Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μίκης Θεοδωράκης σημειώνει: "Διαβάστε το καταπληκτικό βιβλίο του Κλεάνθη Γρίβα για να δείτε πώς η τρομοκρατία (που το σύστημα έχει επιβάλει στους ανθρώπους) δένει με τα ναρκωτικά... Τα κέρδη από την ηρωίνη είναι ένα τρομερό όπλο που ελέγχεται πλήρως από τους Αμερικανούς". Ο Γιάννης Μανωλεδάκης, ομότιμος καθηγητής ποινικού δικαίου στο Α.Π.Θ., λέει: "Το βιβλίο του Κλεάνθη Γρίβα είναι πρότυπο σύζευξης επιστημονικού και πολιτικού λόγου. Αν και γράφεται από ένα ψυχίατρο, αποτελεί το πιο σύγχρονο κείμενο ποινικής επιστήμης που υπάρχει σήμερα στην ελληνική γλώσσα. Χρησιμοποιώ...

Η κατάθεση ψυχής μιας Εβραιοπούλας που βασανίστηκε μαζί με την οικογένεια της και εκατομμύρια άλλους Εβραίους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως όπως το Άουσβιτς και το Ράβενσμπρουκ. Το κείμενο-μαρτυρία συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό της εποχής εκείνης Πενήντα χρόνια μετά όλα είναι ακόμα ζωντανά μέσα μου. Παρόλο που ο πόνος αμβλύνθηκε, η απορία, η κατάπληξη και η αγανάκτησή μου ολοένα μεγαλώνουν, μπροστά στο αδιανόητο, σ' αυτό που δεν μπορεί να δεχτεί η ψυχή του ανθρώπου με καμιά αιτιολόγηση, καμιά ερμηνεία: πώς είναι δυνατόν, πώς μπόρεσαν με τόση μαεστρία να ξεγελά...

Πρόκειται για καταγραφή των ήδη υπαρχόντων κειμένων από τις παραστάσεις των "Monie & Monie Conniente", και κάποιων από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, πολλές φωτογραφίες, εξώφυλλα, αφίσες.

Ένας οδηγός που μας ταξιδεύει στην Ελλάδα των κρασιών, στους αμπελώνες, τα οινοποιεία, τους κρυμμένους ορεινούς τόπους.

Σκόρπιες σκέψεις που γράφτηκαν στις μπάρες γνωστών μπαρ της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας.

Ένα από τα πιο διασκεδαστικά και καλογραμμένα διηγήματα του μεγάλου αυτού δημιουργού.

Πρόκειται για τη μουσική διαδρομή του γνωστού τραγουδοποιού βήμα-βήμα έως σήμερα. Στέκεται στους σημαντικότερους σταθμούς της πορείας του, σχολιάζει, κρίνει, αποκαλύπτει, εκτίθεται. Μιλά σε πρώτο πρόσωπο για πρόσωπα, σχέσεις, συνεργασίες που σημάδεψαν τη διαδρομή του, δοκιμάστηκαν από το χρόνο, άντεξαν. "Παραδίδει", ειδικά γι' αυτήν την έκδοση, "το προσωπικό του ημερολόγιο σε δημόσια θέα!" Ακόμη το βιβλίο περιλαμβάνει τους στίχους του Διονύση Τσακνή από τον πρώτο του δίσκο "Η μπαλάντα του ταξιδιώτη" (1982) έως τον τελευταίο "Γαλάζιο φόρεμα" που γράφτηκαν για τις ανάγκες α...

Πρόκειται για τη μουσική διαδρομή του γνωστού τραγουδοποιού βήμα-βήμα έως σήμερα. Στέκεται στους σημαντικότερους σταθμούς της πορείας του, σχολιάζει, κρίνει, αποκαλύπτει, εκτίθεται. Μιλά σε πρώτο πρόσωπο για πρόσωπα, σχέσεις, συνεργασίες που σημάδεψαν τη διαδρομή του, δοκιμάστηκαν από το χρόνο, άντεξαν. "Παραδίδει", ειδικά γι' αυτήν την έκδοση, "το προσωπικό του ημερολόγιο σε δημόσια θέα!" Ακόμη το βιβλίο περιλαμβάνει τους στίχους του Διονύση Τσακνή από τον πρώτο του δίσκο "Η μπαλάντα του ταξιδιώτη" (1982) έως τον τελευταίο "Γαλάζιο φόρεμα" που γράφτηκαν για τις ανάγκες α...

Ο Νικήτας Κακλαμάνης μέσα στις σελίδες του βιβλίου του καταθέτει το όραμά του για μια Αθήνα καθιερωμένη ως η Αιώνια Πολιτιστική Πρωτεύουσα, η οποία θα προκύψει μονάχα με τη συνεργασία του Έλληνα πολίτη. "Ο πολιτισμός ως η τέχνη του ευ ζην στην πόλη δεν μπορεί παρά να είναι το κύριο μέλημα των πολιτών μιας μητρόπολης. Η Αθήνα είναι η μητρόπολη που μπορεί να συνδυάσει απαράμιλλα σε παγκόσμια κλίμακα την αρχαία πολιτιστική παράδοση με τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία. Ο πολιτισμός είναι στόχος και μέσο. Μέσο κάθε πολιτικής για να συμβάλει στην αρμονική συμβίωση του κοινωνικ...

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου δίσκου του Παντελή Θαλασσινού "Το Καλαντάρι" κυκλοφορεί και το ομώνυμο βιβλίο από τις εκδόσεις "Ιανός". Περιλαμβάνει στίχους τραγουδιών (ένα για κάθε μήνα) που τους υπογράφει ο Ηλίας Κατσούλης, τις παρτιτούρες από τον Παντελή Θαλασσινό και μια ανθολογία πεζών και ποιητικών κειμένων από γνωστούς λογοτέχνες και ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης για κάθε μήνα από τον Ηλία Κατσούλη. Ακόμη η έκδοση περιλαμβάνει 12 πίνακες ζωγραφικής της Γιούλας Ροζάκου με τίτλο "Οι Μήνες". O ίδιος σημειώνει: Μέσα στο 2006, με συμπαραστάτη τον ΙΑΝΟ, το υλι...

Πρόκειται για μια επιτομή του έργου του κορυφαίου έλληνα στιχουργού. Η ανθολογία αυτή περιλαμβάνει τα 300 καλύτερα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου, η επιλογή των οποίων έγινε από τον ίδιο. Ο ίδιος σημειώνει: "Εφιάλτη πέρασα στην προσπάθειά μου να ξεχωρίσω τα 300 καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, τραγούδια μου, για τον Ιανό τον Μελωδό... Γιατί μπαίνει στη μέση και το υποκειμενικό στοιχείο. Δηλαδή, υπάρχουν τραγούδια πολύ αγαπημένα μου, που θέλω να τα δημοσιεύω σε όλα τα βιβλία μου. Ορισμένα όμως απ' αυτά, πιθανόν, αντικειμενικά να μην έχουν θέση στα "300 καλύτερα". Οπότε αρχ...

Πρόκειται για μια επιτομή του έργου του κορυφαίου έλληνα στιχουργού. Η ανθολογία αυτή περιλαμβάνει τα 300 καλύτερα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου, η επιλογή των οποίων έγινε από τον ίδιο. Ο ίδιος σημειώνει: "Εφιάλτη πέρασα στην προσπάθειά μου να ξεχωρίσω τα 300 καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, τραγούδια μου, για τον Ιανό τον Μελωδό... Γιατί μπαίνει στη μέση και το υποκειμενικό στοιχείο. Δηλαδή, υπάρχουν τραγούδια πολύ αγαπημένα μου, που θέλω να τα δημοσιεύω σε όλα τα βιβλία μου. Ορισμένα όμως απ' αυτά, πιθανόν, αντικειμενικά να μην έχουν θέση στα "300 καλύτερα". Οπότε αρχ...

To ημερολόγιο συγκεντρώνει αποσπάσματα από ιστορίες σύγχρονες ή παλιότερες απ' όλο τον κόσμο αλλά και γνωστά παραμύθια και μύθους που άντεξαν στο χρόνο και ακόμα διαδίδονται από γενιά σε γενιά... Παραμυθένιο το 2007!

Να και μια φορά που η λέξη "Γολγοθάς" ακούγεται για να γελάσεις με την καρδιά σου.

Το συγκεκριμένο ημερολόγιο περιλαμβάνει ανέκδοτα, άρθρα και στατιστικές που βρίσκονται σε αυτό το ημερολόγιο συγκεντρώθηκαν από τον Γιάννη Σερβετά από το διαδίκτυο, από εφημερίδες και περιοδικά, ξενυχτώντας σε μπαρ, πίνοντας σε ταβέρνες με κεφάτες παρέες. Ο ίδιος, καυστικός όπως πάντα, σημειώνει: Διαβάζοντας αυτό το εορτολόγιο να θυμάσαι ότι «Δεν υπάρχει παρθενογένεση» και ότι, όταν αντιγράφεις έναν, λέγεται «κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας», όταν αντιγράφεις πολλούς, τότε αυτό λέγεται «έρευνα».

Ο τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα: - "Wim Wenders, ένας περιπλανητής στον κόσμο των ιδεών", της Δέσποινας Μουζάκη - "Για τον Βιμ", του Walter Salles - "Wim Wenders, ένας σκηνοθέτης on the road", του Μπάμπη Ακτσόγλου - "Νιώθω τυχερός που γεννήθηκα την εποχή του σινεμά", ο Wim Wenders συνομιλεί με τη Σοφία Σταυριανίδου - "Η Οδύσσεια της γραφής. Peter Handke - Wim Wenders: το ασύμπτωτο μιας σχέσης", του Σωκράτη Καμπουρόπουλου - "Κυνηγώντας εικόνες στη χώρα των θαυμάτων", του Λευτέρη Χαρίτου - "Η αποκατάσταση των πραγμάτων", του Αχιλλέα Κυριακίδη - "Ο Wenders και οι πνευμ...

Το πρώτο άλμπουμ που αγόρασα με το χαρτζιλίκι μου ήταν το "Desire" του Μπομπ Ντύλαν. Μου άλλαξε τη ζωή. Η βελόνα του Kenwood έλιωνε, ξανά και ξανά, παίζοντας "One more cup of coffee", το "Hurricane", το "Joey". Η ενορχήστρωση απείχε έτη φωτός από ό,τι είχα συνηθίσει ν' ακούω ως τότε, τους βαρύγδουπους Yes, τους Genesis, και το αναπόφευκτο στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα "Smoke on the Water". Μετά, με τον καιρό, απέκτησα τα Άπαντα Ντύλαν. Μετά, τα έχασα (μετακομίσεις, κλοπές, δωρεές, πυρκαγιές!) Τώρα, τα ξαναμαζεύω. Και εξακολουθώ να γοητεύομαι. Ναι, ο Ντύλαν μού άλλαξε...

...Να περάσουμε γρήγορα αυτήν την εποχή... και να ξημερώσουμε εκείνη τη Δευτέρα της 28 Οκτωβρίου του '40, για ν' ανταμώσουμε πάλι μ' ένα λαό, που ξύπνησε απ' το λήθαργό του και ξαναβρήκε σ' αυτές τις τραγικές στιγμές τον εαυτό του... ...Τις δυσκολίες και τα βάσανα τα γιάτρεψε ο χρόνος που πέρασε. Οι πληγές επουλώθηκαν. Οι αγωνίες ξεχάστηκαν. Κι έμεινε μόνον η αίσθηση ότι πραγματικά ζήσαμε μια σπάνια για την ανθρωπότητα περίοδο, γιατί από τα παιδικά μας ακόμα χρόνια γνωρίσαμε και γευτήκαμε ανακαλύψεις και επινοήσεις τόσο σημαντικές και καθοριστικές, που αλλάξανε την ίδια τη...

Ζεις σε μια πόλη από παιδί. Σ' αυτήν μεγαλώνεις, ανδρώνεσαι και γερνάς. Τη βλέπεις να γιγαντώνεται, να αλλάζει σημαντικά και μαζί μ' αυτή να αλλάζει κι η ίδια η ζωή. Εσύ, όσο περνούν και σε βαραίνουν τα χρόνια, τόσο πιο πολύ νοσταλγείς τα νιάτα σου. Αναλογίζεσαι και συγκρίνεις το σήμερα με το χθες. Κι έρχεται κάποια στιγμή που νιώθεις την ανάγκη να ξαναζήσεις νοερά σ'αυτήν την ίδια πόλη όπως ήταν τότε, όχι γιατί η πόλη σου ήταν τότε καλύτερη, αλλά ίσως γιατί ήταν διαφορετική. Πιο ανθρώπινη, πιο μικρή, πιο χαμηλότονη. Τα θυμάσαι, λοιπόν, ένα-ένα και τα διηγείσαι. [...]