Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όλοι μας - και ο καθένας χωριστά- ομολογούμε ότι, προ του αναπόδραστου και επικείμενου θανάτου μας, είμαστε εντελώς ανίσχυροι και ότι μαζί μας δεν παίρνουμε τίποτα από τα επίγεια θέλγητρα: πλούτο, αγαθά, ομορφιά, γνώσεις, διανοητική και σωματική δύναμη και ευρωστία κλπ. Οι περισσότεροι διαισθανόμαστε ότι "εν τω άδη ουκ έστι μετάνοια" και ότι η κατάλληλη προετοιμασία διευκολύνει την κατάσταση της ψυχής στα μετά την αποβίωση τεκταινόμενα. "Ο Καθένας" όμως, ως αντιπροσωπευτικός τύπος όλης της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την τεχνική του Μεσαιωνικού ηθικοπλαστικού (morality) δράμα...

Η σημασία της Αναγέννησης δεν συνίσταται τόσο στην επανακάλυψη του ρόλου της ανάγνωσης όσο στην όξυνση της ικανότητας του ανθρώπου να ακούει τις λέξεις και να τις χρησιμοποιεί ως μοντέλα ανάπτυξης σε κάθε τομέα της ζωής του, από τον πόλεμο και την οργάνωση του κράτους έως την δημιουργία έργων τέχνης. Περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε στην ιστορία του δυτικού ανθρώπου, η Αρχαιότητα αποκτά τώρα θέση ισχύος και ανάγεται σε πολιτιστική δύναμη, τα δε πρόσωπα που κυοφορούν τούτη την επανάσταση μοιάζουν με τους ήρωες του "Γκαργκαντούα και Πανταγκρουέλ" του Ραμπελαί (1552), που απ...

Το αφιερωμένο στον Καβάφη τεύχος του περιοδικού "Ο Κύκλος", που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1932, θεωρείται "σημαντικός σταθμός στην καβαφική βιβλιογραφία και πρώτο ουσιαστικό αφιέρωμα στον Αλεξανδρινό". Είχαν προηγηθεί σχετικά κείμενα δημοσιευμένα σε πλήθος περιοδικών και εφημερίδων και δύο άλλα εκτενή αφιερώματα: στο γαλλόφωνο περιοδικό του Καΐρου "La Semaine Egyptienne" (1929) και στη "Νέα Τέχνη" του Μάριου Βαϊάνου (1924), που ήταν χρονολογικά το πρώτο μεγάλο αφιέρωμα στον ποιητή. Το αφιέρωμα της "Νέας Τέχνης", παρά τις δεκάδες συνεργασίες ηχηρών ονομάτων και τα πολλά ε...

Άγγλος τραγουδιστής της δεκαετίας του 80 ο Μάρκ Άλμοντ περιφέρεται σ' αυτό το βιβλίο του στο σαλόνι του Έλληνα Άδωνι και κλαίει, χωρίς να ντρέπεται, για έρωτες που δεν έκανε, για πρόσωπα που γνώρισε και έφυγαν, για αποχαιρετισμούς χωρίς ελπίδα. Μοιάζει σ' αυτό του Ίβυκου και των ποιητών που κλαίνε -σ' όλους τους αιώνες- για τον έρωτα και τους ανθρώπους που υποφέρουν από τους ισχυρούς και τους κακούς. Ο Άλμοντ είναι πάντα ηττημένος. Αλλά με μια ήττα που τον στεφανώνει στη σκοτεινή και μοναχική κάμαρά σας απόψε που φυσάει και βρέχει. Αν, όμως, έχετε και κάποιο δίσκο του στο π...

Γεννήθηκα στις 3 Απριλίου του 1924 στην Ομάχα της Νεμπράσκα. Ήμουν το τρίτο παιδί της οικογένειας. Έχω δύο αδελφές. Το όνομα του πατέρα μου σαν το δικό μου - Μάρλον Μπράντο και της μητέρας μου Ντόροθυ. Ο πατέρας ήταν ένας πετυχημένος πωλητής σε μια εταιρεία ζωοτροφών που τον πιο πολύ καιρό έλειπε από το σπίτι. Δεν τα πηγαίναμε καλά. Αδιαφορούσα για μένα. Τίποτα δεν του άρεσε απ' ό,τι έκανα. Όλα τα έβρισκε αδιάφορα. Αυτή η στάση του απέναντι μου με έκανε να έρθω πιο κοντά στη μητέρα μου. Τη μυθοποίησα όπως ο Οιδίποδας (γελάει).

Η "Βιο-Μυθογραφία" του πολύπλευρου καλλιτέχνη Μίνου Αργυράκη στην πιο δημιουργική του εποχή - εκτός από μερικά "Μινωϊκά" διαλείμματα, παρέα με την ιρλανδέζα σύντροφό του, την "Δαιδάλα". Αρχίζει το αληθινό "παραμύθι" με την απόδρασή τους από το Μανχάτταν και τον οδυσσειακό νόστο στην Ελλάδα. Συνεχίζει με την πάλαι ποτέ Πλάκα του 1965, τότε που το ονειροπαρμένο ζευγάρι έφτιαξε - με την πολύτιμη συμμετοχή του Τσαρούχη - το μικρό θέατρο γνωστό ως "Κιβωτός της Amy". Γκρεμίζεται το όνειρο με την κατάρα της Δικτατορίας, μα ξαναζωντανεύει με τον τελικό "επαναπατρισμό". Με άφθονα σχ...

Δυο λόγια O αγαπητός φίλος Διονύσης Στεργιούλας μου ζήτησε, υπό μορφήν συνεντεύξεως, να του μιλήσω για τις σχέσεις μου με τον Σολωμό ή μάλλον για την απασχόλησή μου με τον Σολωμό και για το μικρό έργο που απέρρευσε από αυτήν. Η εξομολόγησή μου εξελίχθηκε σε μια πρώτη μορφή συνεντεύξεως. Αργότερα μου ζήτησε και μια δεύτερη, υποβάλλοντάς μου διάφορες ερωτήσεις πάνω σε ποικίλα θέματα που προκαλεί στον αναγνώστη τόσο το σολωμικό έργο όσο και ο ίδιος ο Σολωμός. Δέχτηκα, για να μην του χαλάσω το χατίρι αλλά στις πιο πολλές ερωτήσεις του ένιωθα απροετοίμαστος ή ακατάλληλος...

[...] Δεν είναι οι ιστορίες του Πάτ Χόμπυ, πάρεργο μιας ιδιοφυΐας. Ίσως βρίσκουμε κάποια αντιστοιχία με τις όψιμες μπαλάντες του Γιέητς. Μέσα από την περιγελαστική διάθεση διακρίνεται μία εξαιρετική οικονομία που λείπει και από τα καλύτερα διηγήματα του, την "Επιστροφή στη Βαβυλωνία", και το "Διαμάντι, μεγάλο σαν το Ρίτς". Η χρήση της γλώσσας είναι εκλεκτική και ποικίλει από την καθαρή εκζήτηση ως την απλή καταγραφή του ιδιώματος. Διαρκής είναι η αντιγραφή προτύπων η οποία χάρη στη μαεστρία του όψιμου Φιτζέραλντ χαράζει χρυσή τομή μεταξύ της απομυθοποίησης και της συντήρηση...

Θαρρώ πως ήταν άγνωστη σχεδόν η χώρα αυτή για τους πολλούς... Και έμοιαζε μάλλον ξεχασμένη... ακόμη κι από αυτούς τους ίδιους τους Γεωγράφους! Ώσπου μια μέρα ανοιξιάτικη, μέρα ανυποψίαστη του Απρίλη, έφτασαν με τα ερτζιανά στ' αυτιά μας οι χτύποι της καρδιάς της... Υπήρχε λοιπόν ακόμα αυτή η ξεχασμένη σιωπή! Κι έγινε, τόσο ξαφνικά, ξανά γνωστή με του λαού της τη φωνή... Εκεί που κουρασμένος ο Αλέξανδρος απ' την μεγάλη του πορεία και τον πόλεμο, σταμάτησε για λίγο σχεδόν κατά τα όρη των ορέων, εκεί που τότε χτίζονταν οι τελευταίες Αλεξάντριες, εκεί...

Ένας νεαρός χωρικός πράκτορας της CIA... Το παιδί του χωριού βρέθηκε, ξαφνικά, μέσα σ' έναν πραγματικό εφιάλτη: ο πιο καλός του φίλος βρίσκεται σκοτωμένος μέσα στο πυρπολημένο σπίτι του! Και άγνωστοι τρομοκράτες ενεδρεύουν στο σκοτάδι ετοιμάζοντας ένα μεγάλο κακό... Την ίδια στιγμή ένας Αμερικανός απαγάγει τον νεαρό χωρικό και τον οδηγεί στην... Ουάσιγκτον, ρίχνοντας δίπλα του, μια γοητευτική γυναίκα με την οποία καταλήγει, σε σχολή Εκπαίδευσης Μυστικών Πρακτόρων, στην έδρα της CIA...

Στο βιβλίο αυτό, των εκδόσεων του περιοδικού "Οδός Πανός", έχουν συγκεντρωθεί τα διηγήματα του μεγάλου αμερικανού συγγραφέα Ναθάναελ Χώθορν (1804-1864), "Το ευγενικό αγόρι", "Η καταστροφή του κυρίου Χιγκινμπόθαμ", "Γουέικφηλντ" και "Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μουλινέ" -που δίνει και τον τίτλο σε αυτή την συλλογή μας. Ο ταγματάρχης Μουλινέ δεν "εμφανίζεται" στο διήγημα. Από τις διηγήσεις των συμπολιτών του και των γειτόνων του ο νεαρός του ανιψιός Ρόμπιν, που έχει φτάσει, αδέκαρος, από την Νέα Αγγλία -Αμερική- στην γη της Αγγλίας, για να βρει δουλειά και τον ψάχνει, προ...

Γεννήθηκα την 1η Ιουνίου του 1926. Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια χωρίς μητέρα. Άλλαξα διαδοχικά δώδεκα οικογένειες μέχρι να καταλήξω στο ορφανοτροφείο της πόλης. Στα δεκάξι μου παντρεύτηκα τον εργάτη Τζαίημς Ντάγκερτυ. Έμεινα μαζί του τρία χρόνια. Το 1954, παντρεύτηκα τον Τζόε Ντι Μάτζιο πρωταθλητή του μπέιζμπολ, σαν Έλληνα θεό ωραίο. Δέκα μήνες μείναμε μαζί. Το '56 παντρεύτηκα τον Άρθουρ Μίλερ. Χώρισα το '60. Θυμάμαι την ημερομηνία, 1 Νοεμβρίου του 1960, το ανήγγειλα στις εφημερίδες... Περιέχονται τα κείμενα: - Γιώργος Χρονάς, "Ο τρελλός χορός της Μαίρλυν" - Ερνέστο Κ...

Κάποτε στον 12ο αιώνα και στις αρχές του 13ου αιώνα η Νότια Γαλλία, η Οκσιτάνια, ήταν αμέριμνη, χαρούμενη, ελεύθερη και ανεξίθρησκη και αντηχούσε με μουσική και ερωτικά τραγούδια των τροβαδούρων. Όμως αργότερα, τον 13ο αιώνα οι Σταυροφόροι από τον Βορρά κατέστρεψαν την όμορφη αυτή χώρα, την ελευθερία και τον τρόπο ζωής της. Ο Πεϊρέ Καρντινάλ, ο τροβαδούρος, και η Εσκλαμόντ, η αιρετική Καθάρα στο μάτι του κυκλώνα του θρησκευτικού πολέμου. Κατά διαστήματα ήταν μαζί σαν εραστές και άλλοτε χωρισμένοι από τα δεινά του πολέμου και των διωγμών να περιφέρονται μεταξύ Τουλούζης κα...