Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χωρισμένο σε δύο, σοφά μέρη, από την συγγραφέα Μαριάννα Τυρέα-Χριστοδουλίδη, ο Δυτικός Άνεμος, έρχεται 5 χρόνια μετά το προηγούμενο βιβλίο της, να μας ταξιδέψει σε μέρη που πήγαμε -με το νου ή το σώμα- και δεν σταθήκαμε να τα δούμε όπως η ίδια. Σκέψεις που μας διαφεύγουν και που μας οδηγούν στο απόλυτο, στην άλλη όψη του κόσμου μας. Το δεύτερο μέρος -Το Ταξίδι- είναι ιστορίες από τις εσωτερικές σελίδες των εφημερίδων, του γείτονά μας, που προσπαθούμε να ξορκίσουμε. Φαίνεται να μην μας αφορούν. Κι όμως, όπως θα διαπιστώσετε, μας αφορούν. Ζουν δίπλα μας. Είναι σαν εμάς κι...

Το αφήγημα "Δύο αδέρφια διαφορετικού φύλου" φέρει τη σφραγίδα της σοφίας του Κινέζικου λαού, και σαν τέτοιο, ακόμα και οι πιο σύνθετες και βαθιές έννοιες αποδίδονται με απλά μέσα, τα οποία όμως τις πιο πολλές φορές χαρακτηρίζονται από έντονο λυρισμό μα και εικονισμό. Γι' αυτό, άλλωστε, ο λόγος είναι ανεπιτήδευτος, κυλάει φυσικά και διακρίνεται για τη λιτότητα αλλά και τη σεμνότητα της σοφίας, της πνευματικής ωριμότητας. Ο ανώνυμος συγγραφέας, για να μιλήσει για υψηλές και πανανθρώπινες αξίες, δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσει δύσκαμπτο, πομπώδες και επιβλητικό λόγο. Με σαφ...

Αυτό το βιβλίο φωτογραφιών, συνεντεύξεων, θεατρικών προγραμμάτων, αγαπητέ αναγνώστη, δεν είναι από χαρτί όπως όλα τα βιβλία. Οι σελίδες του βγήκαν μέσα από τη σκόνη των παλαιοβιβλιοπωλείων. Και θέλω να τα ευχαριστήσω όλα, όπως και τους συγγραφείς - κριτικούς - δημοσιογράφους των άρθρων. Πήρα το "όχημα" της κυρίας Τζίας από την Σόλωνος κι έφτασα μέχρι τα υπόγεια της Ηφαίστου. Παζάρεψα με το γερο-Νασιώτη, και βρέθηκα στην Άστιγγος. Εκεί ο λαϊκός Μαρίνος με την ευγενική γυναίκα του (Μαρίνο, σκέτο να με λες, άσε το "κύριε"), πιο δίπλα χαμογελαστός ο Ντίνος, κάτι θα μου έχει φυλ...

Δύναμη σπάζουν τα φράγματα οι λέξεις χύνονται αρθρώνονται ορθώνονται στήνονται ο λόγος παίρνει μορφή τώρα πια δεν περιμένουμε να... τώρα είναι είμαστε αυτό που ονειρευτήκαμε.

Ο Κωστής είναι 14 ετών και πάει γυμνάσιο. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του εξήντα στην Ελλάδα. Η ζωή του κυλάει ευχάριστα. Σχολείο, αγγλικά, μπάλα, φίλοι, φίλες, ροκ μουσική, Μπήτλς και Ρόλλινγκ Στόουνς. Ξαφνικά ο πατέρας του αποφασίζει, ότι πρέπει τις Κυριακές να βοηθάει στο μαγαζί του σαν γκαρσόνι. Στην αρχή αντιδρά, αλλά αναγκάζεται να πάει. Ύστερα από μεγάλη προσπάθεια προσαρμόζεται στο κυριακάτικο περιβάλλον. Νέες εμπειρίες, τύποι περίεργοι, η ζωή με το κουτάλι, μια κοινωνία όπως δεν την είχε φανταστεί. Ο Κωστής μεγαλώνει, ζει τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα της εποχής και...

"Έντομο": Μακρό και ξυπόλυτο. Χώνεται σε τρύπες και συστρέφεται. Αγαπάει τις τρύπες, τις βυθισμένες σε μακρύ σκότος. Λαβύρινθος και σπείρες. Βυθίζεται εντός τους και κολυμπάει. Σαλτάρει ψηλά, ως το ταβάνι, και κατακρημνίζεται χαμαί τραβηγμένος από τον νόμο της βαρύτητας. Δεν δίνει σημασία στις προηγηθείσες πατημασιές που οδηγούν στα κάτεργα. Δεν φοβάται το δόσιμο. Γι' αυτό επιδεικνύει φανερή προτίμηση στα πηγάδια. Λοιπόν να: ή του ύψους ή του βάθους. Δοκιμάζει την κατάρα. Και δεν φτύνει στον κόρφο του κρυφά. Απλά την αντέχει, την εξακοντίζει στα όρια της. Άνεμος σαρωτικός τ...

"Το τέλος θα είναι πολύ άσχημο. Άνθρωποι δικοί σου θα σε προδώσουν, άλλοι θα ετοιμάσουν την καταδίκη σου, εσύ ο ίδιος το προκαλείς με την αλαζονεία που δείχνεις. Βρες τρόπο να φύγεις με το κεφάλι ψηλά. Έχεις ακόμη καιρό. Να σε θυμούνται με σεβασμό και δέος. Μπορείς αν θελήσεις να το ανατρέψεις". Τραβάει το χέρι του, "ανόητη μάγισσα, νομίζεις δεν ξέρω ότι ασχολείσαι με αυτές τις αηδίες! Από τα μέρη σου κατάγομαι και εγώ αλλά αυτές τις γελοιότητες δεν θα τις πιστέψω ποτέ", στρίγκλιζε σχεδόν. "Με αγάπη στο λέω. Απόδειξέ μου ότι δεν είσαι ξεμωραμένος όπως σε αποκαλούν διάφο...

"Το μόνο που θέλω στη ζωή μου είναι να μείνω μόνη, μακριά απ' όλους". "Είμαι μια μοναχική ύπαρξη πάνω στη γη" "Σταματήστε, σας παρακαλώ, να χτυπάτε κάθε βράδυ την πόρτα του δωματίου μου, ενώ ξέρετε ότι έχω ανάγκη από λίγο ύπνο". "Να με αποκαλείτε απλώς G.G.". "Με πειράζει πολύ τ' ο,τιδήποτε γράφετε για μένα... είναι σαν να φυλακίζετε την ψυχή μου μέσα σε δυο κόλες χαρτί". Περιέχονται τα κείμενα: - "Μόνο μια φορά τον αιώνα εμφανίζεται τέτοιο πρόσωπο" - "Γκρέτα Γκάρμπο: ο μύθος της, θα ζει" - Γιώργος Χρονάς, "Γκρέτα Γκάρμπο" - Ελένη Μπίστικα, "Η ανάσταση εν...

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ Όταν περνούσε πάνω στο πατίνι άγγελος ήταν μ' ανοιγμένα φτερά. Του χάριζαν παλάτια, αυτός ήθελε μόνο, ένα κουτί σοκολατάκια - έστω ένα παγωτό. Τον πήρε μια στροφή του δρόμου και χάθηκε. Τώρα γυρνά με άλουστα μαλλιά και λιγδωμένα ρούχα. Αφέθηκε όπως μπουκάλι πλαστικό πεταμένο στ' απόνερα. Λικνίζεται σε ρυθμό μπλουζ. Δεν ανήκει στα θαυμαστά πλάσματα του Νότου. Ένας Νότιος μόνο χωρίς θαυμαστικό. Χωρίς σανίδα σωτηρίας.