Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα βράδυ που τσιμπολογούσαμε σ' ένα ταβερνάκι, δεν ξέρω πως μου ήρθε και πέταξα μια εξυπνάδα: «Άντε πια, να τακτοποιηθείτε, να φάμε κι εμείς κάνα κουφέτο» είπα και σήκωσα το ποτήρι μου ψηλά να ευχηθώ. Ο Μηνάς ξεροκατάπιε και με κλώτσησε κάτω από το τραπέζι. Ο Ανδρέας ανασάλεψε στο κάθισμά του και κοίταξε τη Ναταλία, ενώ εκείνη αρκέστηκε σε μια αόριστη κίνηση του κεφαλιού, που καθένας μπορούσε να την ερμηνεύσει όπως ήθελε. «Θα δούμε» ψέλλισε η ανόητη. Μα τι περίμενε τέλος πάντων; Πέντε χρόνια μεγαλύτερή του ήταν. Κανονικά αυτή έπρεπε να πιέζει. Ο Ανδρέας είχε όλη τη ζ...

- Τι είναι η Φυσική Μαγεία - Γιατί έχει χαθεί η μαγεία από τη ζωή μας; - Πώς εναρμονίζεστε με τη Φύση; - Πώς και γιατί γιορτάζετε τις εποχές; - Ποια βότανα και φυτά χρησιμοποιούνται και γιατί;

12 ιστορίες του Κώστα Λογαρά, που γεννήθηκε το 1950 στην Πάτρα, κάτω από τον τίτλο "Ύποπτοι δρόμοι", αποτελούν το σώμα αυτού του βιβλίου. Δεν είναι τόσο η εικόνα μιας άγνωστης Πάτρας που παρουσιάζονται μπροστά μας, σ' αυτές τις διηγήσεις του, όσο η θλίψη και η θερμότητα που περιέχεται μέσα σ' αυτό τον κόσμο του, ένα κόσμο φτιαγμένο με γκρίζα χρώματα, βροχή και τόλμη.

ΔΡΟΜΟΙ Εγώ ειμί η οδός, είπε ο Θεός και τότε κάθε άνθρωπος έγινε και μία οδός. Πότε δρόμος χαραγμένος Τρίτος δρόμος ή φωτεινό μονοπάτι Βατζραγιάνα, Δρόμος προς την πηγή κι άλλοτε πάλι της εξορίας, της απωλείας. Και είπε ο Μαργίτης: Ο μόνος δρόμος που σε πάει κάπου είναι ο αδιέξοδος.

Τα τρία αυτά αφηγήματα μας πάνε στις ρίζες της ιρλανδικής πεζογραφίας σημαδεύοντας έτσι την μετέπειτα εξέλιξή της. Η Λαίδη Γκρέγκορυ ασχολείται μ' έναν παλιό θρύλο, όπου και επισημαίνει τις παραδόσεις αυτού του τόσον ενδιαφέροντος λαού. Η ιστορία του "Ανώνυμου" ζωντανεύει την εποχή των παραμυθάδων και την τεράστια πορεία της σαν ψυχαγωγικό και διδακτικό μέτρο μέσα στο χρόνο. Ο Κάρλετον μας δίνει όλη τη ζοφερότητα του σκοτεινού μυστικισμού στην παλιά Ιρλανδία και με το πλούσιο ταλέντο του μας μεταφέρει στα βάθη των πρωτόγονων ενστίκτων αυτής της χώρας. Σταύρος Αν...