Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

During this century the Greek world has produced a wealth of poetry that is as astonishing in its scope as it is in its vigour; and this anthology brings together a selection from the works of the five poets who may be said to take pride οf place in substantiating this achievement. Two of them (George Seferis and Odysseus Elytis) are Nobel Laureates, Cavafy is certainly one of the most ubiquitous poets of our times, the oracular grandeur of Angelos Sikelianos companions him with W. Β. Yeats, while Nikos Gatsos, less known outside Greece, is a fine lyrical poet and song writ...

Τhis is the first collection of the essays of George Seferis to be published in English. The selection was made by Seferis himself, drawing upon his prose work written over a period of thirty years. Seferis was a classicist and a humanist, a man of modern sensibility imbued with a deep respect for Mediterranean tradition. He is present iη all these aspects in his essays. When he was awarded the Nobel Prize for Literature in 1963, the citation spoke of "his eminent lyrical writings inspired by a deep feeling for the Hellenic world of culture". Hellenism for Seferis is an end...

Zissimos Lorenzatos (1915-2004), during his last years, was generally acknowledged to be the most important man of letters in Greece. An essayist, poet and thinker, he was perhaps the last of his generation with a vision that is both deeply religious and humane. His profound knowledge of European literature and thought, and his familiarity with the writings and philosophy of the East, along with his thorough assimilation of the long Greek tradition, enabled him to explore, with unusual insight, the spirit both of Europe and of modern Greece. This second selection of his es...

Η γεωγραφική θέση της Κρήτης και η γεωμορφολογία της, παράλληλα με τις μακροχρόνιες ιστορικές περιπέτειές της, στάθηκαν αποφασιστικοί παράγοντες, ώστε να διαμορφωθεί ο λαϊκός της πολιτισμός και να αποτελέσει έναν από τους πιο σημαντικούς και αντιπροσωπευτικούς του ελληνικού χώρου. Ο πολιτισμός αυτός όπως επιβίωσε μέχρι τους νεώτερους χρόνους, αναπτύχθηκε ως συνέχεια του αρχαιότερου τοπικού και βυζαντινού, δέχθηκε όμως, όπως ήταν φυσικό, και την επίδραση των λαών που έζησαν για πολλά χρόνια στην Κρήτη.[...] (Απόσπασμα από την ομιλία του εισηγητή Γεωργίου Ν. Αικατερινίδη)

Ο Πέτρος Γεωργιάδης δεν ανήκει στους μεγάλους της μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Είναι υποδεέστερος τόσο των ζωγράφων της Κρητικής σχολής του 17ου αιώνα, των ζωγράφων της Σχολής της Βορειοδυτικής Ελλάδος, όσο και των Επτανησίων του δευτέρου μισού του 18ου και των πρώτων δεκαετιών του 19ου αιώνα. Με τους τελευταίους άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει και καμιά σχέση τεχνοτροπίας, μια που αυτοί είναι πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τη δυτική τέχνη. Εντούτοις, αν και δεν είναι άριστος, είναι πολύ καλύτερος από τους περισσότερους Ηπειρώτες αγιογράφους του 18ου και του πρώτου μισού του 19ου...

Οι προβληματισμοί που γεννήθηκαν στον χώρο της ελληνικής γλώσσας κατά τα τελευταία χρόνια -προβληματισμοί που εμφανίζονται έντονα ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα -ώθησαν πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων (λογοτέχνες, ιστορικούς, γλωσσολόγους κλπ) στο να σκεφτούν και να προτείνουν διάφορες κατά καιρούς λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Όμως, πολύ συχνά η αντιμετώπιση αυτή δεν πήρε τον σωστό δρόμο, ίσως εξαιτίας μια κάποιας άγνοιας πάνω στην ουσία του θέματος. Με τα δοκίμια μου αυτά -που γράφτηκαν κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1974 και 1993- πιστεύω πως μπορώ και εγώ συμβάλω...

Το βράδυ εκείνο ο γέροντας δεν έβαλε μπουκιά στο στόμα του. Πήρε τη θέση του πλάι στο παραγώνι της εξώπορτας κάτω από τις κληματαριές που 'πλεκαν τα φύλλα τους ψηλά, θαρρείς ίσαμε το φεγγάρι το πλανοφόρο που του παράστεκε στις ώρες της σιωπής. Σ' αυτές τις ώρες της περισυλλογής, ο γενειοφόρος γέροντας με το ρασοφόρι έμοιαζε με τους καλόγερους των μοναχικών ταγμάτων των Τραπιστών, που τη ζωή τους κάρφωναν πίσω απ' ωκεανούς σιωπής. Στύλωνε τα μάτια του στο κενό κι έλεγες πως μ' αυτό επικοινωνεί και συνδιαλέγεται και πως φεύγει πίσω από τη θεατή πλευρά του κόσμου, εκεί όπου χ...