Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΘΑΥΜΑ Και πάει ο έρμος (ο φυματικός) στην Παναγιά Προυσιώτισσα στη χάρη της πεσκέσι, τη γιατρειά του για να βρει τον πόνο του να διώξει. Και σαν εκείνη επείσθη και τού 'δοκε το ποθητό, λέει της: "Πού να το 'ξέρα γω πως ήθελες μουλάρι τάμα για να με γειάνεις".

Ανατύπωση της ποιητικής συλλογής "Νύχτες αγρύπνιας", που εξέδωσε το 1932 η ποιήτρια της Θεσσαλονίκης Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου (1908-1935). Ποιήματα για τον έρωτα, τον θάνατο, το πάθος της ζωής και τα καθημερινά αδιέξοδα. Στη διάρκεια της σύντομης παρουσίας της στα γράμματα, που διέκοψε ο θάνατός της από φυματίωση, η ποιήτρια κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση του κοινού και των ομοτέχνων της. Το εισαγωγικό κείμενο υπογράφει ο Διονύσης Στεργιούλας.

Έχεις δικαίωμα να μην αισθάνεσαι καλά. Να είσαι σιωπηλός και να μην αντέχεις τα πολλά λόγια, τα ψεύτικα χαμόγελα να θέλεις να είσαι μακριά από τον θόρυβο των ανθρώπων. Δεν έχεις όμως το δικαίωμα, να χρησιμοποιείς Εναντίον σου ή εις βάρος άλλων, το ότι δεν αισθάνεσαι καλά. Με αυτό τον τρόπο προκαλείς βλάβες που επιβαρρύνουν την κατάσταση. Στέκεσαι εμπόδιο στην εξέλιξη της Συλλογικής Συνείδησης. Για αυτό τον λόγο, όταν νιώθεις ότι μια δυσάρεστη ψυχολογική σου κατάσταση προσπαθεί να αποκτήσει μεγαλύτερο χώρο μέσα σου και στην καθημερινότητά σου, αντέδρασε άμεσα και δράσε άμεσα...

Γίνομαι 80, δεν αισθάνομαι καμιά διαφορά σαν γερόντιον παρά μόνο σωματική. Η ζωή μας είναι ένα δώρο που μας δώθηκε δεν ξέρω από πού, από εμάς εξαρτάται να το αξιοποιήσουμε· είμαστε δωσίλογοι του εαυτού μας. Είμαι δέντρο αειθαλές, δεν έπληξα ποτέ, πιστεύοντας πως το χρήμα, αυτή η διεστραμμένη εφεύρεση, πρέπει να γίνεται μοχλός για να ζούμε την αγάπη, την ομορφιά και την τέχνη, που πάνε πακέτο. Με κινεί το είναι, όχι το έχειν, η αγάπη για την Ελλάδα σαν διαχρονική πνοή, μιαν ανάσα. Γράφω για τη ζωή μου -που θα σβήσει- δίνω μαρτυρίες ανθρώπων που αγάπησα ή όχι και με κορμό το...

Κείμενα και αναμνήσεις του συγγραφέα από την ζωή του στην Αθήνα και την Κω - το νησί του. Ένα βιβλίο γεμάτο εικόνες του βίου μας.

Ένα ταξίδι σε ποιητές της γείτονος χώρας της Βουλγαρίας, με φωτογραφίες των ανθολογούμενων και βιογραφικά στοιχεία τους.

Τα λαμπρά ποιήματα που συνδέουν τον αρχαίο κόσμο - μύθο με τον σημερινό. Γιώργος Χρονάς

Ο ερχομός του 21ου αιώνα έφερε καινά δαιμόνια σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Ιλιγγιώδεις οι ρυθμοί. Όλα και όλοι τρέχουν, τρέχουν να προλάβουν. Ποιον; Τι; Γιατί; Στο "Η Έλλη και οι άλλοι" η συγγραφέας, ανάμεσα σε ιστορίες και παραμυθίες, εξυφαίνει τη ζωή μιας γυναίκας που μεγάλωσε μέσα σε αντιφατικές και συγκρουόμενες οικογένειες. Το σκηνικό: Η Ελλάδα του Εικοστού Αιώνα. Οι ήρωες: όσοι επέζησαν των δύο Παγκόσμιων Πολέμων και της Μικρασιατικής Καταστροφής, αστοί, αγρότες, εργολάβοι, επιστήμονες, εργάτες, αντιστασιακοί και δοσίλογοι. Το κίνητρο, και το περιεχόμενο: οι διη...

Αφορμή για το βιβλίο του "Αθήνα - μια αόρατη πόλη" ήτανε ένα μεγάλο ταξίδι στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. Όταν γύρισε και συναντηθήκαμε για να μου πει τις εντυπώσεις του, ήταν η πρώτη φορά που την χαρά του ταξιδιού κάλυπτε ένα πέπλο απαισιόδοξης αγανάκτησης. "Δεν πάει άλλο, μου έλεγε, δεν μπορώ, δεν το ανέχομαι. Θα γράψω ένα βιβλίο για την Αθήνα, για να περιγράψω το πόσο με πληγώνει η πόλη που μεγάλωσα, που αγάπησα, που την πόνεσα και την έχουν αφήσει να φτάσει σ' αυτό το τραγικό σημείο. Στο ταξίδι μου αυτό, επισκέφτηκα δεκάδες πόλεις. Καμία, όσο φτωχή, όσο παραμελη...

Το 2016 γνωρίσαμε το υλικό μέρος της σειράς "Όλα είναι ένα Όνειρο" με την έκθεση των κατασκευών. Δύο χρόνια μετά, ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε το άυλο κομμάτι της, το όνειρο, με την έκθεση των έργων ζωγραφικής. Το όνειρο παραπέμπει αυτόματα σε μια κατάσταση ύπνου ή ύπνωσης. Κατάσταση στην οποία οι αισθήσεις μας σβήνουν τρόπον τινά. Και το σβήσιμό τους ανοίγει μια τεράστια πύλη στη φαντασία, στις εικόνες που πλάθει ο ανθρώπινος νους ελεύθερος από όρια, στερεότυπα και στεγανά. Το όνειρο όμως που πλάθει ο νους δεν είναι πάντα ταυτόσημο με το ενύπνιο. Σημαίνει συχνά τον στόχο, την...

ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ Η ηδονή και ο φθόνος Το πάθος και η καταστολή Ο ανόργανος βίος και ο ευνουχισμός Το σκοτάδι και η ανοησία Η ένταση και η ευδαιμονία Το ιδεώδες και η εκσπερμάτιση Τα πρώτα ποιήματα του Πειραιώτη Αντώνη Καβούρη που συνοδεύονται με 5 έργα του ζωγραφικής και ένα σχέδιό του στο εξώφυλλο.

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Μη με ρωτήσεις να σου πω για έρωτες περασμένους, τους πήρε ο αέρας, φύγανε, πέσανε τίτλοι τέλους. Πριν να προλάβουν στα ανοιχτά να βγούνε να αρμενίσουν, ήρθανε οι μπάρες και ο χιονιάς για να τους σταματήσουν. Μη με ρωτήσεις να σου πω για αγάπες που 'χουν φύγει, είναι η θύμηση γλυκιά μα η λησμονιά με θλίβει. Πριν να προλάβουνε φτερά να ανοίξουν να πετάξουν, τις βρήκε βόλι, πέσανε στη γη για να κοπάσουν. Μονάχα ρώτα να σου πω για όσους έχουν μείνει, φίλοι πιστοί στο πλάι μου σαν γέρικες ελιές. Μονάχα ρώτα να σου πω γι' αυτήν που...