταυτόχρονα στο κοινωνικό σύνολο. Τα διηγήματα του βγαίνουν από καθαρά προσωπικές εμπειρίες, γι' αυτό και διακρίνονται για τη ζωντάνια και το δυναμισμό τους. Ο Τζακ Λόντον εκθέτει τις απόψεις του μέσα από περιπετειώδεις ιστορίες, που δε στερούνται σε ρεαλισμό και σκληρότητα. Περιγράφει με τρόπο σπαραχτι...

Αυτό το βιβλίο βασίστηκε πάνω σε διαλέξεις που δόθηκαν αρχικά, ατό Κολλέγιο Ruskin στην Οξφόρδη. Τρεις απ' αυτές επαναλήφθηκαν, εν συνεχεία, στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Το τελευταίο κεφάλαιο σε τούτο το βιβλίο ήταν η διάλεξη προς τιμήν του Lloyd Roberts, που δόθηκε στη Βασιλική Εταιρεία της Ιατρικής, στις 29 Νοεμβρίου τον 1949.

[...] Με την εργασία αυτή επιχειρείται μια αναλυτική προσέγγιση και παρουσίαση του θεσμού της δημοτικής, κοινοτικής και νομαρχιακής "επιχείρησης" τόσο ως προς το νομικό καθεστώς, όσο και ως προς την πραγματική κατάσταση και τα προβλήματα που έχουν αναδειχθεί ή αντιμετωπισθεί μέσα από την δεκαπεντάχρονη εμπειρία εφαρμογής του, με στόχο τον εμπλουτισμό της επιστημονικής έρευνας στην τομέα των επιχειρήσεων της αυτοδιοίκησης. Η μέχρι σήμερα βιβλιογραφία για τις επιχειρήσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης στον ελληνικό χώρο είναι περιορισμένη. Αντίστοιχη εργασία για τις επιχειρήσεις...

[...] Στη σημερινό του έργο -έργο πολύπονο και πολύμοχθο- με τίτλο "Επού", που σημαίνει ακολούθα, αναφέρεται, διεξοδικά και με ενάργεια, ο συγγραφέας στις αρχαίες εταίρες, στα χρόνια των καλλίγραμμων και ελκυστικών γυναικών, στον τότε συγκερασμό της ψυχής και του σώματος, της ομορφιάς και του πόθου, τ' αληθινού και του θείου έρωτα που με την προσεγμένη συμπεριφορά και επικοινωνία των αρχαίων Ελλήνων, ανέβαζε τους ανθρώπους στα ύψη κι οδηγούσε τη γυναίκα και τον άνδρα σ' ένα θεϊκό σμίξιμο ανείπωτης ολοκλήρωσης. Κι αν πεις πως ακολουθάς τον συγγραφέα και τη Σινώπη στη διαλογι...

Η Έμιλι Τέρνερ βρισκόταν στα όρια της αντοχής της. Τον τελευταίο καιρό είχε διαπιστώσει πως δεν έτρεφε καμιά αγάπη για τον άντρα της, τον Χόλμαν, καθηγητή στο κολέγιο Κόνβερς. Ώσπου μια μέρα παρουσιάστηκε στη ζωή της ο Γουίλ Τόμας, καθηγητής της μουσικής στο ίδιο κολέγιο. Ψηλός, αρρενωπός και πνευματώδης, έκανε τις γυναίκες να λιώνουν για χάρη του. Στην πραγματικότητα όμως ο Γουίλ ήταν ένας ασυνείδητος πλέιμποϊ που χρησιμοποιούσε τις γυναίκες μόνο για να κάνει το κέφι του. Αλλά το κακό ήταν πως η ευτυχία της Έμιλι βρισκόταν τώρα στα χέρια του Γουίλ. Όταν ο Χόλμαν Τέρνερ κ...

- Πρόσεξε με Στέφανε, ξανάπε η μητέρα του, όπως γνωρίζεις η Μαντώ στις γιορτές και στις εκπτώσεις, δουλεύει βοηθητικά στο κεντρικό Πολυώροφο κατάστημα της πόλης μας. Του οποίου ο Ιδιοκτήτης διατηρεί πολύ φιλικές σχέσεις με την οικογένειά της. - Ναι, το ξέρω, τη διέκοψε, και της Μαντώς της αρέσει αυτή η απασχόληση, γιατί περνά ευχάριστα την ώρα της εκεί μέσα, και βγάζει και κάποια χρήματα για τα μικροέξοδά της σαν κοπέλα. Δεν βλέπω που υπάρχει το κακό, μητέρα, σ' αυτήν την υπόθεση; Δεν το βρίσκω καθόλου παράξενο, απεναντίας, που θέλει να εργάζεται όταν δεν έχει σχολείο. -...

Πέτα, ψυχή μου, πέτα δώσε στο όνειρο πνοή και τρέξε κάπου να φωλιάσεις βρες τον έρωτα στην αγκαλιά του να πλαγιάσεις, στην αιωνιότητα το όμορφο και υπέροχο μαζί του ν' απολαύσεις.

"Μια ιερατική σχολή στην Ανδαλουσία, ένα μίγμα πνευματικότητας και καθημερινής ευλάβειας, αλλά κι οι ελαιώνες στην πεδιάδα της Χαέν που λευκαίνει το φως του ήλιου και βάφει γαλάζια το φως του φεγγαριού. Αυτό είναι το σκηνικό. Κι όσο για το θέμα, ανήκει σ' αυτά που προκαλούν πάντα ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί αντιπαραθέτουν την ψυχή και τη σάρκα, την αγνή αγάπη και τον παράφορο έρωτα και -αν μπορεί να το πει κανείς αυτό- τα δύο πρόσωπα του απόλυτου: αυτό που φέρνει στο νου το σπινθηροβόλημα των άπιαστων αστεριών στο βάθος της νύχτας του θεού κι εκείνο που προσφέρουν στα απλωμ...