Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ζαν Τουσέν: Το γούστο της ανεπανάληπτο, η θέλησή της ατσάλινη. Ξεκίνησε από τη Φλάνδρα, στα τέλη του 19ου αιώνα, με όνειρο ένα και μοναδικό: να κατακτήσει το Παρίσι. Πυρπόλησε την καρδιά του Λουί Καρτιέ, κι από τον έρωτά τους γεννήθηκαν σειρές θρυλικών κοσμημάτων, με κορυφαία εκείνην του μυθικού Πάνθηρα. Στα μεγάλα Παριζιάνικα σαλόνια της Μπελ Επόκ συνάντησε τον Προυστ, τον Κοκτό, τον Απολινέρ, τον Χέμινγουει, τον Σκοτ Φιτζέραλντ, την Κοκό Σανέλ, τη Σάρα Μπερνάρ, τη δούκισσα του Γουίνδσορ κ. ά. "Είμαι η βασίλισσα ενός σύμπαντος με υπηκόους αδαμαντοδέτες, επισμαλτωτές και λι...

"Με τρόμο βλέπω να πλησιάζει εκείνη η καταραμένη μέρα, που θα καταλάβεις ότι είμαι πολύ μέτριος σκιέρ, άθλιος κολυμβητής, ασήμαντος ποδοσφαιριστής της Κυριακής και το χειρότερο, εντελώς συνηθισμένος πατέρας. Στα έξι σου χρόνια, ο θαυμασμός σου για μένα βρίσκεται στο απόγειό του και όπου να 'ναι έρχεται η ώρα της παρακμής, που τόσο φοβάμαι..." Με χιούμορ, ευαισθησία και συχνά με αυτοσαρκασμό, ο Ντιντιέ Τρονσέ καταγράφει τρυφερά στιγμιότυπα της καθημερινότητας ενός πατέρα, ως τη στιγμή που ο γιος του γίνεται οκτώ χρονών. Η αφήγησή του, μολονότι έχει τη μορφή ημερολογίου, σ...

"... Φίλιππε, μπορείς να καταφέρεις ό,τι θελήσεις, αρκεί να το βάλεις καλά στο μυαλό σου και να το πιστέψεις", είπε η σοφή φώκια στο μικρό πιγκουίνο, που ήθελε να πετάξει... Ένα ονειρικό παραμύθι, που προβάλλει με υπέροχο τρόπο τη δύναμη της θέλησης. Για παιδιά προσχολικής ηλικίας και μικρούς αναγνώστες.

Ο Πίκης ήθελε να τα μάθει όλα εδώ και τώρα. Δεν έφτανε, όμως, που ήταν περίεργος, ήταν και ζωηρός, γι' αυτό συχνά την πάθαινε.

"Ο Θεοδοσίου" "...Υπήρξε τύπος λαϊκού ποιητού και φιλοσόφου, ο οποίος ειρωνεύετο τα πάντα, μετήρχετο πολλά επαγγέλματα, εύρισκε την ευδαιμονίαν εις τας αφθόνους σπονδάς του Βάκχου και εσκορπούσε εις τας κάτω τάξεις την ευθυμίαν κάθε Αποκρηάν, όποτε με το κάρρο του και τον απαραίτητον Αράπη του διήρχετο τους αθηναϊκούς δρόμους, σατυρίζων από του ύψους του τας κοινωνικάς πληγάς. Αλλά δεν περιωρίζετο μόνον εις την χονδρήν αυτήν σάτυραν. Εξέδιδε και τον "Μικρόν Ρωμηόν", του οποίου οι πωληταί, άλλοι αυτοί λαϊκοί τύποι, εχαλούσαν τον κόσμον όταν κάθε εβδομάδα...

Κάποτε κι ενώ όλα ήταν όμορφα, ήσυχα και ειρηνικά, ένας σπόρος, ένα μικρούτσικο κουκούτσι που έπεσε από τον ουρανό και στάθηκε πάνω ακριβώς στη γραμμή των συνόρων της χώρας των σκαραβαίων με τη χώρα των σκαθαριών, έγινε η αιτία ν' αρχίσουν μεγάλες διαμάχες. Καθένας από τους δύο λαούς διεκδικούσε το κουκούτσι για λογαριασμό του. Οι εξοπλισμοί και οι πολεμικές ετοιμασίες έδιναν κι έπαιρναν. Όμως την κρίσιμη στιγμή οι δύο αντίπαλοι λαοί διαπίστωσαν πως τη λύση στη διαφορά τους την είχε δώσε ήδη το ίδιο το κουκούτσι... ο σπόρος της ειρήνης. Ένα υπέροχο αντιπολεμικό βιβλίο, π...

Ο Σταχτούλης κι ο Κοκκίνης, τα δύο πανέμορφα σκιουράκια, μπήκαν σε περιπέτειες. Όμως με την αγάπη και την εξυπνάδα τους θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν το μεγάλο κίνδυνο...

Η Γη, ή πιο σωστά η θάλασσα της Γης, είναι η μητέρα όχι μόνο των ανθρώπων, αλλά και όλων των ζωντανών οργανισμών, γι' αυτό πρέπει να τη φροντίσουμε και να την προστατέψουμε. Αν όλα τα παιδιά της Γης το μάθουν καλά αυτό και δεν το ξεχάσουν μεγαλώνοντας, τότε είναι βέβαιο πως η θάλασσα, ο αέρας, αλλά και η στεριά του πλανήτη μας θα ομορφύνουν και πάλι.

Ο Τιγρούλης δεν έχανε ευκαιρία να πηγαίνει βόλτες και να παίζει με τους φίλους του. Κάποια μέρα, η μητέρα του, που είχε πολλή δουλειά, του είπε να πάρει και την αδελφή του μαζί. "Όχι, δε γίνεται, είναι μωρό ακόμη", διαμαρτυρήθηκε ο Τιγρούλης. Η Τιγρίνα ό,τι κι αν της έλεγε, δεν άλλαζε γνώμη. Τι να κάνει ο Τιγρούλης, έσκυψε το κεφάλι κι αργά αργά, για να τον προλαβαίνει η αδερφούλα του χώθηκε στο δάσος... Για παιδιά προσχολικής ηλικίας και μικρούς αναγνώστες

Η περιπέτεια του Τούφα άρχισε ένα πρωινό όταν ανακάλυψε πως είχαν χαθεί οι αγαπημένες του παντόφλες. Αφού έψαξε παντού στο σπίτι, έπειτα ρώτησε τους γείτονες. Κανείς όμως δεν ήξερε το παραμικρό. Έτσι, λοιπόν, μια και δυο παίρνει την απόφαση να τις αναζητήσει στο Μεγάλο Δάσος...

Ο Τσίμπος είχε πάντα το νου του στο καλό. Όλους τους βοηθούσε, για όλους είχε ένα καλό λόγο. Γι' αυτό στο τέλος ανταμείφθηκε.

Ο Φρόγκι για να μάθει κολύμπι ζήτησε πρώτα τα βατραχοπέδιλά του, ύστερα τη μάσκα και τον αναπνευστήρα. Όταν τελικά τα κατάφερε, δεν έβγαινε με τίποτα από το νερό, όσο κι αν φώναζε η βατραχίνα.

Για να βγει έξω και να παίξει με τα χιόνια, ο Φρόγκι πρέπει να φορέσει το σκουφί του, τα γάντια, το κασκόλ, το πουκάμισο, το παντελόνι, τις κάλτσες, τις μπότες του. Θα τα καταφέρει, τι λέτε;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για ν'αποφύγει κανείς τον ύπνο, και ο Φρόγκι τους γνωρίζει όλους καλά. Τί λέτε, θα τα καταφέρει να μην κοιμηθεί πριν από τη μαμά του;

Η ομάδα του Φρόγκι παίζει στον τελικό του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, κι ο Φρόγκι με δικό του γκολ θα την οδηγήσει στη μεγάλη νίκη.

Όταν ο Φλάφι, το λαγουδάκι, άπλωσε τα χέρια του κι αγκάλιασε το χιονάνθρωπο, εκείνος άρχισε πάλι να χαμογελάει. Δεν ήταν άρρωστος ούτε κρύωνε, του έλειπε η αγάπη κι οι αγκαλιές των φίλων του. Μια ζεστή ιστορία φιλίας στο χιονισμένο δάσος με όμορφες εικόνες κι ένα χαμογελαστό χιονάνθρωπο που λαμπυρίζει.

Ο ανυπόμονος καφετής λαγός ξεκίνησε ένα χειμωνιάτικο πρωινό για να βρει την Άνοιξη, που νόμιζε πως είχε αργήσει. Έμπλεξε σε απίστευτες περιπέτειες, αλλά δε σταμάτησε να την ψάχνει, ώσπου στη ζεστή τρύπα της ρίζας ενός μεγάλου δέντρου τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε, η Άνοιξη ήταν ήδη εκεί...