Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τη γλώσσα που γνωρίζουμε από τα προηγούμενα βιβλία του Μανώλη Ρασούλη, οι εκδόσεις Iανός υποδέχονται το τέταρτο βιβλίο του συγγραφέα στις εκδόσεις τους, με τίτλο "Η τελευταία ζωή του σύντροφου Παντελή Πουλιόπουλου". "Ροκ μυθιστόρημα" ονομάζει ο συγγραφέας το βιβλίο του, και είναι πράγματι μια ιστορία ενός ανθρώπου, του Παντελή Πουλιόπουλου, που με συναρπαστικό, μυθιστορηματικό τρόπο αποφασίζει να μας τον συστήσει ο Μανώλης Ρασούλης. Ένα σπάνιο ταλέντο πολυμάθειας και γλωσσών, που διαγράφεται από το κόμμα του και εκτελείται την περίοδο της Κατοχής. Χωρισμένο σε δ...

Η έκδοση, όπως ο τίτλος της προαναγγέλλει, αθροίζει, συγκεντρώνει, όλους τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου, από το 1963 έως το 2003 και διακρίνεται σε δύο μέρη το πρώτο εκ των οποίων περιέχει τους στίχους των 19 δίσκων του τραγουδοποιού και το δεύτερο τους στίχους που γράφτηκαν κατά παραγγελία για θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση αλλά και για συναυλίες-αφιερώματα. Οι στίχοι εμπλουτίζονται από κριτικά σημειώματα, δημοσιεύματα, συνεντεύξεις, επιστολές και φωτογραφικό υλικό από το αρχείο του Διονύση Σαββόπουλου.

Η έκδοση, όπως ο τίτλος της προαναγγέλλει, αθροίζει, συγκεντρώνει, όλους τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου, από το 1963 έως το 2003 και διακρίνεται σε δύο μέρη το πρώτο εκ των οποίων περιέχει τους στίχους των 19 δίσκων του τραγουδοποιού και το δεύτερο τους στίχους που γράφτηκαν κατά παραγγελία για θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση αλλά και για συναυλίες-αφιερώματα. Οι στίχοι εμπλουτίζονται από κριτικά σημειώματα, δημοσιεύματα, συνεντεύξεις, επιστολές και φωτογραφικό υλικό από το αρχείο του Διονύση Σαββόπουλου.

Η οργή του πολίτη για τους αυτουργούς της οικονομικής καταστροφής και παντοδαπής διάλυσης που βιώνει η χώρα, θα αποδειχθεί γόνιμη αν μια κρίσιμη κοινωνική μάζα αφυπνιστεί στην ανάγκη προτεραιοτήτων ποιότητας της ζωής και "νοήματος" της ζωής, πέρα από την καταναλωτική αποχαύνωση.

Το λεύκωµα που αποφασίσαµε να εκδώσουµε, και έχετε σήµερα στα χέρια σας, είναι µία προσπάθεια να καταγράψουµε την αθλητική ιστορία της γειτονιάς µας µέσα από τα πενήντα πρώτα χρόνια του ΠΑΟΔ (1929-1979) και µέσα από τη συνοπτική ιστορία των υπόλοιπων οµάδων του Διοικητηρίου. Είναι ένα οδοιπορικό στο χρόνο, που προσπαθεί µε κινηματογραφικό τρόπο να φωτίσει την οργανωµένη αθλητική δραστηριότητα µίας σηµαντικής γειτονιάς της Θεσσαλονίκης. Κοινωνικό και αθλητικό κέντρο µιας µεγάλης γειτονιάς που εκτεινόταν από την Εγνατία, µέχρι την Κασσάνδρου και την Ολυµπιάδος, και από τη...

Για τον Σωτήρη Χατζάκη, που αυτό τον καιρό παρουσιάζει στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας την "Πάπισσα Ιωάννα", σ' αυτή τη θεατρική διασκευή, η εποχή, το σκότος, το παθος, η περιπέτεια, η τραγωδία, τα αισθήματα που αποκρύπτονται, ότι αποσιωπάται ή κρύβεται παρουσιάζεται με μαγευτικό, συναρπαστικό τρόπο στα θεατρικά του δρώμενα. Με οκτώ ηθοποιούς και την Πάπισσα Ιωάννα, που υποδύεται εδώ η Μαρία Κατσιαδάκη, στήνει την ιστορία του παπικού θρόνου με δυνατό θεατρικό τρόπο, πάνω στο διάσημο έργο του συριανού συγγραφέα Εμμανουήλ Ροϊδη. Ζόφος και βλασφημία. Και όλα μπροστά μας. Γρά...

Τέσσερις μήνες μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του Λέοναρντ Κοέν "Το βιβλίο του Πόθου", κυκλοφορεί το δεύτερο με την οριστική έκδοση των ποιημάτων και των τραγουδιών του μεγάλου καλλιτέχνη. Το βιβλίο συγκεντρώνει ποιήματα και τραγούδια από την πορεία του μέσα στο χρόνο. Αυστηρός στην τέχνη της ποιήσεως και του τραγουδιού, ο Λέοναρντ Κοέν καταθέτει την αγωνία και την ταραχή του για τους ανθρώπους και τον κόσμο όπως τον προσλαμβάνει εκείνος. Προσωπικές σχέσεις, τοπία, η Ύδρα, ο δρόμος προς τη Λάρισα, ένα ελληνικό στρώμα, το Λος Άντζελες, ο Καναδάς, το Παρίσι, το Λονδίνο,...

Η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Νίκου Κατσαλίδα "Η μοίρα του Αμαράντου". Ο Νίκος Κατσαλίδας θεωρείται ο σημαντικότερος Ελληνόφωνος ποιητής της Αλβανίας, έχοντας ένα πλούσιο ποιητικό έργο που το χαρακτηρίζουν έντονα λυρικά ξεσπάσματα και δραματικές διαστάσεις.

"Απ' την είσοδο του μεγάρου, φωνές και ακορντεόν ακούγονταν σε όλη τη σκάλα. Χτύπησα το κουδούνι λιγάκι κακόκεφος: άσκημο πράμα να πηγαίνεις σε πάρτυ μονάχος. Πίσω από την πόρτα ξεχώριζαν γυναικείες φωνές. Μου άνοιξε η αδελφή του Παράσχου με πολλή εγκαρδιότητα. - Ο φίλος του Παράσχου, ο ποιητής; Χαμογέλασα ξεροκαταπίνοντας. Η αδελφή μού πήρε το παλτό και με οδήγησε στο σαλόνι. Ήταν ξανθιά και λεπτοκαμωμένη, με ένα λεκέ κάτω από το αριστερό μάτι. Το σαλόνι πνίγονταν στον θόρυβο και τον καπνό. Σε μια γωνία ο ακορντεονίστας, τριγυρισμένος από μεζέδες και σταχτοδοχεία, έπαι...

Για να κυριολεκτεί ρεαλιστικά ο τίτλος του βιβλίου, προϋποτίθεται να σταθεί ο αναγνώστης στις προτάσεις του. Να τις καταλάβει σωστά, να τις αξιολογήσει αμερόληπτα. Είναι συγκεκριμένες και στοχεύουν στο ανέφικτα ποθούμενο: Να ξαναϋπάρξει Ελλάδα, που να τη χρειάζονται οι κοινωνίες των εθνών και να τη σέβονται. Να επανιδρυθεί το κράτος ξαναχτίζοντας εξ υπαρχής την ελληνική του ταυτότητα. Όχι με ιδεολογήματα ελληνικότητας, αλλά με προτεραιότητα των ελληνικών αναγκών: γλώσσα, ιστορική συνείδηση, κατά κεφαλήν καλλιέργεια, δημιουργική φαντασία, σέβας του ιερού. Ένας τέτοιος στόχος...

Οι εκδόσεις Iανός υποδέχονται το δεύτερο βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά με τις επιφυλλίδες του δημοσιευμένες στην "Καθημερινή" από τις αρχές Ιανουαρίου 2007 έως το τέλος του Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Ο συγγραφέας έχοντας για προμετωπίδα ένα απόσπασμα από ποίημα του Κ.Π. Καβάφη κινάει παρουσιάζοντας χωρίς ψεύδη και υποκρισίες την ελληνική πραγματικότητα. Ο λόγος του καθαρός και δυνατός, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, αντίθετα προκαλεί σοβαρό διάλογο και σκέψεις παράλληλες στον αναγνώστη των κειμένων του, που υπάρχουν στο βιβλίο αυτό. Το βιβλίο είναι χωρισμένο στα...

Το λεύκωμα παρουσιάζει τον αξιόλογο φωτογράφο του μεσοπολέμου, Γ. Λυκίδη, που έμεινε αξέχαστος με τις θαυμάσιες καρτ ποστάλ της πόλης μας. Ο Μέγας, που ευτύχησε να αποκτήσει το αρχείο Λυκίδη, το μελέτησε, συγκέντρωσε τα βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη, τακτοποίησε σε ενότητες το φωτογραφικό υλικό και μαζί με τον Χόρμπο, μας προσφέρουν μια πολύτιμη έκδοση που, όχι μόνο δικαιώνει τον καλλιτέχνη αλλά μας παρουσιάζει μια λαχταριστή Θεσσαλονίκη απο το μεσοπόλεμο ως το 1960.

Ο Γιάννης Βούρος χρησιμοποιεί λόγο απλό και καθημερινό, λαϊκό, χωρίς πολλά καλολογικά στοιχεία, πατώντας συνειδητά και εστιάζοντας κυρίως στο "τι" θέλει να πει και λιγότερο στο "πώς" θα το πει. Με γνώμονα αυτό, εκφράζεται άλλοτε με ποίηση και άλλοτε με πρόζα. Η εναλλαγή αυτή, σε συνδυασμό με τη χιουμοριστική του διάθεση και την κριτική του ματιά, κάνει την ανάγνωση πιο ενδιαφέρουσα και της δίνει... ρυθμό.