Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας υπέροχος κήπος με κάθε λογής λουλούδια, έντομα και πουλιά, ήταν ο παράδεισος της μικρούλας Κοκκινέλας, μιας πασχαλίτσας, που μάθαινε τι πρέπει να κάνει για να επιβιώνει αλλά και να είναι χρήσιμη. Και ξαφνικά, ένα δηλητηριώδες σύννεφο τυλίγει τους αγαπημένους της φίλους και τα άλλα μέλη της οικογένειάς της... Μια περαστική χελώνα γίνεται ο διασώστης της Κοκκινέλας, που όταν συνήλθε διαπίστωσε ότι δε μπορούσε να μιλήσει σωστά. Ολομόναχη, τώρα, η Κοκκινέλα, τι θα κάνει -άραγε- για να συνεχίσει τη ζωή της σ’ έναν απέραντο και άγνωστο γι’ αυτήν κόσμο;

Περιέχει πέντε λαϊκά παραμύθια: - Ο βασιλιάς των πουλιών - Το χρυσό βέργκι - Το πουλί και τ αηδόνι - Ο κότσυφας και η αλεπού - Το πουλί του καταράκτη

Μικρέ μου φίλε, μικρή μου φίλη. Αν σου αρέσουν οι καταδύσεις σε καθαρές, γαλάζιες θάλασσες... ένα να βουτήξουμε παρέα σ' αυτόν τον όμορφο βυθό! Και μέσα από την ιστορία του μικρού, άσημου και φτωχούλη Αχινού, που αγάπησε την όμορφη, κοσμογυρισμένη Σαρντίνα, εκτός από τα σπάνια κοχύλια, θα ανακαλύψεις τι μπορεί να συμβεί σε κάποιον όταν δεν είναι ταπεινός, αλλά έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.

Ήταν ένα χειμωνιάτικο πρωινό,όταν ο Ιάσονας αποφάσισε να έρθει στον κόσμο. Δέκα λεπτά αργότερα ήρθε και η Ελπίδα. Ο χρόνος κυλά και δύο αδέρφια μεγαλώνουν, πηγαίνουν σχολείο, ξεδιπλώνουν τα ταλέντα τους, βρίσκουν φίλους. Σε όλες τις ιστορίες που θα διαβάσεις όμως για τα δύο παιδιά συνεχώς κάποιος τα συγκρίνει μεταξύ τους. Πότε ο μπαμπάς, πότε η γιαγιά, πότε οι φίλοι τους. Όμως αυτά έχουν αντίθετη άποψη: "Δεν μας αρέσει να μας συγκρίνουν μεταξύ μας... είμαστε διαφορετικοί". Μήπως τα παιδιά έχουν δίκιο; Mήπως τελικά γνωρίζουν κάτι παραπάνω;

Είναι ένα ηλιόλουστο, ανοιξιάτικο πρωινό Κυριακής. Για τη Νεφέλη όμως είναι μια ξεχωριστή μέρα. Σήμερα είναι τα γενέθλιά της! Ο παιχνιδιάρικος τρόπος, με τον οποίο η μητέρα χαρίζει στη μικρή το δώρο της, την ξαφνιάζει ευχάριστα. Στο «παιχνίδι» μπαίνουν αργότερα και άλλα αγαπημένα πρόσωπα της Νεφέλης, δίνοντας στη μέρα των γενεθλίων της μια διασκεδαστική νότα. Έχει πλάκα αυτό το παιχνίδι με τις δύο λέξεις που έχουν την ίδια κατάληξη! Έχει πλάκα τελικά να παίζεις το "Μ’αγαπάς; Σ’αγαπώ!"...

Αυτό το βιβλίο προορίζεται για όλους, όσους αγαπούν το κουκλοθέατρο. Όλα τα σενάρια που διάβαζα μέχρι τώρα, είχαν επί σκηνής, του κόσμου... όλου, τους χαρακτήρες! Δεδομένου όμως, ότι εμείς οι νηπιαγωγοί δουλεύουμε "κατά μονόνας", δεν μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Σκέφθηκα λοιπόν, ότι τα σενάρια θα έπρεπε να απλοποιηθούν και να παρουσιάζονται κάθε φορά στη σκηνή δύο χαρακτήρες. Ιδού λοιπόν το αποτέλεσμα της σκέψης αυτής. Δοκιμάστε να παίξετε με τα παιδιά σας κουκλοθέατρο, με σενάρια που καλλιεργούν την συναισθηματική νοημοσύνη τους. Σενάρια που μαθαίνουν στα παιδιά να δ...

Γιατί η αγάπη δεν είναι μόνο για μια μέρα, ούτε έχει πάντα την ίδια μορφή.

Τι γυρεύουν ο Πιτ και ο Πατ στην αρχαία Δήλο; Ποιος τους παρακολουθεί; Ποιος κινδυνεύει και ζητά βοήθεια; Μόνο ένας μπορεί να αναλάβει αυτή τη δύσκολη υπόθεση. Η πιο γρήγορη σουπιά του βυθού. O Αστυνόμος Μελάνης!

Η Πιπίνα είναι μια χήνα κάπως διαφορετική από τις άλλες. Πιστεύει πως βρίσκεται σε ηλικία ώριμη για γάμο, αλλά δεν θέλει οποιονδήποτε γαμπρό. Παίρνει, έτσι, την απόφαση να πάρει τους δρόμους και να γυρίσει την Ελλάδα, μέχρι να βρει τον πιο κατάλληλο γι' αυτήν. Από την Αττική στη Μακεδονία, από τη Θεσσαλία στη Φθιώτιδα και από την Εύβοια στις Κυκλάδες, θα κάνει ένα ταξίδι μακρύ, δύσκολο μα συνάμα όμορφο και γεμάτο εκπλήξεις. Ευτυχώς στην περιπλανησή της δεν είναι μόνη της. Έχει για συντροφιά της υπέροχες μελωδίες της Γιώτας Τσόκα και την ευγενική παρουσία ξεχωριστών καλλ...

Ο ςαββάΣ περπατάει ανάποδα. Ο Σάββας τρώει τη σούπα του με το πιρούνι. Ο Σάββας δε ρουφάει τον χυμό του, αλλά φυσάει με το καλαμάκι και κάνει μπουρμπουλήθρες. Ο Σάββας διαβάζει ένα βιβλίο από το τέλος προς την αρχή. Ο Σάββας όταν ζωγραφίζει, βάζει επάνω στο χαρτί τα σπίτια και τη θάλασσα και κάτω τον ουρανό με τ' άστρα. Μα... όχι πάντα!

Η πεταλούδα που δεν ήθελε να γεράσει... Άνοιξη, καλοκαίρι... Ο κύκλος της ζωής της πεταλούδας. Χρόνος λίγος μα ανεκτίμητη η συνεισφορά της στη φύση. Μόνο που η πεταλούδα της ιστορίας μας δεν το κατάλαβε εγκαίρως. Και άφησε το χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος, τυλιγμένη στο πέπλο του εγωισμού της.

Η κυρία Μυρσίνη, εκτός από καλή μαμά και σύζυγος ήταν και πολύ καλή μαγείρισσα. Τα φαγητά της ήταν νόστιμα επειδή είχαν φαντασία, πλοκή και μυστήριο. Μαγείρευε σα να έγραφε μια ιστορία... Η κουτάλα ήταν η πένα της... Κάθε πιάτο της και μια ιστορία! Αχ, πόσο θα ήθελε να γράψει ένα παραμύθι... "Μια φορά κι έναν καιρό, στη Γλυκοχώρα, παιδιά μου, βασιλιάς ήταν ο καλόκαρδος Σαβαρέν Μπαμπάς, που είχε μεγάλη αδυναμία στα γλυκίσματα... Ήταν και η κακιά βασίλισσα Τρούφα Σοκολά και η δεσποινίς Νουγκαντίνα και ο κύριος Φιδές... και... " Μα, τι "μαγειρεύεται", επιτέλους, στη Γλυκοχ...

Άγνωστος ο προορισμός... Ίσως να μην έχει και τόσο σημασία! Το ζήτημα είναι να προχωράς, να αναρωτιέσαι, να αμφισβητείς... Αυτό έκανε άραγε και ο Οδυσσέας; Ο καθένας από εμάς έχει τη δύναμη να υπερνικά κάθε εμπόδιο, με όποια δυσκολία! Η δύναμη της ψυχής και οι συνετοί συνοδοιπόροι είναι το τιμόνι για το φθάσιμο...

Ο Διογένης διάλεξε έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής και έζησε με συνέπεια. Η ζωή του ήταν σύμφωνη με αυτά που πίστευε. Μπορεί κάποιοι να θεωρούν προκλητικό αυτόν τον τρόπο ζωής. Για τον Διογένη όμως ήταν αποτέλεσμα φιλοσοφικής σκέψης. Αυτό που ήθελε ήταν να κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται, και να γίνονται καλύτεροι, ελέγχοντας πρώτα... τον εαυτό τους.

Είναι το ένστικτο που οδηγεί το μικρό Μάνο, από τα μονοπάτια των προβληματισμών του στα μονοπάτια του δάσους. Για το Μάνο τα άγρια ζώα δεν είναι παιχνίδι, είναι κομμάτι της πολύτιμης φύσης και κανένας δεν έχει δικαίωμα να το καταστρέφει για να διασκεδάσει... ... να αφήνει μόνα τους δύο παιδιά και ας είναι λυκάκια...