Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Corrado Simioni, ο άνθρωπος που κατηύθυνε την αιματηρή δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών, ο άνθρωπος που ώθησε στη βία οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς σ' όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, ο επικεφαλής της Σχολής Υπερίων του Παρισιού, με τις σκοτεινές "διεθνείς διασυνδέσεις", ο αρχηγός της παρακρατικής "Σπείρας", διέθετε μια ασφαλή βάση στην Ελλάδα των συνταγματαρχών.[...] [...]Εκείνο που συγκλονίζει ακόμη περισσότερο είναι πως πίσω από τους δύο ηρωικούς αγωνιστές του ελληνικού αντιδικατορικού κινήματος -(Την Τετάρτη 2 Σεπτέμβρη 1970... η ομάδα Άρης του Πατριωτικού Αντ...

Μια μέρα έγινε ένας φοβερός βομβαρδισμός. Πιστεύω πως είχαν τσατιστεί τόσο πολύ που αποφάσισαν να ισοπεδώσουν την πόλη. Τα stuka ορμούσαν και βουτούσαν ουρλιάζοντας και ολόκληρη η πόλη έμοιαζε να ανατινάζεται. Πρέπει να εντόπισαν τη θέση μας. Έπεφτε πάνω μας η μία βόμβα μετά την άλλη, χωρίς να μας χτυπήσει όμως καμιά. Μία έπεσε έξω από την πόρτα. Ποτέ μου δε θα καταλάβω πως δε σκοτώθηκε κανείς. Ο δεκανέας Πάσκοου φώναξε: "Πάμε στο καταφύγιο!" Θυμάμαι μόνο σκόνη και θόρυβο. Άκουσα να χτυπάνε τα ξυπνητήρια. Δεν ξέρω γιατί το έκανα, αλλά αν και δεν έβλεπα τίποτα με τη σκόνη κα...

Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839 - 1926) υπηρέτησε με ευσυνειδησία και υψηλό αίσθημα ευθύνης την ελληνική παιδία σε όλες της τις βαθμίδες, χαρισματικός δάσκαλος και παιδαγωγός, χαλκέντερος ερευνητής και ευρηματικός ιστορικός, έγραψε έργα που παρέμειναν ανέπαφα από τη φθορά του χρόνου, αγάπησε με πάθος και ευθυκρισία την ιδιαίτερή του πατρίδα την Αράχωβα και ευρύτερα τη Βοιωτία και συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη διαμόρφωση και τεκμηρίωση της νεότερης ιστορίας της Βοιωτίας. Αποτελεί κλασικό παράδειγμα επιστήμονα και ανθρώπου, ο οποίος ξεκίνησε από ταπεινή κοινωνική καταγωγή και κ...

Το ιδιαίτερο περιβάλλον των υγροτόπων τους καθιστά σημαντικούς χώρους και θέματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Ειδικότερα ο υγρότοπος Μεσολογγίου Αιτωλικού εκτός από την ποικιλότητα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί προστατευόμενη περιοχή διεθνούς σημασίας και έχει υποστεί πολλές ανθρώπινες επεμβάσεις. Οι υγρότοποι Μεσολογγίου είναι ένα θέμα τόσο διαχρονικό όσο και επίκαιρο που έχει σημασία τοπική, εθνική και παγκόσμια. Το εκπαιδευτικό πακέτο "Υγρότοποι Μεσολογγίου: Ας τους γνωρίσουμε...", που περιλαμβάνει οδηγό και βιβλίο για τον καθηγητή, CD-ROM και φύλ...

Το Συμπόσιο Ποίησης προσπαθεί, παρόλη τη μακρόχρονη πορεία του, να ανανεώνεται κάθε χρόνο στη θεματική και στα πρόσωπα των εισηγητών. Πιστεύουμε ότι οι εισηγήσεις που περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τόμο δικαιολογούν, με την ποιότητα και την ποικιλία τους, τη συνέχισή του μετά από τόσα χρόνια και ότι θα συμβάλουν, όπως και άλλοι τόμοι Πρακτικών του Συμποσίου στο παρελθόν, στη βιβλιογραφία ενός τόσο σημαντικού θέματος όπως είναι η ποίηση των Ύμνων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η Χίος δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί και να τιμά τον Όμηρο. Αναζητώντας τα ίχνη του μεγάλου ποιητή στη μακραίωνη ιστορική διαδρομή αναγνωρίζουμε σήμερα στην ελεύθερη Χίο τόση έντονη την ομηρική παρουσία όσο ήταν και στην περίοδο της τουρκοκρατίας. Τότε που δεκάδες λόγιοι αφιέρωναν στη σχέση του Ομήρου με τη Χίο βιβλία ή τμήματα στα έργα τους, περιηγητές υποβάλλονταν σε μεγάλες θυσίες για να βρουν στο νησί ομηρικές μνήμες και στη χιακή παιδεία η θέση των ομηρικών ποιημάτων ήταν περίοπτη. Πιο παλιά στην γενουατοκρατία το ίδιο πνεύμα ήταν έκδηλο στις χιακές παραδόσεις, στα αναγρ...

Η Συνασός, όπως εξάλλου οι περισσότερες ελληνορθόδοξες τοπικές κοινωνίες της Mικράς Aσίας, δεν είχε ιστορία αλλά μόνον -ήθη και έθιμα-. Ο συγγραφέας βασίζεται στα σημαντικά κοινοτικά αρχεία της Συνασού, στα οθωμανικά κρατικά αρχεία, στον Τύπο και σε ιδιωτικά αρχεία για να ξεδιπλώσει στις σελίδες του βιβλίου τη ζωή και τη δράση των κατοίκων μιας ελληνόφωνης κοινότητας που οι παλαιότερες μνείες που την αφορούν ανάγονται στον 13ο αιώνα. Η ιστορία της Συνασού από τον 18ο αιώνα συνδυάζει το τοπικό με την κλίμακα της Αυτοκρατορίας, την αγροτική παραγωγή με τις συντεχνίες της Πόλ...

Το βιβλίο αναφέρεται στην αρχαία και νεότερη ιστορία της περιοχής όπου βρίσκεται σήμερα η Ηλιούπολη. Επίσης αναφέρεται στην πολεοδομική της εξέλιξη από το "τσιφλίκι Καράς" (1830) και το "μικρό χωρίδιον" Καρά των 94 κατοίκων (1890), στη δημιουργία της Ηλιούπολης (1925) και στη μετεξέλιξή της σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας. Τέλος, αναφέρεται στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στους καταπατητές και διεκδικητές της δημόσιας γης της περιοχής, καθώς και σε ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση της τοπικής εξουσίας.

"Η αστική ιστορία... διαφέρει από την τοπική ιστορία στο μέτρο που αφορά μια πιο γενική-διεισδυτική ιστορική διαδικασία, και από τη δημοτική ιστορία αφού συνδέεται με περισσότερες μορφές τοπικής διακυβέρνησης, διαφέρει... από την κοινωνική ιστορία στην ειδική υποχρέωση που έχει να ερμηνεύει τόσο τον αστικό περίγυρο όσο και τις χρήσεις του, και από την κοινωνιολογία στο βασικό σκοπό της να ερμηνεύει το αστικό παρελθόν, διαφέρει από την οικονομική ιστορία και γεωγραφία, λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που έχει στα ανθρωπιστικά και λειτουργικά στοιχεία που συνθέτουν τον αστικό...

Για να βοηθήσω με τις ασθενείς μου δυνάμεις, την έρευνα στην καταπολέμηση του καρκίνου, που τώρα τελευταία, φέρνει μεγάλες καταστροφές στην ανθρωπότητα, έγραψα αυτό το βιβλίο, (είναι κυρίως μια απόδοση μεταφράσεως από το βιβλίο του Βέλγου καθηγητού της Βοτανικής Gaston Bonnier) με την ελπίδα ότι με τα όσα γράφω ίσως ανακουφίσω τον πόνο και την δυστυχία των συνανθρώπων μου. Δεν βαρέθηκα να μελετήσω και να ερευνήσω τα συγγράμματα των προγόνων μας, μεγάλων φυσιοδιφών και ιατρών της αρχαιότητος (Διοσκουρίδου, Θεοφράστου, Ιπποκράτους, Γαληνού) οι οποίοι με μόνο τα φαρμακευτικά...

[...] Ο Όμηρος, ο ποιητής των μεγαλόπνευστων επών - Ιλιάδας και Οδύσσειας - δεν είναι δυνατόν ούτε να φαντάστηκε τις ιστορίες του, ούτε να συγκέντρωσε τις ιστορικές γνώσεις σαν ιστορικός επιστήμων. Απλούστατα η ιστορία του λαού περνούσε μέσα από τα τραγούδια του, που συνιστούσαν μαζί με παράλληλες τέχνες (ζωγραφική, γλυπτική) τη μνήμη του. Υπήρχε σίγουρα ο κύκλος των επών, που περιείχαν όλα τα στοιχεία του πολιτισμού, της πολεμικής και ειρηνικής ζωής μέσα σ' ένα ιστορικό βάθος που ξεπερνάει τον Μυκηναϊκό πολιτισμό και εισχωρεί ακόμη και στον Κρητικό. Αν λοιπόν τα περιεχόμε...

O τόμος αυτός συγκεντρώνει τα συμπεράσματα του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Iνστιτούτο της Δανίας στην Aθήνα, με τίτλο "Σύμμικτοι κώδικες υστεροβυζαντινών και πρωτονεοελληνικών λογοτεχνικών κειμένων". Eιδικοί της κωδικολογίας, της παλαιογραφίας, της κριτικής κειμένου και της λογοτεχνικής κριτικής συναντήθηκαν με σκοπό να αποκρυπτογραφήσουν τα μηνύματα που μεταφέρουν τόσο τα χειρόγραφα αυτά όσο και τα πρώιμα βενετικά έντυπα, καθώς και οι μεταγενέστερες συλλογές δημοτικών τραγουδιών κ.λπ. σχετικά με την παραγωγή και τη χρήση τους. O τόμος χωρίζεται σε τέσσερα μέρη ("Γρ...

Ο "Τίμαιος" είναι το μοναδικό "περί φύσεως" πλατωνικό έργο και η αρχαιότερη πηγή για τον μύθο της "χαμένης Ατλαντίδος". Η θεματολογία του παραπέμπει περισσότερο σε αριστοτελικό σύγγραμμα και σχετίζεται σαφώς με το αντικείμενο έρευνας των προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων. Η διαλογική μορφή του έργου, αμέσως μετά από την εκτενή διήγηση για την χώρα των Ατλάντων και τον πόλεμό τους εναντίων των Αθηναίων, παραχωρεί την θέση της σ' έναν εκτεταμένο μονόλογο, στον οποίο ο αστρονόμος Τίμαιος -από την φημισμένη για την ευνομία της πόλης των Λοκρών- διδάσκει την δημιουργία του κόσμου...

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου παρελαύνουν πρόσωπα και γεγονότα χαμένα στο παρελθόν. Πρόσωπα που χάθηκαν στις φυλακές και τα ξερονήσια που ακολούθησαν τον Εμφύλιο. Γεγονότα που σημάδεψαν τη μοίρα αυτού του τόπου. Τα υγρά μάτια ενός κοριτσιού καταγράφουν τα γεγονότα και προπαντός τα πρόσωπα του Εμφύλιου. Τον πατέρα που φεύγει κυνηγημένος, τη μάνα που άρρωστη οδηγείται στα ξερονήσια, τους θείους και τις θείες, τους φίλους και τους συγγενείς που απομένουν. Κι εκείνο που απομένει, τελικά, στην ψυχή του αναγνώστη είναι η απώλεια. Με τι, αλήθεια, μπορεί να συγκριθεί η...

"... σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση χαλαρώνει διαρκώς τους δεσμούς του σύγχρονου ανθρώπου με την πολιτιστική του κληρονομιά και τις ρίζες του, εμείς όταν βλέπουμε ξένους ποιητές από μακρινές χώρες να μας υπενθυμίζουν και να μας δείχνουν την αγάπη τους για τη δική μας κληρονομιά, συμβάλλει αν όχι σε τίποτε άλλο τουλάχιστον στο να διατηρηθούν κάποιες ισορροπίες..." Μέχρι τώρα, ποιήματα ξένων ποιητών για την Ελλάδα ήταν σκόρπια σε ανθολογίες ή σε εργασίες πάνω στη δημιουργία ενός ή περισσοτέρων ποιητών. Μας έλειπε μια συγκεντρωτική έκδοση που θα έδινε σ' αυτά τα ποιήματα...

-Είμαι η γυναίκα σου, του είπε πάλι γλυκά και ναζιάρικα. -Γυναίκα μου είναι η Βαγγελιώ, της απάντησε, κι αυτό δεν αλλάζει. Σηκώθηκε αμέσως κι άρχισε να ντύνεται. Πώς κι έγινε αυτό; Αυτός δεν ήθελε μπλεξίματα. Ούτε κουβέντες στο χωριό κι ούτε φασαρίες. Και προπάντων, δεν ήθελε να μαθευτεί. Το Συριδογιώργη, τον πατέρα του σκεφτότανε. Πώς θα τον αντίκριζε; Και το Γερονογιάννη; Και την κακομοίρα τη Βαγγελιώ; -Μην είσαι τρελός, του είπε. Έλα, κάθισε να κουβεντιάσουμε. Αυτό που έγινε, έγινε γιατί το ήθελα εγώ. Κατά βάθος το ήθελες κι εσύ. Τίποτα δε θ' αλλάξει. Και κανείς δε θα...

Ο Ζαχαρίας (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αχιλλέα Κομινού που επέλεξε ο ίδιος τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του) δήλωνε πάντα ότι σχεδίαζε χωρίς να έχει την ανάλογη γνώση κι ακόμα ότι δεν ήξερε τι σχεδίαζε. Αυθόρμητα πραγματοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα συνθέσεις με γραμμές ευθείες ή καμπύλες. Το γρήγορο μικρογραφικό του σχέδιο γινόταν γι' αυτόν η έκφρασή του, πιο ελεύθερη, πιο αυθόρμητη. Από τα πρώτα χρόνια των αναζητήσεών του βρήκε ως καταλληλότερο υλικό για τις δημιουργίες του το χαρτί, το μολύβι, το στυλό. Πειραματιζόταν πάνω σε οποιοδήποτε χαρτί, οποιουδήποτε μεγέθους και υ...

Το μυθιστόρημα τού Ανδρέα Μπαζού "Η γραμμή των πρόσω" το κάνει ενδιαφέρον -γιατί συνδυάζει ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα- για την εποποιία του '40 οδηγώντας τον αναγνώστη σε ιδεολογικούς προβληματισμούς. Οι βασικοί ήρωες εξελίσσονται εσωτερικά, το ύφος είναι γλαφυρότατο οι διάλογοι ζωντανοί, οι εικόνες παραστατικές και σε πολλά σημεία η εναλλαγή τους "κινηματογραφική". Από το κείμενο παρουσίασης του καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Γ.Τσωμή επισημαίνονται τα εξής: "έχει μια κριτική στάση απέναντι στην εποποιία του Ελληνοϊταλικού πολέμου, το μεγαλείο της οποί...

Στο βιβλίο αυτό εξετάζεται η εξέλιξη της αρχιτεκτονικής του Mεσοπολέμου στην Eλλάδα, μέσα από τη ζωή και το έργο δώδεκα αρχιτεκτόνων που επηρέασαν καθοριστικά τη διαμόρφωσή της. Πρόκειται για διακεκριμένους ανθρώπους της πράξης με διαφορετική ηλικία, προέλευση, εφόδια και νοοτροπία, οι οποίοι εκπροσωπούν το πολυποίκιλο τοπίο της ελληνικής αρχιτεκτονικής των δεκαετιών του 1920 και του 1930. [...] Kαρπός πολυετών ερευνών των δύο συγγραφέων, το βιβλίο αυτό, δίνοντας έμφαση στα πρόσωπα, προτείνει μια κριτική προσέγγιση διαφορετική από τις συνήθεις, οι οποίες επικεντρώνονται...

Γιώργος Γκιόλβας. Ο θρυλικός Έλλην, που το όνομά του συνδέθηκε με τη μυστηριώδη και πολυσυζητημένη Ομάδα Ε, αλλά και με τις απίστευτες εφευρέσεις του. Στο βιβλίο αυτό, που αποτελεί τη βιογραφία του και την ανάδειξη του φανερού, αλλά και του μυστικού επιστημονικού έργου του, καθώς και τις πρωτοποριακές και βαθιά ελληνικές ιδέες του, βλέπουν, για πρώτη φορά, το φως της δημοσιότητας, στοιχεία από το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Γκιόλβα, όπως ιδιόχειρες σημειώσεις από το ημερολόγιό του, φωτογραφίες και μηχανολογικά σχέδια, που μας φέρνουν πολύ κοντά στην αλήθεια... Πάνω α...