Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω" Αυτό συνήθιζε να κάνει από τη νεαρή της ηλικία. Να ονειρεύεται και να ταξιδεύει με μουσικές, με εικόνες, με κείμενα πεζά, με ποιήματα. Κι' όταν κάτι άγγιζε πολύ την ψυχή της, συνήθιζε να αποτυπώνει σκόρπιες σκέψεις σε φύλλα χαρτιού που άλλοτε πετούσε, άλλοτε κρατούσε στο συρτάρι της, για να τις θυμίζουν τις δυνατότερες στιγμές της ζωής της. Πριν καιρό, για ένα ολόκληρο βράδυ "χάθηκε" στους παλιούς της δίσκους του βινυλίου. Τους ξεσκόνισε, τους χάιδεψε τρυφερά με το βλέμμα της, άκουσε αρκετούς στο καλοσυντηρημένο pick-up και...

Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - "Η Ρόζα μου" - "Οι έρωτες των τριών συνταγματαρχών" - "Τι σημασία έχει αν τέτοιοι άνθρωποι είναι εχθροί ή φίλοι;" - "Το ηλεκτρικό σίδερο" - "Λουΐζα και μελωδική αφασία" - "Ο κήπος" - "Η χήρα" - "Μια αναπάντεχη διαδρομή"

Το άρωμα βροχής συναντάει τον έρωτα που καθορίζει, που παραπαίει ανάμεσα στο κόκκινο και το μαύρο, που παγιδεύει μέσα από την απουσία του άλλου, του μοναδικού. Το δόσιμο μιας δεύτερης ευκαιρίας σε μια σχέση στην αρχή την ινδίκτου. Μια γυναίκα που ονειρεύεται να δραπετεύσει μ' ένα καΐκι. Η πρόταση γάμου που επικυρώνεται με μια παρθενική ένωση στην οδοντιατρική καρέκλα και τα Πρωτομαγιάτικα γενέθλια με μια άγνωστη. Το μυστικό του χορού της ψυχής, η πίστη σ' έναν έρωτα στη χώρα του αταξίδευτου και ο φαρσέρ με το πράσινο ντοσιέ. Μια πένθιμη είδηση νοτισμένη από θαλασσινή αλμ...

Εάν πάλι απελευθερωθείς ουσιαστικά. Τότε μετά την ολοκληρωτική σαρκική ηδονή η άλλη ηδονή εκείνη του πνεύματος μοιάζει αδελφή ψυχή. Όταν σκοτώσεις τον Θεό σε νεαρά ηλικία. Η προσωπική σου ανάσταση θα τον αναστήσει μέσα σου + τότε πλέον θα ζεις ειρηνικά. Το κακό δεν θα βρίσκει τόπο να πατήσει γιατί η πηγή του είναι το ασταθές + ομιχλώδες τοπίο της κάθε ψυχής. Πίνω εις υγείαν της ψυχικής ατέλειας που μας κατατρέχει. Χάριν αυτής οι άνθρωποι αναζητούν πρώτα εξωτερικά + κατόπιν εσωτερικά το άλλο τους μισό. Όταν το βρουν γίνονται ταπεινοί σιωπηλοί σοφοί ευχάριστα μελαγχολικοί. Έχ...

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 συμπίπτει χρονικά με τη δυναμική εμφάνιση του ίδιου του Τζάρμους στο κινηματογραφικό προσκήνιο, αλλά γιατί είναι ένας από τους ελάχισους κινηματογραφιστές του συγκεκριμένου "είδους" και της ίδιας χρονικής περιόδου (ο Τζον Σέιλς είναι ακόμα όνομα που μας έρχεται αυτόματα στο μυαλό) που έμειναν πιστοί στην καλλιτεχνική ελευθερία, την οποία αυτός ο τρόπος κινηματογραφικής παραγωγής τους προσέφερε. Παράλληλα, ανήκει στην κατηγορία των σκηνοθετών που κατάφεραν να εξελίσσονται και να διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο καλλιτεχνικής δημιουργίας σε ολόκληρ...

"Ποιητική φλέβα από τις λίγες, ο Κώστας Νούσιας επαναπροσδιορίζει τις διαστάσεις του ποιητικού χωροχρόνου. Η ποίηση του σε κάνει να οιστρηλατείς, σε οδηγεί σε ονειρική μεταρσίωση. Το χθες, το σήμερα , το αύριο φαντάζουν ένα. Ο παραδοσιακός στίχος συναντά τον ελεύθερο στίχο. Καβάλα στο ποιητικό άτι, διανύει την ύπαιθρο χώρα σχίζοντας εγκάρσια την κορυφογραμμή της Πίνδου, κατευθυνόμενος στις ακρογιαλιές του Ομήρου. Ετο δρόμο αυτό συναντά τον Απόλλωνα, τον Πάνα, τον Διόνυσο, τον Κάλβο, τον Παλαμά, τον Κρυστάλλη, τον Καβάφη, τον Ελύτη." Γιώργος Κατέμης, Φιλόλογος

" Ένας παράξενος άνθρωπος επισκέπτεται μία μαγευτική πόλη. Μία γυναίκα τον ερωτεύεται κι εκείνος την πληγώνει κι έπειτα την αφήνει. Ένας σκύλος χάνεται και περνάει μία νύχτα μόνος του σε κάποια αφιλόξενη εσχατιά. Ένα παιδί κινείται πάνω σε μία νεκροφόρα. Κανείς δεν ξέρει αν είναι ζωντανό ή νεκρό. Ένα σκαθάρι γυρισμένο ανάποδα με τα πόδια του στον αέρα προσπαθεί να ορθοποδήσει για να σωθεί. Ο Γιόχαν νεαρός αρχίζει της ζωής του το πιο όμορφο ταξίδι. Δυο φίλοι του τον ακολουθούν. Η εξιστόρηση μοιάζει με μία χαοτική παρέλαση που η αφετηρία της είναι και τέλος. Αλλάζουν...

Πρώτη φορά παραδίδεται στο ελληνόγλωσσο αναγνωστικό κοινό πλήρες, άνευ περικοπών και με τα χαρακτικά του G. Dore το μνημειώδες "Χριστιανικό έπος" του Τζων Μίλτων (1608-1674), που τον ανέδειξε έναν "Όμηρο" της Αγγλίας. Άξιος συνεχιστής των μεγάλων εποποιιών του παρελθόντος ο Μίλτων μας εισάγει σ' έναν περιπετειώδη κόσμο συγκρούσεων και αναταραχών κοσμοϊστορικής σημασίας, μένοντας πιστός στην Αγιογραφική θεμελίωσή τους, αλλά και αρυόμενος πληθώρα υλικού από απόκρυφες πηγές που είχε στη διάθεσή του. Βαθύτατες και διαφωτιστικές είναι και οι εσωτερικές, ψυχολογικές συγκρούσει...

Ο Χριστόφορος άσχετα με το τι υποσχέθηκε στη μάνα του, υπολόγισε να πεταχτεί για το κερί του αφού τέλειωνε η λειτουργία για να μην έπεφτε πάνω στην κορύφωση της πολυκοσμίας. Αλλά και το μεσημέρι που έφτασε στην εκκλησιά, πάλι ο κόσμος σπρωχνόταν να φτάσει απ' το παγκάρι ίσαμε τα μανουάλια. Κολάστηκε δυο και τρεις φορές μέχρι να προσκυνήσει και βιάστηκε να απομακρυνθεί απ' τα πανηγυριώτικα και τους ζητιάνους που σέρνονταν στις σκάλες. Με κατεβασμένο το κεφάλι προσπέρασε τους πάγκους με τις πραμάτειες και βγήκε ξανά στο δρόμο. Πέρασε στην Βασιλέως Κωνσταντίνου απέναντι, κ...

Ο χωροχρόνος στο έργο του Ν. Καββαδία (κυρίως στις συλλογές "Πούσι" και "Τραβέρσο") παρουσιάζεται εντελώς διευρυμένος, ανοικτός σε υπερβάσεις και μεταθέσεις, αφού το φαντασιακό και το υπερφυσικό συναντά το ρεαλιστικό και το διαποτίζει, το υπερβατικό καταλύει τη λογική και την κυριαρχία της· ακόμη και τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου παρουσιάζονται ασαφή. Παράλληλα όμως ο χωροχρόνος του ποιητικού σύμπαντος του Καββαδία εμφανίζεται στους αναγνώστες προσωπικός και οικείος: το μακρινό και το εξωτικό συνυπάρχουν με το άμεσο και το συγκεκριμένο, το άγνωστο με το οικείο, το διαφορε...