Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' ένα νησί της Μεσογείου, την Οκάνια, φτάνει ένας νέος ευγενής Μιλανέζος, ο κόντης Αλεάρντο. Τον χαρακτηρίζει η αθωότητα και ο σεβασμός για τη γη. Η αθωότητα του όμως διακρίνεται από μια θεοδικία: το Σύμπαν είναι μια κατασκευή ενιαία και τέλεια, το κακό δεν υπάρχει, δεν υπάρχει σκιά στον κόσμο. Παράλληλα μ' αυτή τη θεωρία η Ορτέζε αντιπαραθέτει τη θεωρία ενός προσώπου σύνθετου, του Ιλάριο, που βεβαιώνει πως όσο μεγαλώνει το καλό, άλλο τόσο μεγαλώνει και το κακό... Ένα έργο που συγκινεί βαθιά, ανθρώπινα και αισθητικά και διαπνέεται από μια προσωπική, ιδεολογική πνοή.

Το χειμώνα του 1913 το Σαν Ρέμο συγκλονίζεται από μια υπόθεση δολοφονίας. Η ωραία τριανταπεντάχρονη κοντέσα Μαρία Τιέπολο σκότωσε την ορντινάντσα του λοχαγού συζύγου της, υπερασπίζοντας, όπως είπε, την τιμή της και την τιμή της οικογένειας της. Όμως είναι αυτή η αλήθεια; Στη δίκη αποκαλύπτεται ότι το θύμα ήταν εραστής της. Επρόκειτο, λοιπόν, για έγκλημα τιμής ή ζήλιας; Ο Λεονάρντο Σάσια -ταξίδι στο χρόνο χαρακτηρίζει τούτο το συναρπαστικό χρονικό- με μοναδική μαεστρία ζωντανεύει τους ήρωες της τραγωδίας και της εποχής τους, ως το απροσδόκητο φινάλε, στην αίθουσα του κακουργ...

Πρωτότυπο από κάθε άποψη το έργο του Φελίξ ντε Αθούα "Η ιστορία ενός ηλιθίου" (ή το περιεχόμενο της ευτυχίας) όχι μόνο από την άποψη της τεχνικής-αφηγηματικής δομής, αλλά κυρίως από την πλευρά της κοινωνικοηθικής πνοής. Ο συγγραφέας περιγράφει το αδιάκοπο κυνηγητό της ευτυχίας από ένα νέο άνθρωπο μέσα από διάφορα στάδια: την παιδεία, τον έρωτα, την επαγγελματική αποκατάσταση, την τέχνη, το θάνατο. Ένας τόνος μελαγχολικός μα και πολύ θελκτικός διαπνέει όλο το έργο. Ο Φελίξ ντε Αθούα αισθάνεται άπειρη επιείκεια για όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες χωρίς ωστόσο να παραλείπει ν...

Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί για τον Αλέξανδρο και χιλιάδες ακόμα θα γραφούν. Ό,τι και να πεις γι' αυτόν θα είναι λίγο. Το βραχύχρονο πέρασμα του από την παγκόσμια σκηνή, σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της Δύσης και της Ανατολής. Οι μύθοι για το "βασιλιά Ισκάντερ" ακόμα και σήμερα ακούγονται από τις Ηράκλειες Στήλες μέχρι τις πεδιάδες της Ινδίας. Ο Αλέξανδρος έχει μείνει στην ιστορία ως ο τελευταίος ελευθερωτής των ελληνικών πόλεων της Μικρασίας, ο κατακτητής της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης, ο στρατηλάτης που συνέτριψε τον τελευταίο Πέρση αυτοκράτορα Δαρείο τον Γ΄. Ως...

Ο Ντιντερό με τον απλό και κοφτερό του λόγο σκιαγραφεί την ψευτιά και την ανηθικότητα της "καλής" κοινωνίας καθώς και την υποκρισία και τη διαφθορά που κρύβεται στα "ράσα" της εποχής του. Μέσα από τις σελίδες της "Καλόγριας" αποκαλύπτεται πως ο φανατισμός και η θρησκοληψία χειραγωγούν το άτομο και επιβάλλουν τη μονοδιάστατη άποψη τους.

Ο Αλέξης γεννήθηκε το Νοέμβρη του '69 κάπου στην Αγγλία. Ο Γιάννης τον Ιούνη της ίδιας χρονιάς στη Μακεδονία. Η μοίρα τους έμελλε να συναντηθούν στους Αμπελοκήπους το '85. Από τότε βολοδέρνουν στα πεδία της τέχνης μέχρι που αποφασίζουν να συνεργαστούν πάνω σ' ένα ανθολόγιο με εικόνες και λέξεις. Μετά από ένα χρόνο βαρεμάρας και επειδή μερικά χρόνια βαρεμάρας μπορεί να οδηγήσουν στο τέλος του αιώνα, είπανε να μείνει κάτι πριν από αυτόν. Αυτή τη στιγμή ο ένας δουλεύει στην ιδιωτική Τ.V. και ο άλλος σε γραφείο ιδιωτικό (με χαρτιά πολλά).

Στη νέα του περιπέτεια ο Ανρί ντε Μονφρέντ αξιοποιεί την πληροφορία ότι μόνο στην Ινδία μπορεί να αγοράσει νόμιμα χασίς, καθώς η εμπορία του έχει πλέον απαγορευθεί στις υπόλοιπες χώρες. Με το δεύτερο πλοίο του, το Αλταΐρ, ξεκινά το ταξίδι για τη Βομβάη, διασχίζοντας τον πάντοτε επικίνδυνο Ινδικό ωκεανό. Εκεί θα έρθει σε επαφή με καχύποπτους εμπόρους, θα συγκρουστεί με τις αγγλικές αρχές - που πάντοτε τον είχαν σε δυσμένεια - και θα προσπαθήσει να υπερπηδήσει τα εμπόδια της γραφειοκρατίας, χρησιμοποιώντας θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους. Η κλοπή των εμπορευμάτων του και η μετ...

Ο Άλεξ, η Λίλο, ο Ντομινίκ και η Πόπη είναι τα τέσσερα Σαΐνια. Όπως λένε πάντα: Τα Σαΐνια ό,τι τύχει δεν το αφήνουνε στην τύχη! Στο τσίρκο "Φανταστικό" πλανιέται ο τρόμος. Μία τίγρης βγαίνει από το κλουβί της, ένας ιπποπόταμος τραυματίζεται βαριά, οι φώκιες απειλούνται με δηλητηρίαση και οι καλλιτέχνες κινδυνεύουν: ένας μαύρος ιππότης έχει καταραστεί το τσίρκο. Τα Σαΐνια αναλαμβάνουν, αλλά πέφτουν σε παγίδα...

Οι ιστορίες επιβίωσης των Εβραίων κατά το Ολοκαύτωμα συνήθως σχετίζονται με τα φρικιαστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η δικη μας ιστορία, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Όταν η Κατοχή μας βρήκε στη Θεσσαλονίκη, αντιληφθήκαμε ότι ο καλύτερος δρόμος για την επιβίωση ήταν η περιφρόνηση στις γερμανικές ντιρεκτίβες και η συμμετοχή όλης της οικογένειας στην Αντίσταση. Η μαχητικότητα της οικογένειάς μου, που αποτελούνταν απ' τους γονείς μου και τα τέσσερα παιδιά, δεν υποβαθμίστηκε απ' το γεγονός ότι μέχρι τότε απολαμβάναμε μια άνετη ζωή. Τουναντίνον, καταλάβαμε ότι είχαμε μοναδικά όπ...

Η Ντίλια πίστευε ότι ο γάμος της με τον Σαμ θα διατηρούσε πάντα την παραμυθένια λάμψη ενός ρομαντικού μυθιστορήματος. Έτσι άλλωστε είχε ξεκινήσει: "Τον είχε δει για πρώτη φορά μια Δευτέρα πρωί, όταν εκείνος μπήκε στην αίθουσα αναμονής του πατέρα της. Ήταν Ιούλιος... Οι ακτίνες του ήλιου άστραφταν πάνω στον σκελετό των σοβαρών του γυαλιών και έκαναν τα καλοχτενισμένα, ξανθά του μαλλιά να γυαλίζουν. Και η Ντίλια θυμόταν ακόμα τον πόθο που είχε ξυπνήσει μέσα της, δονώντας την ως μέσα στα σωθικά της, θαρρείς και είχε σκύψει πάνω σ' ένα βαθύ φαράγγι". Μόνο που η πραγματική ζωή...

Ο Μπίλυ και η Σάξον είναι ένα ζευγάρι που πασκίζει -όπως όλοι μας- ν' ανακαλύψει τη δική του Εδέμ. Παγιδευμένοι στο βιομηχανικό γκέτο της απάνθρωπης μεγαλούπολης και κυνηγημένοι από τον εφιάλτη της ανεργίας και του αβέβαιου μεροκάματου, θα γνωρίσουν την κοινωνική αδικία, την αναλγησία των αφεντικών και θα βρεθούν μες στη δίνη των απεργιακών κινητοποιήσεων του νεογέννητου εργατικού κινήματος. Στο μεγάλο αυτό λυρικό μυθιστόρημα, όπου οι δυο ήρωες επιστρέφουν στη φύση για να βρουν το ιδανικό αραξοβόλι, εξυμνείται η φυσική ζωή, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και καταγγέλλεται η καπι...

Η κόμισσα ντε Σεγκύρ δεν είναι αυτό που νομίζετε. Η Κλωντίν Μπωσάν το ξέρει καλά, αφού η κόμισσα είναι αυτή η ίδια. Ή σχεδόν η ίδια. Αρκέστηκε στο να ξαναπιάσει την πένα της μυθιστοριογράφου όπως την είχε αφήσει εκείνη, για να την ξαναζωντανέψει. Σε τέτοιο σημείο, που καμιά φορά οι δυο φωνές μπερδεύονται και η κόμισσα μας μιλά άξαφνα η ίδια άμεσα για τη ζωή της... Τέλος λοιπόν στην καλή γιαγιά, τέλος στην καταδίκη της παιδικής λογοτεχνίας (ένα είδος που είναι το ίδιο αχάριστο όπως το είδος της στρατιωτικής μουσικής), τέλος στην αστή που ήταν περιορισμένη μέσα στη θρησκευ...

Η νουβέλα "Η κόρη του λοχαγού" είναι από τα πιο γνωστά έργα του Πούσκιν - τόσο μέσα στην πατρίδα του, όσο και σ' όλο τον κόσμο. Είναι η συγκινητική ιστορία ενός τρυφερού ερωτικού αισθήματος που γεννήθηκε παράξενα, μεγάλωσε και στερεώθηκε μέσα σε μια σειρά από συγκλονιστικά επεισόδια, και είχε ένα ευτυχισμένο τέλος. Αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη πως ο έρωτας δεν είναι μόνο παντοδύναμος, αλλά και μεγαλουργός, είναι το ευγενέστερο, το αιώνια πιο ανθρώπινο αίσθημα της ζωής, αν δεν υπάρχει στη μέση ιδιοτέλεια ή άλλοι ανομολόγητοι σκοποί, θριαμβεύει τελικά, και οι πρωταγωνιστ...

Πρόκειται για το ωραιότερο ερωτικό μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον, πλαισιωμένο με όλες τις τρομακτικές περιπέτειες που ο συγγραφέας έζησε ως χρυσοθήρας στην Αλάσκα, κάτω από αβάσταχτες καιρικές συνθήκες. Η Φρόνα, η ηρωίδα, παρασύρεται από έναν δειλό γυναικοκατακτητή, στο τέλος όμως θα θριαμβεύσει κάποιος άλλος, γενναίος και ενάρετος. Η πλοκή είναι εξαιρετική και διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Στο βιβλίο επίσης παρελαύνουν όλοι εκείνοι οι αξέχαστοι τύποι της παλιάς ηρωικής και ρομαντικής Αμερικής.

"Η Κουζίνα" ("Pot-Bouille", -ο δέκατος τόμος της σειράς μυθιστορημάτων των "Ρουγκόν-Μακάρ" του Ζολά,- "της φυσικής και κοινωνικής ιστορίας μιας οικογένειας κάτω από τη δεύτερη αυτοκρατορία") δεν ανήκει στο πρώτο σχεδίασμα του μυθιοτορήματος-ποταμού: ο συγγραφέας της την εμπνεύστηκε, ενώ είχε αρχίσει ήδη να δημοσιεύει τους πρώτους τόμους της μακράς κοινωνικής του αφήγησης, και ξεπήδησε μέσα από τα ποικίλα προβλήματα της αστικής κοινωνίας, που απασχολούσαν τον συγγραφέα. Με την "Κουζίνα", ο Ζολά "ήθελε να χτυπήσει, με πείσμα την πένθιμη καμπάνα της αποσύνθεσης και της κατάρ...