Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δείγμα γραφής: ΙΕΡΟΣ ΠΟΝΟΣ Αισθάνομαι χωρίς προέλευση χωρίς καταγωγή όπου καταλήγω με καλύπτουν οι μουσικές οι φωτισμένες πλευρές των πόλεων. Βαδίζω έξω από τα σύνορα θέλοντας να συλληφθώ και να ομολογήσω ότι υπήρξα ένα τίποτα ένας ιερός πόνος στην ωμοπλάτη.

Δεκαεπτά ανησυχητικά και επείγοντα κείμενα για τον άνθρωπο, την παρακμή και τον έρωτα στη μετα-millenium εποχή. Είναι οι σημειώσεις ενός κυνηγού ερώτων και τύχης στο αφιλόξενο έδαφος της μεταμοντέρνας Αθήνας. Ενός άνεργου κειμενογράφου που βρίσκεται να παραδέρνει στις πιο άγονες μεριές αυτής της πόλης γυρεύοντας τη θέση του στα πράγματα. Περνώντας από σεμινάρια του ΟΑΕΔ και πυραμιδικές εταιρίες, μέχρι αυτοσχέδιες ενώσεις λογοτεχνών. "Δεν υπήρχε στρατός σωτηρίας για μένα, απλώς μια νοσηρή περιέργεια για το πώς θα ξερνιόμουν από διαφορετικό σωλήνα αυτή τη φορά, στην τόσο γνώ...

Ο Κέβιν Κόστνερ πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1979. Παρόλα αυτά λίγοι ηθοποιοί επηρέασαν τόσο βαθιά το κινηματογραφικό κοινό στο διάστημα μιας δεκαετίας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Κέβιν Κόστνερ στο "JFK" στο ρόλο του επαρχιακού εισαγγελέα που αψήφησε τη δύναμη της κυβερνητικής εξουσίας και προσπάθησε να αποδείξει πως υπήρχε συνωμοσία πίσω από την δολοφονία του Προέδρου Τζων Φ. Κέννεντυ; Ήταν το ίδιο εντυπωσιακός, σε τόσο διαφορετικούς ρόλους, όπως του θαρρετού νεαρού ευγενή που αγωνίζεται να απαλλάξει τη χώρα του απ' τη φτώχεια και την καταπίεση στο, "Ρομπέν των...

Βρεθήκαμε μαζί στην ίδια στάση, εγώ κι ο κανένας· που είχα τα πάντα σχεδόν κι εκείνος μόνο τα μαύρα του χέρια, που είχα τα πάντα να χάσω κι εκείνος κανέναν. Το μαύρο του σώμα το 'χε κυρτωμένο, κι εγώ ο λειψός, από σθένος σωμένος, σταθήκαμε του ενός με χαμόγελο ο άλλος. Στα μάτια μας μέσα κάθε άγχος θα σβήσει· καιρό τώρα ο ένας κρατώντας το χέρι του άλλου, λιτοί στην σκέψη πως δεν έτυχε να 'μαστε ίσοι. Κι όπως έτσι μας στίβαξ' η μοίρα, στα μαύρα του μάτια κοίταξα κι είδα, κι ας διαφέρουμε τόσο, πως είμαστε ίδιοι.

Περιέχονται τα θεατρικά έργα: - Η φαμελιά του Νίχιλ - Επεισόδιο στο σινεμά Ίλιον - Πλατεία Ομονοίας - Το σπίτι της Γκλόρια Μούντι

Τα κορίτσια ενός σχολείου, στο Ρέντη, έχουν ζητήσει το προαύλιο ενός εργαστασίου, στο Ρουφ, για να κάνουν το μνημόσυνο μια συμμαθήτριάς τους, που αυτοκτόνησε, γιατί δεν πέρασε στις εξετάσεις από την Πρώτη στη Δευτέρα Γυμνασίου. Από τον έξω κόσμο καλούν μόνο τη μάνα της που έρχεται χωρίς να ξέρει τι θα συμβεί και πότε. Το έργο αρχίζει μόλις μπαίνει στην είσοδο η μητέρα και ο χορλος κλείνει πίσω της την πόρτα. Κοιτάει έκπληκτη το χώρο. Στο προαύλιο του εργοστασίου.

Τέσσερις άντρες, κυνηγώντας το όνειρο, βρέθηκαν στα χαρακώματα της ίδιας φυλακής και έχτισαν μια ισχυρή "οικογένεια" φιλίας. Ο Νάσος ερωτεύεται τη γυναίκα του παιδικού του φίλου και μετά από μια θυελλώδη, σχέση τη σκοτώνει. Ο Νίκος ένας ρομαντικός δάσκαλος, στην προσπάθειά του, σε δύσκολους καιρούς, να αλλάξει το "πρόσωπο" του σχολείου του, κατηγορείται για ανάρμοστη χρήση του ασύλου και αντεθνική δράση και χάνει σχολική έδρα και ελευθερία. Ο Βαγγέλης ένας αγανακτισμένος αγρότης, που αργεί να φθάσει στο χωριό του η δικαιοσύνη ανθρώπων και θεού, χτυπάει ένα Δεσπότη που υπ...

Στη συλλογή αυτή οι στίχοι πλέον είναι απροκάλυπτα και ανεπιφύλακτα πολιτικοί. Δηλώνουν χωρίς αμφιβολία πολιτική στάση, δίχως καμιά διάθεση κάλυψης ή θόλωσης των εντυπώσεων. Με δύναμη εμφανίζονται πλέον στο προσκήνιο αγωνιστικές φιγούρες, γεγονότα ή κινήματα. Τους αναγνωρίζεται μια κάποια προτεραιότητα στη ζωή αλλά σαφώς τους δίδονται και ενδεχόμενες μελλοντικές προεκτάσεις.

Ούτε εξομολόγηση, ούτε λιβελογράφημα, ούτε απολογισμός σεξουαλικών παρεκκλίσεων, αυτοί οι τέσσερις διάλογοι με τον Κορυντόν, τον ιατρό των ψυχών, παρουσιάζονται ως ένα δοκίμιο διαλεύκανσης του ευαίσθητου θέματος του Ουρανισμού - δοκίμιο που διατείνεται ότι "είναι ειλικρινές, χωρίς να είναι κυνικό και φυσικά χωρίς να είναι απλοϊκό". Στηριζόμενος στον Μονταίν, στον Πασκάλ, στον Σπινόζα και σε άλλους, ο Ζιντ, υπογραμμίζει τον εκπολιτιστικό ρόλο της "επιθυμίας". Ποτέ όμως δεν αποτυπώνει την απολογία του. Έτσι, μ' αυτό το έργο, απλώς, μάχεται για να μην καταστήσει η "διαφορετικό...

Κόσμος είναι η καθαρή εικόνα ενός όλου μέσα μας. Τα όρια του όλου είτε γνωρίζει, είτε δεν γνωρίζει το μέσα. Τα όρια καμιά φορά γνωρίζει το έξω. Καθαρή εικόνα δεν είναι όποια λατρέυει την λεπτομέρεια. Είναι εκείνη που αρμόζει στον ερωτώντα. Η ερώτηση προδιαγράφει εν μέρει την επιτυχία ή την αποτυχία της εικόνας, και, βεβαίως, του κόσμου. (Απόσπασμα από το κείμενο του βιβλίου)